GEOGRAFIA TURYSTYCZNA

walory recepcji (zaplecze) – zagospodarowanie turystyczne (infrastruktura) wynik działalności człowieka mający na celu przystosowanie przestrzeni na potrzeby ruchu turystycznego.

Obejmuje sieć usług : baza noclegowa, żywieniowa i towarzysząca

baza towarzysząca – urządzenia zaspokajające potrzeby życiowe turysty, urządzenia turystyczne np. kąpieliska, kolejki górskie, infrastruktura narciarska (szlaki, nartostrady), szlaki turystyczne (piesze, rowerowe, konne, kajakowe, żeglarskie)

urządzenia paraturystyczne (służące mieszkańcom i turystom) np. zagospodarowanie terenów otwartych, zielonych, parki zielone, ogródki zabaw dziecięcych, …

urządzenia sportowo – rekreacyjne: boiska do gry; rekreacja zimą: ośle łączki, tereny do saneczkowania

urządzenia służące kulturze fizycznej: klub książki, świetlice, miejsca koncertowe.

Urządzenia paraturystyczne – zaspokajają potrzeby stałych mieszkańców, ale powinny mieć rezerwy na obsługę turystów np. drogi (powinny być przejezdne), techniczne uzbrojenie terenu (np. elektryka)

organizacja: wczasów, zakwaterowania, info turystyki, sprzedaż map, usługi przewodników

dostępność komunikacyjna : zewnętrzna i wewnętrzna

SZLAKI TURYSTYCZNE:

trasy wycieczkowe: najciekawszych punktów topograficznych, obiektów krajobrazowych/ przyrodniczych/ architektonicznych, narciarskie, rowerowe, konne

też: ścieżki dydaktyczne, szlaki spacerowe i dojściowe do terenów górskich.

3 rodzaje układów szlaków:

układ k ratowniczy gwiaździsty i jeden główny szlak z odnogami

szlaki piesze – powstają na istniejących drogach, ale są bezpieczne

2 szlaki na odcinkach nie większych niż 3 km i krzyżujące się z innymi.

np. Główny szlak sudecki im. Mieczysława Orłowicza.

Karpaty → Główny szlak beskidzki im. Kazimierza Sosnowskiego

Główny szlak Świętokrzyski im. Edwarda Nasalskiego

Beskidzki szlak PTTK

szklaki tematyczne: przyrodnicze, historyczne, archeologiczne, etnograficzne, biograficzne, inne (np. Małopolski szlak owocowy)

Rodzaje transportu: drogowy, kolejowy, lotniczy, wodny (żegluga śródlądowa i morska)

Drogi o dużych walorach widokowych np. obie pętle bieszczadzkie (duża i mała); drogi na pojezierzach np. na pojezierzu Kaszubskim

Babia gorą: droga Zawoja – Zubrzyca

Beskid Ślaski i droga Szczyrk – Wisła

Sudety: droga sudecka w Kotlinie kłodzkiej

komunikacja autobusowa:

PKS – docierający do ważnych miejscowości
autobusy linie miejskich w miejscowościach turystycznych
komunikacja prywatna

transport kolejowy:

mało ludzi z niego korzysta, ale też trasy są w złym stanie
kolej jest droga
są też specjalne kolejki turystyczne

żegluga śródlądowa: np. promy, ale jest ich mało i są zaniedbane

żegluga przybrzeżna: na zalewach np. na Zalewie Wiślanym

Polska żegluga bałtycka np. z Ustki na Bornholm

istnieje też mnóstwo innych środków transportu, np. prywatne bryczki, riksze....

porty lotnicze: Warszawa, Kraków, Katowice, Gdańsk, Wrocław, Poznań, Łódź, Rzeszów

w transporcie lotniczym bardzo małe znaczenie mają przeloty krajowe.

Przejścia graniczne: pieszo – rowerowe, drogowe, lotnicze, samochodowe, morski...

CHŁONNOŚĆ TURYSTYCZNA – określa naturalną odporność środowiska przyrodniczego na degradacje, spowodowaną ruchem turystycznym. Wyrażana jako maksymalna liczba turystów mogących jednocześnie przebywać w danym obszarze, nie powodując degradacji i dewastacji środowiska naturalnego i pogorszenia warunków wypoczynkowych.

POJEMNOŚĆ TURYSTYCZNA – pojemność bazy noclegowej, gastronomicznej i towarzyszącej, określająca optymalną liczbę uczestników ruchu turystycznego, mogących równocześnie korzystać z poszczególnych urządzeń, nie zmniejszając standardu usług i poziomu podaży oraz nie wywołując dezorganizacji życia społeczno-gospodarczego

PRZEPUSTOWOŚĆ SZLAKU TURYSTYCZNEGO – możliwość użytkowania ciągu turystycznego bez obniżania jego wartości użytkowej, zmierzona liczbą turystów pokonujących daną trasę w jednostkach czasu. Przekroczenie oznacza pogorszenie komfortu wędrówki czy zwiedzania + zadbanie

Funkcja turystyczna – działalność społeczno – ekonomiczna (skierowana na obsługę turysty) zdolność przyjęcia i zaspokojenia potrzeb turysty przez daną miejscowość czy obszar

wskaźnik funkcji turystycznej = liczba miejsc noclegowych * 100 : liczba ludności miejscowej

maksymalne wartości osiągnęły: 7,5 województwo zachodniopomorskie a najmniej poleski 0,5