Sprawozdanie do ćw. 2, Przedmiot:


Przedmiot:

Pomiary wielkości mechanicznych - laboratorium

Nr ćwiczenia:

Temat ćwiczenia:

Semestr:

2

Złożony stan naprężeń. Pomiary statyczne i dynamiczne

IV

Dzień tygodnia:

Prowadzący:

Studia:

Piątek

Stacjonarne

Data wykonania lab.:

Kierunek:

Grupa dziekańska:

11.05.2012

Mechanika i Budowa Maszyn

M4

Godz. rozpoczęcia

Wykonawcy (nr identyfikacyjny):

8:00

1. Cel ćwiczenia.

Celem ćwiczenia są tensometryczne pomiary stanu naprężeń w elementach układu

kierowniczego, jak również wyznaczenie złożonego stanu naprężeń w pręcie poddanym

jednocześnie skręcaniu i zginaniu.

2. Wyniki zadań, które mieliśmy do wykonania w tym ćwiczeniu:

a) zadanie 1.

0x01 graphic

Schemat stanowiska badań i pomiarów: A - miernik kąta obrotu, B - układ badany

(część układu kierowniczego), C - sprężyna płaska (resor), 1 - dwa tensometry, naklejone na

drążku kierownicy pod kątem 45º i 135º, reagujące na skręcanie, 2 - tensometr reagujący na

zginanie, 3 - mostek tensometryczny, 4 - rejestrator cyfrowy.

Podstawowe własności punktów pomiarowych:

Punkt pomiarowy

1

2

Ilość tensometrów

2

1

kt

2,22

2,15

ka

2

2

Czułość pomiarów

0,2

0,2

Wykresy wzorcowe odchylenia plamki świetlnej w zależności od kąta obrotu kierownicy oraz odpowiadające jednemu promilowi odkształcenia znajdują się na osobnej kartce, która jest dołączona do sprawozdania.

 

A

i

εi [o/oo]

εrzl [o/oo]

τ [MPa*105]

W [mm3]

α [rad]

Ms [Nm]

Mg [Nm]

A1

21

1'

0,20

0,09

7,39

2,39

π

1763941

8558590

A2

8

1"

0,18

0,08

6,68

4,67

1595947

7988018

 

Bi

 

 

 

σ [MPa*105]

 

 

 

 

B1"

19

2'

0,19

0,09

18,31

 

 

 

 

B1'

21

2"

0,18

0,08

17,09

 

 

 

 

B2"

7

 

 

 

 

 

 

 

 

B2'

7,5

 

 

 

 

 

 

 

 

Wnioski:

Odkształcenia występujące na drążku kierownicy są prawie dwukrotnie większe niż odkształcenia na ramieniu przekładni. Gdy kąt obrotu kierownicy staje się coraz większy to proporcjonalnie rośnie także wartość odkształceń.

b) zadanie 2.

0x01 graphic

Schemat badanego układu: A - element badany - rura o średnicach: zewnętrznej D = 28mm i wewnętrznej d = 22mm oraz o długości l = 255mm; B - ramię działania siły P; C - miejsce, w którym należy wyznaczyć doświadczalnie wytężenie materiału; 1, 2 - tensometry czułe na odkształcenia przy zginaniu; 3, 4 - tensometry czułe na odkształcenia przy skręcaniu.

P [kg]

ε [o/oo]

ε [o/oo]

εs [o/oo]

εg [o/oo]

τ [MPa]

σ [MPa]

σred [MPa]

Wz,0 [mm3]

MsA [Nm]

MgA [Nm]

σA [MPa]

τA [MPa]

σredA [MPa]

0

2,60

1,250

0,85

2,53

1,260

0,000035

-0,000005

5,60

-1,05

5,89

1333,1

2710,01

4065,02

3,05

1,02

3,52

1,93

2,50

1,280

0,000050

-0,000015

8,00

-3,15

9,68

2666,2

6153,32

9229,98

6,92

2,31

7,99

2,78

2,47

1,300

0,000065

-0,000025

10,40

-5,25

13,81

8863,34

13295,0

9,97

3,32

11,52

skręcanie

zginanie

Wnioski:

W przypadku pomiaru przy masie 0,85 kg wartości σA i σredA różnią się o około 0,5 MPa, co może wynikać z błędów własnych tensometrów (dokładność naklejenia i pomiaru) oraz przetworzenia sygnału przez potencjometr, co także wprowadza niewielki błąd. Przy pozostałych obciążeniach - czyli 1,93 kg i 2,78 kg - wartości σA i σredA różnią się o około 1 - 1,5 MPa.



Wyszukiwarka