ZASADY ROZPLANOWANIA UKŁADU SĄCZKÓW I ZBIERACZY


ZASADY ROZPLANOWANIA UKŁADU SĄCZKÓW I ZBIERACZY

NA PLANIE SYTUACYJNO-WYSOKOŚCIOWYM ORAZ

WSKAZÓWKI DO PROJEKTOWANIA

Projekt układu urządzeń drenarskich wykonuje się na planie sytuacyjnowysokościowym

w skali 1:2000. Poprzedzają go ustalenia sposobów i głębokości drenowania

oraz obliczenia rozstawy sączków. Dla drenowania systematycznego lub częściowego nanosi się kontury działów drenarskich o jednakowych, rozstawach, zaś dla drenowania niesystematycznego - obszary wymagające odwodnienia. Na całym obszarze przewidzianym do drenowania wyznacza się granice zlewni cząstkowych, które stanowić będą granice między działami drenarskimi. Sieć drenarską szkicuje się odręcznie wyznaczając trasy zbieraczy, a następnie sączków, studzienek i wylotów. Po skorygowaniu kierunków zbieraczy i sączków przystępuje się do szczegółowego wykreślenia ołówkiem sieci drenarskiej, uwzględniając ustaloną wcześniej rozstawę. Projekt urządzeń drenarskich wykreśla się tuszem po obliczeniu średnic zbieraczy.

Podczas projektowania urządzeń na planie sytuacyjno-wysokościowym należy przestrzegać wszystkich zasad podanych w obowiązujących wytycznych do projektowania, a przede wszystkim:

— trasy zbieraczy należy projektować w najniższych miejscach terenu (w naturalnych

dolinkach i zagłębieniach) w celu umożliwienia dwustronnego połączenia sączków oraz uniknięcia konieczności stosowania sztucznych spadków,

— trasy zbieraczy w miarę możliwości powinny przebiegać równolegle do dróg,

granic pól, rowów, sąsiednich zbieraczy, co ułatwi ich wytyczenie, mechanizację robót drenarskich oraz konserwację czy renowację sieci,

— należy dążyć do projektowania jak najmniejszej liczby kierunków dla zbieraczy

i sączków,

— woda do wylotu powinna być prowadzona możliwie najkrótszą drogą (wyjątek

stanowi drenowanie w zakosy),

— projektując sieć sączków należy uwzględnić konfigurację i topografię terenu,

kierunki napływu wód gruntowych i powierzchniowych, wymogi wykonawstwa, konserwacji, uzgodnione z użytkownikiem kierunki wykonywania robót agrotechnicznych itp.,

— w celu ułatwienia mechanicznego wykonania robót należy dążyć do tego, by

długości sączków były zbliżone do maksymalnych, a liczba zbieraczy możliwie jak

najmniejsza, - należy unikać przecinania sączkami dróg, gdyż zagrażać im może zarośnięcie korzeniami drzew rosnących przy drodze,

— spadki minimalne sączków powinny wynosić nie mniej niż 3‰, a na terenach

w których istnieje niebezpieczeństwo zamulania - 6‰ (maksymalne spadki sączków wynoszą100‰); spadki minimalne zbieraczy należy projektować zgodnie z tabelą 7.

Tabela 7 Spadki minimalne rurociągów drenarskich [‰]

Warunki pracy rurociągu Średnica rurociągu [cm]

5 7,5 10 12,5 15 17,5 20

Brak zagrożenia zamulaniem 3,0 2,0 1,5 1,5 1,5 1,5 1,5

Zagrożenie zamulaniem 6,0 5,0 4,0 2,5 2,0 1,5 1,5

Zbieracz ocementowany 1,5 1,5 1,0 1,0 1,0 1,0

— maksymalne długości sączków nie powinny przekraczać 250 m, a w warunkach

występowania zagrożenia zamulaniem rurociągów - 100 m lub 150 m w zależności od stopnia zagrożenia; w zasadzie nie wykonuje się sączków krótszych od 20 m,

— minimalne przykrycie sączków w warunkach konieczności stosowania sztucznych

spadków lub przejść przez obniżenia terenowe, nie powinno być mniejsze niż 0,6 m,

a zbieraczy 0,7 m,

— dla terenów o spadkach powierzchniowych do 10‰ zaleca się stosowanie tzw.

układów podłużnych sączków tj. równoległych do linii spadku terenu, a dla spadków

większych - układów ukośnych,

— sączki powinny być oddalone od krawędzi rowów oraz od tras zbieraczy o jedną

rozstawę, a od dróg, granic obiektu, działu itp. o 0,5 rozstawy,

— należy przyjąć, że granica oddziaływania sączków sięga poza ich krańce

0,2 rozstawy,

— odcinki zbieraczy na przejściach przez drogi, nasypy kolejowe, itp., narażone na

zniszczenie mechaniczne, należy odpowiednio zabezpieczyć przez stosowanie rur o większej wytrzymałości, wykonanie okładzin betonowych itp.,

