UWARUNKOWANIA PISANIA PRACY DYPLOMOWEJ

1. Praca dyplomowa realizowana w Wyższej Szkole Handlowej:

• 
  jest poświęcona problematyce, która musi być związana z kierunkiem
  studiów i wybraną specjalnością kształcenia;

• jest wykonywana samodzielnie przez studenta, pod kierunkiem promotora;

• jest oceniana niezależnie przez promotora i przez recenzenta, którego wyznacza Dziekan;

• Stanowi przedmiot dyskusji i oceny w trakcie egzaminu dyplomowego.

2. Oceny pracy dyplomowej wystawione przez promotora i recenzenta są składową oceny końcowej studiów.

3. Praca dyplomowa może mieć charakter:

• systematyzujący - w zakresie przedstawiania treści z zakresu nauk o zarządzaniu lub działania wybranych organizacji,

• badawczy - odkrywający nowe zależności, nowe aspekty zjawisk (wiedzy),

• projektu - zawierającego propozycję nowych rozwiązań praktycznych,

• studium o charakterze teoretycznym.

Celem pracy dyplomowej jest zaprezentowanie przez studenta
takiego poziomu naukowego oraz warsztatu metodycznego,
które uzasadnią nadanie mu tytułu licencjata.

W szczególności praca powinna być świadectwem opanowania umiejętności stosowania metod badawczych i naukowego ujmowania wyników badań w danej dziedzinie.

W pracy dyplomowej student powinien wykazać się :

• znajomością przedmiotu badań;

• opanowaniem literatury naukowej dotyczącej tematu;

• umiejętnością korzystania ze źródeł naukowych;

• umiejętnością stosowania naukowych metod badawczych;

• twórczym i samodzielnym myśleniem;

• umiejętnością opracowania sprawozdania z badań.

Warunkiem uzyskania najwyższej oceny pracy dyplomowej
jest spełnienie następujących warunków:

• kompleksowa, krytyczna analiza literatury przedmiotu,

• właściwe przeprowadzenie badań empiryczne
  i ich wyczerpująca interpretacja,

• nowatorskie ujęcie badanego problemu,

• praktyczny (aplikacyjny) charakter proponowanego rozwiązania.

Praca dyplomowa powinna zawierać:

• 
  wyraźnie określony cel pracy - wynikający bezpośrednio z przyjętego tematu;

• główny problem badawczy (teoretyczny lub empiryczny) oraz wynikające z niego problemy szczegółowe,

• hipotezę badawczą (opcjonalnie),

• wybór określonych metod badawczych,

• odwołania do wybranej literatury przedmiotu,

• wykorzystanie odpowiednich narzędzi analitycznych,

• rozwiązanie głównego problemu badawczego
  (weryfikację hipotezy badawczej),

• sformułowanie wniosków
  (na podstawie przeprowadzonych analiz).

Praca dyplomowa ma charakter promocyjny, a to oznacza, że:

• praca ma charakter ćwiczebny;

• uzyskane wyniki badań mają drugoplanowe znaczenie;

• chodzi o wykazanie się wiedzą w zakresie poruszanej
  problematyki;

• student musi wykazać się także umiejętnościami z zakresu metodologii pracy naukowej.

Wykonana przez studenta praca dyplomowa jest potwierdzeniem opanowania przez niego umiejętności:

• oceny dorobku naukowego (wiedzy) w danej dyscyplinie naukowej,

• samodzielnego poszukiwania materiałów źródłowych w istniejących opracowaniach naukowych, pozycjach zwartych, artykułach naukowych, Internecie itp.,

• formułowania celu badań oraz problematyki badawczej w badanej organizacji (podmiocie gospodarczym lub instytucji),

• tworzenia warsztatu badawczego, a w szczególności stosowania metodyki pracy naukowej,

• osadzenia przyjętej problematyki badań w literaturze
  naukowej ,

• identyfikacji i analizowania wybranych procesów zarządzania, zwłaszcza tych, z którymi absolwent będzie miał
  do czynienia w praktyce,

• dostrzegania prawidłowości występujących w obrębie tych zjawisk,

• twórczego, pomysłowego i samodzielnego myślenia;

• zaprojektowania nowych rozwiązań lub modyfikacji istniejących,

• formułowania wniosków na podstawie uzyskanych wyników badań,

• posługiwania się poprawnym i precyzyjnym językiem.

