Pracownik_pomocniczy_obslugi_hotelowej_913[01].Z3.02

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPIS TREŚCI

Wprowadzenie

Wymagania wstępne

Cele kształcenia

Materiał nauczania

4.1.

Czystość i porządek w otoczeniu obiektu hotelowego

4.1.1. Materiał nauczania

4.1.2. Pytania sprawdzające

4.1.3. Ćwiczenia

4.1.4. Sprawdzian postępów

4.2.

Sprzęt i narzędzia do prostych napraw i konserwacji wyposaŜenia na
terenie obiektu hotelowego

4.2.1. Materiał nauczania

4.2.2. Pytania sprawdzające

4.2.3. Ćwiczenia

4.2.4. Sprawdzian postępów

4.3.

Konserwacja i drobne naprawy sprzętu i urządzeń rekreacyjnych oraz

sprzętu turystycznego

4.3.1.

Materiał nauczania

4.3.2.

Pytania sprawdzające

4.3.3.

wiczenia

4.3.4.

Sprawdzian postępów

23
25
26
27

4.4.

Transport na terenie hotelowym

4.4.1.

Materiał nauczania

4.4.2.

Pytania sprawdzające

4.4.3.

wiczenia

4.4.4.

Sprawdzian postępów

4.5.

Segregowanie i usuwanie odpadów stałych

4.5.1.

Materiał nauczania

4.5.2.

Pytania sprawdzające

4.5.3.

wiczenia

4.5.4.

Sprawdzian postępów

Sprawdzian osiągnięć ucznia

Literatura

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1. WPROWADZENIE

Poradnik ten będzie Ci pomocny w przyswajaniu wiedzy dotyczące wykonywania prac

gospodarczych na terenie obiektu hotelowego, dobierania środków, sprzętu i urządzeń do
wykonywania określonych prac gospodarczych, posługiwania się instrukcjami obsługi
maszyn, urządzeń i sprzętu, przestrzegania przepisów bhp i ppoŜ.

W poradniku znajdziesz:

–

wymagania wstępne – wykaz umiejętności, jakie powinieneś posiadać, aby bez
problemów korzystać z poradnika,

–

cele kształcenia – wykaz umiejętności, jakie powinieneś zdobyć podczas pracy
z poradnikiem,

–

materiał nauczania – wiadomości teoretyczne niezbędne do opanowania treści jednostki
modułowej,

–

zestaw pytań, abyś mógł sprawdzić, czy juŜ opanowałeś określone treści,

–

wiczenia, które pomogą Ci ukształtować umiejętności praktyczne,

–

sprawdzian postępów,

–

sprawdzian osiągnięć, przykładowy zestaw zadań. Zaliczenie testu potwierdzi
opanowanie materiału całej jednostki modułowej,

–

literaturę uzupełniającą.

Bezpieczeństwo i higiena pracy

W czasie pobytu w pracowni musisz przestrzegać regulaminów, przepisów bhp

i higieny pracy oraz instrukcji przeciwpoŜarowych, zaleŜne od rodzaju wykonywanych prac.

Schemat układu jednostek modułowych

913[01].Z3

Prace gospodarcze

913[01].Z3.01

Obsługiwanie sprzętu i urządzeń do

prac gospodarczych na terenie

obiektu hotelowego

913[01].Z3.02

Wykonywanie prac gospodarczych

na terenie obiektu hotelowego

913[01].Z3.03

Pielęgnowanie roślin pokojowych

i terenów zieleni

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej powinieneś umieć:

−

zapobiegać zagroŜeniom zdrowia i Ŝycia, które mogą wystąpić podczas wykonywania
czynności zawodowych,

−

dobierać odzieŜ ochronną i sprzęt ochrony indywidualnej do rodzaju wykonywanej pracy,

−

wzywać pomoc w sytuacjach zagroŜenia zdrowia i Ŝycia,

−

stosować przepisy ochrony środowiska podczas wykonywania czynności zawodowych,

−

określać zadania i obowiązki pracownika pomocniczego obsługi hotelowej,

−

przygotowywać do pracy ręczny i zmechanizowany sprzęt do utrzymywania porządku
w otoczeniu obiektu,

−

rozróŜniać ręczny i mechaniczny sprzęt do utrzymywania porządku na parkingu, drogach
dojazdowych i wokół obiektu,

−

zastosować przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpoŜarowej
podczas obsługi maszyn, urządzeń i uŜytkowanego sprzętu.

−

podejmować współpracę w zespole,

−

określać skutki niewłaściwej organizacji pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej powinieneś umieć:

−

utrzymać czystość i porządek dróg dojazdowych, chodników i parkingów oraz terenu
wokół obiektu,

−

posłuŜyć się ręcznym i zmechanizowanym sprzętem do utrzymania porządku
w otoczeniu obiektu hotelarskiego,

−

zastosować środki czystości oraz środki chemiczne podczas prac na terenie hotelowym,

−

dobrać narzędzia i materiały do prac związanych z konserwacją sprzętu rekreacyjnego,

−

wykonać proste naprawy oraz prace związane z konserwacją sprzętu rekreacyjnego,

−

posłuŜyć się podstawowymi środkami transportu zewnętrznego na terenie obiektu
hotelarskiego,

−

posegregować i usunąć odpady stałe z terenu obiektu,

−

wykonać prace gospodarcze zgodnie z przepisami porządkowymi oraz regulaminami
pracy obowiązującymi w hotelu,

−

zastosować odzieŜ ochronną i środki ochrony indywidualnej,

−

wezwać pomoc w sytuacji zagroŜenia,

−

zastosować przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpoŜarowej oraz
ochrony środowiska.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. MATERIAŁ NAUCZANIA

4.1.

Czystość i porządek w otoczeniu obiektu hotelowego

4.1.1. Materiał nauczania

Prace porządkowe nie naleŜą do prac lekkich i wymagają dobrej kondycji fizycznej oraz

przygotowania technicznego.
Bardzo  waŜne  jest  w  miarę  precyzyjne  określenie  rejonu  sprzątania.  JeŜeli  dotyczą  one
wykonywania  prac  gospodarczych  na  zewnątrz  budynków  to  zasięg  prac  obejmie:  ulicę,
chodnik przed obiektem, schody zewnętrzne, podwórka, parkingi a takŜe tereny zielone.
Zadbany parking, podjazd całe otoczenie budynku to gwarancja zarówno dobrego pierwszego
wraŜenia  ale  i  znaczące  podniesienie  poziomu  bezpieczeństwa  dla  korzystających  z  tych
przestrzeni  ludzi.  Zakres  prac  pielęgnacyjnych  i  porządkowych  terenów  zewnętrznych
obejmuje:
Codzienne sprzątanie na zewnątrz budynków:

−

zachowanie czystości na terenie posesji, jak równieŜ na przynaleŜnych chodnikach,
schodach wejściowych, poprzez zamiatanie, zbieranie śmieci, mycie ciśnieniowe,

−

zamiatanie parkingów, dróg dojazdowych, opróŜnianie koszy na śmieci.

Pielęgnowanie terenów zielonych w tym:

−

sianie trawy, koszenie, grabienie i wywóz trawy,

−

chemiczne zwalczanie roślin dwuliściennych na trawnikach,

−

rekultywacja trawników,

−

przycinanie Ŝywopłotów,

−

grabienie i wywoŜenie liści,

−

cięcie sanitarne drzew i krzewów – prześwietlanie,

−

nasadzanie roślin jednorocznych oraz drzew i krzewów,

−

okopywanie krawęŜników,

−

likwidacja kretowisk,

−

utrzymanie zieleni w dobrej kondycji poprzez nawoŜenie, podlewanie i ochronę
chemiczną przed szkodnikami i chorobami.

W ramach usuwania skutków zimy:

−

odśnieŜanie parkingów, dróg dojazdowych i chodników,

−

zabezpieczanie terenu mieszanką piaskowo – solną (lub innymi metodami),

−

odlodzanie,

−

usuwanie oblodzeń z dachów.

Zakres okresowych prac porządkowych obejmuje:

−

czyszczenie elewacji oraz prace na wysokości,

−

wykonywanie gruntownych porządków,

−

sprzątanie po remontach,

−

uszczelnianie  podłóg  półporowatych:  z  drewna,  korka,  kamienia  czy  betonu,  poprzez
zastosowanie  szybkoschnących  preparatów,  o  duŜej  zawartości  substancji  stałej,
zapobiegających powstawaniu plam, wnikaniu brudu i płynów,

−

konserwacja  i  ochrona  podłóg  półporowatych  o  nawierzchniach  z  tworzyw  sztucznych,
winylowych,  gumowych,  drewnianych,  poprzez  nakładanie  powłok  polimerowych  lub
akrylowych,

−

konserwacja podłóg nieporowatych, takich jak lastriko, marmur, granit przy
wykorzystaniu specjalistycznych środków chemicznych.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SłuŜby utrzymujące porządek w otoczeniu obiektu hotelarskiego
WyposaŜenie pracowników pomocniczych obsługi hotelowej

KaŜda grupa osób wykonujących prace porządkowe powinna posiadać komplet sprzętu

ręcznego  do  czyszczenia  i  dezynfekcji  powierzchni  –  wózki  wyposaŜone  w  drobny  sprzęt
i środki  do  sprzątania.  Zestawy  te  zostały  tak  zaprojektowane  pod  względem  pojemności
i funkcjonalności,  aby  mogły  pomieścić  jednorazowo  wszystkie  niezbędne  akcesoria
potrzebne przy  sprzątaniu, co z kolei ma duŜy  wpływ na oszczędność  czasu bezpośredniego
sprzątania oraz organizację pracy personelu.

Urządzenia specjalistyczne, takie jak szorowarki, polerki, maszyny czyszcząco-

-zbierające, róŜnego rodzaju odkurzacze, są wspólnym wyposaŜeniem dla wszystkich grup.

Brygadziści w porozumieniu z dyspozytorem uzgadniają między sobą terminy i czas

wykorzystania  poszczególnych  maszyn.  Podstawowym  narzędziem  pracy  jest  jednak  sprzęt
ręczny, przy jego doborze powinno się uwzględniać funkcjonalność, wytrzymałość, solidność
budowy,  łatwość  utrzymania  w  czystości,  moŜliwość  dezynfekowania,  ergonomię
w konstrukcji,  itp.  Urządzenia  mechaniczne  stanowią  tylko  doskonałą  pomoc  przy
czasochłonnych  lub  cięŜszych  pracach,  np.  czyszczeniu  duŜych  powierzchni  na  holach,
doczyszczaniu i konserwacji podłóg, typowych pracach serwisu specjalnego.

Za zaopatrzenie w materiały i środki zuŜywalne oraz poprawne i pełne skompletowanie

wózków przed rozpoczęciem pracy odpowiedzialna jest osoba serwisu technicznego.
Specjalistyczne usługi porządkowe – najczęściej wykonywane są przez firmy zewnętrzne.
1. Gruntowne czyszczenie wodoodpornych powierzchni

Polega na usunięciu wszelkiego rodzaju zabrudzeń powstałych w wyniku długotrwałego

i intensywnego uŜytkowania. UŜywa się maszyn jednotarczowych z róŜnego typu padami lub
szczotkami oraz profesjonalnych środków chemicznych w zaleŜności od rodzaju zabrudzeń
i powierzchni
2. Regeneracja

Polega na usunięciu wszelkich uszkodzeń i zarysowań powstałych w wyniku

eksploatacji. Uszkodzenia poddane są procesowi szlifowania płytkami diamentowymi róŜnej
gradacji, aŜ do momentu uzyskania gładkiej i równej powierzchni o naturalnym kolorycie.
3. Krystalizacja

Polega na usunięciu drobnych zarysowań. SłuŜy do konserwacji i ochrony wraŜliwych na

działanie  kwasów  posadzek  wapiennych.  Podczas  tego  procesu  zachodzi  reakcja  między
kamieniem a kwasem w obecności katalizatora, w trakcie której wytwarza się cienka warstwa
kryształu  zwiększająca  twardość  kamienia.  Efektem  jest  wysoki  połysk  i  właściwości
antypoślizgowe.
4.  Akrylowanie

Polega na nakładaniu kilku warstw preparatu odpornego na ścieranie, o właściwościach

antypoślizgowych  w  celu  zabezpieczenia  wodoodpornych  posadzek  przed  zabrudzeniem.
Po zakończeniu  akrylowania  uzyskuje  się  efekt  wysokiego  połysku,  który  uzyskuje  się
poprzez  poddanie  akrylanów  wysokoobrotowemu  polerowaniu  podczas  codziennej
pielęgnacji.
5.  Impregnowanie

Polega na zabezpieczeniu kamieni naturalnych preparatami (hydrofobowymi),

uniemoŜliwiającymi wnikanie wody i jej roztworów w strukturę kamienia, co powodowałoby
jego uszkodzenia i odbarwienia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6. Impregnacja

Polega na zmianie właściwości antystatycznych włókien, a co za tym idzie utrudnia

wnikanie wszelkich zanieczyszczeń. Preparaty rozpyla się z niewielkiej wysokości
i pozostawia do wyschnięcia [20].

Sposób organizacji pracy ekipy sprzątającej

Sekcja sprzątająca musi posiadać wyodrębnione miejsce w obiekcie.

Miejsce – zespół pomieszczeń lub pomieszczenie staje się bazą pracy osób sprzątających.

Z bazy wychodzą bądź wyjeŜdŜają do pracy odpowiednio wyposaŜone osoby sprzątające.

Sprzęt ręczny uformowany w zestawy przed kaŜdym rozpoczęciem pracy musi być uprzednio
umyty i zdezynfekowany, a zestawy uzbrojone zgodnie ze specyfikacją czynności.
Po wykonaniu pracy osoby sprzątające wracają do bazy. Wtedy następuje mycie i dezynfekcja
sprzętu, uzbrajanie sprzętu (wyposaŜenie, czyste mopy, odpowiednie roztwory środków
czystości w spryskiwaczach, zestawy czystych ścierek, itp.).

Z wracających do bazy zestawów zuŜyte, brudne mopy podlegają praniu, spryskiwacze

po zuŜytych detergentach muszą być wypłukane.

Baza spełnia takŜe rolę:

−

warsztatu serwisowego dla sprzętu mechanicznego,

−

pomieszczeń socjalnych dla pracowników grup sprzątających (szatnia, pokój
ś

niadaniowy, natryski, WC),

−

magazynu środków chemicznych, sprzętu drobnego, części zamiennych [13].

Strefy wejść do budynku

Obiekty hotelowe posiadają często bardzo słabe zabezpieczenie stref wejścia, co przy

duŜej ilości osób wchodzących, w sposób drastyczny niszczy posadzki.

KaŜdy, kto wchodzi do budynku, wnosi do niego na swych butach brud i bardzo często

wilgoć.  Im  większa  jest  liczba  osób  wchodzących,  tym  więcej  wilgoci  i  brudu  wnoszonych
jest do wnętrza przy brzydkiej pogodzie. Efektem tego jest nie tylko brudzenie i pogarszanie
wyglądu  posadzek,  ale  teŜ  ich  strukturalne  niszczenie.  To  powoduje  konieczność  ich
przedwczesnej wymiany, ma to równieŜ odbicie w kosztach związanych z ich czyszczeniem.
Zasada  brzmi:  „brud,  który  nie  dostanie  się  do  budynku,  nie  musi  być  później  usuwany”.
Ta teza  została  potwierdzona  naukowo  przez  Instytut  w  Berlinie,  Sztokholmie,  Leeds
i Aachen. Poprzez przejście przez około 6 metrowy, prawidłowo skonstruowany system mat
i wycieraczek, brud zostaje w 90% zeszczotkowany z buta i pozostaje w macie.

Rezultaty zastosowania strefy czyszczącej to: ograniczenie utrzymania kosztów posadzki

do ok. 65%, zmniejszenie częstotliwości doczyszczania w ciągu roku w skali 3:1, redukcja
czasu poniesionego na czyszczenie o ok. 50%.
BieŜące usuwanie zabrudzeń

Zabieg ten powinien składać się z szybkiego usuwania zabrudzeń luźnych w okresie

letnim  oraz  szybkiego  zmywania  powierzchni  metodą  pół-wilgotną  w  okresie  jesienno-
-zimowym.  Posadzki  występujące  w  obiektach  hotelowych  -gres  wysokopolerowany,  granit,
marmur  –  wymagają  częstego  i  szybkiego  zamiatania.  Nie  moŜna  prowadzić  zabiegu  mycia
ww. powierzchni bez usunięcia np. piachu, bowiem taki proces nie usuwa zanieczyszczeń, ale
je wzmacnia.

Zabrudzenia rozpuszczone w wodzie mocniej przylegają do powierzchni, sam zaś proces

zmywania musi być wykonany metodą wilgotną, aby na posadzce nie wystąpiło zjawisko
„smug”.

Narzędzie do tego typu czynności powinno być lekkie, chłonne, o małych gabarytach.

Najlepiej do tego typu zadań nadaje się np. mop z mikrowłókna. Sam wkład – mop –
wykonany jest w 100% z rozszczepionego mikrowłókna poliamidowego, które sprząta na

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

zasadzie elektrostatyki, siły kapilarnej oraz rozbicia powierzchni wody. Tym samym mopem
moŜna  zamieść  powierzchnię  a  w  razie  potrzeby  ją  przemyć.  W  przypadku  małych
powierzchni na mop nanosimy preparat (np. Unidrop) za pomocą butelki ze spryskiwaczem.
Lekkie  zmoczenie  mopa  wystarczy  do  usunięcia  występujących  zanieczyszczeń.  Większe
powierzchnie wymagają  uŜycia małego wózka serwisowego. W pojemniku przygotowujemy
roztwór  preparatu  do  zmywania.  Dwa  mopy  zanurzamy  w  roztworze,  nadmiar  preparatu
usuwamy przy pomocy prasy. Jeden z mopów zakładamy na stelaŜ i zmywamy powierzchnię
podłogi.  Po  umyciu  30–50  m

zmieniamy mop na czysty a uŜywany mop umieszczamy

w pojemniku. Po wykonaniu procesu mycia na zapleczu płuczemy mopy i po wyciśnięciu
pozostawiamy w prasie. Taki zestaw nie zajmuje duŜo miejsca a pozwala na szybkie, bieŜące
usuwanie pojawiających się zanieczyszczeń.

Stosowane w obiektach hotelowych maty, dobrze przechwytują zabrudzenia luźne

i mokre, mają one jednak swoją ograniczoną pojemność. Przepełniona piachem i zbyt mokra
wycieraczka staje się źródłem nowych zabrudzeń.

Konieczna jest więc jej okresowa konserwacja. Zabieg ten powinien składać się

z  codziennego  odkurzania  oraz  cyklicznego  prania  metodą  ekstrakcyjną.  Czyszczenie
wycieraczek  naleŜy  wykonywać  w  okresach  najmniejszego  ruchu,  czyli  w  nocy  lub  we
wczesnych  godzinach  rannych.  Odkurzacz  do  pracy  powinien  być  cichy  (w  zakresie  do  60
dB).  Do  okresowego  prania  mat  wejściowych  znajdzie  zastosowanie  odkurzacz,  jako
urządzenie  do  usuwania  zabrudzeń  w  systemie  sucho  i  mokro  oraz  do  ekstrakcyjnego
(natryskowego) prania wycieraczek i wykładzin [2, s. 27].

OdśnieŜanie

OdśnieŜanie wokół posesji naleŜy do właściciela posesji. Według polskiego prawa

naleŜy  odśnieŜać  własne  posesje.  Nie  usuwanie  nadmiaru  śniegu  moŜe  skutkować  duŜymi
nałoŜonymi karami. OdśnieŜać trzeba nie tylko chodnik przed posesją, ale takŜe samą posesję,
w tym dach obiektu.
Przepisy mówią jednoznacznie, Ŝe odgarniać śnieg naleŜy w taki sposób, by nie utrudniał on
korzystania z drogi – dotyczy to teŜ chodników i przejść dla pieszych.
Przepis prawa dotyczący utrzymania czystości i poryku w gminach mówi:
”Właściciele  nieruchomości  zapewniają  utrzymanie  czystości  i  porządku  przez:  (...)
uprzątnięcie  błota,  śniegu,  lodu  i  innych  zanieczyszczeń  z  chodników  połoŜonych  wzdłuŜ
nieruchomości,  przy  czym  za  taki  chodnik  uznaje  się  wydzieloną  część  drogi  publicznej
słuŜącą  dla  ruchu  pieszego  połoŜoną  bezpośrednio  przy  granicy  nieruchomości;  właściciel
nieruchomości  nie  jest  obowiązany  do  uprzątnięcia  chodnika,  na  którym  jest  dopuszczony
płatny postój lub parkowanie pojazdów samochodowych”.
Obowiązek  uprzątnięcia  i  zapewnienia  bezpieczeństwa  dotyczy  równieŜ  dachów.
W przypadku  nawisów  śnieŜnych,  właściciel  ma  obowiązek  zabezpieczyć  teren
i niezwłocznie  usunąć  niebezpieczeństwo.  StraŜnicy  miejscy  dają  zazwyczaj  2–3  godziny  na
uprzątnięcie  śniegu  po  opadzie.  Śnieg  według  ustawy  bowiem  powinien  być  usunięty
niezwłocznie.

Jeśli w wyniku nie uprzątnięcia chodnika ktoś na przykład poślizgnie się i złamie nogę,

wówczas osoba taka moŜe dochodzić odszkodowania od właściciela nieruchomości. Jemu teŜ
oraz dozorcy, który nie zapewnił porządku, groŜą mandaty. Wysokość takich mandatów moŜe
być róŜna: od 100 do nawet kilku tysięcy złotych.

Niewielkie powierzchnie moŜna odśnieŜać szuflami. Powinny być wykonane z lekkiego

tworzywa, do którego nie przylepia się śnieg. Ich krawędzie moŜe wzmacniać blacha. Nadają
się zwłaszcza do regularnego usuwania śnieŜnego puchu; szuflowanie zleŜałego śniegu
wymaga sporo wysiłku. Do zgarniania cienkiej warstwy śnieŜnego puchu dobre są teŜ miotły,
natomiast do kruszenia zlodowaciałego śniegu – metalowy odkuwacz do lodu.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Środki czystości oraz środki chemiczne stosowane podczas prac gospodarczych na
terenie hotelowym

Środki chemiczne:

Nowe materiały uŜywane w budownictwie wymagają stosowania specjalistycznych

rodków chemicznych. Utrzymanie czystości jest łatwiejsze, ze względu na nowoczesne

rodki dostępne na rynku. Cechą charakterystyczną profesjonalnych środków chemicznych

jest to, Ŝe występują w postaci koncentratów i superkoncentratów, z których przygotowuje się
roztwory  robocze.  Konfekcjonowane  są  one  w  pojemnikach  od  5  do  200  l.  Ich  dozowanie
odbywa  się  za  pomocą  stacji  dozujących,  które  odpowiednio  zaprogramowane  wlewają  do
zbiorników gotowy roztwór roboczy.
Dyspergenty – są to środki gruntujące i zabezpieczające posadzki o strukturze polimerowej.
Charakteryzują  się  wysoką  trwałością  i  odpornością  na  ścieranie.  Odporne  są  na  alkohole
i środki dezynfekcyjne. Stosuje się je w celu wytworzenia na posadzkach warstwy ochronnej,
która  zabezpiecza  posadzkę  przed  uszkodzeniami  mechanicznymi,  wycieraniem  jej,
zapobiega  tworzeniu  się  złogów  brudu,  pozostawia  trwały  połysk,  jest  łatwiejsza  w  myciu
codziennym.  Dyspergenty  posiadają  właściwości  antypoślizgowe.  PołoŜenie  warstwy
polimerowej na posadzkach zmniejsza koszty mycia codziennego o ok. 30%.
Środki  do  mycia  gruntownego  –  są  to  silne  alkaliczne  preparaty  pH  14–12,5  bez  trudu
rozpuszczają złogi mydła, kamień wapienny, rdzę, stare powłoki polimerów.
Charakteryzują się bardzo szybkim działaniem. Obszarem zastosowania są wszystkie twarde
posadzki  odporne  na  działanie  wody  i  alkalii.  Mają  one  zastosowanie  w  myciu  ręcznym
i maszynowym.
Środki pielęgnujące – są to środki codziennego mycia na bazie wosku, alkoholu, polimerów.
Są  to  preparaty  szybkoschnące,  bezsmugowe.  W  przewaŜającej  większości  są  to  preparaty
alkaliczne.  Obszarem  zastosowania  są  wszystkie  posadzki  twarde,  wodoodporne.  Środki  te
mogą być stosowane do mycia ręcznego i maszynowego.
Środki dezynfekcyjne – preparaty wiruso-, bakterio-, i grzybobójcze.
Środki  do  czyszczenia  sanitariatów  –  zapachowe  preparaty  o  duŜej  lepkości,  usuwające
kamień wapienny, rdzę, złogi urynowe, nabłyszczające.
Środki  do  prania  wykładzin  tekstylnych  –  środki  piorące,  nie  zawierają  one  wybielaczy
optycznych  oraz  rozpuszczalników,  chemicznie  obojętne,  głęboko  wnikające  w  strukturę
włókna, stosowane w urządzeniach mechanicznych i ręcznych.
Doczyszczanie  i  konserwacja  posadzek  to  gruntowne  doczyszczanie  kaŜdego  rodzaju
posadzek  przy  pomocy  urządzeń  czyszczących  oraz  profesjonalnych  środków  chemicznych.
Konserwacje  posadzek  wykonuje  się  poprzez  nakładanie  powłok  polimerowych,  które
chronią  hermetycznie  powierzchnię  podłogi  nie  pozwalając  na  wnikanie  brudu.  Powłoki
te ułatwiają  codzienną  pielęgnację,  zwiększają  bezpieczeństwo  dzięki  antypoślizgowym
właściwościom powłoki oraz nadają posadzce głęboki połysk.
Krystalizacja posadzek marmurowych i granitowych
Zabieg  ten  ma  na  celu  uzyskanie  głębokiego,  lustrzanego  połysku  podłogi  oraz  ułatwianie
utrzymania w czystości podłóg kamiennych. Do krystalizacji posadzek kamiennych uŜywa się
profesjonalnych maszyn i środków chemicznych.

