Jerzy Kowalewski „Refleksje na temat prognozowania”

Prognozowanie demograf. - sporządzanie perspektywicznych rachunków, które określają liczbowo liczbowo przyszłe kształtowanie się stanu infrastruktury ludności na danym obszarze (skala: mega, makro, mezo, rzadko-mikro)

przykłady prognoz:

projekcja demograficzna- prognoza dem, której założenie uznano za najbardziej prawdopodobne

granica prognozowania:

a) czasowa--> bezpieczny i dopuszczalny horyzont czasowy prognozy ludności. Może być: krótko-, średnio-, długookresowy

Przykład: długookresowy horyzont czasowy to np. 30 lat, ale przy takim horyzoncie błąd absolutny wynosi 18%.

b) granica rzeczowa

c) przestrzenna, np. skala świata, kraju, jednostek admin

w/w granice występują w powiązaniu ze sobą i wyznaczają granicę wiarygodności prognoz dem.

Prognoza ludności funkcjonalnej- na jej podst. przy nieodległym horyzoncie czasowym szacuje się przyszłe zaludnienie gmin, lub inaczej nazywanych jednostek o podanej wielkości.

Prognoza ludności funkcjonalnej- prognoza, która byłaby niezbędna do zagospodarowania małego obszaru o określonej infrastrukturze społ-gosp.

Ograniczenia i błędy w prognozowaniu:

Lech Bolesławski (wybitny specjalista) przytoczył kilka rozbieżności pomiędzy prognoza a rzeczywistością, np:

Wnioski: