Historia polskich symboli 

narodowych.

Opracował: Zbigniew Syska

Symbole narodowe

• Godło
• Barwy
• Hymn

Symbole narodowe - 

Godło

Godło państwowe to wizerunek 
będący symbolem określonego 
państwa, umieszczany na fladze 
państwowej, pieczęciach 
państwowych i monetach.

Godło – legendarny 

początek

Legenda o Lechu, który założył gród w 

miejscu, gdzie „ na wysokich i wyniosłych 

drzewach znalazł orle gniazdo ”, do dziś 

pozostaje tylko legendą i do dzisiaj nie 

jest wiadome dlaczego godłem państwa 

polskiego stał się biały orzeł. Historycy 

Polscy nie są do końca pewni, czy orzeł 

był znakiem dynastii Piastów. Na 

pierwszych bitych monetach króla Polski 

Bolesława Chrobrego widnieje wprawdzie 

ptak, ale nie da się jednoznacznie ustalić, 

czy jest to orzeł, czy może paw. 

Godło pierwszych Piastów

. Po raz pierwszy w 
naszej historii rysunek 
ptaka pojawił się na 
denarach Bolesława 
Chrobrego. z około 
1000 roku.

 

(

Trzeba jednak zaznaczyć, ze 

niektórzy widzą na tym 
denarze wizerunek innego 
ptaka: gołębia, koguta albo 
pawia.)

 

Godło Polski w okresie rozbicia 

dzielnicowego

Posługiwali się nim 
zarówno książęta 
piastowscy na 
Mazowszu jak i na 
Śląsku. Najstarsze 
przedstawienie orła w 
postaci zbliżonej do 
heraldycznej znajduje 
się na brakteacie 
Kazimierza 
Sprawiedliwego (1198-
1202). 

Przemysł II 1257-1296

Orzeł w koronie 
polskiej po raz 
pierwszy pojawił się 
podczas koronacji 
Przemysława II w 1295 
r., kiedy to stał się 
godłem zjednoczonego 
Królestwa Polskiego. 
Od połowy XIV w. znak 
ten zaczął figurować 
na pieczęciach 
koronnych, fladze 
koronnej i monetach.

ORZEŁ PAŃSTWOWY W XIV WIEKU. 

Orzeł na pieczęci 
Wacława II (1300-
1305)

ORZEŁ PAŃSTWOWY W XIV WIEKU. 

Władysław Łokietek 
ozdobił tarczą z 
białym orłem miecz 
koronacyjny (1320 
r.) tzw. Szczerbiec 

ORZEŁ PAŃSTWOWY W XIV WIEKU. 

Orzeł z pieczęci 
majestatycznej 
Kazimierza 
Wielkiego (1336) 

Godło - Jagiellonów 1386-

1572

Z nastaniem dynastii jagiellońskiej pojawiła się 
nowa sytuacja. Królestwo Polskie i Wielkie 
Księstwo Litewskie utworzyło nowe państwo - 
Rzeczpospolita Obojga Narodów. Orzeł Biały 
oczywiście pozostał herbem Królestwa Polskiego 
(Korony). choć nie był już herbem 
dynastycznym, gdyż Jagiellonowie używali 
własnego. Jednak od czasów Zygmunta Starego 
orzeł ponownie nabrał znaczenia herbu dynastii, 
co podkreślano przez umieszczanie 
monogramów na jego piersi: S - Zygmunt 
(Sigismundus) Stary, SA - Zygmunt August, A - 
Anna Jagiellonka.

ORZEŁ PAŃSTWOWY W XV I XVI 

WIEKU. 

Orzeł Władysława 

Jagiełły (wg 
wawelskiego 
grobowca króla) 

ORZEŁ PAŃSTWOWY W XV I XVI 

WIEKU. 

Orzeł Kazimierza 
Jagiellończyka 
(wg nagrobka 
dłuta Wita 
Stwosza) 

ORZEŁ PAŃSTWOWY W XV I XVI 

WIEKU. 

Orzeł 
Zygmunta 
Starego - wg 
drzeworytu 
Hieronima 
Wietora 
(1521) 

ORZEŁ PAŃSTWOWY W XV I XVI 

WIEKU. 

Orzeł Zygmunta 
Augusta na 
arrasie 
wawelskim (1553) 

ORZEŁ PAŃSTWOWY W XV I XVI 

WIEKU. 

Orzeł z 
modlitewnika 
Anny Jagiellonki 

ORZEŁ PAŃSTWOWY W XV i XVI 

WIEKU. 

Orzeł w niszy nad 
grobowcem Anny 
Jagiellonki 

KRÓLOWIE ELEKCYJNI 

1573-1795

W czasach panowania królów 
elekcyjnych Orzeł Biały pozostaje 
herbem Królestwa Polskiego 
(Korony). Z biegiem czasu zmienia 
się rysunek orła, kształt noszonej 
przez niego korony (korona 
zamknięta, zwieńczona krzyżem w 
miejsce stosowanej do tej pory 
korony otwartej).
 Na piersi umieszczany jest herb 
panującego.