Zdecydowana większość hoteli uŜywa profesjonalnych środków czystości producentów

oferujących wyspecjalizowane produkty do czyszczenia powierzchni.
Technika sprzątania – dostosowana jest do materiału, z którego wykonane jest podłoŜe,
rodzaju zanieczyszczenia, oraz określa wiedzę na temat sposobów czyszczenia i środków
chemicznych. Czynniki, które mają obecnie najwyŜszy wpływ na efekty czyszczenia to:

−

chemia, jako rozpuszczalnik brudu,

−

czas,

−

mechanika, jako urządzenie czyszczące.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Temperatura nie jest juŜ czynnikiem pozytywnie wpływającym na efekt czyszczenia.

Rys. 1. Urządzenia i akcesoria do mycia ręcznego Vermop

[19]

4.1.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

Jaki jest zakres prac pielęgnacyjnych i porządkowych terenów zewnętrznych hotelu?

Jakie znaczenie ma utrzymanie w czystości i porządku otoczenia obiektu hotelowego?

Za pomocą jakiego sprzętu ręcznego i zmechanizowanego pracownicy wykonujący prace
porządkowe?

W jaki sposób naleŜy przeprowadzić zabieg mycia powierzchni, ręcznym sprzętem
czyszczącym?

Jak powinna wyglądać organizacja pracy osób sprzątających?

Kto odpowiada za odśnieŜanie wokół własnej posesji?

Jakie rodzaje środków chemicznych mają zastosowanie w myciu ręcznym
a jakie w maszynowym?

4.1.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wykorzystaj ręczny sprzęt do wykonania prac porządkowych przed wejściem do hotelu.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

zapoznać się z materiałem nauczania,

załoŜyć odzieŜ ochronną,

przygotować sprzęt,

zastosować odpowiedni środek czystości,

uŜyć sprzęt ręczny do sprzątania przed wejściem do hotelu,

wymyć sprzęt po pracy,

zabezpieczyć i zmagazynować sprzęt we właściwym miejscu.

WyposaŜenie stanowiska pracy:

−

ręczny sprzęt do utrzymania porządku: mop, szczotka do zamiatania, kosz, zmiotka,
wiadro jednokomorowe,

−

rodek czyszczący,

−

odzieŜ robocza.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ćwiczenie 2

Wykonaj prace porządkowe, za pomocą urządzenia czyszczaco-zbierającego.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

zapoznać się z materiałem nauczania,

załoŜyć odzieŜ ochronną,

przygotować sprzęt,

zastosować odpowiedni środek czystości,

uŜyć sprzęt zmechanizowany do sprzątania przed wejściem do hotelu,

dokonać bieŜącej konserwacji sprzętu,

zabezpieczyć i zmagazynować sprzęt we właściwym miejscu.

WyposaŜenie stanowiska pracy:

−

dostępne urządzenie czyszczaco-zbierające,

−

odzieŜ robocza,

−

rodek czyszczący,

−

instrukcja obsługi urządzenia,

−

literatura zgodna z rozdziałem 6 Poradnika dla ucznia.

Ćwiczenie 3

Określ rodzaj prac związanych z porządkami na terenie obiektu hotelowego, który

wymaga zastosowania dyspergentów.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

wyjaśnić mechanizm działania dyspergentów,

odszukać nazw stosowanych preparatów,

sporządzić notatki,

przedstawić nazwy preparatów dostępnych na rynku.

WyposaŜenie stanowiska pracy:

−

komputer z podłączeniem do Internetu,

−

arkusze papieru,

−

literatura zgodna z rozdziałem 6 Poradnika dla ucznia.

Ćwiczenie 4

Korzystając z wewnętrznych dokumentów wybranego hotelu na które składają się:

regulamin pracy, przepisy porządkowe hotelu, opis stanowiska pracy pracownika
gospodarczego, ustal zakres prac gospodarczych na terenie obiektu hotelowego, a następnie
wykonaj plan prac codziennych, wykonywanych raz w tygodniu oraz prac okresowych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

zapoznać się z dokumentami wewnętrznymi hotelu: regulaminem pracy, przepisami
porządkowymi hotelu, opisem stanowiska pracy pracownika gospodarczego,

ustalić zakres prac gospodarczych,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

sporządzić zestawienie prac wykonywanych codziennie, raz w tygodniu i okresowo na
terenie obiektu,

sporządzić zestawienie sprzętu i narzędzi do wykonywania prac porządkowych,

sporządzić zestawienie odzieŜy roboczej i środków ochrony indywidualnej, która będzie
potrzebna na stanowisku pracy,

ustalić jakie środki czystości oraz środki chemiczne stosowane są w wybranym hotelu
(podać nazwy środków oraz nazwę producenta),

przedstawić wyniki swojej pracy na forum grupy.

WyposaŜenie stanowiska pracy:

−

regulamin pracy,

−

przepisy porządkowe hotelu,

−

opis stanowiska pracy pracownika gospodarczego,

−

rodki czystości oraz środki chemiczne stosowane są w wybranym hotelu,

−

sprzęt i narzędzia do prac porządkowych,

−

odzieŜ ochronna i środki ochrony indywidualnej,

−

przybory do pisania,

−

arkusze papieru.

Ćwiczenie 5

Wykonaj codzienne prace porządkowe na terenie obiektu hotelowego.

Zwróć uwagę na dobór sprzętu, środków czystości i odzieŜy roboczej. Zastosuj przepisy

bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony środowiska oraz ochrony przeciwpoŜarowej.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

uzgodnić z przełoŜonym, zakres prac do wykonania,

zastosować odzieŜ roboczą i środki ochrony indywidualnej,

przygotować sprzęt,

pobrać potrzebne środki czystości,

przygotować roztwór wodny do mycia powierzchni, wykorzystując środki czystości we
właściwym stęŜeniu – zgodnie z zaleceniami producenta,

wykonać prace porządkowe zgodnie z harmonogramem, właściwą organizacją pracy
z zachowaniem przepisów bhp i ppoŜ,

w przypadku wątpliwości konsultować się z przełoŜonym,

dokonać bieŜącej konserwacji uŜywanego sprzętu zgodnie z wytycznymi,

zgłosić zakończenie pracy.

WyposaŜenie stanowiska pracy:

−

rodki czystości oraz środki chemiczne stosowane są w wybranym hotelu,

−

sprzęt i narzędzia do prac porządkowych,

−

odzieŜ ochronna i środki ochrony indywidualnej.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.1.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

określić zakres prac pielęgnacyjnych i porządkowych wykonywanych

na terenie zewnętrznym hotelu?

określić rodzaj sprzętu ręcznego i zmechanizowanego do wykonania

prac porządkowych?

zastosować ręczny sprzęt do prac porządkowych na zewnątrz

budynku?

zastosować mechaniczny sprzęt do prac porządkowych na zewnątrz

budynku?

określić organizację pracy osób sprzątających?

przeprowadzić odśnieŜanie wokół posesji?

określić środki czystości i środki chemiczne stosowane podczas prac

gospodarczych na terenie hotelowym?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.2.

Sprzęt i narzędzia do prostych napraw i konserwacji
wyposaŜenia na terenie obiektu hotelowego

4.2.1. Materiał nauczania

W kaŜdym hotelu urządza się mniejsze lub bardziej rozbudowane zaplecze warsztatowo-

-konserwatorskie. Wielkość zaplecza oraz skład osobowy personelu technicznego zaleŜy od
wielkości potencjału obsługowego, jego rozplanowania, stopnia zautomatyzowania, rodzaju
i zakresu

korzystania

zewnętrznych

nośników

energetycznych

oraz

zakresu

samowystarczalności. Współcześnie preferuje się korzystanie, w coraz to większym zakresie,
z zewnętrznych

jednostek

techniczno-konserwatorskich.

Taki

sposób

zatrudniania

pracowników  nosi  nazwę  outsourcing.  W  tym  przypadku,  zatrudnia  się  osoby  o  róŜnych
kwalifikacjach  zawodowych  do  wykonywania  poszczególnych  prac.  We  współczesnym
hotelarstwie  coraz większe zastosowanie ma  automatyzacja, elektronika oraz specjalistyczne
oprogramowania; do obsługi niezbędna jest zatem kadra o wysokich kwalifikacjach, w części
z wyŜszym wykształceniem.

Celem zapewnienia ciągłości eksploatacyjnej we wszystkich zespołach produkcyjnych

i obsługowych z reguły planuje się i wyposaŜa następujące stanowiska (warsztaty) dyŜurne:

−

elektrotechniczne,

−

hydrauliczne,

−

elektroniczne,

−

chłodnicze.
Wszystkie specjalistyczne urządzenia posiadają z reguły zagwarantowaną obsługę

serwisową ze strony dostawcy-producenta. Dotyczy to takich urządzeń i zespołów jak dźwigi,
systemy  i  oprogramowanie  komputerowe,  instalacje  i  urządzenia  zabezpieczające,
wewnętrzne  środki  łączności,  sprzęt  radiowo-telewizyjny,  urządzenia  chłodnicze,
podstawowe  zestawy  urządzeń  gastronomicznych  i  pralniczych,  instalacje  i  urządzenia
wentylacyjno-klimatyzacyjne,  centralny  system  zamków,  sprzęt  i  urządzenia  audiowizualne,
rekreacyjno-sportowe itd.

Do zaplecza techniczno-gospodarczego zaliczyć naleŜy równieŜ garaŜe dla samochodów

dostawczych i słuŜbowych samochodów osobowych [1, s. 266].

Pracownik gospodarczy w zaleŜności od posiadanych kwalifikacji moŜe podjąć się prac

w zakresie obsługi i konserwacji następujących instalacji:

−

instalacji hydraulicznych,

−

instalacji elektrycznych,

−

wentylacyjnych,

−

klimatyzacyjnych,

−

prace mechaniczne oraz prace remontowo-budowlane.

Konserwacja to zbiór działań pozwalający na utrzymanie danego elementu urządzenia

w określonym stanie lub w takim stanie, który zapewni określone działanie.
Przykładem  są  tu  następujące  prace:  dostrajanie  (przystosowywanie)  instalacji  zgodnie
z  instrukcjami  eksploatacji  producenta  instalacji,  wymiana  dostępnych  części  zamiennych,
takich  jak  lampki  ostrzegawcze,  bezpieczniki,  Ŝarówki  itp.,  naprawy  instalacji  drogą
standardowej  wymiany  części  zamiennych,  określonych  jako  takie  przez  producenta,  drobne
prace z zakresu konserwacji zapobiegawczej: smarowanie, sprawdzanie normalnego działania
instalacji. JeŜeli pracownik ma kwalifikacje do wykonywania tych prac.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Podstawowe wyposaŜenie warsztatów
Ręczne narzędzia do prostych napraw

−

klucze płaskie dwustronne,

−

klucze oczkowe osadzone dwustronne,

−

narzędzia izolowane: izolowane szczypce, wkrętak izolowany, klucze nasadowe
izolowane,

−

klucze nasadowe – komplet,

−

szczypce,

−

szczypce do zaciskania nieizolowanych końcówek kablowych,

−

noŜyce do cięcia kabli,

−

noŜyce do cięcia kabli izolowane,

−

noŜyczki dla elektryków,

−

wkrętaki,

−

młotki, wybijaki i dłuta,

−

młotki kowalskie,

−

narzędzia pomiarowe,

−

przymiary zwijane,

−

poziomice,

−

kątowniki.

Zmechanizowany sprzęt do wykonywania drobnych napraw –elektronarzędzia

Większość elektronarzędzi uŜywanych w obiektach hotelowych posiada dwie wersje:

sieciową  –  urządzenie  trzeba  podłączać  do  gniazda  z  prądem,  i  akumulatorową  –  sprzęt
zaopatrzony  jest  w  niezaleŜne  źródło  zasilania  (akumulator).  Narzędzia  posiadają  kabel
standardowy  –  1,5-metrowy  –  lub  dłuŜszy,  4-metrowy.  Niektóre  firmy  oferują
elektronarzędzia  z  odczepianym  przewodem.  MoŜna  je  wówczas  szybko  zmieniać  podczas
pracy, podłączając do jednego przewodu. Elektronarzędzia akumulatorowe charakteryzują się
zazwyczaj mniejszą mocą, są wolniejsze i mogą pracować tylko do czasu, aŜ nie rozładuje się
akumulator. Wówczas trzeba zrobić przerwę na jego ładowanie. Narzędzia te mają jednak tę
przewagę nad sieciowymi, Ŝe moŜna pracować za ich pomocą w miejscach trudno dostępnych
i  oddalonych  od  gniazd  elektrycznych.  W  przypadku  elektronarzędzi  do  cięcia,  duŜe
znaczenie  ma  teŜ  bezpieczeństwo  pracy.  Narzędziem  sieciowym  moŜna  niechcący  przeciąć
kabel zasilający. Gdy uŜywamy narzędzi akumulatorowych, nic takiego nam nie grozi.

