Ewa jako przykład aspektu biologicznego, psychologicznego, społecznego, pedagogicznego w uposledzeniu umyslowym

Ewa K lat 25

Aspekt biologiczny

Aktywność ruchowa kobiety, wiotkość mięśni głowa-tułów a sztywność mięśni tułowia. Upośledzenie koordynacji ruchów i siły mięsni. Ewa jest lekko otyła. Występuje zaburzenie mowy, wzroku-nosi okulary, analiza słuchowa zaburzona oraz epilepsja. Dziewczyna przyjmuje na stałe leki związane z epilepsja. Koordynacja ruchowa jest zaburzona, chód lekko chwiejny. Ewa nie zwraca szczególnej uwagi na swój wygląd zewnętrzny, nie przestrzega aktualnej mody młodzieżowej, ale przestrzega podstawowej higieny osobistej, jak, np. mycie rak po wyjściu z toalety, przed i po posiłku.

Aspekt psychologiczny

Ewa ma trudności w koncentracji, jest mniej odporna na sytuacje trudne niż inne dzieci. Wykazuje lęk i samotność. Nie ma spontanicznej aktywności, słabo skupia uwagę na konkretach, ma słabą motywacje do podejmowania działań. Ewa rozwój intelektualny jest zaniżony, lecz komunikuje się za pomocą mowy i pisma. Mowa z ograniczonym zasobem słownictwa, czasem nie logiczna, ale zrozumiała. Wada wymowy jąkanie się. Brak myślenia abstrakcyjnego. Rozwój poznawczy przebiega na poziomie upośledzenia umiarkowanego stopnia, rozwój poszczególnych funkcji nieharmonijny. Ewa jest człowiekiem uległym, podporządkowywuje się innym, nie wyraz własnego zdania. Bardzo lubi zwierzęta a szczególnie psy. W wolnym czasie ogląda książki z ilustracjami zwierząt.

Aspekt społeczny

Dziewczyna jest podopiecznym miłym, radosnym i koleżeńskim. Ewa mieszka z matka młodszym 19-letnim bratem rozwijającym się normalnie, jest wiec otoczona troską głownie ze strony matki. Ewa ma poprawny kontakt z rodzina, z która jest związana emocjonalnie. Warunki mieszkaniowe i materialne są w normie. Dziewczyna jest towarzyska, potrafi nawiązać kontakt z innymi podopiecznymi i terapeutą, lecz ma czasem problem z utrzymaniem dłuższego kontaktu. Podobnie jak wiele upośledzonych ludzi, ma obniżone poczucie własnej wartości. W prostych czynnościach samoobsługowych jak jedzenie, potrzeby fizjologiczne czy ubieranie radzi sobie na poziomie normalnym, przy trudnościach gdzie jest potrzebna większa zręczność, np.: szczycie, korzystanie ze środków transportu potrzebuje pomocy osoby dorosłej sprawnej. Ewa musi najpierw przyzwyczaić się do nowego otoczenia, aby czuła się tam swobodnie w nowym towarzystwie funkcjonuje dobrze, ale do pewnego czasu po około godzinie wyłancza się.



Aspekt pedagogiczny

Ewa przez cały czas uczęszcza do szkoły specjalnej. W klasie była lubiana przez innych. Podstawowe techniki szkolne jak pisanie, czytanie i liczenie ma lekko zaniżone. Jej wypowiedzi bywają niepoprawne stylistycznie i gramatycznie. Dziewczyna na ogół angażuje się w pracę terapeuty szczególnie prace plastyczne. Na polecenia wychowawcy reaguje i wykonuje polecenia. Swobodnie posługuje się ołówkiem, długopisem, kredkami. W pracach wymagające większej precyzji takie jak wycinanie, potrzebuje pomocy.






Wyszukiwarka

Podobne podstrony:

więcej podobnych podstron