Schemat pomiaru klina długiego o małym pochyleniu za pomocą wałeczków i płytek wzorcowych.

Metoda bezpośrednia - pomiar przy pomocy kątomierza.
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
Niepewność pomiaru ![]()
kąta oblicza się według wzoru:




Do wykonania obliczeń można wyliczone pochodne wyrazić jako funkcje mierzonego kąta i długości płytki h.
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
Schemat pomiaru klina za pomocą wałeczków o różnych średnicach - dużej i małej.

![]()
![]()
![]()
![]()

![]()
Niepewność pomiarowa kąta



![]()
![]()




![]()
![]()
![]()
![]()
Porównanie wyników pomiarów wykonanych trzema metodami:
Pomiar![]()
Pomiar![]()
Pomiar![]()
Z porównania wyników zauważamy, że metoda I (pomiar bezpośredni kątomierzem) oraz metoda III (pomiar za pomocą wałeczków o różnych średnicach - dużej i małej) są metodami o zbliżonej dokładności. Dają one bowiem dokładność ![]()
. Natomiast metoda II (pomiar za pomocą wałeczków i płytek wzorcowych) jest mniej dokładna. Jej dokładność wynosi ![]()
. Jest to spowodowane małą statecznością konstrukcji elementów dodatkowych (płytek pomiarowych i wałeczka) użytych do pomiaru wartości ![]()
.
Pomiar graniastosłupa kątomierzem optycznym
Szkic podstawy mierzonego graniastosłupa
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
Suma kątów daje ![]()
Zgodnie z teorią graniastosłup ten powinien mieć sumę kątów równą ![]()
. Wynika to z podziału podstawy tego graniastosłupa (pięciokąt) na dwie figury: trójkąt (suma kątów wewnętrznych równa ![]()
) i czworokąt (suma kątów wewnętrznych równa ![]()
).
Zatem błąd pomiarowy wynosi ![]()
.
Dzieląc obliczone ![]()
na 5 kątów, które mamy w graniastosłupie, otrzymujemy błąd pomiarowy wynoszący ![]()
na każdy z kątów.
Uwzględniając dokładność użytego kątomierza, wynoszącą ![]()
, otrzymujemy następujące kąty:
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
4