Rodzaje układów wlewowych:

-otwarty, jest to układ wlewowy, w którym przekrój elementów układu wlewowego położonych bliżej wnęki formy jest większy od przekroju elem. Pozostałych, co powoduje, że niektóre elem. Wkładu wlewowego nie są całkowicie wypełnione metalem podczas zalewania formy.

-zamknięty, układ wlewowy, w którym przekrój elem. Położonych bliżej wnęki formy jest mniejszy od przekroju elem. Pozostałych. Gwarantuje to całkowite wypełnienie metalem wszystkich elem. Układu podczas zalewania form.

- nie hamujący, to układ, w którym ilość metalu przepływająca w jednostce czasu we wlewie odprowadzającym nie jest mniejsza od ilości metalu przepływającego w jednostce czasu we wlewie głównym i rozprowadzającym.

- hamujący, to układ wlewowy, w którym ilość metalu przepływającego w elem. Układu wlewowego jest taka sama, natomiast prędkość przepływu jest różna.

-górny, to taki układ wlewowy doprowadzający metal do górnej powierzchni wnęki formy

-wielopoziomowy, układ wlewowy doprowadzający metal do wnęki formy na kilku poziomach

-boczny, układ ten doprowadza ciekły metal do bocznej powierzchni wnęki formy

-dolny [syfonowy], to układ wlewowy doprowadzający ciekły metal do dolnej powierzchni wnęki formy.

-ukośny, to układ wlewowy doprowadzający ciekły metal do wnęki formy pod określonym kątem.

-styczny, to układ wlewowy doprowadzający ciekły metal stycznie do wnęki formy.

Lost foam

Proces w którym zastosowano masę bez materiału wiążącego SMB, a konkretnie suchy piasek kwarcowy. Ciekły stop odlewniczy jest wlewany do formy, w której znajduje się model, a nie do pustej wnęki formy, powstałej po usunięciu modelu. Model jest usuwany na drodze zagazowania go przez wlewany do formy ciekły stop odlewniczy. Model wykonuje się ze styropianu. Polistyren piankowy otrzymuje się w wyniku odpowiedniej obróbki polistyrenu, czyli polimeru.

Układ wlewowy

Układem wlewowym nazywamy zespół kanałów i innych elementów

połączonych w odpowiedniej kolejności, mających za zadanie spokojne

doprowadzenie ciekłego stopu odlewniczego do wnęki formy i nadlewów,

zatrzymywanie zanieczyszczeń niemetalowych oraz zasilanie odlewu podczas procesu

jego krzepnięcia.

Elementy układu wlewowego:

zbiornik wlewowy, wlew główny, wlew rozprowadzający, wlewy doprowadzające, nadlew, belka odżużlająca- [ równomierne rozprowadzenie metalu i zatrzymanie zanieczyszczeń].

Odlewanie metodą wytapianych modeli

•Jedna z najstarszych metod odlewania. Polega na wykonaniu modelu z

substancji

łatwotopliwej, którą pokrywa się warstwą ceramiczną. Następnie model wytapia się, skorupę wypala się i zalewa ciekłym metalem.

•Zastosowanie do produkcji seryjnej i wielkoseryjnej bardzo drobnych i

drobnych odlewów o najwyższej dokładności wymiarowej i gładkości

powierzchni (przemysł precyzyjny, zbrojeniowy, narzędziowy,

motoryzacyjny, maszynowy, artystyczny, jubilerski itp.)

Masa modelowa:

- mieszanina parafiny, stearyny, cerezyny, kalafoni, wosku pszczelego itp.

• Modele odlewu i układu wlewowego wykonuje się najczęściej w matrycach metalowych, rzadziej gumowych, cementowych lub gipsowych.

• Masa ceramiczna:

- sproszkowana mączka kwarcowa lub cyrkonowa, szamotowa, mulit, sylimanit itp..

- spoiwa – roztwory na bazie krzemianu etylu lub zolu kwasu krzemowego, a

przy mniejszych wymaganiach szkło wodne.

-rozpuszczalniki i inne materiały: spirytus etylowy, aceton, hydrazyt, kwas solny, woda destylowana

Obciąganie

płytkie wygłębienie o płaskiej o gładkiej powierzchni, zarysie owalnym lub wrzecionowatym. Często występuje ono na górnych powierzchniach odlewu, rzadziej na bocznych, głównie na ścianie węzła cieplnego. Często mylone z jamą skurczową ale mają inny mechanizm powstawania.

Obciągnięcie ma gładką górną powierzchnię. Jama skurczowa sięga głównie w głąb odlewu, a jej powierzchnia jest najczęściej postrzępiona lub chropowata.

Lejność

zdolność metalu do zapełnienia formy i dokładnego odwzorowania jej kształtów. Im lepsza lejność stopu, tym mniejsza jest jego skłonność do tworzenia niedolewów. Zależy od składu chem. stopu i temp.zalewania form.

Temperatura ciekłego metalu

podwyższenie temp zalewania powoduje, praktycznie w każdym przypadku zwiększenie lejności, a więc obniżenie skłonności do tworzenia niedolewów.

Stopień przegrzania

[do oceny wpływu temp na lejność] jest to różnica temp zalewania i temp likwidus.

Obecność tlenków metali w stopie, powstałych w trakcie jego topienia lub podczas zalewania form, prowadzi do obniżenia lejności i podwyższeniu ryzyka powstawania niedolewów. Dotyczy to głównie staliwa, żeliwa stopowego oraz stopów metali nieżelaznych.