Podstawowe unormowania konwencji haskiej

Konwencja haska z 1954 r.:

• zdefiniowała pojęcie dóbr kultury objętych ochroną,

• przyjęła znak specjalny dia oznaczenia dóbr kultury,

• ustanowiła „Międzynarodowy rejestr dóbr kultury objętych ochroną, specjalną",

• wskazała na potrzebę przygotowania przez organy państwowe - już w czasie

pokoju - pianów zabezpieczenia dóbr kultury znajdujących się na własnym

terytorium i ich realizacji na wypadek konfliktu zbrojnego,

określiła warunki, jakim powinna odpowiadać ochrona dóbr kultury,

• zakazywała dokonywania aktów kradzieży, rabunku, bezprawnego przywłaszczania dóbr kultury, wandalizmu i stosowania rekwizycji oraz środ­ków odwetu,

• zobowiązywała państwa do wprowadzenia - już w czasie pokoju - do regulaminów, instrukcji i zarządzeń własnych wojsk takich postanowień, które umożliwią im przestrzeganie konwencji podczas działań zbrojnych,

• zobowiązywała do powołania w siłach zbrojnych komórki organizacyjnej składającej się z osób o specjalnych kwalifikacjach do nadzorowania realizacji konwencji i współpracy z władzami cywilnymi,

• zobowiązywała państwa do szkolenia personelu wojskowego i cywilnego

w zakresie jej postanowień oraz wpajania żołnierzom szacunku do dziedzictwa kulturalnego każdego narodu,

• zobowiązywała do wprowadzenia przez państwa w ich prawie karnym sankcji karnych i dyscyplinarnych w stosunku do osób naruszających postanowienia o ochronie dóbr kultury.