Rys. 2. Wiertarka [10]

Bezpieczne korzystanie z wiertarki

Wiertarka zapewnia wiercenie w ścianach ceglanych, glazurze, płytach gipsowo-

-kartonowych,  drewnie,  stali  lub  aluminium.  Wiertarka  wyposaŜona  jest  we  włącznik
z funkcją  zwiększania  prędkości  pracy,  który  umoŜliwia  dokładne  wiercenie  w  gładkich
powierzchniach.  Posługując  się  wiertarką,  trzeba  pamiętać,  Ŝeby  dobierać  liczbę  obrotów

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

i moment obrotowy do rodzaju pracy i materiału. We włączniku zintegrowano równieŜ
pokrętło wstępnego wyboru prędkości obrotowej.
Zanim zaczniesz wiercić, sprawdź:

−

czy przewód sieciowy wiertarki nie jest uszkodzony,

−

czy wiertło jest dobrze zamocowane w uchwycie.

Posługując się wiertarką, pamiętaj, Ŝeby:

−

nie stosować stępionych bądź uszkodzonych wierteł,

−

dobierać liczbę obrotów i moment obrotowy do rodzaju pracy i materiału,

−

nie  przegrzewać  wiertarki  (jeśli  wiertło  zakleszczy  się  w  wierconym  materiale,  spadną
obroty  wiertarki,  a  silnik  zacznie  się  nadmiernie  nagrzewać,  trzeba  wtedy  odczekać
chwilę, aŜ powróci do normalnej temperatury),

−

nie zmieniać kierunku obrotów w trakcie wiercenia,

−

nie przenosić wiertarki, gdy wiertło się obraca,

−

uŜytkować ją zgodnie z zaleceniami producenta zawartymi w instrukcji obsługi.

Wiertarko-wkrętarki: nadają się do wkręcania i wykręcania śrub, moŜna teŜ nimi wiercić
w niezbyt twardych materiałach – drewnie, tworzywach drewnopochodnych, metalu
i tworzywach sztucznych.

Za pomocą wiertarki udarowej moŜemy wiercić otwory nie tylko w materiałach takich

jak drewno czy tworzywa sztuczne, ale równieŜ w lekkim betonie i ceramice.
Szlifierki mimośrodowe

Nadają się zarówno do zgrubnego, jak i precyzyjnego szlifowania powierzchni płaskich

i lekko zakrzywionych. Mogą być równieŜ uŜywane do zdzierania starych powłok
malarskich. Po zmianie tarczy szlifierki mimośrodowe zamieniają się w polerkę.
Szlifierki oscylacyjne

Nadają się do powierzchni płaskich oraz do zgrubnego szlifowania powierzchni

delikatnie zaokrąglonych. Prostokątna stopa umoŜliwia teŜ dotarcie do naroŜników.
Szlifierki taśmowe

Są szybsze od mimośrodowych, nadają się głównie do zgrubnego szlifowania duŜych

powierzchni. Aby szlifować delikatniej, trzeba je uzbroić w specjalną ramkę. Korzystając ze
statywu, moŜna zamienić szlifierkę taśmową w urządzenie stacjonarne.
Szlifierki oscylacyjne typu „delta”

Tym, co przede wszystkim odróŜnia je od typowych szlifierek oscylacyjnych, jest stopa.

Kształtem przypomina ona nieco literę delta (stąd nazwa tego rodzaju szlifierek). Nadają się
do  szlifowania  w  naroŜnikach  i  innych  miejscach  trudno  dostępnych  dla  szlifierek
oscylacyjnych,  mimośrodowych  lub  taśmowych.  Ze  względu  na  nieduŜe  rozmiary  stopy
zalecane  są  do  szlifowania  nieduŜych  powierzchni.  Niektóre  szlifierki  typu  „delta”  mają
jednak  stopy  podobnej  wielkości  co  oscylacyjne,  z  tym  Ŝe  ich  przednia  krawędź  jest
zakończona w szpic. Do szlifierek typu „delta” moŜna dokupić stopy mające kształt szpachli.
Dzięki  nim  urządzenie  to  będzie  pomocne  przy  zdzieraniu  starych  tapet  lub  wykładzin.
Oferowane  są  równieŜ  tak  zwane  stopy  języczkowe  umoŜliwiające  szlifowanie  elementów
wklęsłych lub wypukłych.
OstroŜność przy posługiwaniu się narzędziami i elektronarzędziami

Elektronarzędzia mogą być niebezpieczne, gdy nie przestrzega się instrukcji obsługi oraz

lekcewaŜy  zasady  zdrowego  rozsądku.  Dokładne  przeczytanie  instrukcji  pozwoli
na wykorzystanie  wszystkich  moŜliwości  elektronarzędzi  w  stopniu  optymalnym.  Zawierają
teŜ  opis  zasad  bezpieczeństwa.  NajwaŜniejsza  zasada  wymaga,  by  rozruch  i  zakończenie
pracy  było  zgodne  z  instrukcją  oraz  zachowania  szczególnej  ostroŜności  w  pobliŜu  ostrzy
tnących.  To  drugie  dotyczy  takŜe  tnących  narzędzi  ręcznych.  Największymi  wrogami
bezpieczeństwa są pośpiech i zmęczenie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zastosowanie odzieŜy ochronnej i środków ochrony indywidualnej

Ubranie  ochronne  powinno  być  wykonane  przede  wszystkim  z  mocnego  materiału.  JeŜeli
koszula  ma  długie  rękawy,  koniecznie  trzeba  zapiąć  mankiety  na  guziki.  Przy  pracy
z elektronarzędziami  zdarzają  się  okaleczenia  spowodowane  wciągnięciem  części  garderoby
przez  wirujące  ostrze.  DŜinsy  mogą  być  zastąpione  przez  spodnie  ogrodniczki  na  szelkach,
które mają więcej kieszeni oraz lepiej chronią ciało.
Buty ochronne

Buty powinny być wygodne, dobrze zasznurowane, ze sztywną ochroną palców i na

podeszwie z protektorem, który chroni przed poślizgiem.
Rękawice ochronne

Rękawic uŜywa się w szczególnych wypadkach. Nigdy w pobliŜu ostrzy tnących

elektronarzędzi, kiedy zachodzi ryzyko draśnięcia. Nie osłoniętą dłoń zawsze moŜna wycofać.
Wkręcona w mechanizm rękawica nie pozwoli na to. Nie naleŜy teŜ uŜywać rękawic pracując
niektórymi  narzędziami  ręcznymi.  Na  przykład,  młotek  podczas  uderzania  ma  tendencję  do
wysuwania się z dłoni. Trzymając go ręką w drelichowej lub skórzanej rękawicy, odruchowo
mocniej zaciskamy palce, niepotrzebnie forsując dłoń. Po kilkudziesięciu uderzeniach, więcej
energii  wkładamy  w  utrzymanie  wysuwającego  się  młotka  niŜ  w  uderzenia.  Gumowane
rękawice potrzebne są przy pracach z gipsem, tynkami i klejami. PoniewaŜ nie przepuszczają
powietrza, dłonie naleŜy od czasu do czasu wietrzyć a rękawice przesypywać talkiem.
Okulary ochronne

Gogle lub okulary ochronne to podstawowe zabezpieczenie oczu przed kurzem

i odpryskami  przy  mechanicznym  szlifowaniu,  cięciu,  frezowaniu  i  kuciu.  TakŜe  podczas
mieszania klejów, zapraw i tynków. Dobre okulary lub gogle mają boczne osłony i właściwą
wentylację  wewnątrz.  Taka  osłona  oczu  nie  moŜe  zaparowywać,  bo  wtedy  stanowi  większe
niebezpieczeństwo niŜ ochronę.
Maseczki przeciwpyłowe

Maseczki przeciwpyłowe naleŜy stosować wszędzie tam, gdzie podczas pracy powstaje

kurz. Maski takie po zdjęciu z twarzy naleŜy wymieniać na nowe ze względu na stosunkowo
szybko rozwijającą się na nich florę bakteryjną.
Nauszniki lub słuchawki ochronne

Ochrona uszu w czasie dłuŜej trwających prac elektronarzędziami jest niezbędna. DuŜy

hałas wytwarzają szlifierki kątowe, pilarki i piły tarczowe oraz młoty kujące. MoŜna uŜyć
stoperów lub słuchawek (nauszników) ochronnych do uszu, które zdecydowanie lepiej tłumią
hałas lecz są mniej wygodne w uŜyciu.
Inne

Pas narzędziowy wygląda profesjonalnie, ale wcale nie zawsze jest pomocny a czasami

wręcz  moŜe  być  przeszkodą.  Innego  pasa  uŜywa  elektryk,  innego  cieśla  a  jeszcze  innego
dekarz czy  hydraulik. Pas szczególnie przydaje się przy pracach na wysokości, a więc takŜe
na  drabinie.  Daje  moŜliwość  przytroczenia  kilku  niezbędnych  narzędzi  i  akcesoriów  bez
konieczności  pomocy  drugiej  osoby.  Kiedy  pracuje  się  w  jednym  miejscu,  lepiej  mieć
uporządkowany,  dobrze  zorganizowany  warsztat  narzędziowy.  Praca  na  wysokości  wymaga
uŜycia  trzystopniowej  drabinki  z  podestem  i  pałąkiem,  na  którym  moŜna  powiesić  wiadro
z farbą.  Do  prac  na  dachu  potrzebne  są  szelki  lub  pas  bezpieczeństwa  oraz  gruba  lina
bezpieczeństwa.  Podczas  prac  na  dachu,  kiedy  brak  asekuracji,  lina  po  zamocowaniu  nie
moŜe  mieć  długości  większej  od  odległości  pomiędzy  punktem  mocowania  (np.  kominem)
a najbliŜej połoŜoną rynną.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Prace malarskie

Do malowania duŜych powierzchni bardzo wygodne są pędzle ławkowce. Wałki

posiadające krótkie włosie, nadają się do gęstych farb i gładkich powierzchni. Wałki o włosiu
dłuŜszym stosuje się do malowania chropowatych powierzchni i malowania farbami
rzadkimi.

Do malowania ścian i sufitów farbami emulsyjnymi (dyspersyjnymi) uŜywane są

najczęściej róŜnego rodzaju wałki. RóŜnią się one między sobą średnicą i rodzajem pokrycia.
Są teŜ wałki gąbkowe lub specjalne wałki do dekoracyjnych technik malarskich.
NaroŜa, miejsca wokół ościeŜnic i gniazdek elektrycznych maluje się za pomocą niewielkich
pędzelków  zapewniających  wąskie  i  precyzyjne  pociągnięcia.  Płaskie  pędzle  na  długim
trzonku przeznaczone są zaś do malowania ścian w miejscach trudno dostępnych, na przykład
za grzejnikami.

Do nakładania farb o płynnej konsystencji znakomicie nadają się pistolety natryskowe.

Praca  nimi  jest  szybka  i  wygodna.  Oprócz  narzędzi  do  nakładania  farby  potrzebne  są
szpachelki  do  usuwania  starych  farb,  kuwety  malarskie  do  nabierania  farby  na  wałek,
wiaderka, w które wlewa się farbę na czas malowania, folię do zabezpieczenia podłóg i mebli
przed  zachlapaniem  oraz  taśmę  malarską,  którą  okleja  się  ościeŜnice  i  ramy  okienne,  by  nie
uległy zabrudzeniu.

Budowa zestawu

Rys. 3. Zestaw do malowania [10]

Zestaw do malowania wodnymi farbami emulsyjnymi, lateksowymi i lakierami

(rysunek 2).  Składa  się  z  pompki  ze  zbiornikiem  o  pojemności  4  l,  węŜa  długości  4  m
doprowadzającego farbę, wałka o napędzie elektrycznym, pędzla i adaptera umoŜliwiającego
czyszczenie  wałka.  Dodatkowo  z  zestawem  moŜna  stosować  osprzęt:  wałki  róŜnej  grubości
runa,  wałek  wąski  (73  mm),  sztywne  przedłuŜki  węŜa  długości  0,9  i  0,45  m,  poduszka
malarska  i  zestaw  pędzli  (okrągłych  –  30  mm,  owalnych  –  40  mm  i  płaskich  –  80  mm)  do
malowania  farbami  rozpuszczalnikowymi.  Standardowy  wałek  dołączony  do  zestawu  ma
szerokość  230  mm.  Pompka  o  ciśnieniu  roboczym  4  bary  w  ciągu  minuty  doprowadza  do
wałka  0,5  l  farby.  Wlot  pompki  jest  zabezpieczony  filtrem  wychwytującym  ewentualne
drobne zanieczyszczenia z farby. Silniczek napędzający pompkę działa przy napięciu 230/240
V, 50 Hz. Powierzchniowa wydajność urządzenia to 2 m

/min.

