RÓŻNORODNOŚĆ FLORYSTYCZNA UŻYTKÓW ZIELONYCH
różnorodność florystyczna mieści się w szerokim pojęciu różnorodności biologicznej
różnorodność biologiczna jest jednym z darów przyrody
1992r. międzynarodowa konwencja o różnorodności biologicznej ogłoszona podczas Szczytu Ziemi w Rio de Janeiro - początek stosowania określenia `biodiversity`
RÓŻNORODNOŚĆ BIOLOGICZNA - zróżnicowanie wszystkich żywych organizmów występujących na Ziemi w ekosystemach lądowych, morskich i słodkowodnych oraz w zespołach ekologicznych, których są częścią. Dotyczy to różnorodności w obrębie gatunku, pomiędzy gatunkami oraz różnorodności ekosystemów
inne definicje:
zróżnicowanie organizmów rozpatrywanych na różnych poziomach organizacji przyrody, od odmian genetycznych w obrębie gatunku, poprzez rodzaje, rodziny, rozmaitości, jeszcze większe jednostki systematyczne, a także rozmaitości ekosystemów - zarówno zespołów organizmów żyjących w określonych siedliskach, jak i samych warunków fizycznych, w których żyją
oznacza zmienność wewnątrzgatunkową (bogactwo puli genowej) wszystkich żyjących populacji, międzygatunkową (skład gatunków) oraz pozagatunkową (różnorodność ekosystemów i krajobrazu)
różnorodność jest ogromną siłą organizmów
daje roślinom i zwierzętom szansę przystosowania się do zmieniających się warunków środowiska
stanowi zabezpieczenie żywnościowe na wypadek klęski żywiołowej, czy zarazy, która może dotknąć nagle pewne gatunki roślin czy zwierząt
dzięki różnorodności można w sposób naturalny krzyżować odmiany i uodparniać je na przeróżne zagrożenia nadając im nowe cechy odpornościowe bez uciekania się do metod inżynierii genetycznej
dzikie lub dawne odmiany uprawne mogą wcześnie wydawać owoce lub dobrze się przechowywać
tylko bioróżnorodność genetyczna jest w stanie uratować ludzkość przed katastrofą głodu
zmniejszenie różnorodności biologicznej przyrody prowadzi do
globalnego wymierania gatunków
ubożenia gatunkowego biocenoz
zmniejszenia stabilności ekosystemów
zagrożenia bioróżnorodności
prace melioracyjne na dużą skalę, osuszanie bagien
nadmierne nawożenie użytków zielonych prowadzi do znacznych przekształceń zespołów chwastów powodując ubożenie ich składu gatunkowego oraz zanieczyszczenie wód
zaniedbanie lub zaniechanie użytkowania łąk i pastwisk, które przekształcają się w tereny zadrzewione
powszechne stosowanie środków ochrony roślin, użycie herbicydów ogranicza występowanie chwastów na polach, ale intensywne stosowanie tych środków (jak ma to miejsce w sadach) prowadzi do znacznego przekształcenia zbiorowisk chwastów
w tych warunkach wytwarzają się uboższe zbiorowiska skrajnie wyspecjalizowanych roślin składające się z kosmopolitycznych oraz nowo przybyłych gatunków
niezrównoważone wykorzystywanie zasobów biologicznych, nadmierny wypas bydła i trzody
wczesne koszenie łąk powoduje niszczenie wielu gniazd ptasich, a zioła nie wytwarzają nasion (łąka ubożeje)
najstarszą i najczęściej stosowaną miarą różnorodności jest liczba gatunków, nie jest najlepsza gdyż wszystkie gatunki traktuje się jednakowo, niezależnie od ich udziału w ekosystemie
trochę lepszą miarą jest określenie tzw. zróżnicowania gatunkowego, czyli liczby gatunków i częstości ich występowania
z rolniczego punktu widzenia wyróżniamy różnorodność biologiczną dzikich gatunków roślin i zwierząt żyjących na terenach rolniczych oraz różnorodność biologiczną gatunków, odmian, ras udomowionych, czyli uprawianych i hodowanych przez człowieka
różnorodność florystyczna użytków zielonych:
mała: do 20 gatunków
średnia: 21-40 gatunków
duża: powyżej 40 gatunków
czynniki decydujące o różnorodności
użytkowanie runi - koszenie bądź wypas (koszenie bardziej korzystne)
nawożenie - zwiększenie nawożenia azotem ogranicza liczbę gatunków w runi
ekstremalne uwilgotnienie siedlisk redukuje liczbę gatunków
wzniesienie nad poziom morza - najbardziej zróżnicowane zbiorowiska znajdują się 300-500 m n.p.m.
ekspozycja stoku - na stokach południowych więcej gatunków
zakwaszenie i wyjałowienie gleby
skład granulometryczny