background image

 

Projekt "Modernizacja oferty kształcenia zawodowego w powiązaniu z potrzebami lokalnego/ 

regionalnego rynku pracy" współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego 

Funduszu Społecznego. 

1 z 5 

 

Instrukcja do ćwiczenia 4 

Dział – Pomiary wielkości elektrycznych. 

Temat: Pomiar indukcyjności cewki stycznika metodą techniczną. 

Cel ćwiczenia: poznanie sposobu wyznaczenia indukcyjności cewki. 

I. 

Wprowadzenie  

Cewka  (zwojnica,  solenoid,  rzadziej  induktor)  jest  biernym  elementem  elektronicznym  
i  elektrotechnicznym.  Cewka  składa  się  z  pewnej  liczby  zwojów  przewodnika  nawiniętych 
np.  na  powierzchni  walca  (cewka  cylindryczna),  na  powierzchni  pierścienia  (cewka 
toroidalna)  lub  na  płaszczyźnie  (cewka  spiralna  lub  płaska).  Wewnątrz  lub  na  zewnątrz 
zwojów  może  znajdować  się  rdzeń  z  materiału  magnetycznego  diamagnetycznego  lub 
ferromagnetycznego. 

 Zastosowanie cewek 

1 W połączeniu z kondensatorem tworzy obwód rezonansowy – jeden z fundamentalnych 
obwodów elektronicznych. 
2  Cewki  zasilane  prądem  stałym,  zwane  elektromagnesami  są  wykorzystywane  do 
wytwarzania  pola  magnetycznego  lub  jego  kompensacji,  np.  przy  rozmagnesowaniu  
i pomiarach pola magnetycznego. 

Parametry cewki: 

Dla prądu stałego cewka jest elementem rezystancyjnym o rezystancji przewodnika, z 

którego  jest  wykonana.  Dla  prądu  o  pulsacji  różnej  od  zera  wykazuje  inną  wartość  oporu 
nazywaną  reaktancją.  Reaktancja  jest  tym  większa,  im  większa  jest  indukcyjność  i  pulsacja 
prądu. Strumień indukcji pola magnetycznego przepływającego przez cewkę opisuje wzór: 

∅ =

  

 

 

 

 

(4.1) 

Siła elektromotoryczna samoindukcji: 
Przyjmując, że indukcyjność cewki nie zmienia się, co jest spełnione dla większości 
obwodów elektrycznych. Siłę elektromotoryczną indukowaną w cewce wyraża wzór: 

= −

 

 

 

 

 

(4.2) 

Gdzie: L -indukcyjność cewki 
 

i - prąd płynący przez cewkę, 

 

 - siła elektromotoryczna samoindukcji, 

 

t - czas 

Indukująca się w cewce siła elektromotoryczna (napięcie) zależy od jej indukcyjności oraz od 
zmiany w czasie płynącego przez nią prądu. W obwodach prądu zmiennego sinusoidalnego, 
w  stanie  ustalonym  napięcie  na  cewce  wyprzedza  o  90°  prąd  płynący  w  cewce  (napięcie 
 i prąd są przesunięte w fazie o

  /2) 

 
 

background image

 

Projekt "Modernizacja oferty kształcenia zawodowego w powiązaniu z potrzebami lokalnego/ 

regionalnego rynku pracy" współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego 

Funduszu Społecznego. 

2 z 5 

 

Indukcyjność cewki: 
Indukcyjność  jest  podstawowym  parametrem  elektrycznym  opisującym  cewkę.  Jednostką 
indukcyjności jest 1 henr [H]. Prąd płynący w obwodzie wytwarza skojarzony z nim strumień 
magnetyczny.  Indukcyjność  definiujemy  jako  stosunek  tego  strumienia  i  prądu  który  go 
wytworzył: 

=

 

 

 

 

 

(4.3) 

Współczynnik k zależy od geometrii układu, a więc między innymi od kształtu cewki, liczby 
zwojów,  grubości  użytego  drutu.  Indukcyjność  cewki  zależy  również  od  własności 
magnetycznych rdzenia. 
Stała cewki. 
Dla prądu stałego odpowiednikiem indukcyjności jest stała cewki: 
 

C =    

 

 

 

 

(4.4) 

Gdzie:  H – natężenie pola magnetycznego, 
 

I – natężenie prądu stałego.  

Cewka w obwodach prądu przemiennego charakteryzuje się: 
Reaktancją 
Reaktancję cewki wyraża wzór: 

=

= 2

 

 

 

 

 

(4.5) 

Impedancja  
Impedancja idealnej cewki jest równa iloczynowi jej reaktancji i jednostki urojonej: 

=

 

 

 

 

 

 

(4.6) 

 
Dobrocią  
Rzeczywiste cewki wykazują też rezystancję R. Jednym z istotnych parametrów cewki 
rzeczywistej jest dobroć cewki określona wzorem: 

=

|

|

 

 

 

 

 

 

(4.7) 

W  obwodach  prądu  sinusoidalnie  zmiennego  pomiary  modułu  impedancji  Z  wykonuje  się 
metodą pośrednią (techniczną), poprzez pomiary skutecznej wartości napięcia i skutecznej 
wartości prądu I. 
Małą  wartość  impedancji,  tzn.  gdy  Z  < 

,  mierzy  się  w  układzie  poprawnie 

mierzonego  napięcia,  a  dużą  wartość  impedancji  Z  > 

 

mierzy  się  w  układzie 

poprawnie mierzonego prądu. Wartość modułu impedancji Z oblicza się zgodnie ze wzoru: 

A)  Dla układu poprawnie mierzonego napięcia: 

 

 

 
 

=

   (4.8)

Rys. 4.1 Układ poprawnie mierzonego napięcia.  
 