Sposób uŜycia: urządzenie jest proste i wygodne w uŜyciu. Stosując je przyspieszamy

prace  malarskie.  Malowanie  jest  takŜe  bardziej  „bezpieczne”.  Pojemnik  z  farbą  jest
zamknięty,  dlatego  nie  jest  konieczne  maczanie  wałka  lub  pędzla  w  farbie.  Wyklucza
to ryzyko  zachlapania  podłogi.  Nie  trzeba  zatem  przykrywać  wszystkiego  folią.  Pokrętło
w uchwycie  wałka  pozwala  na  regulowanie  ilości  dopływającej  farby  w  zaleŜności  od  potrzeb.
Sztywne przedłuŜki węŜa ułatwiają malowanie trudno dostępnych powierzchni np. sufitu [10].

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Dobór zestawu malarskiego

Dobór zestawu malarskiego powinien być poprzedzony analizą techniczną obejmującą:

−

rodzaj i stan zabezpieczanej powierzchni oraz kształt konstrukcji,

−

wymagany okres trwałości powłoki malarskiej,

−

właściwości powłok (odporność chemiczna, termiczna. mechaniczna),

−

właściwości aplikacyjne farb i powłok (grubość powłoki, czas schnięcia, warunki
nakładania itp.),

−

technologię  realizacji  zabezpieczenia  ,  zarówno  na  nowej  konstrukcji  jak  i  jej
konserwacji  oraz  renowacji,  obejmującą  równieŜ  moŜliwości  i  sposób  czyszczenia  oraz
techniczne moŜliwości malowania,

−

termin wykonywania prac z uwzględnieniem warunków atmosferycznych (temperatury,
opady),

−

wymagania ochrony środowiska oraz zabezpieczenia przeciwpoŜarowego,

−

warunki pracy.

Przy planowaniu prac konserwacyjnych i renowacyjnych naleŜy dodatkowo:

−

ustalić termin wykonania prac renowacyjnych lub konserwacyjnych, związany
z wielkością uszkodzeń korozyjnych,

−

określić rodzaj i wielkość uszkodzeń oraz zbadać przyczepność powłok,

−

ustalić wielkość, rodzaj i rozmieszczenie powierzchni wymagających konserwacji
i renowacji.

4.2.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

Jakie warsztaty organizowane są w zapleczu warsztatowo konserwatorskim w hotelach?

Jakie narzędzia ręczne i mechaniczne potrzebne są do wykonywania prostych napraw
i konserwacji wyposaŜenia na terenie obiektu hotelowego?

W jakim zakresie wykorzystasz odzieŜ ochronną i środki ochrony indywidualnej do prac
gospodarczych?

Jakie ustalenia poprzedzą wykonanie malowania i konserwacji róŜnych powierzchni?

Za pomocą jakiego sprzętu wykonasz malowanie ścian i sufitów?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.2.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wykonaj naprawę w obrębie instalacji wodnej – udroŜnij odpływ zatkanej umywalki.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

załoŜyć odzieŜ roboczą,

rozpoznać awarię,

przygotować stanowisko pracy: sprzęt do przepychania zlewów, środki chemiczne,

przystąpić do pracy zgodnie z zasadami organizacji pracy i przepisami bhp.,

otwór przelewowy zatkać szmatką,

nasadzić półkulę gumową na otwór odpływowy i rozpocząć pompowanie,

spłukać przelew obficie wodą, po usunięciu zatkania,

zabezpieczyć sprzęt i posprzątać miejsce pracy.

WyposaŜenie stanowiska pracy:

−

odzieŜ robocza,

−

przyrząd do przepychania zlewów

−

szmatka,

−

rodek czyszczący.

Ćwiczenie 2

Usuń ślady korozji na ogrodzeniu przy pomocy szlifierki z tarczą ścierną.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

załoŜyć odzieŜ ochronną,

ocenić stan ogrodzenia,

zorganizować stanowisko: przygotować sprzęt i narzędzia do pracy,

wyczyścić drucianą szczotką skorodowany fragment ogrodzenia,

przystąpić do usuwania rdzy sposobem mechanicznym – szlifować ścierniwem na płótnie
szlifierką z tarczą ścierną,

dokonać bieŜącej konserwacji sprzętu i posprzątać stanowisko pracy,

zgłosić pracę do oceny.

WyposaŜenie stanowiska pracy:

−

druciana szczotka,

−

odzieŜ robocza,

−

instrukcja obsługi szlifierki,

−

papier ścierny,

−

szlifierka z tarczą ścierną.

Ćwiczenie 3

Pomaluj ręcznie, za pomocą pędzla, farbą do metalu ogrodzenie przygotowane do

malowania.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

zaplanować poszczególne etapy pracy związane z pomalowanie ogrodzenia,

załoŜyć odzieŜ ochronną,

przygotować sprzęt i narzędzia do pracy – pędzel okrągły, farba antykorozyjna, emalia
ogólnego stosowania,

wykonać zaplanowane czynności: nałoŜyć pędzlem farbę antykorozyjną,

umyć narzędzia stosując zalecane przez producenta środki do zmywania danego typu
farby,

posprzątać stanowisko pracy,

zgłosić pracę do oceny,

po 24 godzinach zgodnie z planem i organizacją przystąpić do dalszych czynności,

wykonać nanoszenia kolejnych dwóch warstw w odstępach 24 godzin,

10)

zgłosić całość prac do oceny.

WyposaŜenie stanowiska pracy:

−

pędzel okrągły,

−

farba antykorozyjna,

−

emalia ogólnego stosowania,

−

rozcieńczalnik do farby.

4.2.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

określić rodzaje warsztatów organizowanych w hotelach?

określić rodzaje narzędzi potrzebnych do prostych napraw
i konserwacji wyposaŜenia na terenie obiektu hotelowego?

zastosować narzędzia ręczne do prostych napraw?

zastosować elektronarzędzia do prostych napraw?

dobrać odzieŜ ochronną i środki ochrony indywidualnej do prac
gospodarczych?

zaplanować prace związane z wykonaniem malowania i konserwacji
róŜnych powierzchni?

dobrać środki do malowania i konserwacji róŜnych powierzchni?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.3.

Konserwacja i drobne naprawy sprzętu i urządzeń
rekreacyjnych oraz sprzętu turystycznego

4.3.1. Materiał nauczania

Hotele średniej wielkości, a takŜe duŜe, połoŜone w miejscowościach turystycznych,

posiadają  zazwyczaj  rozbudowany  program  rekreacyjno-pobytowy  przystosowany  do  obsługi
ruchu  rodzinnego.  W  hotelach  takich  organizuje  się  pomieszczenia  lub  aneks,  w  którym
przechowuje  się  sprzęt  i  wyposaŜenie  turystyczno-sportowe  (narty,  sanki,  leŜaki,  rowery  itp.).
Pomieszczenia te zlokalizowane są najczęściej w rejonie głównych wejść do budynku [1, s. 91].

WaŜną czynnością jest konserwacja sprzętu turystycznego, wykonywanie drobnych

napraw, oraz zabezpieczanie sprzętu na koniec sezonu związanego z uŜytkowaniem.
Narty

Po sezonie (często teŜ w trakcie), sprawdzamy stan ślizgów i krawędzi. JeŜeli

zauwaŜymy  większe  ubytki  (lub  duŜo  mniejszych),  to  naleŜy  odnieść  narty  do  dobrego
serwisu,  gdzie  przeprowadza  się  regenerację  ślizgów  i  ostrzenie  krawędzi.  Drobne  naprawy
moŜna  wykonać  własnoręcznie.  Po  sezonie,  maź  powstająca  z  olejów,  solanek  tającego
ś

niegu itp. ma nieprawdopodobne działanie niszczące zwłaszcza na krawędzie i wiązania.

Przygotowując  narty  na  lato,  myjemy  je,  a  następnie  smarujemy,  przy  czym  nie  usuwamy
nadmiaru  smaru,  tylko  pozostawiamy  go  by  przykrył  krawędzie  –  nie  będą  rdzewieć.  Narty
najlepiej przechowywać nie spięte z dala od silnych źródeł ciepła.
Wiązania

Wiązania dokładnie czyścimy, i luzujemy nastawy bezpieczników – „odkręcamy” skalę

tak,  by  była  ustawiona  najniŜej  jak  się  da  –  w  tak  ustawionych  wiązaniach  spręŜyny  nie
podlegają  „naciąganiu”.  W  części  wiązań  tourowych  ta  operacja  nie  jest  bezwzględnie
konieczna  –  spręŜyny  nie  są  naciągnięte  aŜ  do  zapięcia  buta,  lecz  warto  wyrobić  sobie  taki
nawyk.  Ustawienia  wiązań  notujemy,  najlepiej  na  karteczkach  czy  przylepcu  umieszczanym
na  narcie.  JeŜeli  moŜemy  zdobyć  specjalny  smar  do  wiązań,  smarujemy  je  (a  raczej
aplikujemy  smar  do  wnętrza  mechanizmów).  Pod  Ŝadnym  pozorem  nie  naleŜy  uŜywać
jakichkolwiek  innych  smarów  -  nie  wiemy  jak  będą  reagować  na  mrozie  i  czy  czasem  nie
będą rozpuszczać teflonu czy innych części wiązań.

Uwaga: Ski touring to wykorzystywanie nart do wędrówek po górskich szczytach,

szlakach turystycznych, nartostradach.
Konserwacja roweru

Aby utrzymać rower w dobrym stanie technicznym, konieczne jest przede wszystkim

poddawanie  go  okresowym  przeglądom.  Ich  częstotliwość  zaleŜy  od  intensywności
uŜytkowania  roweru,  warunków  jazdy,  liczby  przejechanych  kilometrów  i  wielu  innych
czynników (warunków i sposobów przechowywania itp.)

Podczas konserwacji roweru naleŜy zwrócić uwagę na:

−

Dokładne dokręcenie kierownicy, siodła, kół, mechanizmu korbowego, pedałów.

−

Eksploatacja  roweru  z  elementami  nie  dokręconymi  spowoduje  szybkie  zuŜycie
elementów  gwintowanych,  np.  korby,  osi,  pedałów  oraz  mocno  pracujących
mechanicznie  łoŜysk  kierownicy,  mechanizmu  korbowego,  piast  kół,  aŜ  do  ich
całkowitego zniszczenia. UŜytkowanie w tym stanie roweru jest mało komfortowe i moŜe
być przyczyną nieszczęśliwego wypadku.

Stan luzów w elementach łoŜyskowanych

−

adne łoŜyska nie mogą wykazywać wyczuwalnych luzów. Powinny natomiast zapewnić

swobodne obracanie się poszczególnych łoŜyskowanych elementów. Nakrętki kontrujące
muszą być mocno dokręcone.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Stan układu hamulcowego

NaleŜy sprawdzić stan linek hamulcowych, klocków oraz skuteczność hamowania.

−

Regulację  przerzutki  przedniej  i  tylnej  –  prawidłowość  dokręcenia  pozostałych
elementów  złącznych  roweru,  takich  jak:  nakrętki,  śruby,  wkręty  mocujące  (błotniki,
bagaŜnik, oświetlenie itp.).

−

Działanie oświetlenia.

Sprawdzić, czy po uruchomieniu prądnicy układ elektryczny jest sprawny. Najczęstsze

przyczyny defektów to:

−

zuŜyte Ŝarówki,

−

brak kontaktu elektrycznego pomiędzy przewodami a Ŝarówkami lub prądnicą,

−

brak metalicznego połączenia prądnicy, lampy przedniej lub tylnej z masą roweru,
w przypadku mocowania tych podzespołów do części malowanych widelca.

−

Stan ogumienia.
Opony  nie  powinny  wykazywać  pęknięć  oraz  nadmiernego  zuŜycia  bieŜnika.
W celu zachowania dobrego stanu ogumienia roweru naleŜy unikać:

−

gwałtownego hamowania,

−

jazdy na oponach nienapompowanych,

−

zabrudzenia olejem, naftą lub benzyną,

−

wystawiania roweru przez dłuŜszy czas na działanie promieni słonecznych [15].

