Księgi Ekklesiastika

27:1 - Dla ubóstwa wiele ich zgrzeszyło: a kto się chce zbogacić, odwraca oko swe.

27:2 - Jako w pośrodku spojenia kamieni kół się wbija, tak i między przedawanieni i kupowaniem ściśnie się grzech.

27:3 - Będzie start grzech pospołu z grzesznikiem.

27:4 - Jeśli się nie będziesz w bo jaźni Pańskiej ustawicznie trzymał, prędko będzie dom twój wywrócony.

27:5 - Jako w przesiewaniu rzeszota zostanie proch: tak utrapienie człowiecze w myśli jego.

27:6 - Naczynia garncarskiego piec doświadcza, a ludzie sprawiedliwe pokusa utrapienia.

27:7 - Jako praca około drzewa pokazuje owoc jego: tak słowo rozmyślne, serce człowiecze.

27:8 - Przed mową nie chwal męża: bo to jest ludzi doświadczenie.

27:9 - Jeśli będziesz naśladował sprawiedliwości, dostąpisz jej, i obleczesz ją jako długą szatę poczciwą: i będziesz mieszkał z nią i będzie cię broniła na wieki, a w dzień uznania najdziesz umocnienie.

27:10 - Ptacy zlatają się ku sobie podobnym, a prawda wróci się do tych, którzy ją czynią.

27:11 - Lew dybie na zwierzę zawsze, tak grzechy na czyniące nieprawości.

27:12 - Człowiek święty w mądrości trwa, jako słońce: bo głupi odmienia się jako księżyc.

27:13 - W pośrodku niemądrych zachowaj słowo czasowi: ale między bacznymi ustawicznie bywaj.

27:14 - Powieść grzeszących przykra, a śmiech ich w rozkoszach grzechu.

27:15 - Mowa często przysięgająca czyni, że włosy wstają na głowie: a nieuczciwość jego zatkanie uszu.

27:16 - Krwie rozlanie w swarze pysznych: a przeklinanie ich ciężkie ku słuchaniu.

27:17 - Kto odkrywa tajemnice przyjacielskie, traci wiarę, i nie najdzie przyjaciela po myśli swej.

27:18 - Miłuj bliźniego, a złącz się z nim wiarą.

27:19 - A jeśli odkryjesz tajemnice jego, niedościgniesz go.

27:20 - Jako bowiem człowiek, który traci przyjaciela swego: tak i ten, który traci przyjaźń bliźniego swego.

27:21 - A jako kto ptaka z ręki swej upuści, takeś upuścił przyjaciela swego, a nie uchwycisz go.

27:22 - Nie ścigaj go, boć daleko jest: bowiem uciekł jako sarna z sidła: bo zraniona jest dusza jego.

27:23 - Już go więcej nie będziesz mógł zwięzać: I złorzeczeństwa jest pojednanie:

27:24 - Ale objawiać tajemnice przyjacielskie, jest rozpacz dusze nieszczęśliwej.

27:25 - Kto okiem mruga knuje złości, a żaden go nie odrzuci:

27:26 - Przed oczyma twemi osłodzi usta swoje, i będzie się dziwował powieściam twoim: ale na końcu wywróci usta swoje, a w słowiech twych uczyni obrazę.

27:27 - Wiele rzeczy mam w nienawiści, ale nie zrównałem z tym, i Pan będzie go nienawidział.

27:28 - Kto kamień rzuca ku górze, na głowę jego padnie: a raz zdradliwy zdrajcy rozszerzy ranę.

27:29 - A kto dół kopa, weń wpadnie: a kto zakłada kamień bliźniemu, on się obrazi: a kto na drugiego sidło stawia, zginie w niem.

27:30 - Kto czyni złą radę, obali się nań: a nie obaczy zkąd mu przychodzi.

27:31 - Naigranie i urąganie pysznych, a pomsta jako lew czyhać będzie na niego.

27:32 - Sidłem poginą, którzy się cieszą z upadku sprawiedliwych: a boleść zniszczy je pierwej niźli pomrą.

27:33 - Gniew i zapalczywość oboje są obrzydłe: a człowiek grzeszny będzie je miał w sobie.