Układ pracy

• Strona tytułowa (zgodna ze wzorem obowiązującym w Uczelni)

• Oświadczenie studenta o samodzielności przygotowania pracy dyplomowej,

• Spis treści,

• Wstęp,

• Rozdziały zawierające zasadniczy tekst pracy,

• Zakończenie,

• Wykaz cytowanej literatury w kolejności alfabetycznej zgodny z wymogami opisu bibliograficznego,

• Wykaz wykorzystanych aktów prawnych, jeśli były
  cytowane,

• Wykaz tablic,

• Wykaz rysunków (schematów, diagramów, itp.),

• Wykaz załączników.

Wymagania edytorskie pracy - obowiązują ustalenia WSH

Treść rozdziałów winna być - generalnie - pisana w „czasie przeszłym” z zastosowaniem formy: osobowej (zrobiłam, przeprowadziłem, zaprojektowałem, zbadałem itp.) lub bezosobowej (zdefiniowano, przyjęto, zaproponowano, poddano analizie itp.). Jest to uzasadnione tym, że pracę napisaliśmy po przestudiowaniu literatury, przeprowadzeniu badań, sformułowaniu wniosków itp.

Maszynopis pracy powinien spełniać następujące wymagania:

• format arkusza papieru: A4 (pisane jednostronnie),

• czcionka : Times New Roman lub Arial,

• wielkość czcionki podstawowej: 12 pkt,

• odstęp między wierszami: 1,5 wiersza,

• marginesy:

górny: dolny: lewy: prawy:

2,5 cm, 2,5 cm, 3,5 cm, 2,0 cm,

• każdy akapit należy rozpoczynać wcięciem,

• stosować justowanie (wyrównanie tekstu do obu marginesów),

• wszystkie strony pracy są ponumerowane, a numer znajduje się u dołu strony.

WSTĘP (2 - 4 strony)

Wprowadza czytelnika w cele i treść pracy. Winien zawierać:

• informacje o genezie i celach pracy oraz istocie tematu;

• omówienie układu pracy (konstrukcję i treść poszczególnych rozdziałów).

Należy tu obowiązkowo odpowiedzieć na następujące pytania:

• Czego dotyczy praca, jakiego dyscypliny naukowej?

• Dlaczego zajęto się tą problematyką - co mnie zainteresowało.

• Jaki przyjęto temat i co było celem pracy?

• Jaki jest związek tematu z dotychczasowym stanem wiedzy - uzasadnienie tematu.

• Co postanowiono zbadać (dowiedzieć się, poznać, pogłębić znajomość, rozwiązać)?

• Jakie były początkowe założenia badań? Z jakich przesłanek wychodzono?
  Założenia badawcze winny być przedstawione możliwie ogólnie.

• Co zawiera praca? Jakie części (rozdziały)? Co jest w pierwszym, drugim, ... rozdziale, Zakończeniu, Wnioskach, etc.?

PAMIĘTAJ!

• Wstęp piszemy na samym końcu, to ostatni etap pisania pracy. Nie może być pisany wcześniej, bo jeszcze nie wiesz, jaką postać przyjmie praca i co będzie dokładnie zawierała.

• Wstęp ma „zachęcić” czytelnika do przeczytania pracy.

• Z uwagi na to, że Wstęp nie powinien przekraczać 4 stron, należy nad nim poważnie popracować.

• Do dobrego tonu należy podziękowanie - na końcu Wstępu - osobom oraz instytucjom za udostępnienie materiałów, terenu badań, poświęcenie czasu, wykorzystanie wyników badań itp. Także promotorowi!!!

• Wstęp (w przeciwieństwie do rozdziałów) jest zawsze czytany w całości i „wyrabia” recenzentowi na opinię o autorze.

ROZDZIAŁ 1 - „TEORETYCZNY” (max 25 stron)

Rozdział winien być podzielony na 3-4 podrozdziały. (1.1.; 1.2.; 1.3. itp.)

W rozdziale winny znaleźć się odpowiedzi na nast. pytania:

• Jaka problematyka z zakresu nauk o zarządzaniu, ekonomii, europeistyki, turystyki itp. będzie analizowana? Jeśli mamy do czynienia z kilkoma obszarami (dyscyplinami) nauki, to
  powinny być one rozpatrywane w osobnych podrozdziałach albo, jeśli problematyka jest obszerniejsza - rozdziałach „teoretycznych”.

• Jakie definicje, pojęcia są wykorzystane w pracy? Należy je wymienić, dokumentując źródła, na które się powołujemy. Przyjęte definicje i pojęcia muszą być bezwzględnie w tym brzmieniu stosowane w całej pracy.