Zewnętrzne zespoły związane z rekreacją i czynnym wypoczynkiem

Do zewnętrznych urządzeń i zespołów rekreacyjnych zalicza się: kąpieliska otwarte,

boiska sportowe, pola golfowe, minigolf, korty tenisowe, kręgielnie, ścieŜki zdrowia, place
zabaw dla dzieci itp. Wszystkie w/w urządzenia musza podlegać stałym przeglądom,
regularnie podlegają konserwacji, ale przede wszystkim muszą być utrzymywane w czystości.

KaŜdy basen wymaga okresowego czyszczenia i konserwacji. Podstawowymi

przyrządami,  potrzebnymi  do  czyszczenia  i  konserwacji,  są  podbieraki  do  liści  i  innych
duŜych  zanieczyszczeń.  Podbieraki  najczęściej  są  wykonane  z  lekkich  materiałów
i  umocowane  na  długiej  rurze  teleskopowej.  Mogą  być  wyposaŜone  w  skrobaki,  ułatwiające
usuwanie  zanieczyszczeń  z  dna  basenu.  JeŜeli  basen  jest  wyposaŜony  w  specjalne  gniazdo
przyłączeniowe,  moŜna  posłuŜyć  się  urządzeniem  do  odkurzania  ręcznego.  Składa  się  on
z  teleskopowej  rury,  przewodu  i  szczotki  ssącej  oraz  filtru,  przez  który  przechodzi
zanieczyszczona  woda  (i  następnie  wraca  do  basenu).  Innym  urządzeniem  jest  odkurzacz
samobieŜny,  sterowany  mikroprocesorem  lub  pilotem.  Jeździ  po  dnie  i  ściankach  basenu,
zbierając wszystkie napotkane zanieczyszczenia.

Piłka noŜna, ręczna, siatkowa oraz koszykówka, rugby, ringo, hokej na trawie, unihokej,

badminton, tenis ziemny, a nawet krykiet – te wszystkie dyscypliny moŜna trenować na
boiskach zlokalizowanych przy hotelu
Plac moŜe być pokryty „sztuczną trawą”, albo trawnikiem, który naleŜy regularnie kosić oraz
zadbać o właściwy drenaŜ, z odprowadzeniem nadmiaru wody do studzienek.

Rys. 4. Zewnętrzne zespoły związane z rekreacją [16]

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

W jaki sposób dbamy o zewnętrzne elementy z drewna

Drewno – „zewnętrzne”, - musi zostać przed malowaniem wysuszone do wilgotności nie

większej  niŜ  10%,  a  takŜe  oszlifowane.  Jeśli  dokonujemy  renowacji  naleŜy  starą  powłokę
całkowicie usunąć. Płaskie powierzchnie moŜna w tym celu oszlifować, a nawet ostrugać; na
przedmioty  o  skomplikowanych  kształtach  lepiej  zastosować  preparaty  do  usuwania  powłok
lakierniczych.  Po  takim  wstępnym  oczyszczeniu  drewno  trzeba  wygładzić  papierem
ś

ciernym. Stare powłoki w dobrym stanie wystarczy zmatowić przez oszlifowanie.

Ewentualne ubytki drewna uzupełnia się szpachlówką (np. akrylową), a w miejsca większych
uszkodzeń wkleja się wstawki z dopasowanych kawałków drewna.
Jak dbamy o kamień?

Na terenach rekreacyjnych przy hotelu, wiele elementów moŜe być wykonanych

z kamienia. Mogą to być tarasy, schody, ścieŜki, ogrodzenia, ławki, donice, gazony, kaskady
wodne.

Konieczność wykonywania zabiegów takich jak mycie, piaskowanie czy impregnacja,

wynika  z  tego,  Ŝe  jak  wszystkie  materiały,  takŜe  i  kamień  ulega  z  czasem  degradacji.
Niszcząco  działają  nań  przede  wszystkim  czynniki  atmosferyczne:  wiatr,  wilgoć,  opady
atmosferyczne, promieniowanie UV, zmiany temperatury, a zwłaszcza mróz.
Czyszczenie

Powierzchniowe, niewielkie zabrudzenia moŜna usuwać wodą i miękką szczotką. To,

jakiej  szczotki  naleŜy  uŜyć,  zaleŜy  od  rodzaju  czyszczonego  kamienia  –  zbyt  twarda  moŜe
porysować  delikatną  powierzchnię.  Mycie  kamienia  wodą  z  węŜa  moŜe  być  nieskuteczne,
a jednocześnie doprowadzić do zawilgocenia. DuŜo lepszym rozwiązaniem jest uŜycie myjki
ciśnieniowej do usunięcia osadów i brudu. Dotyczy to oczywiście kamienia zastosowanego na
zewnątrz.  Jeśli  woda,  nawet  pod  duŜym  ciśnieniem  nie  usuwa  zanieczyszczeń,  stosuje  się
ś

rodki chemiczne. Takie czyszczenie musi być jednak wykonane przez wyspecjalizowaną

firmę. Rozcieńczonym kwasem fluorowodorowym usuwa się na przykład sadzę z piaskowca.
Kwasem siarkowym (równieŜ rozcieńczonym) usuwa się z piaskowca mchy, porosty i ślady
rdzy.  Kwasów  szczawiowego  i  chlorowodorowego  uŜywa  się  do  czyszczenia  wapieni.
Stosowanie  środków  chemicznych  moŜe  być  niebezpieczne  dla  zdrowia,  dlatego  nie  wolno
takiego  czyszczenia  wykonywać  samodzielnie.  Inną  metodą  jest  piaskowanie,  któremu
najczęściej  poddaje  się  piaskowiec.  Jeśli  piaskowiec  przez  dłuŜszy  czas  nie  jest  czyszczony,
zaczyna szarzeć. Piaskowanie wykonuje się na sucho za pomocą piaskarek. W zaleŜności od
rodzaju  czyszczonej  powierzchni  oraz  stopnia  zabrudzenia  moŜna  regulować  ciśnienie,
ostrość i twardość strumienia [16].

Rys. 5. Elementy z kamienia (fot. Ogrody Dankiewicz)

4.3.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

Jakie urządzenia wchodzą w skład zewnętrznych zespołów związanych z rekreacją
i czynnym wypoczynkiem w obiekcie hotelowym?

Jaki jest zakres prac związanych z utrzymaniem sprawności i porządku tych urządzeń?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

W jaki sposób naleŜy przeprowadzić okresowy przegląd rowerów, aby utrzymać je
w dobrym stanie technicznym?

W jaki sposób naleŜy zabezpieczyć narty na okres letni?

W jaki sposób dbamy o elementy zewnętrzne, w otoczeniu obiektu hotelowego,
wykonane z drewna, kamienia, itp.?

4.3.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Dokonaj wymiany opony rowerowej na kole przednim roweru.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

załoŜyć odzieŜ ochronną,

przygotować stanowisko pracy: przygotować sprzęt i narzędzia,

ustawić rower na stojaku, odciąŜając przednie koło,

uŜywając kluczy oczkowych odkręcić nakrętki mocujące koło do widelca,

zdjąć koło z widelca,

wypuścić powietrze z dętki odkręcając wentyl,

przy uŜyciu łyŜek zdjąć oponę z obręczy koła,

w odwrotnej kolejności do demontaŜu, zamontować nową oponę,

napompować koło,

10)

sprawdzić szczelność koła i zaworu,

11)

zabezpieczyć sprzęt, narzędzia i uporządkować miejsce pracy.

WyposaŜenie stanowiska pracy:

−

klucz oczkowy 2 szt.,

−

łyŜka do zdejmowania opony,

−

rower,

−

stojak do podparcia roweru,

−

opona,

−

odzieŜ ochronna.

Ćwiczenie 2

Dokonaj wymiany szczebli oparcia i siedziska przy huśtawce łańcuchowej na placu

zabaw połoŜonym przy hotelu.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

załoŜyć odzieŜ ochronną,

pobrać potrzebne do naprawy materiały z magazynu (nowe szczeble),

pobrać narzędzia do pracy,

dokonać demontaŜu uszkodzonych elementów,

zamontować nowe szczeble,

zabezpieczyć sprzęt, uporządkować miejsce pracy,

zgłosić pracę do oceny.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

WyposaŜenie stanowiska pracy:

−

drewniane szczeble do huśtawki,

−

klucze płaskie,

−

ruby, nakrętki, podkładki.

Ćwiczenie 3

Wykonaj wiosenne prace porządkowe na tarasie wykonanym z piaskowca.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

załoŜyć odzieŜ ochronną, zgromadzić sprzęt, narzędzia i środki chemiczne,

zamieść powierzchnię tarasu,

wyszorować powierzchnię tarasu za pomocą szczotki i roztworu wodnego,

spłukać powierzchnie tarasu za pomocą myjki ciśnieniowej,

poddać bieŜącej konserwacji uŜytkowany sprzęt, zabezpieczyć go,

zgłosić pracę do oceny.

WyposaŜenie stanowiska pracy:

−

szczotka do zamiatania,

−

krótkie szczotki do szorowania,

−

woda ze środkiem myjącym,

−

myjka ciśnieniowa.

4.3.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

wymienić urządzenia tworzące zewnętrzny zespół związany
z rekreacją w obiekcie hotelowym?

określić zakres prac związanych z utrzymaniem sprawności
i porządku wymienionych w pytaniu 1 urządzeń?

wykonać okresowy przegląd rowerów, aby utrzymać je w dobrym
stanie technicznym?

zabezpieczyć narty na okres letni, po sezonie zimowym?

zastosować sprzęt i środki czystości do prac porządkowych
i konserwacyjnych w obrębie urządzeń rekreacyjnych?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.4.

Transport na terenie hotelowym

4.4.1. Materiał nauczania

Transport wózkami ręcznymi

KaŜdy pracodawca, w myśl przepisów BHP, stara się zapewnić pracownikowi

odpowiednie warunki pracy, w tym równieŜ ograniczać konieczność dźwigania większych
cięŜarów znacznej ilości towarów i produktów. Dlatego teŜ bardzo waŜna jest organizacja
transportu wewnętrznego w obiektach hotelarskich.

Wadliwe urządzenia oraz błędy w organizacji transportu powodują zakłócenia zarówno

w przebiegu procesów technologicznych, jak równieŜ obsługi.

Wszystkie wózki muszą być w dobrym stanie technicznym, kompletne oraz codziennie

przed  rozpoczęciem  pracy  sprawdzane.  Koła  wózków  powinny  być  osadzone  na  łoŜyskach
tocznych  i  ogumione.  Masa  wózka  nie  powinna  przekraczać  150  kg.  Wskazane  jest,  aby  na
wózkach umieszczony był napis określający ich nośność.

Rys. 6. Ręczne wózki bagaŜowe[17]

W pralni hotelowej w grupie wyposaŜenia pomocniczego znajdują się wózki o róŜnej

budowie i przeznaczeniu, np. do przewozu suchej i mokrej bielizny, bielizny pościelowej, do
składania i przewozu czystej bielizny, ubrań i odzieŜy słuŜbowej.

Rys. 7. Wózki do transportu bielizny [20]

Wózki wspomagają obsługę pokoi – znacznie ułatwiają wykonywanie codziennych prac.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Rys. 8. Wózki do obsługi pięter [21]

Podczas załadunku i rozładunku towarów z uŜyciem wózka naleŜy przestrzegać

następujących zasad:

−

przed przystąpieniem do obsługi wózka, naleŜy dobrze poznać jego działanie oraz
zagroŜenia i sytuacje zagroŜenia związane z jego obsługą,

−

naleŜy przede wszystkim zapoznać się z instrukcją obsługi producenta i przestrzegać jej.

−

nie wolno przekraczać dopuszczalnej obciąŜalności wózka,

−

ładunek (bagaŜ, towar) powinien być tak umieszczony, aby zachować stateczność,

−

naleŜy upewnić się, czy wózek jest prawidłowo unieruchomiony (hamulcem postojowym,
klinem),

−

sprawdzić, czy cięŜar wózka z ładunkiem nie przekracza dopuszczalnego obciąŜenia
i umoŜliwia bezpieczny przejazd.
Pamiętajmy zawsze, by:

−

cięŜar przenoszonego ładunku dostosować do swoich moŜliwości,

−

podnoszenie i przenoszenie cięŜkich ładunków moŜe prowadzić, zarówno do deformacji,

jak i uszkodzeń ciała.

Przy transporcie ręcznym waŜna jest odpowiednia postawa ciała w momencie

podnoszenia cięŜaru. Na rysunku pokazano jak naleŜy podnosić cięŜary.

DuŜe cięŜary mogą być przenoszone przez kilka osób. Zespół powinien być zgrany,

czynności skoordynowane, a podnoszenie i opuszczanie cięŜarów wykonywane przez
wszystkich na umówiony wcześniej sygnał.

Rys. 9. Postawa ciała przy transporcie

Transport wewnętrzny w zakładzie gastronomicznym

W gastronomii hotelowej do transportu wewnętrznego stosuje się zazwyczaj róŜnego

rodzaju wózki (rysunek 10). Ich rodzaj oraz wielkość powinny być dostosowane do
charakteru i miejsca transportu.

