No właśnie Damianie, dzisiaj mam poważny temat. Chodzi mi o

bycie dżentelmenem. Mężczyzną, który puszcza kobiety w

drzwiach, ustępuje miejsca staruszkom itd. Kiedy jadę

czasami pociągiem albo chodzę po mieście, to widzę, że

sztuka bycia dżentelmenem... zanika.

Coraz więcej mężczyzn zapomina o puszczeniu kobiety w

drzwiach, o otworzeniu im drzwi itp. Paradoksalnie nie jest

to oznaka jakiegoś równouprawnienia kobiet i mężczyzn, ale

zniewieścienia mężczyzn i braku inicjatywy z ich strony (tak

ja uważam).

Po pierwsze zapomnij o wszystkich bzdurach w stylu

"równouprawnienie" i że nie wypada teraz być szarmanckim

itp. W kwestii bycia dżentelmenem nic się nie zmieniło -

zawsze musisz nim być!

Ja przedstawię Ci moją wizję bycia dżentelmenem. Pokażę Ci,

jak ja załatwiam tą sprawę i radzę Ci przemyśleć ten temat,

bo to naprawdę ważne i robi ogromną różnice w Twoim byciu i

nie byciu Alfa. Jednak przede wszystkim po przeczytaniu

całości, zrobi to różnicę w Twoim INNER GAME.

> Pociągi, autobusy

Opiszę Ci najpierw konkretne sytuacje i jak ja się w nich

zachowuję. Jeśli jadę pociągiem i widzę, że kobieta stoi, bo

nie ma miejsca, to po prostu wstaje i mówię dość stanowczym

i wyraźnym głosem "Proszę usiąść" Jeśli jakiś koleś próbuje

zająć to miejsce, to mówię: "Nie ustąpiłem tego siedzenia

Panu, tylko tej Pani..."

Miałem kosmiczne reakcje, kiedy ustępowałem kobietom

miejsca. Kobiety były w szoku, niektóre nie wiedziały co

powiedzieć. Jedna bizneswomen, która nie zrozumiała, że

ustąpiłem jej miejsca i nie podziękowała, pod koniec jazdy

(po 40 minutach) wstała, podeszła do mnie, głęboko spojrzała

mi w oczy, dotknęła mojego przedramienia i uśmiechając się i

powiedziała "Dziękuję Panu serdecznie".

> Drzwi

Jeśli idę z jakaś dziewczyną w dowolne miejsce, jeśli widzę,

że zaraz będą drzwi, po prostu przyspieszam kroku i je

wcześniej otwieram. Zawsze. Jeśli sytuacja powtarza się np.

w Macdonaldzie, to zawsze otwieram drzwi dziewczynom, które

są bezpośrednio za mną i wpuszczam nimi nawet facetów przed

sobą.

Czasami, jeśli masz ochotę na mały podryw, to mówisz,

wpuszczając ją do środka (jeśli Ci nie podziękuje): "Proszę

bardzo" albo "Nie ma za co" (upewniając się, że słyszy to

połowa MCdonalda. Jeśli ona powie coś w stylu: "Oj

przepraszam, zamyśliłam się", to Ty możesz jej powiedzieć:

"To bardzo niegrzecznie z Twojej strony, za to musisz

postawić mi cole itp." (uśmiech). Czasami naprawdę

stawiają:)

> Dziękuję, przepraszam, proszę

Zawsze używam takich słów jak: dziękuję, przepraszam,

proszę. Jeśli jestem za coś wdzięczny albo słyszę

komplement, mówię: dziękuję. Jeśli coś spieprzyłem, mówię:

przepraszam. Nie boje się tego.

> Chodnik i spacery

Jeśli idę chodnikiem z dziewczyną, zawsze upewniam się, że

ja idę od strony jezdni. Jeśli ona idzie to po prostu

przechodząc za nią z tyłu, delikatnie ręką przesuwam ją na

swoje miejsce, a sam zajmuję to bliżej jezdni.

> Restauracje, bary

Jeśli jestem z kobietą w jakiejś knajpie, to zawsze ja idę

zamówić jedzenie, jeśli widzę że ona chce zawołać kelnera,

to mówię: "Ja to załatwię" i nie daję jej przekrzykiwać pół

sali za kelnerem.

> Samochód

Czasami, ale to czasami, tak powiedzmy 6 na 10 razy,

otwieram drzwi do samochodu kobiecie. Niekoniecznie jest to

dziewczyna, którą podrywam itp. czasami po prostu moja

koleżanka, którą lubię.

> Ciężkie rzeczy

Jeśli stoję na peronie i widzę, że jakaś kobieta ledwo targa

wielką walizę, sam podchodzę i mówię tylko: "Pomóc?" i od

razu biorę się za walizę. Zawsze też upewniam się, aby

powiedzieć to odpowiednio głośno i stanowczo i z uśmiechem

na ustach.

