Jawa w telefonach


Jawa w telefonach

Ostatnie miesiące przynio­sły istny wysyp nowych mode­li telefonów i organizerów wyposażonych w technologię Java, dzięki której użytkownik może pobierać i uruchamiać dodatkowe aplikacje. Czym jest Java i jak z niej korzy­stać?

Najdłużej obecnymi na rynku (znanymi w Polsce) urządzeniami wspierającymi Javę sq: Motorola Accompli 008, Nokia Communicator 9210 oraz Siemens SL45i, a obecnie dołączają do nich również najnowsze produkty Noki (3410, 6310i, 7210, 7650), Siemensa (MT50), Motoroli (v66i) czy Sony-Ericssona (P-800).

Na początku uporządkujmy nazewnictwo, nale­ży bowiem rozróżnić dwie wersje technolog! Java dla urządzeń bez­przewodowych: „dużą" (Personal Java) oraz „małą" (Java 2 Mikro Edition).

Personal Java

To wersja bardziej za­awansowana, zapewniająca większe możliwości i pozwalająca na tworzenie aplikacji o stopniu złożoności porów­nywalnym z pro­gramami napisa­nymi w języku C++. Z tq odmianą Javy możemy się spotkać w bardziej zaawansowanych urządzeniach typu komunika­tor czy palmtop, gdyż aplika­cje

Personal Java wymagają większej ilości pamięci i mocy obliczeniowej procesora niż jest im w stanie zapewnić tradycyjny telefon komórkowy. Ze względu na swoją złożo­ność, aplikacje napisane w języku Personal Java w większości pracują jedynie na konkretnym modelu telefonu/ organizera i przystoso­wanie ich do innych syste­mów i urządzeń wymaga po­czynienia przez autorów zmian. Obecnie z technologią Personal Java możemy się spotkać między innymi w Nokiach: 9210, 9210i i 9290, : a także w mającym się nie­długo pojawić na rynku tele­fonie SonyEricsson P-800. To odmiana najbardziej popularna, przystosowa­na w szczególności do pracy na telefonach komórkowych, a więc skierowana na naj­szerszy rynek. To właśnie z J2ME spotkać się możemy w najnowszych produktach firm Nokia, Siemens czy Ericsson, także tych najprost­szych i najtańszych, jak 3410 i MT50, co dobitnie świadczy o tym, że Java trafiła pod strzechy. Obsługę apli­kacji zapewnia również No­kia 9210 po uprzednim zain­stalowaniu środowiska MIDP/CLDC w postaci pakie­ulder Dasha"), po uproszczo­ne arkusze kalkulacyjne, no­tatniki, klientów Telnetu i poczty elektronicznej czy nawet przeglqdarki WAP i... WWW. Oczywiście należy „mierzyć siły na zamiary" i należycie ocenić możliwości swojego sprzętu, a przede wszystkim zastosowanego w naszym telefonie wyświe­tlacza. To, że dobrze napisa­ny midlet uruchomi się na każdym czy prawie każ­dym urządzeniu, nie oznacza automatycznie, że będzie po­prawnie działał. O ile na dużym ekranie Noki 7650 czy Siemensa SL45i z powodzeniem sko­rzystać można z większości zaawansowanych aplikacji takich jak klient VNC (zdalne sterowanie komputerem z te­lefonu z bezpośrednim wido­kiem fragmentu pulpitu Windows), czy arkusza kalkula­cyjnego (jednocześnie wy­świetlane sq 2 kolumny i 5-6 wierszy), o tyle korzystanie z takich midletów na mikro­skopijnym wyświetlaczu MT50 po prostu mija się z celem. Czy więc Java w ta­nich telefonach wyposażo­nych w małe ekrany to tylko chwyt reklamowy? Skądże! Posiadacze takich urządzeń mają nadal do dyspozycji dziesiątki apli­kacji o mniejszych wymaga­niach „wizualnych", którym do pracy wystarczy kilka lini­jek tekstu, niewielkie menu obsługiwane kla­wiszami funkcyjnymi oraz klawiatura telefo­nu wsparta słownikiem T9.

