20.10.2009 GEOGRAFIA TURYSTYCZNA wyk.

Turystyka a jednostki przestrzenne

przestrzeń turystyczna – część przestrzeni geograficznej i społeczno – ekonomicznej w której zachodzą zjawiska turystyczne

region turystyczny – obszar pełniący funkcje turystyczną (dzieli się na regiony) na zasadzie pewnej jedności cech środowiska geograficznych oraz wewnętrznych powiązań usługowych (potencjalny rozwój).

Gmina turystyczna – gmin a w której nastawienie na obsługę turystyczną dominuje nad innymi funkcjami gospodarczymi.

Miejscowość turystyczna – jednostka osadnicza stanowiąca punkt docelowy lub etapowy migracji np. dzięki swoim walorom, infrastrukturze lud dost. komunikacji

→ przestrzeń penetracji turystycznej – krótkie wyjazdy.

→ przestrzeń asymilacji turystycznej – dłuższe pobyty. Oparte na zasobach własnych, nie ma jeszcze inwestycji.

→ przestrzeń kolonizacji turystycznej – trwała zmiana oblicza jednostki, terenu

→ przestrzeń urbanizacji turystycznej – przekształcenie przestrzeni wiejskiej w miejską. Przenoszenie się ludności, turystów na stale do przestrzenie turystycznej. Powstawanie nowych obiektów lub też przekształcanie istniejących obiektów.

Miejscowości turystyczne:

• ze względu na położenie (górskie, nadmorskie, pojezierne, dolinne, na stokach, itp.)

• ze względu na rangę – znaczenie międzynarodowe, krajowe, regionalne, lokalne

• ze względu na funkscje (rodzaj walorów i zagospodarowanie)

• wypoczynkowe (wczasowe- najczęściej letniskowe, wsie turystyczne)

• uzdrowiskowa – leczniczo – wypoczynkowe (o statucie uzdrowiska)

• miejscowości turystyczno – krajoznawczej

• meijscowości turystyczno – tranzytowej (przygraniczne)

miejscowiści turystyczne:

• ośrodki turystyczne...

region – obszar kraju wyróżniający się charakterystycznymi cechami:

• geograficznymi, fizycznymi, kulturowymi, ekonomicznymi itp.

• inaczej: okolica, okręg, dzielnica, strefa, region.

Regionalizm – dążenie do ożywienie życia poszczególnych dzielnic kraju przy zachowaniu ich odrębności kulturowych.

Problem demilitaryzacji (granic) – gdy zmienne stosowane są kryteria fizjologiczne, historyczne, etniczne, administracyjne.

Region – terytorium z pewną charakterystyczną kombinacją cech przyrodniczych i społeczno – ekonomicznych.

2 elementy w ujęciu regionu:

• odrębności od terytoriów sąsiadów

• wspolnota oparta na przesłankach historycznych lub aktualnych podstawach

POLSKA:

podziały na :

• regiony fizyczno – geograficzne (klimat, szata roślinna, ukształtowanie terenu) np. układ pasmowy (pobrzeża, pojezierza, niziny, wyżyny, kotliny podgórskie, Polesie, Sudety i Karpaty)

Masyw Czeski z Sudetami i pogórzem sudeckim

Wyżyny polski: śląsko- krakowska, małopolska, lubelsko – lwowska

Karpaty i Podkarpacie:

• pól. Podkarpacie

• zewnętrzne Karpaty zachodnie

• centralne Karpaty zachodnie

• wschodnie Podkarpacie

• Zewnętrzne Karpaty wschodnie (Beskidy wschodnie)

• niż wschodniobałtycki , białoruski

• pobrzeże wschodnibaltyckie

• pojezierze wschodniobłtyckie

• wysoczyzny polesko białoruskie

• polesie

• wyżyna ukraińska

1. negacje – nie potrzeba wydzielać regionów

2. trezba wydzielać regiony na podstawie;

• analizy rozmieszczenia ruchu turystycznago

Orłowicz, Leszczycki, Mileska → zajmowali się wydzielaniem regionów

podzial lubańskiego:

nadbałtycki, pomorski, mazurski, wielkopolski, mazowiecko – podlaski, dolnośląski, małopolski