GODŁO KRÓLÓW ELEKCYJNYCH

Orzeł Stefana 
Batorego (wg 
ryciny z herbarza 
Paprockiego - 
1582) 

Talar koronny Stefana 
Batorego

 

GODŁO KRÓLÓW ELEKCYJNYCH

Orzeł 
Zygmunta III 

Wazy

GODŁO KRÓLÓW ELEKCYJNYCH

Orzeł Jana III 
Sobieskiego 
(wg wizerunku w 
Kościele 
Mariackim w 
Krakowie) 

GODŁO KRÓLÓW ELEKCYJNYCH

Orzeł z czasów 
Augusta II 
Mocnego 
(wg ryciny z 
herbarza 
Niesieckiego - 
1728) 

Insygnia koronacyjne 
Augusta II

GODŁO KRÓLÓW ELEKCYJNYCH

Orzeł 
Stanisława 
Augusta 
Poniatowskiego 

Najwyższe odznaczenie 
polskie Order Orła Białego
Ustanowiony przez króla 
Stanisława Poniatowskiego

Okres rozbiorów 

Po III rozbiorze Polski (1795) Orzeł Biały pozostawał 
w ukryciu lub na emigracji. 
 Orzeł wrócił wraz z wojskami napoleońskimi - na 
sztandarach, znakach wojskowych i w herbie 
Księstwa Warszawskiego 
Po upadku Napoleona (w 1815) podzielono Księstwo 
Warszawskie, ale powstało Królestwo Polskie 
zjednoczone z Cesarstwem Rosji (tzw. Królestwo 
Kongresowe). Wojska Królestwa zachowały odrębne 
znaki wojskowe z Orłem Białym. 
W czasie powstania listopadowego (1830-1831) często 
używano tych samych znaków. Po upadku powstania 
listopadowego Orzeł Biały powracał na sztandary w 
czasie powstania w 1848 i powstania styczniowego 
1863.

ORZEŁ PAŃSTWOWY - KSIĘSTWO 

WARSZAWSKIE

Biały Orzeł w herbie 
Księstwa 
Warszawskiego 
(w drugim polu za 
herbem Saksonii).

ORZEŁ PAŃSTWOWY W XIX WIEKU

Orzeł w herbie 
Królestwa 
Polskiego (1815-
1830) 

ORZEŁ PAŃSTWOWY W XIX WIEKU

Godło Polski i 
Litwy z okresu 
powstania 
listopadowego 
1830

Odznaka z powstania 
listopadowego

ORZEŁ PAŃSTWOWY W XIX WIEKU

Orzeł 
ze sztandaru z 
czasu powstania 
w 1848 r.

ORZEŁ PAŃSTWOWY W XIX WIEKU

Orzeł ze 
sztandaru z czasu 
powstania 
styczniowego 
(1863) 

XX WIEK

Po wybuchu w 1914 roku I wojny światowej 

Orzeł Biały pojawił się we Francji na 

sztandarach polskich żołnierzy w armii  Hallera.

Niemcy i Austriacy pozwolili na używanie znaku 

Orla na terenach okupowanych przez siebie 

terenach byłego Królestwa Kongresowego. W 

1916 roku cesarze Austrii i Niemiec ogłosili 

utworzenie Królestwa Polskiego. W 1917 roku 

na wyemitowanych banknotach umieszczono 

wizerunek Orła, który można uznać za pierwsze 

od kilkudziesięciu lat oficjalne użycie Orła jako 

godła państwowego.

Po odzyskaniu niepodległości (w 1918) 

próbowano wprowadzić wizerunek Orła bez 

korony. Ostatecznie w 1919 roku przyjęto wzór 

Orła nawiązujący do Orła sprzed rozbiorów.

XX WIEK- I WOJNA ŚWIATOWA

(1914-1918)

Orzeł legionowy z 
okresu 
I wojny światowej

ORZEŁ PAŃSTWOWY W LATACH 

1917-1939

Orzeł na 
banknocie 
Polskiej Krajowej 
Kasy Pożyczkowej 
- 1917 

ORZEŁ PAŃSTWOWY W LATACH 

1917-1939

Orzeł z plakatu - 

jesień 1918 

ORZEŁ PAŃSTWOWY W LATACH 

1917-1939

Herb Polski 1919-

1927 

ORZEŁ PAŃSTWOWY W LATACH 

1918-1939

W 1927 roku 
przyjęto nowy wzór 
herbu państwowego 
wg projektu 
Zygmunta 
Kamińskiego. 

Herb Polski od 
1927 roku

Okres Polskiej Rzeczpospolitej 

Ludowej 1944-1989

Wraz z władzą komunistyczną w Polsce 
pojawił się orzeł bez korony.
Pierwszym takim wizerunkiem był orzeł 
zaprojektowany przez Janinę Broniewską 
dla I Dywizji Piechoty im. Tadeusza 
Kościuszki. 

Ostatecznie w PRL używano 
poprawianych rysunków orła Zygmunta 
Kamińskiego - zawsze bez korony.

