UW - Podstawy geodezji
Pytania na egzamin po II semestrze
Opisz
w punktach pomiar szczegółów metodą domiarów prostokątnych –
podaj sprzęt, technologię pomiaru itp.
Metoda
domiarów prostokątnych
Polega na rzutowaniu prostokątnym mierzonych szczegółów na osnowę geodezyjną. Sprzęt: węgielnica, 2 tyczki, taśma stalowa.
Technika pomiaru:
- zdejmowany punkt sytuacyjny P należy zasygnalizować tyczką
- za pomocą węgielnicy określić i oznaczyć położenie rzutu prostokątnego P’ tego punktu na linię pomiarową AB
- odczytać na rozciągniętej wzdłuż niej taśmie wartość odciętej AP’
- odmierzyć taśmą odcinek PP’
Zasady:
-szkice polowe prowadzi się w skali przybliżonej
-odciętą zapisuje się prostopadle do linii pomiarowej
- miarę pktu pocz zaznacza się 0,00, kierunek pomiarów strzałką
-jeżeli na jednym domiarze prostokątnym, jest kilka miar, to zapisuje się je prostopadle do kierunku domiaru i ostatnia miarę podkreśla się
-miary czołowe budynku zapisuje się równolegle do linii czołowych
-szkic musi zawierać: tytuł, numer, strzałkę N, podpis wykonawcy, datę
- dane na szkicu nie mogą być przerysowywane
Uzasadnij z czego wynikają maksymalne długości domiarów prostokątnych dla szczegółów sytuacyjnych I, II, III grupy dokładności.
Opisz
w punktach pomiar szczegółów metodą biegunową– podaj sprzęt,
technologię pomiaru itp.
Polega na określeniu położenia szczegółów sytuacyjnych względem punktów osnowy pomiarowej, przez pomiar odległości d i kąta kierunkowego a. Sprzęt: teodolit i taśma stalowa lub tachimetr i tarcza celownicza
Technika pomiaru:
- spoziomowanie instrumentu na punkcie o znanej współrzędnej.
- nawiązanie się na punkt o znanej współrzędnej
- wykonanie drugiego kontrolnego nawiązania na punkt o znanej współrzędnej
- pomiar kąta pionowego i poziomego oraz odległości skośnej do mierzonego szczegółu
- ponowne wykonanie nawiązania po zakończeniu pomiaru szczegółów
Przykład rachunkowy z obliczania współrzędnych pikiet pomierzonych metodą biegunową – dane: współrzędne punktów nawiązania, pomierzone kierunki i odległości.
Podział
niwelacji (metody niwelacji) wraz z dokładnością określania
różnic wysokości.
Podział ze względu na dokładność:
1- precyzyjna (0,5-2mm/km) - do wyznaczania wysokości osnowy podstawowej
2- techniczna reperów (2-5mm/km) - do wyznaczania wysokości osnowy szczegółowej
3- techniczna (5-10mm/km) - do wyznaczania wysokości osnowy pomiarowej
Niwelacja
geometryczna ze środka – zasada pomiaru. Jakie błędy eliminują
się dzięki zastosowaniu tej metody?
Zasada
pomiaru różnic wysokości w tej metodzie polega na zbudowaniu nad
powierzchnią terenu płaszczyzny poziomej i określenia odległości
pionowych od tej płaszczyzny do zadanych punktów terenowych.
Pomiar wysokości:
- ustawienie łat pionowo na pktach AiB niwelowanego odcinka
- umieszczenie niwelatora pośrodku linii łączącej pkty AiB
- określenie kierunku niwelacji
- wykonanie pomiaru przy dwóch wysokościach niwelatora
- obliczenie różnicy wysokości wg wzoru ∆HAB=w-p
Dzięki zastosowaniu tej metody eliminują się błędy:
- wpływ zakrzywienia powierzchni Ziemi
- refrakcja pionowa
- nierównoległość osi ceowej do osi libeli
- niepoziome ustawienie osi celowej
Niwelacja geometryczna „w przód” – technologia pomiaru i zastosowanie.
Opisz błędy występujące przy niwelacji geometrycznej – w zależności od: instrumentu, obserwatora, środowiska.
Niwelacja techniczna reperów – podaj w punktach zasady pomiaru.
Niwelacja siatkowa – podaj zasadę pomiaru i zastosowanie.
Niwelacja podłużna trasy – zasada pomiaru i zastosowanie.
Opisz w punktach kolejność sprawdzania poziomości osi celowej (w niwelatorach samopoziomujących) lub nierównoległości osi celowej do osi libeli (w niwelatorach z libelą).
Przykład rachunkowy do pytania 10 – dane odczyty na łatach przy pomiarze ze środka i z końca.
Co rozumiesz pod pojęciem „interpolacja warstwic” ? Kiedy się ją wykonuje?
Narysuj układ osi teodolitu. Jakie warunki geometryczne pomiędzy osiami powinny być spełnione?
Opisz w punktach sposób wyznaczania kolimacji w teodolicie.
Opisz w punktach sposób wyznaczania inklinacji w teodolicie.
Opisz błędy występujące przy pomiarze kąta poziomego – z podziałem na błędy instrumentu, spowodowane przez obserwatora, i środowisko.
Dlaczego pomiar kątów poziomych wykonujemy przy dwóch położeniach koła pionowego?
Opisz metody pomiaru kąta poziomego – podaj technologię i wzory (gdy potrzebne)
Niwelacja trygonometryczna – zasada wyznaczania różnic wysokości, podaj wzory gdy potrzebne.
Refrakcja pionowa –co to jest; wyjaśnij jaki wpływ ma refrakcja na dokładność pomiaru kąta pionowego.
Wyznaczanie wysokości punktów niedostępnych - podaj przykładowe konstrukcje, wzory itp.
Analiza dokładności wyznaczania różnicy wysokości metodą niwelacji trygonometrycznej – dane: kąt pionowy odległość pomierzona, współczynnik refrakcji pionowej i ich błędy.
Przykład rachunkowy do pytania 22.
Co rozumiemy pod pojęciem „sieć geodezyjna lokalna” i „sieć geodezyjna nawiązana” – podaj przykłady wraz z rysunkami.
Pomiary mimośrodowe – kiedy się je wykonuje. Wyprowadzić wzór na mimośród celu i stanowiska dla pomiarów kątowych.
Podaj kolejne etapy redukcji pomierzonych odległości skośnych na powierzchnię odniesienia.
Opisz układ współrzędnych prostokątnych płaskich 2000.
Zniekształcenia odwzorowawcze w układzie współrzędnych prostokątnych płaskich 2000.
Mapa zasadnicza – podaj treść mapy i stosowane skale.