Wśród tego typu programów znajdziemy tak ciekawe pozycje, jak „Safe" i „PocketPro- tu „MIDP Suitę", dostępnego bezpłatnie na stronach Forurr Nokia. Programy napisa­ne w Java 2 Micro Edition zwane sq mi-dietami i posiadają dwie cechy szcze­gólne: po pierwsze sq bardzo małe (za­zwyczaj kilkadziesiąt, rzadko powyżej 1 00 KB), a po drugie znakomita więk­szość z nich jest kompatybil­na ze wszystkimi urządzeniami obsługującymi technolo­gię Java, bez względu na system operacyjny czy producenta. Oznacza to, że te same programy mogq zo­stać pobrane i uruchomione zarówno przez użytkownika Siemensa MT50, Noki 3410, jak i Motoroli Accom­pli, bez jakichkolwiek dodat­kowych zabiegów czy mody­fikacji. Oczywiście zdarzają się midlety pracujące wyłącznie na jednym, konkretnym modelu telefonu (najczęściej dotyczy to SL45i lub Accom­pli 008), jednak jest ich nie­wiele, a to ograniczenie wy­nika bądź ze złego zaprogra­mowania, bądź też z faktu wykorzystania dodatkowych, specyficznych dla danego urządzenia elementów. Poprawnie zakodowane midlety wykryją rozmiar do­stępnej w danym urządzeniu pamięci, wielkość i liczbę kolorów (bądź odcieni szarości) wyświetlacza, rozmiar czcionki, a także dopasują się do specyficznego inter­fejsu użytkownika czy stylu menu. Midlety składają się z dwóch plików: właściwej aplikacji (archiwum Java) o rozszerzeniu .jar oraz pliku opisu o rozszerzeniu .jad. Właśnie te dwa pliki trzeba pobrać, aby móc uruchomić aplikację w swoim telefonie. Sposób instalacji i uru­chamiania midletów zależy od konkretnego urządzenia i jest opisany w instrukcji obsługi. Ilość możliwych do jedno­czesnego zainstalowania midletów zależy od wielkości pamięci przewidzianej do te­go celu przez producenta urządzenia.

W przypadku zwykłych telefonów jest to za­zwyczaj od kilkuset kilobaj­tów do 1 MB pamięci Flash, co umożliwia instalację od kilku do kilkunastu midle­tów. Ponad przeciętną wybijają się zdecydowanie Nokia 7ó50 (4 MB pamięci), Sony-Ericsson P-800 (12 MB) oraz Nokia 9210 (i) Communicator i Siemens SL45i (w obu przypadkach wielkość uza­leżniona od posiadanej karty MMC - nawet do 128 MB). W tych urządzeniach bez problemu zainstalujemy na­wet kilkaset aplikacji o prze­ciętnej wielkości.

Co zyskujemy?

Nasz telefon możemy wyposażyć w wiele funkcji, których standardowo w nim brakuje. Midlety dostępne sq większości bezpłatnie i bez problemu można znaleźć "d nich reprezentantów niemal każdej kategorii gier (zarówno tak proste jak „Kółko i krzyżyk", .zręcznościowych, typu ..et Fighter" czy klon „Bo-tector" (przechowywa­nie poufnych danych -PIN-ów, haseł, nume­rów kart kredytowych itp. w zaszyfrowanej i chronionej kodem dostępu postaci), „Groceries" (lista zakupów), „Kalendarz" (szczególnie przydatny użyt­kownikom Siemensa MT50, który takowego standardo­wo nie posiada), „JTask" (li­sta spraw do załatwienia), „LottoNumbers" (generator numerów totolotka), „Spruce Biorhythm" (kreślenie biorytmów) i wiele innych, podob­nie jak całą gamę prost­szych gier, którym do pracy wystarczy ekran graficzny o rozdzielczości rzędu 50x40 pikseli... Posiadacze „skromniej­szych" modeli muszą również brać pod uwagę wolniejszy procesor i pamięć - telefon może pracować zbyt wolno. Faktem pozostaje jednak, że telefony dostępne w promo­cjach za 29 złotych stały się miniaturowymi komputerami, w których użytkownik może instalować wybrane przez sie­bie, dodatkowe aplikacje i używać ich natychmiast po wyjęciu telefonu z kiesze­ni.

Czasy, kiedy właścicielowi komórki pozostawało cieszyć się z kilku ikonek graficznych dodanych przez producenta w menu nowego modelu, odeszły już do historii, a na­bywca telefonu w coraz mniejszym stopniu ograni­czony jest funkcjami zaimplementowanymi przez jego projektantów mogąc dowol­nie wybierać dodatkowe pro­gramy spełniające jego wy­magania (oczywiście na mia­rę możliwości technicznych danego urządzenia).

W jednym z najbliższych nu­merów przedstawimy najcie­kawsze dostępne bezpłatnie mi­dlety. Setki darmowych aplikacji MIDP znaleźć można na dwóch największych stronach WWW poświęconych midletom:

http://www.midlet.org oraz http://www.midletcentrol.com. Z listą kilkudziesięciu midletów zgodnych z Nokią 7650 (wraz z opisami z zdjęciami ekranów) zapoznać się można w serwi­sie My-Communicator.com - http://My-Communicator.com (sekcja 7650).

