26.10.2010

• Tożsamość narracyjna to zinternalizowana i rozwinięta historia życia lub mit osobisty, który spaja zrekonstruowaną przeszłość, spostrzeganą teraźniejszość lub oczekiwaną przyszłość w konfigurację narracyjną tak aby nadać życiu poczucie spójności, ciągłości i celu.

• Tożsamość narracyjna to sposób mówienia o rzeczywistości społecznej, to coś co wpływa na tę rzeczywistość .

• Wierzono w jedność tożsamości i jedność języka

1. tożsamość i język = 1 wariant

2. lata 80 XX wieku - ponowoczesne koncepcje tożsamości ( zwątpienie w jedność tożsamości , zwątpienie w jedność języka)

3. przekonanie o tym że tożsamość zmienia się ze społecznym doświadczeniem

4. tożsamość to jedna z wielości

5. mówienie o tożsamości w liczbie pojedynczej wynika z lenistwa ludzi

6. mówienie o sobie jest traktowane jako manifestowanie siebie, budowanie obrazu własnej osoby

4 Nurty- szkoły

1. Podejście konstruktywistyczne - konstruktywizm poznawczy

• wiąże się z podejściem przetwarzaniem informacji i zakłada ,że proces poznania jest pośredniczono przez reprezentacje umysłowe, które wpływają na percepcje otaczającej rzeczywistości .

-kontekst poznawczy jest zakorzeniony w psychice

-wskazuje na rolę tego co mówimy ( najbardziej kreatywne są autonarracje)

• autonarracje może pełnić następujące funkcje:

a.) dokonywanie przewartościowań

b.) nadawanie znaczeń

c.) wprowadzenie zmian

d.) samokrytycyzm

e.) doskonalenie siebie

f.) doskonalenie wew. Integracji.

Najczęściej autonarracje tworzona jest na bazie schematu narracyjnego , który poza przedmiotem opisuje:

• innych ważnych bohaterów w roli partnerów podmiotu,

• charakterystyczne wartości stanowiące przesłankę intencji występujących w opowiadaniu bohaterów,

• komplikacje które spotykają podmiot i innych bohaterów na drodze realizacji intencji

• sposoby i możliwości przezwyciężenia komplikacji w realizacji intencji

Schemat poznawczy leży u podstaw narracji i autonarracji jest treścią wykorzystywaną do mówienia o sobie innym, , powstaje on z powodu absorbowania i akomodowania informacji. Schemat zawiera wiedzę uogólnioną i wyabstrahowaną z konkretnych doświadczeń.

Podstawą tożsamości będzie to co jest nam dane kulturowo, a z czego wybraliśmy „coś” w szczególny dla nas sposób

2. Podejście dyskursywne

• dyskurs czyli mowa w użyciu w sytuacjach społecznych, a nie jednostkowych

• opowiadanie zmienia się przez słuchające nas osoby ( niekoniecznie pozytywnie)

• próby przejmowania kontroli nad dyskursem i budowaniem tożsamości

• determinizm językowy

3. konstruktywizm społeczny- jego podstawowym założeniem jest to że świat zawsze jest postrzegany w sposób subiektywny

• podejście najbardziej socjologiczne

• wzory kulturowe , stereotypy poznawcze wpływają na to jak o sobie mówimy

• tożsamość może być wtórna

• zasada Don Kichota nie chodzi o to co jest prawdą, tylko to co na nią wygląda

• rola narzuca sposób ukazywania siebie i innych

• społeczne etykiety - wpływają na nasze narracje

 4. Podejście filologiczne (Wygotski, Bachtin)

• używają pojęcia głosów - polifonia - człowiek jest polifoniczny , artykułuje siebie wielogłoskowo

• różna częstotliwość

• metafora skrzynki z narzędziami

• uzyskanie świadomości z języka

• głosy i język są budulcami myśli w zależności od kontekstu społecznego

• głosy modyfikują naszą tożsamość

• język tworzy nie odtwarza