• Jak problem ewaluował historycznie? Co się zmieniało? Dlaczego? Co było tego przyczyną?

• Jacy autorzy (polscy, zagraniczni) zajmowali się w przeszłości tą problematyką?

• Jakie są poglądy poszczególnych autorów prac naukowych w poruszanych kwestiach? Jakie teorie, „szkoły” aktualnie obowiązują? Jakie ośrodki naukowe są w tym zakresie wiodące?

• Jakie są podobieństwa i różnice między autorami
  w rozpatrywanej problematyce?

• Jakie jest stanowisko dyplomanta? Jakie przyjmuje on
  definicje, twierdzenia? Mogą być przyjęte od konkretnych autorów, byle by to zaznaczyć w tekście (w przypisach).

Rozdział ten winien stanowić możliwie szeroką (w ramach limitu stron) dyskusję o teoretycznych podstawach badań. Autor musi się wykazać dojrzałością w zakresie krytycznego analizowania źródeł literaturowych. Przejawiać się to ma cytowaniem najważniejszych dostępnych publikacji zwartych, materiałów konferencyjnych i czasopism naukowych, a także umiejętnością ich osobistej oceny i wykorzystania. Kluczowe jest tu rzetelne powoływanie się na źródła informacji oraz ich pełne udokumentowanie (przypisy zawierające tytuły publikacji, miejsca wydania i strony.)

ROZDZIAŁ 2 - „METODOLOGICZNY” (max 25 stron)

Rozdział winien być podzielony na 3-4 podrozdziały. (2.1.; 2.2.; 2.3. itp.)

W rozdziale winny znaleźć się odpowiedzi na nast. pytania:

• Jaka była sytuacja początkowa przed rozpoczęciem badań? Jaki stan obiektu badań (organizacji, firmy) stał się przyczynkiem do podjęcia działań naprawczych, doskonalących?
  Co funkcjonowało źle? Dlaczego zmiany były konieczne (pożądane)?

Najczęściej poświęca się cały podrozdział na opis firmy (firm, instytucji, organizacji), które badaliśmy, a następnie usprawnialiśmy (proponowaliśmy kierunki zmian). Opis może dotyczyć zakresu (profilu) produkcji, zasad zarządzania, kultury organizacyjnej, struktury organizacyjnej, itp. Z tego opisu musi jednoznacznie wynikać potrzeba podjęcia przez nas działań usprawniających. Warto umieścić w tym podrozdziale informacje (także zdjęcia) o produktach firmy, jej siedzibie, ludziach itp...

• Jaki przyjęto cel badań?

Cel oznacza tu pewien stan, jaki ma zaistnieć po (hipotetycznym lub nie-) wdrożeniu wyników badań. Cel (o ile to możliwe) powinien mieć aspekt praktyczny, np. usprawnienie czegoś w firmie, zaproponowanie nowego rozwiązania, wyeliminowanie istniejących niedogodności, zakłóceń, zwiększenie efektywności, itp.

• Jaki przyjęto główny problem badawczy (jeden lub najwyżej dwa)?

Problem ten należy wyrazić w formie pytania. Odpowiedź na to pytanie musi być możliwa do uzyskania w trakcie badań. Często definiuje się problem diagnostyczny (w formie pytania - Jak jest?) i problem prognostyczny (Jak powinno być?). Jeden i drugi wymaga bowiem podjęcia stosownych badań.

• Jakie określono (dla każdego problemu głównego) problemy szczegółowe?

Je również formułuje się w formie pytań, które muszą następnie znaleźć odniesienie w zastosowanych metodach badawczych. Na każde sformułowane pytanie musi być w pracy udzielona odpowiedź. Np. Problem A badano z zastosowaniem metody X i Y. Uzyskano takie, a takie wyniki.

ROZDZIAŁ 2 - „METODOLOGICZNY” (max 25 stron)

• Jakie metody (techniki) były zastosowane w badaniach?

Np. studia literaturowe, analiza dokumentacji, wywiad, ankieta, testy, obserwacja, analiza statystyczna itp. Opis każdej metody powinien dotyczyć tego, co było z jej pomocą badane. Należy także zaprezentować sposób, jak to było robione - zaprezentować narzędzia badawcze np. pytania wywiadu, arkusze ankiet, wykorzystane narzędzia statystyczne, testy, dzienniki obserwacji, tabele na wyniki, itp.

