background image

1

sprawozdawczości

Nowe

 standardy

 

Rzetelne księgi rachunkowe i bezbłędne sprawozdania zgodne z UOR oraz MSR/MSSF

1–15 stycznia 2015

issn 1895-2844

AKTUALNOŚCI

Prawo bilansowe a podatkowe  
rozliczanie kosztów 

1-2

Rozliczenie wydatków  
na wigilię pracowniczą 

3

Kary za nieterminowe  
przekazywanie sprawozdań 

4

Dochody spółki  
przejętej w bilansie 

4

Najczęstsze błędy  
podczas inwentaryzacji 

4

SPRAWOZDANIA FINANSOWE

Zamknięcie ksiąg rachunkowych 

5

Błędy popełniane podczas spisów 

6

PRZYCHODY I KOSZTY

Ustalenie dochodów za 2014 r. 

7

POŁĄCZENIA JEDNOSTEK

Wartość wkładu  
wniesionego do spółki 

8

Połączenia jednostek  
pod wspólną kontrolą 

10

EKSPERT ODPOWIADA

Zakup paczek dla dzieci  
pracowników 

13

Bony dla pracowników  
jako przychód 

14

Korekta błędnej nazwy firmy 

14

PORÓWNANIE REGULACJI  

UOR I MSR/MSSF

Ustawa o rachunkowości oraz MSR 1, 
MSR 2, MSR 7 i MSR 8 

15

w   n u m e r z e

ciąg dalszy na stronie 8

ciąg dalszy na stronie 2

T y l k o   d l a   s t a ł y c h   C z y t e l n i k ó w

BEZPŁATNY E-BOOK zawierający porównanie regulacji UoR i MSR/MSSF do pobrania w zakładce 
„Twój e-book” na www.emsr.pl
RAZ W MIESIĄCU możliwość pobrania bezpłatnego e-booka o tematyce podatkowo-rachunkowej
E-LETTER „E-doradca podatki i rachunkowość”
BEZPŁATNE ELEKTRONICZNE ARCHIWUM czasopisma na stronie www.emsr.pl
MOŻLIWOŚĆ ZADAWANIA PYTAŃ EKSPERTOM za pośrednictwem redakcji nd@wip.pl
TELEFONICZNY DYŻUR EKSPERTA z zakresu podatków i rachunkowości w każdą środę

Prawo bilansowe nie ma wpływu na podatkowe 

rozliczanie kosztów

Faktyczna data zapisu w księgach rachunkowych nie może zmieniać kwalifikacji 

danego wydatku i wpływać na moment zaliczenia go jako kosztu w ujęciu podat-

kowym. Data zapisu jest tylko datą technicznego wprowadzenia informacji do 

systemu – orzekł NSA. Jak wpływa to na poprawność rozliczeń? O komentarz 

poprosiliśmy eksperta.

Przepisy w zakresie rachunkowości określają jedynie sposób prowadzenia ksiąg i jako 

takie nie mogą rozstrzygać o tym, co jest, a co nie jest kosztem uzyskania przychodów. 

Stwierdził sąd.

Chodziło o spółkę zajmującą się produkcją energii elektrycznej. W skład jej majątku 

wchodzą liczne środki trwałe wykorzystywane do wytwarzania energii (np. kotły 

energetyczne, turbiny, transformatory, kominy). Z uwagi na intensywną i stałą eks-

ploatację ww. środków spółka dokonuje ich periodycznych remontów (w tym tzw. 

remontów średnich i generalnych), które zmierzają zasadniczo bądź do odtworzenia 

stanu poprzedniego środków trwałych, bądź do utrzymania właściwości wymaganych 

dla efektywnego i bezpiecznego kontynuowania produkcji energii.