Jak pobrać program?

Zazwyczaj jednak jest to jedna (lub kilka) spośród następujących metod: OTA (Over The Air). Użytkownicy telefonów wyposażonych w przeglqdorkę WAP lub WWW mogą pobierać midlety bezpo­średnio z Internetu. Po pobraniu zostaną one zainstalowane i będq dostępne w odpowiednim menu (Java, Rozrywka, Apli­kacje itp.). instalacja za pomocą dołączonego do telefonu oprogramowa­nia (np. Nokia PC Suitę) przez przewód połączeniowy lub IR. W tym wypadku midlet jest od razu instalowany w telefonie -wystarczy tylko wskazać programie. przesłanie poprzez podczerwień lub Bluetooth bezpośrednio z Windows (np. za pomocą Menedżera podczerwieni) - należy po prostu przesłać „ręcznie" pliki .jar i .jad z komputera lub organizera wyposażonego w odpowiedni port.

Po odebraniu midlet jest zazwyczaj dostępny w postaci wiadomości w Skrzynce odbiorczej, której otworzenie rozpocznie proces instalacji pro­gramu. przesłanie poprzez e-mail (dla telefonów wyposażonych w klienta

poczty elektronicznej, obsługującego wiadomości z załącznikami). Metodą „mieszaną" jest przesłanie do telefonu samego pliku opisowego .jad (wielkości zaledwie kilkuset bajtów). Po jego otworzeniu instalator zaproponuje nam automa­tyczne pobranie głównego pliku .jar bezpośrednio z Inter­netu.

Instalowanie aplikacji jawa

Jak więc można zainstalo­wać midlety w telefonie ko­mórkowym? Istnieje co naj­mniej kilka sposobów uza­leżnionych od funkcji ofero­wanych przez dany model aparatu. Instalacja za pomocą przeglqdarki WAP -OTA (Over The Air). Ta meto­da jest najprostsza i nie wy­maga zastosowania kompu­tera czy kabli położenio­wych. Użytkownik łączy się ze stroną WAP, na której dostęp­ne sq do pobrania midlety, wybiera żądaną aplikację, a następnie po prostu pobie­ra jq do swojego telefonu. Po zakończeniu pobierania uru­chamiany jest instalator, który instaluje program w odpo­wiednim folderze i w chwilę potem jest on już dostępny do użycia.

0x08 graphic
UWAGA: aby móc pobrać aplikację ze strony WAR nale­ży skorzystać z połqczenia poprzez „internetowy" punkt dostępu - np. eranet (CSD) lub erainternet (GORS w sieci Era. Protokół WAP nie umożliwia pobierania plików z Internetu i w przypadku po­łqczenia przez punkt dostępowy WAP (np. erawap) otrzymamy jedynie komuni­kat o niemożności pobrania aplikacji. Należy więc utwo­rzyć osobny profil zawierający konfigurację dla połqcze­nia GPRS-dane lub internetowego punktu dostępowego. Konieczne może się również okazać aktywowanie odpo­wiedniej usługi u operatora. Po otwo­rzeniu strony głównej Midlet­Central nowi użytkownicy muszą się bezpłatnie zarejestro­wać, po czym otrzymują już nieskrępowany do­stęp do wszyst­kich zasobów serwisu. Midlet­Central dostępny jest również poprzez WWW http://www.midletcentral.com, gdzie można zajrzeć, aby (przed pobieraniem midletów do telefonu) zapoznać się z ich dokładnymi opisami i przykła­dowymi „zrzutami ekranów". Instalacja poprzez podczerwień lub Bluetooth. Jeśli twój telefon posiada port podczerwieni lub Bluetooth oraz dysponujesz odpowied­nim sprzętem w komputerze, możesz przesyłać midlety z dysku komputera wprost do telefonu. Aplikacje MIDP składają się zazwyczaj z dwóch plików - głównego pliku o rozszerzeniu. jar (Java AR-chive) oraz pliku opisowego. jad, potrzebnego dla in­stalatora. Właśnie te dwa pliki należy przesłać przez podczer­wień lub Bluetooth do telefonu.

Po odebra­niu ich przez aparat, za­zwyczaj dostępne sq one jako nowa wiadomość. Jej otwo­rzenie spowoduje automatycz­ne uruchomienie instalatora, który umieści pliki w odpo­wiednim dla danego telefonu folderze.

Po zainstalowaniu otrzymaną wiadomość można już usunąć, aby zwolnić miej­sce w pamięci telefonu.