Nigdy, ale to nigdy nie wdaję się w dyskusję z kobietami,

które, kiedy ustąpię im miejsca zaczynają dyskutować: "Nie

postoję, nie dziękuję bla bla bla". Nie bawię się z nimi w

te gierki. Moja postawa ciała i ton głosu mówi wyraźnie:

"Usiądź, jest Ok". (Oczywiście jeśli ona mówi, że zaraz

wysiada, to nie odwalam jakichś teatrzyków i siadam z

powrotem).

TERAZ NAJWAŻNIEJSZE więc skup się Damianie.

Nigdy nie robię którejkolwiek z tych czynności, żeby

przypodobać się lub podlizać kobiecie. Robię to dlatego, że

to kobieta idzie ze mną i jest automatycznie w moim

"świecie", w mojej rzeczywistości, w której może się czuć

bezpiecznie i komfortowo.

Według mnie są dwa rodzaje bycia dżentelmenem. Jeden to

bycie dżentelmenem, który zachowuje się tak, z chęci

przypodobania się kobiecie. Drugi wypływa z pewności siebie

i byciu Alfa.

Typ dżentelmena, który chce przypodobać się kobiecie to

osoba, która kupuje kwiaty, otwiera drzwi, żeby w jakiś

sposób dana kobieta polubiła go. Robiąc te wszystkie "miłe"

rzeczy, chce przekonać kobietę do siebie. Daje wyraźny

sygnał: "Zobacz jaki jestem miły, uczynny - polub mnie" Jest

to typ faceta, który położy swoją nową marynarkę w kałuży,

żeby dziewczyna nie zamoczyła sobie pantofelków, wsiadając

do taksówki.

Drugi typ dżentelmena, to dżentelmen który swoim zachowaniem

nie chce się nikomu przypodobać i którego zachowanie płynie

z pewności siebie. Chodzi mi tutaj o wewnętrzne nastawienie

w stosunku do kobiety. Idąc z jakąkolwiek dziewczyną, jeśli

widzę, że idzie ona od strony jezdni delikatnie łapię ją za

łokieć i sam ustawiam się bliżej jezdni.

To nie ma sygnalizować: "Jeśli będzie jechał samochód i

wjedzie w kałużę z przyjemnością całe błoto, przyjmę na

klatę, osłaniając kobietę". Nie oto tutaj chodzi. - Teraz

skup się bo to bardzo ważne co napiszę. To początek

rozwijania właściwego INNER GAME w Tobie -

Przesuwając ją z dala od jezdni, robię to ponieważ, mam w

sobie nastawienie, które przekazuje kobiecie wyraźną

wiadomość: "Jesteś ze mną, jesteś w mojej strefie kontroli,

jestem świadomy co się dzieje wokół mnie i wokół Ciebie. Ze

mną możesz czuć się komfortowo, bo cały czas jesteś na moim

terytorium, które jest dla Ciebie bezpieczne i przyjazne".

Łapiesz o co mi chodzi? Będąc dżentelmenem i robiąc te

wszystkie rzeczy dla kobiet, powinieneś komunikować nie

służalczość, ale swoje przywództwo. Własną władzę (nie jako

tyran, ale jako lider). Powinieneś jej pokazać, że jesteś

świadomy tego, co się dzieje i że rzeczywistość wokół Ciebie

jest pod Twoją kontrolą.

Nie zrozum mnie źle nie chodzi o to, żebyś był jakimś

zaborczym debilem, który przejmuje kontrolę nad każdym

krokiem kobiety. Masz tutaj raczej być kimś w roli jej

przewodnika, kogoś przy kim będzie czuła się bezpiecznie.

Kobiety uwielbiają takie coś. Absolutnie uwielbiają, kiedy

facet orientuje się i przejmuje inicjatywę, kiedy zapewnia

jej komfort i swobodę, gdy przebywają z nim. Nie słuchaj

żadnego tego feministycznego gówna, którym Cię pasą w

telewizji.

Nie idź z tłumem zniewieściałych facetów (typ: beta), którzy

nie ustępują miejsca kobiecie w ciąży albo starszej pani w

autobusie. Nie bądź kolesiem, który przeklina przy kobiecie.

Bądź raczej dżentelmenem w stylu Jamesa Bonda. Agent 007

jest Alfa i jest dżentelmenem.

Damian, pamiętaj zawsze bądź dżentelmenem, ale z właściwym

nastawieniem umysłu, to jest klucz do sukcesu. Inaczej

będziesz tylko kolejnym leszczem, a nie Alfa.