• Kiedy i gdzie prowadzono badania?

Miejsce (teren) badań to najczęściej jakaś organizacja, firma, grupa pracowników (innych osób). Należy ją scharakteryzować i odnieść do populacji generalnej. Opisać, w jakim stopniu ta badana próbka odzwierciedla panujący trend (zwyczaje, style kierowania, kulturę itp.). Opisując badane grupy należy uzasadnić, dlaczego akurat je badano, jak je wybrano? Należy także odnieść się na ile badana organizacja jest typowa dla danej branży. Z braku wiarygodnych źródeł można posłużyć się wywiadem czy opiniami ekspertów (kierowników, dyrektorów, szefów działów kadr itp.).

• Jakiego rodzaju wyników spodziewano się uzyskać?

To może być swego rodzaju komentarz kończący rozdział. Chodzi o to, żeby ewentualnie przygotować czytelnika do tego, w jakim stopniu nasze oczekiwania rozminęły się z uzyskanymi wynikami. Należy pamiętać, że przedmiotem badań jest zarówno kwestia diagnozy, jak i prognozy, a więc swego rodzaju projektowania (wymyślania) nowych rozwiązań. Stąd metody badawcze powinny być zorientowane na obie te kwestie. Inaczej bowiem badamy istniejącą rzeczywistość, a inaczej sondujemy, przewidujemy, na ile nasze propozycje (rozwiązania) są efektywne i mogłyby zostać zaakceptowane przez kierownictwo i personel firmy.

• Jaka była charakterystyka badanej populacji i reprezentatywnej próbki?

Prezentacja populacji generalnej, którą poddano badaniu można ilustrować różnymi wykresami i tabelami. Chodzi o dokładne uzasadnienie,
dlaczego wybrano tę, a nie Iną grupę oraz jakie są jej cechy charakterystyczne - wiek, płeć, liczebność poszczególnych podgrup, miejsce zamieszkania, wykształcenie itp.

ROZDZIAŁ 3 - „BADAWCZY” (max 30 stron)

Rozdział winien być podzielony na 3-4 podrozdziały. (3.1.; 3.2...)

Rozdział winien zawierać pełne rozwiązanie przyjętych
problemów badawczych (weryfikację hipotez). Kompletność
i jakość rozwiązań nie tylko podlega ocenie, ale też dowodzi opanowania rzemiosła w zakresie metodologii prowadzenia badań.

W rozdziale winny znaleźć się odpowiedzi na nast. pytania:

• Jaka Jakie uzyskano wyniki w poszczególnych badaniach? Jaka jest ich wartość diagnostyczna (prognostyczna)?

Najczęściej badania opisuje się w układzie, przyjętych wcześniej problemów badawczych. One powinny też implikować układ podrozdziałów.
Po kolei należy przedstawić odpowiedzi na pytania diagnostyczne,
(Co stwierdzono? Jak jest?). Następnie należy dokonać krytycznej analizy wyników. Schematy, wykresy, tabele, analiza statystyczna. Najczęściej analizuje się otrzymane odpowiedzi na poszczególne pytania ankiety,
testu, analizy. Wyniki można wzbogacić bardziej zaawansowaną analizą statystyczną, jak: analizą korelacji, estymacją itp...

• Czy uzyskane wyniki potwierdziły wcześniejsze przypuszczenia? Czy rzeczywiście było tak, jak wcześniej sądzono? Być może wcześniejsze sądy nie uzyskały potwierdzenia.
  Dlaczego tak się stało?

• Czy uzyskane wyniki można uogólnić na określoną branżę (region, grupę firm, itp.)?

• Jakie przyjęto propozycje usprawnień? Które rozwiązania należy odrzucić? Które mają szanse na wdrożenie do praktyki zarządzania w organizacji?

• Jak mogłaby wyglądać organizacja, gdyby wprowadzono zaproponowane w pracy rozwiązania? Jaki mógłby być scenariusz dokonywania zmian? Co w pierwszej, co w drugiej kolejności? Ile to będzie trwało (kosztowało)?

• Czy osiągnięto lub, w jakim stopniu osiągnięto, cel badań?
  To jest kluczowa treść pracy. Autor musi wykazać, że jego wysiłek „miał sens”, że jego pomysły, wychodzące z przesłanek istniejącej (trudnej) sytuacji firmy (organizacji) mają szansę ją skutecznie usprawnić, albo zmienić. Ta kwestia jest podstawowym kryterium oceny pracy.

