PYTANIA TESTOWE DLA STUDENTÓW Z TEMATU “OPARZENIA U DZIECI”

1. Oparzenia u dzieci różnią się od oparzeń u pacjentów dorosłych ponieważ:

1. istnieją istotne różnice budowy, proporcji ciała oraz funkcjonowania wielu układów i narządów

2. u dzieci dominują oparzenia płynami (85%), a u dorosłych płomieniem

3. odległe skutki wywołane przez rozległe blizny przerostowe i przykurcze mogą u dzieci ulec pogłębieniu wraz ze wzrostem

4. znacznie lepsze rokowanie u dzieci

5. prawdziwe wszystkie powyższe

6. prawdziwe b i c.

Oparzenia u dzieci- trzecia przyczyna zgonów do 15 roku życia; przeciętny wiek oparzeń- 2,5 roku

• płyny 85%

• oparzenia kontaktowe- przeważnie powierzchnie dłoni i stóp- 1-4%

• oparzenia płomieniem- głównie dzieci po 4 roku życia 9-13% (PO 4 ROKU PONAD 75%)

2. W wyniku rozległego oparzenia rozwija się wstrząs, w którym dominują następujące składowe:

1. kardiogenna

2. hypowolemiczna

3. bólowa

4. w wyniku oparzenia nie dochodzi do rozwoju wstrząsu

5. prawdziwe b i c.

3. W pierwszych godzinach po rozległym oparzeniu termicznym najważniejsze jest:

1. skuteczna resuscytacja płynowa- ma na celu uzupełnienie hipowolemii i wyprowadzenie chorego ze wstrząsu. Najważniejszym miernikem jest diureza godzinowa- 1-2 ml/kg cc/dobę - kierowanie się diurezą jest najważniejsze!!!! Leki moczopędne- b. rzadko- gdy jest mioglobinuria lub hemoglobinuria grożąca ostra niewydolnością nerek. Monitorować też OCŻ!!!Ma byż10 12 cm H2O. Reguły resuscytacji płynowej: PARKLAND (roztwór ringera buforoowany mleczanem), BROOKE(roztwór ringera buforowany mleczanem), ZURICH( hipertoniczny płyn wieloelektrolitowy),

2. podanie szerokowidmowych antybiotyków

3. uzupełnianie niedoborów białkowych

4. postępowanie przeciwodleżynowe

5. prawdziwe wszystkie powyższe

4. Rozległy uraz oparzeniowy u dziecka:

1. wywołuje odpowiedź wielu układów i narządów - tzw. chorobę oparzeniową

2. stanowi bezpośrednie zagrożenie życia

3. powoduje hiperkatabolizm

4. prawdziwe wszystkie powyższe

5. prawdziwe a i b.

Choroba oparzeniowa- 3 okresy:

• okres wstrząsu (pierwsze 3-4 doby)

• okres kataboliczny (średnio 3-5 tygodni)

• okres anaboliczny (do zagojenia rany oparzeniowej)

5. Wskazaniem do leczenia w ośrodku wysokospecjalistycznym jest

1. oparzenie elektryczne

2. oparzenie termiczne I stopnia 12 % powierzchni ciała

3. oparzenie kontaktowe ręki

4. żadne z powyższych

5. prawdziwe a i c.

Hospitalizacja:

• powyżej 10% II stopnia

• dowolna powierzchnia III stopnia

• twarz, krocze, ręce, stawy

• towarzyszące urazy

• elektryczne (piorun)

• chemiczne

• uraz wziewny

• wszystkie do 12 m-ca życia

6. Nacięcia odbarczające w oparzeniach okrężnych wykonuje się:

1. dla uzyskania dekompresji tkanek położonych w głębi, najlepiej w ciągu pierwszych 6 godzin

2. nie tylko w obrębie kończyn

3. z powodu zagrażającego niedokrwienia części obwodowej w przypadku kończyn

4. prawdziwe wszystkie powyższe

5. prawdziwe a i c.

7. Wczesne wycięcie tkanek martwiczych z rany oparzeniowej i pokrycie przeszczepem skóry własnej:

1. dotyczy wyłącznie pacjentów z urazem inhalacyjnym

2. wykonywane jest w 10-14 dobie od urazu- nie bo jak najwcześniej! najlepiej do 15 dnia!

3. nigdy nie jest wykonywane w czasie jednego zabiegu operacyjnego

4. u dzieci dotyczy ran o głębokości IIB i III stopnia

5. prawdziwe wszystkie powyższe

8. Przeszczepy skóry własnej pośredniej grubości pobiera się:

1. z dowolnej okolicy ciała bez zmian i wykwitów patologicznych

2. tylko z dolnej połowy ciała

3. z okolicy nieoparzonej, bez zmian i wykwitów patologicznych, wyłączając twarz i ręce

4. nigdy z głowy- głowa jest dobrym miejscem dawczym! Pierwszoplanowym!!!

5. tylko z dużych, płaskich powierzchni

9. Trwałe zamknięcie rany oparzeniowej stanowi:

1. własny naskórek

2. przeszczep skóry alogenicznej- jest opatrunkiem biologicznym, czasowo zamyka ranę ,wgaja się ale jest odrzucany!

3. przeszczep skóry własnej lub izoprzeszczep (od bliźniaka jednojajowego)

4. prawdziwe a i c

5. prawdziwe wszystkie powyższe

10. Nacinanie przeszczepów skóry dermatomem siatkowym ma na celu:

1. uzyskanie lepszej blizny poprzez rozciągnięcie przeszczepu

2. zapobieganie powstawaniu przykurczów

3. pokrycie większej powierzchni rany

4. umożliwienie ranie „oddychania”

5. żadne z powyższych

11. Blizny pooparzeniowe u dzieci:

1. mają tendencję do przerastania

2. są skutkiem leczenia przeszczepami skóry

3. nie występują w miejscach zastosowania przeszczepów skóry

4. znikają z wiekiem

5. wymagają leczenia operacyjnego

12. Wysokonapięciowe oparzenia elektryczne:

1. skutkiem jest zazwyczaj amputacja

2. przypominają uraz zmiażdżeniowy

3. wymagają fasciotomii

4. prawdziwe wszystkie powyższe

5. prawdziwe a i c

Niskonapięciowe- do 1000 V- imitują uraz termiczny

Wysokonapięciowe: imitują uraz zmiażdżeni owy ,często towarzyszy uraz wielonarządowy, amputacja (92-100%), kończyny- konieczna fasciotomia

Leczenie oparzeń

1. resuscytacja płynowa- preferowana jest enteralna droga podaży

2. kontrola zakażenia rany- reżim sanitarny, dekontaminacja przewodu pokarmowego, ogólne antybiotyki tylko w urazach wziewnych ; badanie dna oka!!!

3. korygowanie hipermetabolicznej odpowiedzi na uraz

4. Wczesne zamknięcie rany pooparzeniowej

5. żywienie

---