 

background image

 

Projekt "Modernizacja oferty kształcenia zawodowego w powiązaniu z potrzebami lokalnego/ 

regionalnego rynku pracy" współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego 

Funduszu Społecznego. 

3 z 5 

 

B)  Dla układu poprawnie mierzonego prądu: 

Rys. 4.1 Układ poprawnie mierzonego 
napięcia. 

 
 
 

=

− 

(4.9)

Ponieważ  wartość  impedancji  zależy  od  częstotliwości,  należy  znać  częstotliwość  napięcia 
zasilającego  układ  pomiarowy.  Okazuje  się,  że  również  wartość  rezystancji  R  zależy  od 
częstotliwości.  Na  przykład  przy  wielkiej  częstotliwości  (f>  10

5

Hz)  ma  znaczenie  zjawisko 

naskórkowości,  powodujące  wzrost  rezystancji.  Z  kolei  straty  występujące  w  dielektryku 
rezystora oraz  straty  spowodowane  prądami  wirowymi,  płynącymi  w  częściach  metalowych 
sąsiadujących  z  rezystorem,  powodują  pozorne  zmniejszenie  wartości  rezystancji.  Wartość 
rezystancji  mierzonej  prądem  przemiennym  o  częstotliwości  f  >  10  kHz  często  różni  się  od 
wartości  rezystancji  mierzonej  prądem  stałym.  W  takim  przypadku  rezystancję  obiektu 
najczęściej wyznacza się ze wzoru: 

=     

 

 

 

(4.10) 

Reaktancje, czyli składową bierną impedancji, oblicza się ze wzoru: 

= √

 

 

 

 

(4.11) 

 
Znając  reaktancje  cewki  X

L

  i  częstotliwość  f  można  obliczyć  indukcyjność  cewki  (L) 

 z zależności: 

=

  

 

 

 

 

(4.12) 

oraz kąt fazowy 

=

 

  

 

 

 

(4.13) 

 

II.  Treść zadania. 

Wyznaczyć parametry badanej cewki. Pomiar reaktancji cewki metodą pośrednią (techniczną) 
dokonać  dla  częstotliwości  50  Hz.  Wykreślić  charakterystykę  częstościowo  –  reaktancyjną 
cewki dla częstotliwości od 50 -2000Hz.  
 
Sposób postępowania: 

1. 

Zapoznać się z treścią zadania.  

2. 

Zapoznaj się z przyrządami i elementami używanymi w ćwiczeniu. 

3. 

Uzupełnij w sprawozdaniu wykaz elementów (wpisz numery seryjny, zakresy i dane 
znamionowe). 

4. 

Połącz układ a pomiarowy zgodnie ze schematem. 

5. 

Dokonaj ustawienia elementów i zakresów pomiarowych. 

6. 

Zgłoś gotowość do wykonania pomiarów. 

7. 

Włącz zasilanie, dokonaj korekt ustawień (np. zakresu) i przejdź do odczytów. 

background image

 

Projekt "Modernizacja oferty kształcenia zawodowego w powiązaniu z potrzebami lokalnego/ 

regionalnego rynku pracy" współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego 

Funduszu Społecznego. 

4 z 5 

 

8. 

Zapisz w tabeli odczytane wielkości. 

9. 

Oblicz pozostałe wielkości tabeli(stalą podziałki miernika, wielkość wskazywana, 
błędy pomiarowe zapisz granice zmian napięcia mierzonego). 

10. 

Rozłącz układ i posprzątaj stanowisko. 

11. 

Wyciągnij wnioski i wpisz je do sprawozdania. 

12. 

Wyślij sprawozdanie na serwer. 

 

III.  Sprawozdanie z przeprowadzonego ćwiczenia. 

1. 

Schemat układu pomiarowego 
a)  Układ do pomiaru rezystancji cewki  

 

b)  Układ do pomiaru Impedancji, Reaktancji, cewki 

Układ do wyznaczenia charakterystyki Z=f(f) 

 

2. 

Wykaz elementów  
Amperomierz: typ.  

Zakresy  
R

A

 

Woltomierz :   typ.  

 Zakresy  
R

Watomierz :   typ.  

 Zakresy I

N

…….., U

N

 

R

V

…….,

 

R

A

………. 

3. 

Tabela pomiarowa. 
 
a)  Rezystancja cewki 
R

L1

=…………..[   ] 

 
 
 
 
 

Ω 

background image

 

Projekt "Modernizacja oferty kształcenia zawodowego w powiązaniu z potrzebami lokalnego/ 

regionalnego rynku pracy" współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego 

Funduszu Społecznego. 

5 z 5 

 

b)  Pozostałe parametry cewki przy stałym zasilaniu U= const. 

X

L

 

[ ] 

[ ] 

[ ] 

[ ] 

[ ] 

[ ] 

[ ] 

[ ] 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

c)  Tabela dla zdjęcia charakterystyki 

X

L

 

[Hz]  [  ]

 

[  ]

 

[  ]

 

[  ]

 

[  ]

 

100 

 

 

 

 

 

200 

 

 

 

 

 

500 

 

 

 

 

 

750 

 

 

 

 

 

1000   

 

 

 

 

1500   

 

 

 

 

2000   

 

 

 

 

4. 

Obliczenia  

 

 

5. 

Charakterystyka X

L

=f(f) 

 

6. 

Uwagi i wnioski