ZAKOŃCZENIE (max 2-3 strony)

Zakończenie zawiera podsumowujące ustosunkowanie się
autora pracy do zrealizowanych zadań. Chodzi tu o wyrażenie pewnej refleksji „zamykającej” zarówno badania, jak i dokument (pracę). Zakończenie należy wykorzystać do wypowiedzenia
opinii, na które trudno było znaleźć dobre miejsce w rozdziałach.

Zakończenie musi zawierać odpowiedzi na poniższe pytania:

• Czy, z perspektywy ukończonej pracy, trafnie dokonano
  wyboru tematu i kierunków badań?

Niekiedy po zakończeniu badań okazuje się, że popełniono jednak jakieś błędy już na wstępie, których nie można było wcześniej przewidzieć.
Rzetelność naukowa nakazuje przyznanie się do tego właśnie w zakończeniu. Dlatego tutaj, bo gdyby to zrobić wcześniej, czytanie pracy mogłoby się wydawać niecelowe (z oczywistymi konsekwencjami dla autora...). W badaniach naukowych często oczekiwania mijają się z rezultatami.
Sytuacja ta ma jednak tę dobra stronę, że jest okazją do... rozpoczęcia nowych (lepiej zorganizowanych) badań. Także przez innych, którzy nie muszą popełniać -wskazanych w Twojej pracy - błędów.

• Jakich trudności, które wystąpiły w trakcie badań nie udało się wyeliminować? Co było tego przyczyną? Jak można by było temu zaradzić w przyszłości?

• Czego autorowi nie udało się zrealizować z przyczyn „obiektywnych”? Co ewentualne wyniki wniosłyby do sprawy?
  Jak widzi autor dalsze badania w zakresie problematyki pracy? W jakim kierunku winny być one prowadzone?

PAMIĘTAJ!

• W zakończeniu uogólnia się i zestawia wnioski wynikające z poszczególnych rozdziałów, formułuje konkluzje nadrzędne.

• Nie powinno się powtarzać wniosków podsumowujących poszczególne rozdziały, ale scalać myśli zawarte w całej pracy;

• Postaraj się „zaprojektować” wizję przyszłych badań. Wykorzystaj wnioski i słabości Twoich badań i napisz, czego należałoby uniknąć lub się wystrzegać. BEZ NADMIERNEJ SAMOKRYTYKI!!!

BIBLIOGRAFIA (WYKAZ LITERATURY)

Literatura (Bibliografia) powinna zawierać ponumerowany, alfabetyczny wykaz - cytowanych w pracy - publikacji zwartych, materiałów konferencyjnych, artykułów w czasopismach naukowych, popularnonaukowych, stron www, ustaw, aktów prawnych, dokumentów firmy, dokumentów udostępnionych itp.

Wykaz ten można podzielić na kategorie cytowanych źródeł, zwłaszcza, jeśli autor korzystał także ze źródeł elektronicznych (Internetu).

W każdym jednak przypadku, umieszczamy w wykazie tylko te pozycje, które zostały jednoznacznie wykorzystane w pracy (były, choćby raz cytowane lub wskazywano na ich istnienie).

PAMIĘTAJ!

• Na pierwszym miejscu znajduje się nazwisko, a dopiero później inicjały imion, tytuł i cała reszta, inaczej niż w przypisach dolnych, kiedy (zgodnie z polską pisownią) umieszczamy najpierw pierwszą literę imienia.

• W wykazie nie umieszczamy numerów stron, które muszą znajdować się w przypisach dolnych w tekście.

• Korzystnie jest dokumentować pozycje literatury w formacie tabeli, z uwagi na łatwość uzupełniania (wstawiania wierszy) i późniejszego sortowania.

Przykład:

	Armstrong M.: Zarządzanie zasobami ludzkimi. Dom Wyd. ABC Kraków 2000.
	Griffin R.W.: Podstawy zarządzania organizacjami. PWN, Warszawa 1996.
	Jurkowski R.: Zarządzanie personelem, proces kadrowy i jego prawne aspekty. Dom Wyd. ABC, Warszawa 2000.
	Kret Z: Co zrobić z dolnym przypisem? Personel i Zarządzanie 2007, nr 6.
	Makowski K. (red.): Zarządzanie pracownikami. Instrumenty polityki personalnej. Poltext Warszawa 2001.

Zasady pisania pracy (redakcji komputerowej)

1. Formaty tekstu

• Styl czcionki normalny.

