Wykład 4, 15.03.2010 Wprowadzenie do pedeutologii

Uczeń dorosły – to ten, który chodzi do jednostki zorganizowanej w celu zdobycia wykształcenia

• samouk – kursant – słuchacz – uczeń szkoły pomaturalnej – student

słuchaczem może być osoba uczęszczająca na uniwersytet III wieku :)

Praca z książką – dobrze i mądrze dobrane lektury.

Uczeń szkolny dorosły – Ci uczniowie powyżej 18 roku życia, którzy uczęszczają do jakiejś szkoły i pozaszkolny – tacy na których oddziałują różne formy oświaty i różne formy kulturalno – wychowawcze.

Uczestnicy konferencji popularno - naukowych, seminariów, uniwersytetów ludowych, poradni, koła samokształceniowe, zespoły oświatowe ( doradzają w jakim kierunku się kształcić ), domy kulturowe, zespoły wycieczkowe ( np. PTTK ), kluby dyskusyjno – filmowe, biblioteki, zespoły.

Uczeń dorosły filtruje informacje, krytykuje, porównuje, ponieważ ma za sobą jakiś bagaż doświadczeń. Charakteryzuje go stałość, pojemność, przerzutność uwagi, umiejętność zmuszenia się do koncentracji, silna motywacja, umiejętność łączenia faktów, szukania punktów odniesienia, pamięć słowno – logiczna, abstrakcyjna, posiada świadomość woli, samodzielność w podejmowaniu decyzji, odczucie uczenia się bez przymusu.

Uczniowie dorośli różnią się między sobą wiekiem, stanowiskiem, zawodem, stopniem i kierunkiem wykształcenia, przerwami w nauce, różnicami z poziomu kulturalnego, moralnego, różnicami przynależności organizacyjnej, odczuciami religijnymi.

Kształtowanie się uczuć u osób dorosłych.

Uczucia, które uwalniają się na zajęciach mają źródła w sytuacjach codziennych.

Uczeń dorosły rozpoznaje zachowania moralne tzw. normy.

Wykład 4, 15.03.2010 Wprowadzenie do pedeutologii, Natalia Szczepkowska