Chodzi ogólnie o to, że Gorgiasz nie tyle chwali Helenę (jak w tytule), ile po prostu ją broni. Twierdzi, że została niesłusznie oskarżona i podaje argumenty na poparcie swojej tezy. (Co się stało Helenie?).
Rodzice Heleny: Leda, Tyndareus (najbogatszy) i Zeus (bóg).
Co stało się Helenie? (warianty)
Była to sprawka Losu, więc nie można mieć o nic do niej pretensji, gdyż jest to naturalne, iż siła bogów przewyższa tą ludzką.
Została uprowadzona. W tym przypadku też powinniśmy ją nie winić, a odczuwać wobec Heleny litość.
Została przekonana słowem. Gorgiasz twierdzi, że słowo ma taką potęgę, iż może omamić (zwłaszcza pieśń), więc jeśli została omamiona (też namówiona), to był to niejako wg niego przymus. W tym wypadku więc Heleny również obwiniać nie trzeba.
Jeśli się zakochała w Aleksandrze i to wszystko przez to, Gorgiasz i na to znajdzie usprawiedliwienie. Przekonuje, że w miłości czasem traci się przytomność umysłu, że natura miłości nie zawsze jest taka, jakbyśmy chcieli i tym samym Helenę należy uniewinnić. To się wiąże mocno z pierwszym argumentem, gdyż miłość jest wytworem boskim i ciężko się sprzeciwić, a wręcz się nie powinno. Jeśli zaś założymy, że miłość jest słabostką, chorobą ludzką, tzn., że Helenę spotkało nieszczęście i też jest jej wybaczone. ; )