Zalecenia dla pacjenta po amputacji kończyny

• Zaleca się wczesną i możliwie pełna reintegrację z jego środowiskiem domowym, społecznym, zawodowym.

• Reintegracja ma na celu wzmocnienie psychiczne chorego, ukazywanie pozytywnych stron życia.

• W proces reintegracji należy włączyć rodzinę chorego, która powinna mobilizować chorego do samodzielności i powinna wspierać pacjenta psychicznie.

• Samokontrola w zakresie obserwacji kikuta w kierunku wystąpienia niepożądanych objawów.

• Samopielęgnacja w zakresie czynności higienicznych i bandażowania kikuta.

• Stałe usprawnianie, które powinno obejmować grupy mięśniowe, jak i ćwiczenia w obrębie kikuta.

• Pacjenci z nadwagą powinni dążyć do optymalizacji masy ciała. W tym celu należy uwzględnić w swoim życiu dietę dostosowaną do chorób współistniejących.

• Systematyczne ćwiczenia fizyczne.

• Pacjenci z cukrzycą powinni być mobilizowani do systematycznej kontroli glikemii,, regularnym przyjmowaniu leków hipoglikemizujących (insulina, i/lub leki doustne). Brak kontroli glikemii i/lub niewłaściwe leczenie cukrzycy u pacjenta, u którego amputacja kończyny była wykonana, grozi wystąpieniem powikłań ze strony kikuta (np. ropienie kikuta). Na drugiej kończynie mogą powstać zmiany,które mogą doprowadzić do amputacji drugiej kończyny.

• Przyjmowanie leków poprawiających ukrwienie kikuta (wazodilatatory) oraz leki przeciw bólowe zwalczające odczucia związane z bólem fantomowym.

• Niektórym chorym już w szpitalu konieczna jest pomoc psychologa.

• Ważne jest aby kikut miał optymalny kształt umożliwiający zaprotegowanie. Kikut amputowanej kończyny powinien mieć lekko stożkowaty, blizny powinny być tak usytuowane, aby nie były uwierane przez protezę, z zachowanym dobrym ukrwieniem i czuciem; staw kikuta powinien mieć dobrą ruchomość, a sam kikut, który ma być zaprotegowany nie powinien wykazywać przykurczu.