Wózki najczęściej wykorzystuje się przy:

−

dostarczaniu surowców do magazynów oraz do poszczególnych stanowisk pracy,

−

przepływie półproduktów między urządzeniami i działami produkcyjnymi,

−

transporcie gotowych dań do ekspedycji, na salę konsumencką lub na bankiety,

−

transporcie brudnych naczyń do zmywalni,

−

odprowadzaniu odpadów poprodukcyjnych i pokonsumenckich.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wózki, tak jak inny sprzęt gastronomiczny, muszą podlegać częstemu myciu

i dezynfekcji, bez względu na to, do jakiego transportu są wykorzystywane.

Do transportu magazynowego słuŜą czterokołowe wózki platformowe. MoŜna nimi

przewozić  jednorazowo  nawet  do  300  kg  surowców.  Czasami  wykorzystuje  się  dwukołowe
wózki  platformowe.  Projektowanie  osobnych  przygotowalni  dla  poszczególnych  rodzajów
surowca  oraz  specyficzna  technologia  przygotowywania  potraw  związana  z  przewoŜeniem
(często znacznych ilości półproduktów), wymusiły konstruowanie specjalistycznych wózków.
Są  to  np.  jezdne  baseny,  pozwalające  na  transport,  np.  obranych  warzyw  z  przygotowalni
wstępnej  do  przygotowalni  właściwej  lub  na  teren  kuchni.  Inny  rodzaj  specjalistycznego
wózka  stanowią  jezdne  regały  do  pojemników.  Pozwalają  one  na  transport  uformowanych
półproduktów do miejsc ich obróbki właściwej (cieplnej).

W przygotowalniach zalecane są wózki z pojemnikami na mąkę, cukier, sól.
Do przewoŜenia potraw i napojów z ekspedycji na salę konsumencką słuŜą wózki

kelnerskie. Do najbardziej typowych naleŜą:

−

wózki do przewoŜenia oraz serwowania zakąsek zimnych,

−

wózki do przygotowywania dań w obecności gościa, posiadające wbudowany palnik
elektryczny lub gazowy (z miejscem na butlę),

−

wózki-barki do przygotowywania napojów i drinków w obecności gościa, wyposaŜone
w niezbędny sprzęt barmański, łącznie z zapasem lodu,

−

wózki do przewoŜenia oraz serwowania potraw w systemie room-service .

Rys. 10. Wózek kelnerski [22]

Przy obsłudze większej liczby osób (np. podczas bankietu), niezbędne są jezdne,

termoizolowane skrzynie albo szafy bankietowe.

Jezdne szafy bankietowe wykonane są zazwyczaj ze stali stopowej i występują w dwóch

wersjach:

−

grzejne szafy bankietowe

−

chłodnicze szafy bankietowe posiadające zainstalowany agregat chłodniczy.

Innym rodzajem są wózki na talerze z wyporcjowanymi daniami (tzw. wózki jodełkowe)

np.  do  przewozu  zakąsek  zimnych,  przy  transporcie  dań  na  stosunkowo  małe  odległości.
Organizacja  samoobsługowych  ciągów  ekspedycyjnych  równieŜ  wymaga  zastosowania
wózków.  Są  to  przede  wszystkim  wózki  bemarowe  do  transportu  i  przechowywania
gorących dań oraz jezdne podgrzewacze talerzy.

Do transportu czystych naczyń, np. ze zmywalni na teren kuchni, mogą słuŜyć

specjalistyczne wózki o pochylonym dnie. Odpowiednio dobrany kąt nachylenia zabezpiecza
przed ewentualnym rozsypaniem się stosu naczyń podczas transportu i przed stłuczkami [3, s. 6].

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Rys. 11. Zestaw wózków dla gastronomii [18]

4.4.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

Na terenie których pionów hotelowych znalazły zastosowanie wózki hotelowe?

Jakie znaczenie ma dobra organizacja transportu wewnętrznego w obiektach
hotelarskich?

O czym naleŜy pamiętać w codziennej eksploatacji wózków?

Jakie znasz rodzaje wózków stosowanych w gastronomii hotelowej?

Jakie prace pomocnicze wykonasz podczas transportu towarów i bagaŜu gości?

4.4.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wykonaj prace pomocnicze związane z transportem towarów do magazynu za pomocą

wózków platformowych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

uczestniczyć w pracach związanych z rozładunkiem surowców dostarczonych do
gastronomii hotelowej, celem przetransportowania ich do magazynów,

przenieść skrzynki z platformy samochodu dostawczego na wózek platformowy,

zwrócić uwagę na postawę ciała, podczas przenoszenia towaru,

zwrócić uwagę na zabezpieczenie wózka za pomocą hamulca,

zwrócić uwagę na cięŜar towaru pakowanego na wózek, by nie przekraczał jego
nośności,

przewieźć bezpiecznie towar do magazynu,

rozładować wózek w miejscu wskazanym przez magazyniera,

uporządkować drobny sprzęt i stanowisko pracy.

WyposaŜenie stanowiska pracy:

−

wózek platformowy,

−

odzieŜ ochronna.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ćwiczenie 2

Wykonaj prace pomocnicze związane z transportem bagaŜu gości za pomocą wózków

hotelowych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

wypakować bagaŜ gościa z bagaŜnika jego samochodu, celem przetransportowania go do
pokoju gościa,

przenieść bagaŜ na wózek hotelowy,

zwrócić uwagę na postawę ciała, podczas przenoszenia bagaŜu,

zwrócić uwagę na zabezpieczenie wózka za pomocą hamulca,

zwrócić uwagę na cięŜar bagaŜu pakowanego na wózek, by nie przekraczał jego
nośności,

przewieźć bezpiecznie bagaŜ do pokoju gościa,

w pokoju postawić bagaŜ na bagaŜniku,

uporządkować drobny sprzęt i stanowisko pracy.

WyposaŜenie stanowiska pracy:

−

arkusze papieru formatu A4,

−

arkusz do ćwiczenia,

−

poradnik dla ucznia.

Ćwiczenie 3

Dokonaj przeglądu wózka bagaŜowego po całym dniu pracy, a następnie wymyj jego

elementy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

dokonać przeglądu wózka, abyś mógł stwierdzić, Ŝe nie ma uszkodzeń,

ocenić stopień zabrudzenia,

przygotować ścierkę i roztwór wodny zawierający środek myjący,

umyć poszczególne elementy wózka,

przetrzeć suchą ścierką,

wypolerować elementy zewnętrzne,

uporządkować drobny sprzęt i stanowisko pracy.

WyposaŜenie stanowiska pracy:

−

wózek do transportu bagaŜy,

−

odzieŜ ochronna,

−

cierka, wiadro, środek myjący,

−

cierka sucha.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.4.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

określić,

terenie

których

pionów

hotelowych

znalazły

zastosowanie wózki hotelowe?

określić, jakie funkcje spełniają wózki hotelowe?

zastosować wózki do codziennych, wybranych prac na terenie
hotelu?

zastosować wózki w gastronomii hotelowej?

wykonać prace pomocnicze podczas transportu bagaŜu gości?

wykonać prace pomocnicze podczas transportu towarów?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.5.

Segregowanie i usuwanie odpadów stałych

4.5.1. Materiał nauczania

Ustawa o utrzymaniu czystości i porządku w gminach mówi, Ŝe właściciele muszą dbać

o  czystość  i  porządek  nie  tylko  na  chodnikach.  Powinni  przede  wszystkim  wyposaŜyć
nieruchomości  w  urządzenia  słuŜące  gromadzeniu  odpadów  komunalnych  (śmietniki, zsypy,
szamba) oraz utrzymywać je w odpowiednim stanie sanitarnym i porządkowym. Wlaściciele
mają obowiązek zadbać o przyłączenie do istniejącej sieci kanalizacyjnej, a jeśli jej nie ma –
wyposaŜyć  posesję  w  bezodpływowy  zbiornik  nieczystości  płynnych  lub  przydomową
oczyszczalnię.  Muszą  równieŜ  zapewnić,  Ŝe  w  tych  urządzeniach  będą  gromadzone  odpady
powstałe na terenie nieruchomości. Są teŜ zobowiązani pozbywać się odpadów komunalnych
i nieczystości (wywóz śmieci, szamba) w sposób zgodny z przepisami.

Do odpadów stałych naleŜą:
1) odpady surowcowe:

a)  odpady opakowaniowe z papieru i tektury,
b)  odpady opakowaniowe ze szkła bezbarwnego i kolorowego,
c)  odpady opakowaniowe z tworzyw sztucznych,
d)  odpady opakowaniowe z metali,
e)  odpady opakowaniowe wielomateriałowe,
f)  nieopakowaniowe odpady z papieru i tektury;

2)  odpady roślinne,
3)  odpady z remontów,
4)  odpady wielkogabarytowe,
5)  odpady niebezpieczne,
6)  odpady w postaci zuŜytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego.

JeŜeli dana gmina przyjęła program utylizacji odpadów, w którym to programie

zdecydowano o selektywnej zbiórce odpadów, to wszystkie podmioty znajdujące się na
terenie gminy, powinny stosować zasady i procedury zawarte w tym programie.

Dla potrzeb selektywnej zbiórki odpadów surowcowych stosuje się pojemniki

odpowiadające ogólnym warunkom, oznakowane następującymi kolorami:
1) niebieskim – przeznaczone na odpadowe opakowania z papieru i tektury oraz papier

i tekturę nieopakowaniowe,

2) białym – przeznaczone na odpadowe opakowania ze szkła bezbarwnego,
3) zielonym – przeznaczone na odpadowe opakowania ze

szkła kolorowego,

4) Ŝółtym – przeznaczone na odpadowe opakowania z metali, tworzyw sztucznych oraz

wielomateriałowe,

5) czerwonym – przeznaczone na zbierane łącznie odpady surowcowe,

oraz

6) brązowym – przeznaczone na odpady ulegające biodegradacji.

Pojemniki powinny być oznakowane

napisami określającymi rodzaj odpadów, na jaki są

przeznaczone. Na pojemnikach moŜe być umieszczona informacja zawierająca nazwę
przedsiębiorcy będącego właścicielem lub posiadaczem pojemnika,

logo, adres i telefon

obsługującego pojemnik przedsiębiorcy.

Pojemniki przeznaczone do zbierania odpadów surowcowych powinny zabezpieczać te

odpady przed negatywnym wpływem warunków atmosferycznych.

Odpady stałe powinny być zbierane w szczelnych i wykonanych z materiałów

trudnopalnych pojemnikach lub kontenerach.
Pojemniki i kontenery muszą mieć konstrukcję zapewniającą moŜliwość utrzymania ich
właściwego stanu sanitarnego, uniemoŜliwiającą wydostawanie się odpadów pod wpływem

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

wiatru, deszczu i innych czynników zewnętrznych oraz uniemoŜliwiającą zwierzętom dostęp
do odpadów.

W pojemnikach i kontenerach na odpady stałe nie gromadzi się śniegu, lodu, gorącego

popiołu, ŜuŜlu, gałęzi, gruzu budowlanego, odpadów wielkogabarytowych, odpadów
niebezpiecznych i odpadów w postaci zuŜytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego.

Miejsca, gdzie znajdują się pojemniki i kontenery naleŜy utrzymywać w czystości.

Po kaŜdorazowym odbiorze odpadów dokonuje się uporządkowania miejsca, gdzie znajdują
się pojemniki (kontenery) oraz terenu, na którym wykonywana była czynność odbioru
odpadów komunalnych.

Zaleca się kompostowanie we własnym zakresie, w sposób nie powodujący uciąŜliwości

dla otoczenia, lub przekazywanie do kompostowni odpadów roślinnych powstających na
terenie nieruchomości.

Na terenie hotelu naleŜy wydzielić miejsce na czasowe przechowywanie odpadów

niebezpiecznych, a następnie przekazać odpady do wyspecjalizowanych jednostek, mających
odpowiednie uprawnienia do transportu i utylizacji tych odpadów.

Odpady niebezpieczne gromadzi się następująco:

1)  leki przeterminowane – w punktach zbiórki zlokalizowanych w aptekach,
2)  zuŜyte baterie – w wyznaczonych punktach zbiórki,
3)  zuŜyte  akumulatory  –  w  placówkach  handlowych  oraz  w  stacjach  obsługi  i  naprawy

samochodów,

4) inne odpady niebezpieczne – w przeznaczonych do tego punktach zbiórki.

