Pierre Corneille - (1606-1684) przedstawiciel XVII-wiecznego klasycyzmu francuskiego, zwany ojcem teatru francuskiego. Młodość i najbardziej twórcze lata Corneille'a przypadły na okres rządów “szarych eminencji” kardynałów: Richelieu i Mazariniego, a zarazem poczynań frondy, co bez wątpienia miało wpływ zarówno na osobowość poety, jak i jego późniejszą działalność literacką. Twórczość dramaturga zamyka się w trzech okresach:

Do najwybitniejszych dzieł francuskiego dramaturga należy “Cyd”. Jego historyczny pierwowzór, Ray Diaz de Bivar (nazywany przez Arabów Cydem), bohater narodowy Hiszpanii żył w XI wieku. Był wodzem naczelnym króla Kastylii. Popadłszy w niełaskę zorganizował prywatną armię i na własną rękę prowadził wojny nie tylko z Maurami, ale i swymi rodakami. Na pewien czas przyjął nawet służbę u emira w Saragossie. Pod koniec życia zdobył Walencję, którą rządził do śmierci. Biografie tego bohatera obrosły legendy, między innymi mówiąca o dramatycznych okolicznościach jego małżeństwa, którą wykorzystał Corneille. Cyd ucieleśniał rycerski honor, a francuski klasyk nadał mu cechy ideału, którym żyli ludzie XVII wieku: rozum, nieugiętą wolę i bezgraniczną odwagę.

Tytułowy bohater dramatu jest młodzieńcem o ujmującej urodzie, znakomitym pochodzeniu i wyjątkowych zaletach charakteru. Ojca darzy wyjątkowym szacunkiem, a honor stanowi dla niego wartość najwyższą. Obowiązek zemsty za śmierć własnego ojca nakazuje mu zabicie ojca ukochanej Chimeny. Przeżywa chwile rozpaczy, bólu i rozgoryczenia, ale podejmuje z pełną determinacją decyzją, przekonany o jej słuszności.

1