• Kursywę stosujemy tylko w wyjątkowych sytuacjach, jak:

1. niektóre cytowane fragmenty książek, czasopism, wypowiedzi osób, ekspertów itp.

2. zaznaczenie słów obcojęzycznych np.

• Definicja zarządzania (ang. management) nie jest jednoznaczna...;

• Kierunek ten odchodzi od modelu homo economicus, tworząc...

• podaniu źródła pochodzenia rysunku lub tabeli, np.




Podpis pod rysunkiem !! → Rys. 23. Schemat organizacyjny firmy

Źródło: R. Jurek: Zarządzanie personelem. PWR, Oława 1998, s.9

Tytuł nad tabelą !! → Tabela 17. Bezrobocie na Biskupinie w latach 2000-2003

	TABELA

11p kursywa → Źródło: Badania własne

• 
  
  Interlinia w całej pracy - 1,5 wiersza. Wyjątek, to długie „wyliczanki” numerowane lub punktowane. Także w tabelach. Wówczas można zredukować interlinię do pojedynczej. Obowiązuje zasada czytelności i estetyki tekstu oraz pewnego „wyczucia” sytuacji.

Przykład:

Cele		wspieranie autonomicznych zespołów; współdziałanie w pracy z ludźmi;
Strategia		aktywne zaangażowanie w rozwój; zespoły zorientowane na klientów; orientacja na rynek i koszty;

• Tytuły rozdziałów - 14p Bold

Przykład.

Rozdział 1. ← Kropka po numerze! Za tu już bez kropki!! ↓

Zadania służby personalnej w procesie zarządzania

• Tytuły podrozdziałów 13p Bold. Zabrania się numerowania głębiej, jak np.: 4.2.5

Przykład.

1. Ewolucja funkcji personalnej

↑ ↑Tu kropki, ale tu już bez kropki!! ↑

• Nagłówki (numery) tabel i rysunków - 13p Bold. Treść opisu - jak zwykły tekst.

Tabela 34. Wyniki odpowiedzi na pytanie nr 7

Rys. 5. Struktura funkcji personalnej wg T. Listwana

Zasady pisania pracy (redakcji komputerowej)

PRZYPISY

• Przypisy. Wyłącznie dolne, numerowanie automatyczne. Numeracja zaczynana od 1 do n w całej pracy (jeśli jest ich dużo to w każdym rozdziale). Sposób dokonywania przypisów - najlepiej zgodny z Polską Normą, jednak zawsze jednolicie, jednoznacznie i uczciwie (numery stron)!

• 
  
  Stosowanie pogrubień wyrazów - TAK, ale wyłącznie w celu podkreślenia jakiegoś definiowanego pojęcia (wyrazu). Nie stosujemy podkreśleń wyrazów, a także pogrubiania całych zdań. Pamiętaj, że czytelnik Twojej pracy raczej zna recenzowaną problematykę
  i zwracanie mu na coś uwagi (np. żeby zapamiętał), nie jest
  w dobrym tonie.

• Pracę piszemy w jednolitym trybie. Albo bezosobowym (np. „W pracy zbadano...”, „Wykorzystano następujące definicje...”), albo „osobistym” (np. „Wykorzystałam badania T. Lisa...”, „W 2008 r. zbadałem grupę studentów ...” itp.). Zawsze jednak w czasie przeszłym. Praca jest przecież pisana PO przeprowadzonych badaniach....
  

za: Z. Kret: Co zrobić z dolnym przypisem?. Personel 1999, nr 6, ss.32,34

A. Malik: Zarządzanie w bałaganie. PWR, Warszawa 2005 ss.238-239.

zob. A. J. Bąk: Trudne życie dyplomanta [w:] J. Kowalski, E. Malinowski (red.): Co zrobić z opornym studentem. Wyd. Politechniki Sycowskiej, Syców 2004 s.23

Por. Ustawa z dnia 1 października 2000 r. o pisaniu prac magisterskich na seminarium (Dz. U. z 2007 Nr 231 r., poz. 1231) oraz rozporządzenie Ministra Nauk Wszelakich z dnia 1 stycznia 2002 r. o szczególnych zasadach pisania prac w WSH (Dz. U. z 2003 r. Nr 17, poz.243)

Por. A. Malik: Zarządzanie... op. cit. s.345, a także: B. K. Ass: The Career Development in WSH”. Strategic Management Journal 2003 vol.11 s.34

Metodologia pracy naukowej Praca dyplomowa

18

@m

---