Nowoczesnymi urządzeniami, które znalazły zastosowanie w restauracjach i w hotelach

są  kompaktory  workowe  i  prasy  prasujące  do  pojemników.  Sprzęt  ten  słuŜy  do
prasowania odpadów mieszanych wkładanych bezpośrednio do plastikowych worków i dwu-
lub  czterokołowych  pojemników  na  odpady.  Redukcja  objętości  odpadów  wynosi  10:1.
Zagospodarowanie  odpadów  w  ten  sposób  zapewnia  lepszą  higienę,  lepsze  warunki  pracy
oraz więcej wolnej przestrzeni [23].
WaŜne pojęcia:
Utylizacja  to  wykorzystanie  lub  zniszczenie  surowców  odpadowych  lub  materiałów,  które
straciły wartość uŜytkową. Najczęstszym sposobem utylizacji jest spalanie.
Recykling to jedna z kompleksowych metod ochrony środowiska naturalnego. Jej celem jest
ograniczenie  zuŜycia  surowców  naturalnych  oraz  zmniejszenie  ilości  odpadów.  To  coś
więcej,  niŜ  tylko  wykorzystywanie  surowców  wtórnych.  Jest  to  system  pełnej  organizacji
obiegu takich materiałów, które mogą być wielokrotnie przetwarzane.
Biodegradacja  (gr.  bios  –  Ŝycie,  łac.  degradatio  –  obniŜenie)  to  biochemiczny  rozkład
związków  organicznych  przez  organizmy  Ŝywe  (bakterie,  pierwotniaki,  promieniowce,
grzyby, glony, robaki) na prostsze składniki chemiczne.
Kompostowanie  jest  procesem  kontrolowanym,  w  którym  materia  organiczna  zostaje
rozłoŜona  przez  mikroorganizmy  –  bakterie  tlenowe,  mrówki,  nicienie,  itp.  w  odpowiednich
warunkach

temperatury

wilgotności,

przy

dostępie

powietrza.

Jest

jedną

z najkorzystniejszych form usuwania odpadów organicznych.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.5.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

Jakie znasz odpady stałe powstałe w hotelu?

W jaki sposób naleŜy gromadzić odpady komunalne?

Co oznacz pojęcie selektywna zbiórka odpadów?

Jak oznaczone są pojemniki przeznaczone do selektywnej zbiorki odpadów?

Co oznacza pojęcie utylizacja ?

Co oznacza pojecie recykling?

W jaki sposób naleŜy dbać o pojemniki i kontenery przeznaczone na odpady?

Co to są odpady niebezpieczne?

Co naleŜy zrobić z odpadami niebezpiecznymi?

10.

Jakich odpadów stałych nie wolno gromadzić w pojemnikach i kontenerach?

11.

Jakie są zalecenia co do odpadów roślinnych powstających na terenie obiektu
hotelowego?

4.5.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wymień sposoby porządkowania duŜej ilości nagromadzonej makulatury w hotelu.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

uzyskać informacje na temat zasad postępowania z makulaturą w hotelu,

dowiedzieć się, gdzie znajduje się najbliŜszy punkt skupu makulatury,

dowiedzieć się gdzie trafia makulatura z punktu skupu,

zapoznać się z pojęciem recyklingu,

przygotować krotki referat dotyczący znaczenia recyklingu makulatury.

WyposaŜenie stanowiska pracy:

−

arkusze papieru,

−

przybory do pisania,

−

komputer z podłączeniem do Internetu,

−

poradnik dla ucznia.

Ćwiczenie 2

Z pilotów do telewizorów wyjęto zuŜyte baterie, określ właściwy sposób postępowania

z nimi zgodny z zasadami ochrony środowiska.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

uzyskać informacje na temat zasad postępowania ze zuŜytymi bateriami w hotelu,

dowiedzieć się, gdzie znajduje się najbliŜszy punkt zbiórki baterii,

dowiedzieć się gdzie trafiają zuŜyte baterie,

pozyskać informacje dające odpowiedź na pytanie: dlaczego zuŜyte baterie naleŜą do
odpadów niebezpiecznych?,

przygotować wypowiedź na powyŜszy temat.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

WyposaŜenie stanowiska pracy:

−

arkusze papieru,

−

przybory do pisania,

−

komputer z podłączeniem do Internetu,

−

poradnik dla ucznia.

Ćwiczenie 3

Pokojowe stwierdziły, Ŝe w dwóch pokojach po wyjeździe gości pozostały resztki

przeterminowanych leków. Określ właściwy sposób postępowania z nimi zgodny z zasadami
ochrony środowiska.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

uzyskać informacje na temat zasad postępowania z przeterminowanymi lekami,

dowiedzieć się, gdzie znajduje się najbliŜszy punkt zbiórki przeterminowanych leków,

dowiedzieć się gdzie trafiają takie leki,

pozyskać informacje dające odpowiedź na pytanie: dlaczego przeterminowane leki naleŜą
do odpadów niebezpiecznych?,

przygotować wypowiedź na powyŜszy temat.

WyposaŜenie stanowiska pracy:

−

przybory do pisania,

−

poradnik dla ucznia,

−

komputer z podłączeniem do Internetu,

−

arkusze papieru.

4.5.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

określić, jakie odpady stałe powstają w hotelu?

gromadzić odpady komunalne?

wyjaśnić pojęcie selektywna zbiórka odpadów?

scharakteryzować pojemniki przeznaczone do selektywnej zbiorki
odpadów?

rozróŜnić pojęcia utylizacja i recykling?

utrzymać w czystości pojemniki i kontenery przeznaczone na
odpady?

określić rodzaje odpadów niebezpiecznych?

określić zasady postępowania z odpadami niebezpiecznymi?

określić,

jakich

odpadów

stałych

nie

wolno

gromadzić

w pojemnikach?

10)

postępować z odpadami roślinnymi powstającymi na terenie obiektu
hotelowego?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5. SPRAWDZIAN OSIĄGNIĘĆ

INSTRUKCJA DLA UCZNIA

Przeczytaj uwaŜnie instrukcję.

Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.

Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.

Test zawiera 20 zadań. Do kaŜdego zadania dołączone są 4 moŜliwości odpowiedzi.
Tylko jedna jest prawidłowa.

Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej rubryce
znak X. W przypadku pomyłki naleŜy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową.

Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.

Jeśli udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóŜ jego rozwiązanie
na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas.

Na rozwiązanie testu masz 45 minut.

Powodzenia!

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

Do codziennych czynności porządkowych na zewnątrz hotelu naleŜą
a)

zamiatanie parkingów i dróg dojazdowych, chodników, schodów wejściowych,
opróŜnianie koszy na śmieci.

tylko opróŜnianie koszy na śmieci.

tylko zamiatanie podjazdu i schodów wejściowych.

zamiatanie i mycie ciśnieniowe drogi dojścia do hotelu.

Usuwanie oblodzeń z dachów hotelu naleŜy do czynności wykonywanych przez

straŜ miejską.

straŜ poŜarną.

pracownika gospodarczego hotelu.

specjalne słuŜby miejskie.

Pełnym wyposaŜeniem pracownika obsługi hotelowej odpowiedzialnego za utrzymanie
porządku w otoczeniu obiektu jest:

a) komplet sprzętu ręcznego.
b) środki czystości.
c)

komplet sprzętu ręcznego i mechanicznego.

komplet sprzętu ręcznego do czyszczenia i dezynfekcji powierzchni oraz wózki ze
sprzętem i środkami do sprzątania.

Do specjalistycznych urządzeń utrzymania porządku na zewnątrz obiektu zaliczysz
a)

mop.

b)  odkurzacz.
c)  zamiatarkę.
d)  szczotkę do zamiatania.

Po wykonaniu prac porządkowych obowiązkiem pracownika jest przede wszystkim
a)

pozostawienie sprzętu w bazie pracy grup sprzątających.

upranie brudnych mopów i umycie spryskiwaczy po zuŜytych detergentach.

umycie ciała i zmiana ubrania na czyste.

dokonanie przeglądu sprzętu.

BieŜące usuwanie zabrudzeń z posadzek zawiera następującą kolejność czynności
a) usunięcie piachu poprzez zamiatanie – wstępne mycie mopem – powtórne mycie

czystym mopem.

b)  mycie mopem – przetarcie suchą .ścierką.
c)  mycie wstępne mopem – zamiatanie pozostałego piachu.
d)  zamiatanie – przetarcie powierzchni wilgotnym mopem.

Impregnowanie kamieni ma na celu
a)

zabezpieczenie przed wnikaniem wody.

usuwanie drobnych zarysowań.

usuwanie drobnych uszkodzeń w wyniku eksploatacji.

utwardzenie powierzchni.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Dyspergenty to
a)

rodki do mycia silnie alkaliczne.

rodki gruntujące i zabezpieczające posadzki o strukturze polimerowej.

rodki do mycia na bazie wosku.

rodzaj środków dezynfekcyjnych.

Outsourcing to
a)

zlecanie swoim pracownikom dodatkowej pracy.

korzystanie z wypoŜyczonych narzędzi do pracy.

wezwanie pracownika do awarii.

zatrudnianie pracowników z firm zewnętrznych.

10.

Za pomocą wiertarko wkrętarki moŜna wkręcać i wykręcać śruby w
a)

drewnie.

metalu.

tworzywach sztucznych.

zarówno w drewnie, metalu i tworzywach sztucznych.

11.

Do malowania ścian w miejscach trudno dostępnych uŜyjesz
a)

pędzla okrągłego.

niewielkiego pędzelka.

pędzla na długim trzonku.

wałka o krótkim włosiu.

12.

Fachowe urządzenie do nabierania farby na wałek nosi nazwę
a)

miska.

wiadro.

kuweta.

puszka.

13.

OścieŜnice i ramy okienne zabezpieczysz przed malowaniem
a)

folią.

papierem.

tekturą.

taśmą malarską

14.

Konserwacja to
a)

zbiór działań pozwalający na utrzymanie danego elementu urządzenia w określonym
stanie.

przywrócenie wartości uŜytkowej urządzenia.

sprawdzenie stanu technicznego urządzenia bez dokonywania jego rozbiórki.

naprawa niektórych zuŜytych części połączona z częściową rozbiórka urządzenia.

15.

JeŜeli stwierdzisz po uruchomieniu prądnicy w rowerze brak oświetlenia, to przyczyną
defektu na pewno nie jest
a)

zuŜyta Ŝarówka.

zerwana linka hamulcowa.

awaria połączenia przewodów elektrycznych.

brak kontaktu miedzy masą roweru a prądnicą.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

16.

Właściwa postawa ciała przy transporcie ręcznym to
a)

stopy szeroko rozstawione, kręgosłup wyprostowany, nogi lekko zgięte.

stopy złączone, kręgosłup wyprostowany .

stopy złączone, kręgosłup zgięty, nogi zgięte.

stopy rozstawione, kręgosłup zgięty nogi wyprostowane.

17.

Recykling to
a)

selektywna zbiórka odpadów.

przetwarzanie odpadów.

niszczenie odpadów.

rozpad biologiczny odpadów.

18.

Do odpadów niebezpiecznych zaliczysz
a)

szkło.

gorący popiół.

zuŜyte baterie

odpady wielkogabarytowe.

19.

Przy selektywnej zbiórce odpadów szkło kolorowe gromadzimy w pojemnikach

o kolorze

białym.

zielonym.

ółtym.

czerwonym.

20.

Odpady roślinne powstałe na terenie obiektu hotelowego naleŜy
a)

kompostować.

gromadzić w pojemnikach na odpady,

gromadzić w kompaktorach workowych.

spalić.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ...............................................................................

Wykonywanie prac gospodarczych na terenie obiektu hotelowego

Zakreśl poprawną odpowiedź.

zadania

Odpowiedzi

Punkty

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6. LITERATURA

Błądek Z.: Hotele – programowanie, projektowanie i wyposaŜenie. Wydawnictwo
ALBUS, Poznań 2002

Salamonowicz R.:„Czyste wejście to czysty obiekt” Hotel Polska, listopad 2007, s. 26–27

Grzesińska W.: „Gastro-pojazdy”. Przegląd gastronomiczny nr 1/2006, s. 6

Katalog produktów dla hoteli. Instytut Rynku Hotelarskiego, Październik 2007

Oparka S., Nowicka T.: Organizacja i technika pracy w hotelarstwie. Cz. I.
Wydawnictwo MARIA, Polanica Zdrój 2001

Praca zbiorowa: Organizacja pracy w hotelarstwie. UKFiT, Warszawa 1999

Witkowski

Cz.:

Kierowanie

przedsiębiorstwem

hotelarskim.

WyŜsza

Szkoła

Ekonomiczna, Warszawa 2000

http://muratordom.pl

http://www.electrocar.pl

10.

http://www.horecaserwis.pl

11.

http://www.labrosse.neostrada.pl

12.

http://www.unior.pl

13.

http://www.kolarstwo.info

14.

http://www.budujemydom.pl

15.

http://www.wamech.pl

16.

http://www.zwiadowca.pl

17.

http://www.chemitech.com.pl

18.

http://www.hotelserwis.com.pl

19.

http://www.hotelowe.pl

20.

http://www.wanzl.pl

21.

http://www.orwak.com.pl

Czasopisma:

−

Przegląd Gastronomiczny

−

Hotelarz

−

Hotel Polska