Wartość wniesionego do spółki wkładu wycenia się 

według cen rynkowych

Problem wyceny otrzymanych w formie aportu składników majątkowych nie 

jest uregulowany wprost w ustawie o rachunkowości, dlatego wartość począt-

kowa musi wynikać z informacji przedstawionych przez wspólnika wnoszącego 

przedsiębiorstwo i być wskazana w umowie spółki z o.o.

Jedną z pierwszych operacji gospodarczych ujmowanych w księgach rachunkowych 

nowo tworzonej spółki z o.o. będzie ujęcie wniesionego aportem przedsiębiorstwa 

i jego elementów. Operacje te powinny być ujęte następująco:

background image

2

Aktualności

Szanowny  

Czytelniku

Koniec roku to czas inten-

sywnych prac inwenta-

ryzacyjnych i spisów z natury. Jeżeli arkusze 

spisowe zostaną sporządzone w sposób nie-

rzetelny, nieczytelny, czy też z wieloma popraw-

kami  poddającymi  w  wątpliwość  ich 

wiarygodność – biegły rewident, bez zarzą-

dzenia dodatkowego spisu – nie uzna ich za 

wystarczającą podstawę korekty stanów 

ewidencyjnych. 

Arkusze spisowe powinny spełniać warunki 

określone w przepisach ustawy o rachunko-

wości oraz wewnętrznych uregulowaniach 

jednostki. Jednostki stosują różne wzory for-

mularzy arkuszy spisowych. Różnice dotyczą 

jednak z reguły jedynie szaty graficznej, zaś ich 

treść jest podobna. 

Lidia Pogodzińska

redaktor prowadząca

Prawo bilansowe nie ma wpływu na podatkowe rozliczanie kosztów

Spółka uważała, że tak. Innego zdania był 

jednak organ podatkowy, który twierdził, 

że wydatki staną się kosztem uzyskania 

przychodu dopiero w momencie ujęcia 

ich w księgach zgodnie z zasadami okre-

ślonymi w ustawie o rachunkowości.

Organ podatkowy uznał, że moment 

uznania wydatku za koszt podatkowy jest 

uzależniony od uznania go za taki koszt 

w ujęciu bilansowym. Jeśli zatem, zgod-

nie z przyjętą polityką rachunkowości, 

wydatki remontowe do celów bilansowych 

rozliczane są w czasie, to w tym samym 

czasie powinny być zaliczane do kosztów 

uzyskania przychodów do celów podat-

kowych, o czym stanowi art. 15 ust. 4e 

ustawy o CIT.

Sprawa trafiła do WSA w Poznaniu. Sąd nie 

podzielił stanowiska organu podatkowe-

go, że art. 15 ust. 4e ustawy o CIT w odnie-

sieniu do kosztów pośrednich uzależnia 

moment, w którym wydatek staje się kosz-

tem uzyskania przychodów, od momentu 

ujęcia go w księgach zgodnie z zasadami 

ustawy o rachunkowości, oraz że skoro 

wydatki remontowe na potrzeby księgowe 

będą podlegały amortyzacji, to powinny 

w tym samym czasie być zaliczane do 

kosztów uzyskania przychodów do celów 

podatkowych.

Sąd stwierdził, że jedynym warunkiem 

poniesienia kosztu jest jego zaksięgowa-

nie w księgach rachunkowych podatnika 

niezależnie od rodzaju konta, na którym 

taka operacja zostanie dokonana.

Faktyczna data dokonania zapisu w księ-

gach rachunkowych nie może zmieniać 

kwalifikacji danego wydatku i wpływać 

na moment zaliczenia go jako kosztu 

w rozumieniu art. 15 ust. 4e ustawy o CIT. 

Data zapisu jest tylko datą technicznego 

wprowadzenia informacji do systemu, 

a nie datą ujęcia kosztu.

Przepisy w zakresie rachunkowości okre-

ślają jedynie sposób prowadzenia ksiąg 

dr Katarzyna Trzpioła

specjalista prawa podatkowego 

i bilansowego

Katedra Finansów i Rachunkowości 

Wydział Zarządzania UW

i jako takie nie mogą rozstrzygać o tym, 

co jest, a co nie jest kosztem uzyskania 

przychodów, oraz że służą ustaleniu wyso-

kości dochodu (straty) podatkowego, nie 

mają zaś charakteru podatkotwórczego.

Podobnego zdania był NSA, do którego 

ostatecznie trafiła sprawa.

Pytanie do eksperta:

 Z wyroku wynika, 

że zasady rachunkowości nie mogą 

determinować wysokości podstawy 

opodatkowania. O czym trzeba 

pamiętać, aby rozliczenia przebiegały 

bezbłędnie?

ciąg dalszy ze strony 1

Przedsiębiorstwo prowadzi ewiden-

cję rachunkową na podstawie ustawy 

o rachunkowości w sposób zapewniający 

określenie wysokości dochodu (straty), 

podstawy opodatkowania i wysokości 

należnego podatku za rok podatkowy, 

a także prowadzi ewidencję środków 

trwałych oraz wartości niematerialnych 

i prawnych w celu informacji niezbęd-

nych do obliczenia wysokości odpisów 

amortyzacyjnych.

Wydatki na wszelkie remonty dotyczące 

środków trwałych są zaliczane jednora-

zowo do kosztów księgowych w chwili 

ich poniesienia. W konsekwencji, zgodnie 

z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o CIT, również 

na potrzeby podatku dochodowego od 

osób prawnych spółka zalicza te wydatki 

jednorazowo do kosztów podatkowych 

w chwili ich poniesienia (tj. na moment 

ich ujęcia w księgach rachunkowych).

Spółka planuje zmianę polityki rachunko-

wości i zamierza stosować Międzynarodo-

we Standardy Rachunkowości Finansowej 

(dalej: IFRS). Zgodnie z nowymi zasadami 

rachunkowymi wydatki ponoszone na 

tzw. remonty średnie i generalne środków 

trwałych nie będą zaliczane w sposób 

jednorazowy do kosztów księgowych, 

a będą amortyzowane w czasie na zasa-

dach analogicznych do amortyzacji środ-

ków trwałych. W konsekwencji na potrzeby 

księgowe wartość wydatków poniesionych 

na remonty średnie i generalne będzie 

stanowiła koszt księgowy dopiero w chwili 

dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

Wątpliwości spółki dotyczyły tego, czy 

wydatki remontowe, które na potrzeby 

księgowe będą podlegały amortyzacji, 

będą stanowić koszt uzyskania przychodu 

na potrzeby podatku dochodowego od 

osób prawnych jednorazowo w dacie ich 

poniesienia, tj. w momencie zewiden-

cjonowania tego kosztu w jakiejkolwiek 

formie w księgach rachunkowych.

Omawiany wyrok jest kolejnym orzecze-

niem, w którym NSA wskazał niezależ-

ność prawa podatkowego i bilansowego. 

W podobny sposób wypowiadają się 

też w ostatnich latach dyrektorzy izb 

skarbowych w interpretacjach finanso-

wych wydawanych w imieniu ministra 

finansów.

W art. 9 ust. 1 ustawy o CIT zaznaczone 

jest, że podatnicy są zobowiązani do pro-

wadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie 

z odrębnymi przepisami, w sposób zapew-

niający określenie wysokości dochodu 

(straty), podstawy opodatkowania i wyso-

kości należnego podatku za rok podatko-

wy, a także do uwzględnienia w ewidencji 

środków trwałych oraz wartości niemate-

rialnych i prawnych informacji niezbęd-

nych do obliczenia wysokości odpisów 

amortyzacyjnych zgodnie z przepisami 

art. 16a–16m ustawy. Nie powoduje to 

jednak uznania informacji przygoto-

wanych zgodnie z tymi regulacjami za 

wystarczające do ustalenia danych do 

opodatkowania. 

Kup książkę