— zbieracz projektowany równolegle do drogi oraz wzdłuż zadrzewionych granic,

sadów, lasów i zabudowań powinien być oddalony od granicy tych użytków o półtorej

rozstawy, jednak nie mniej niż 20 m; między zbieraczem i drogą, a także granicami,

projektuje się krótkie sączki ochronne w odległości jednej rozstawy od zbieracza, przy drogach obsadzonych drzewami sączki te zabezpiecza się przed zarośnięciem przez owinięcie ich styków papą lub zasypanie żużlem,

— zbieracz projektowany równolegle do zadrzewionego rowu powinien być od niego

oddalony na odległość dwóch rozstaw lub co najmniej o 20 m., między rowem i zbieraczem projektuje się sączki ochronne w odległości całej rozstawy od zbieracza,

— powierzchnie działów drenarskich na glebach o dużym zagrożeniu zamulania

drenów powinny być małe, 5-8 ha,

— głębokość założenia zbieraczy zależy od głębokości założenia sączków, a jako

zasadę do obliczeń przyjmuje się połączenia górne tych rurociągów,

— w celu zapewnienia warunków współdziałania drenowania z zabiegami

agrotechnicznymi, czy też agromelioracyjnymi, szczególnie na terenach o glebach zwięzłych, należy w miarę możliwości projektować trasy sączków prostopadle lub ukośnie do kierunku uprawy gleby lub wskazać użytkownikom na konieczność dostosowania kierunku wykonywania tych zabiegów do projektowanych tras sączków,

— na obszarach, gdzie przewidziano zabiegi agromelioracyjne, głębokość drenowania należy zwiększyć tak, aby była większa o 20-30 cm od głębokości projektowanych zabiegów,

— w istniejących sadach i ogrodach trasy sączków powinny być dostosowane do

rozmieszczenia rzędów drzew czy krzewów. Przy projektowaniu drenowania terenów

przewidzianych pod sady, należy uzgodnić kierunki rzędów drzew i projektowanych tras sączków, Zaprojektowane urządzenia powinny być dostosowane do istniejących warunków glebowych, wodnych i topograficznych, mieć prosty i przejrzysty układ, być łatwe do wykonania i jak najtańsze.

Oprócz podanych zaleceń należy podczas projektowania uwzględnić wszystkie wytyczne

projektowania głębokości, rozstaw, zabezpieczeń, spadków, długości, połączeń rurociągów,

układów, budowli itp. Dla nietypowych warunków glebowo-wodnych dopuszcza się

stosowanie indywidualnych rozwiązań melioracyjnych.

0,4 L

1L

Rów A

1L

L L L

Rów A

0,7 L

0,5 L

0,5 L

droga polna

0,5 L

1 L

droga polna

L L L

1 L

1 L

Rów A

0,2 L

granica terenu, pola

Niektóre wymiary i odległości

stosowane na planach

sytuacyjno-wysokościowych



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
ZASADY ROZPLANOWANIA UKŁADU SĄCZKÓW I ZBIERACZY NA PLANIE SYTUACYJNO WYSOKOŚCIOWYM ORAZ WSKAZÓWKI DO
1 i 2 Podstawowe zasady dzialania ukladu immunologicznego Odpornoss nieswoista cz 1
PROJEKTOWANIE ŚREDNIC SĄCZKÓWI ZBIERACZY
PROJEKTOWANIE ŚREDNIC SĄCZKÓWI ZBIERACZY
zasady higieny układu oddechowego
I Rozplanowanie układu konstrukcyjnego stropu międzykondygnacyj (1)
Zasady projektowania zbieraczy
ZASADY LECZENIA W CHOROBACH UKŁADU ODDECHOWEGO
Zasady zbierania informacji w?lu identyfikacji nieznanej substancji chemicznej SYSTEM REACHx
3a.ZASADY ZBIERANIA WYWIADU
pp2 Zasady zbierania wywiadu w pediatrii
N2 Omów zasady neuromobilizacji obwodowego układu nerwowego
Podstawowe zasady udzielania pierwszej pomocy przedlekarskiej przy urazach układu kostnego
Oparzenia Zasady Leczenia krĂłtkie
OGÓLNE ZASADY LECZENIA OSTRYCH ZATRUĆ
Blok operacyjny zasady postÄTpowania , wyglÄ d

więcej podobnych podstron