• Rozdzielna lub łączna pisownia cząstek "bym", "byś", "by"

Cząstki bym, byś, by, byśmy, byście pisze się łącznie:

• z osobowymi formami czasownika, np.
  życzyłbym, żądałbyś, poszedłby, zapamiętałybyśmy, zakłócilibyście,
  również użytymi bezosobowo: zdawałoby się, należałoby, chciałoby się;

• gdy wchodzą w skład spójników i partykuł lub się z nimi łączą, np.
  aby, żeby, niby, jakoby, gdyby, ponieważby, jeśliby, więcby, toteżby, czyżby, niechby, aby.

Cząstki bym, byś, by, byśmy, byście pisze się rozdzielnie:

• po nieosobowych formach czasownika, tzn.
  - po bezokolicznikach, np.
  Powtórzyć byś nie potrafił.
  Wiedzieć by to należało.
  - po wyrazach w funkcji czasownikowej: można, niepodobna, trzeba, warto, wolno, np.
  Można by to kupić.
  Trzeba by wreszcie pójść do kina.
  Warto by było wybrać się na narty.
  - po formach bezosobowych zakończonych na -no, -to, np.
  Zamknięto by okna.
  Zrobiono by to wcześniej.
  - po wyrazach winien, powinien, np.
  Dawno już winien przeprosić siostrę.
  Powinni byście mu pomóc.

• gdy są samodzielnymi spójnikami, rozpoczynającymi następne zdanie, np.
  Kolega prosił, by go odwiedzić.
  Uprzedzałem go, by się nie spóźnił.
  Poszliśmy do lasu, by nazbierać grzyby.

• gdy spójnik by występuje po innym spójniku należącym do innego zdania, np.
  Podróżny dotarł do hotelu, ale żeby mógł zająć pokój, musiał wypełnić kwestionariusz.

• po innych częściach mowy, z którymi nie wiążą się znaczeniowo, ponieważ są cząstkami form czasownika, tzn. po rzeczownikach, przymiotnikach, przysłówkach, liczebnikach, zaimkach z wyjątkiem zaimków przysłownych występujących w kontekście w funkcji spójnika (jakby = gdyby) lub partykuły (gdzieżby = wcale nie, czyżby), np.
  Przyjaciółce byś na pewno nie odmówiła. (nie odmówiłabyś)
  Coś dobrego bym zjadła na obiad. (zjadłabym)
  Daleko byś nie dojechał. (nie dojechałbyś)
  Kiedy byś chciał pójść do teatru? (chciałbyś)

---