Instalacja za pomocą kabla. Jeśli twój telefon nie posiada portu IR ani Blueto­oth, z pewnością można podu­czyć go do komputera poprzez kabel szeregowy. W tym przy­padku niezbędne będzie rów­nież odpowiednie dla danego telefonu oprogramowanie umożliwiające instalację midle­tów (np. SoftDataLink dla Siemensa czy PC Suitę dla Noki). Należy skorzystać więc z odpo­wiedniej funkcji oprogramowa­nia, umożliwiającej instalację midletów - nie jest możliwe opisanie ich tutaj, ponieważ każdy program rozwiązuje to w inny sposób.

one jednak zazwyczaj szczegółowo wyja­śnione w pliku Pomocy progra­mu. Jeśli program do wymiany danych z telefonem nie posia­da osobnej funkcji dla instalacji midletów, należy po prostu przenieść je do aparatu tak jak zwykłe pliki, a następnie otwo­rzyć i zainstalować już w sa­mym telefonie. Jeśli pliki nie zostaną automatycznie rozpozna­ne, należy ręcznie umieścić je w odpowiednim folderze - np. Java/jam na karcie pamięci MMC w Siemensie SL-45i, a C:\System\MIDP dla Nokia 7650. Instalacjo przez Ten sposób dotyczy tylko tych telefonów które sq wyposażo­ne w klienta poczty elektronicznej obsługującego wia­domości z za­łącznikami. Jeśli posiadasz taki telefon, możesz po prostu wysłać „do siebie" pliki jad i. jar w załączniku i odebrać je na telefonie. Po otworzeniu e-maila w tele­fonie z obsłu­go Java MIDP załączniki. jad i. jar sq zazwy­czaj automatycznie rozpoznawane i uruchamiany jest instalator. Jeśli nie, należy je po prostu zapisać i skopio­wać do odpowiedniego fol­deru - jak w punkcie wyżej. Z tej metody można skorzystać również w opisanym wyżej serwisie MidletCentral - jedną z jego opcji jest wysyłanie midletów do użytkownika właśnie poprzez e-mail.

MMS.

Specyfikacja MMS umożliwia prze­syłanie w zasadzie dowolnych danych binarnych, a więc i plików składowych aplikacji napisanych w Javie MIDR Co prawda MMS w Polsce to jeszcze melodia przyszłości, a na rynku dostępny jest tylko jeden telefon obsługujący ten standard (za to nie obsługujący Javy), lecz już niedługo będzie można przesyłać do siebie midlety pomiędzy tele­fonami GSM właśnie poprzez MMS. Jeśli więc zauważysz u kolegi w telefonie ciekawy program, będziesz mógł go poprosić o wysłanie go do ciebie i w ciągu parunastu se­kund możesz zainstalować go również w swoim aparacie. Oczywiście, możliwość prze­syłania tego typu danych za­leżeć będzie od oprogramo­wania danego telefonu (np. obecne oprogramowanie Nokia 7650 umożliwia wysyłanie MMS.

0x08 graphic
Komunikatory f i smartphones. f Na rynku pojawia się coraz wię­cej telefonów wy­posażonych w mo­duł organizera czy PDA. Sztandarowym przykładem jest tutaj No­kia 9210 Communicator (starszy model -9110 - nie obsługuje ję­zyka Java), nowa Nokia 7650 czy za­powiadany na ostatni kwartał tego roku Sony Ericsson P-800. Urządzenia te stwarza j q o wie­le większe możli­wości w zakresie pobierania, insta­lacji i obsługi programów na­pisanych w języku Java. Po­maga w tym możliwość sko­rzystania z przeglądarki internetowej (a więc możliwość pobierania midletów ze zwy­kłych stron WWW), dostęp do pełnego systemu plików za pomocą menedżera plików wyposażonego w typowe funkcje „Kopiuj", „Przenieś" itp. oraz wbudowane za­awansowane funkcje wymia­ny danych z PC i z serwerami internetowymi (np. poprzez klienta FTP). W tych urządzeniach pobranie i zainstalowa­nie midletów nie stwarza żad­nych problemów i nie wyma­ga specjalnych zabiegów, zresztą programy MIDP mają w nich znaczenie uboczne ze względu na obsługę aplikacji napisanych w języku C++ -znacznie bar­dziej zaawansowanych i szybszych - czy nawet Visual Basie (Nokia 9210). Opisane powyżej sposoby przesyłania midletów do tele­fonu z pewnością umożliwią każdemu wybór najbardziej dogodnej i obsługiwanej przez jego aparat formy in­stalacji. Metoda dostępna dla każdego telefonu wyposażo­nego w przeglqdorkę WAP oraz najprostszą w realizacji jest pobieranie midletów ze stron WAP



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:

więcej podobnych podstron