ORZEŁ PAŃSTWOWY W LATACH 

1944-1989

Orzeł Janiny 
Broniewskiej dla I 
Dywizji Piechoty 
im. Tadeusza 
Kościuszki 

ORZEŁ PAŃSTWOWY W LATACH 

1944-1989

Herb Polski po II 
wojnie światowej

ORZEŁ PAŃSTWOWY W LATACH 

1944-1989

Herb PRL
 - wzór z 1955

ORZEŁ PAŃSTWOWY III RP

Rząd Rzeczypospolitej na 
Uchodźstwie oraz wszelkie ruchy 
niepodległościowe używały zawsze 
herbu z orłem w koronie. Dlatego 
też w 1989 roku przywrócono herb 
Polski przedstawiający 
ukoronowanego Orła Białego wg 
wzoru przedwojennego (z 
niewielkimi zmianami). 

ORZEŁ PAŃSTWOWY NA 

UCHODŹSTWIE

Herb Polski 
ustanowiony 
przez Rząd na 
Uchodźstwie w 
1956

ORZEŁ PAŃSTWOWY III RP

Herb Polski wg 
wzoru
 z 1990 roku

Symbole narodowe - Flaga

Symbole narodowe - Flaga

Pierwotnie polską barwą narodową 

był karmazyn uważany za 

najszlachetniejszy z kolorów. 

Wykorzystywany był on jako symbol 

dostojeństwa i bogactwa. Z uwagi 

na cenę barwnika potrzebnego do 

uzyskania tego koloru mało kto 

mógł sobie na niego pozwolić 

dlatego też był on wykorzystywany 

jedynie przez najbogatszą szlachtę i 

dostojników państwowych.

Symbole narodowe - Flaga

Barwy biała i czerwona zostały uznane za 
narodowe po raz pierwszy 3 maja 1792. Podczas 
obchodów pierwszej rocznicy uchwalenia 
Ustawy Rządowej damy wystąpiły wówczas w 
białych sukniach przepasanych czerwoną 
wstęgą, a panowie nałożyli na siebie szarfy 
biało-czerwone. 
Nawiązano tą manifestacją do heraldyki
 Królestwa Polskiego – 
Białego Orła na czerwonej tarczy herbowej.

Symbole narodowe - Flaga

Po raz pierwszy polskie barwy 
zostały skodyfikowane 
uchwałą Sejmu Królestwa 
Polskiego z 7 lutego 1831 
Artykuł 1. 
Kokardę Narodową stanowić 
będą kolory herbu Królestwa 
Polskiego i Wielkiego 
Księstwa Litewskiego, to jest 
kolor biały z czerwonym. 
Artykuł 2. 
Wszyscy Polacy, a mianowicie 
Wojsko Polskie te kolory nosić 
mają w miejscu gdzie takowe 
oznaki dotąd noszonymi były.

Symbole narodowe – Flaga 1918-

1939

Po odzyskaniu niepodległości barwy 
narodowe uchwalił sejm odrodzonej 
Polski 1 sierpnia 1919. 

W ustawie podano:
 Za barwy Rzeczypospolitej Polskiej 
uznaje się kolor biały i czerwony w 
podłużnych pasach równoległych, z 
których górny – biały, dolny zaś – 
czerwony.

Symbole narodowe – Flaga 1918-

1939

Z ustawy z 1919 nie wynikało, jaki ma 
być odcień czerwieni. Dopiero dwa 
lata później ukazała się wydana przez 
Ministerstwo Spraw Wojskowych, 
opracowana przez Stanisława Łozę 
broszura "Godło i barwy 
Rzeczypospolitej Polskiej" z barwnymi 
wizerunkami znaków państwowych. 
Czerwień miała tam odcień 
karmazynu. Jednakże w 
rozporządzeniu Prezydenta 
Rzeczypospolitej z13 grudnia1927 
odcień czerwieni zmieniono na 
cynober. 

Symbole narodowe - Flaga 

 Polska Rzeczpospolita Ludowa

 

W latach PRL barwy Polski nie były 

dokładnie sprecyzowane, ograniczono się 

wyłącznie do ich słownego opisu. W 

Dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle 

i barwach Polskiej Rzeczypospolitej 

Ludowej oraz o pieczęciach państwowych 

w art. 2 zapisano, że "Barwami Polskiej 

Rzeczpospolitej Ludowej są kolory biały i 

czerwony w dwóch poziomych pasach 

równoległych równej szerokości i 

długości, z których górny jest biały a 

dolny czerwony, odpowiadający barwie 

cynobru."

Symbole narodowe – Flaga

Okres III RP

Konstytucja 
Rzeczpospolitej 
Polskiej z 1997 r. w 
art. 28 określiła, że 
barwami 
Rzeczypospolitej 
Polskiej są kolory 
biały i czerwony. 

Symbole narodowe - Hymn 

Hymn to uroczysty i podniosły utwór 
pochwalny, pierwotnie sławiący bóstwo, 
później także bohaterskie czyny, wielkie 
idee, otoczone powszechnym szacunkiem 
wartości i instytucje. 
Źródłem europejskiej tradycji były antyczne 
hymny greckie. W średniowieczu rozwinął 
się hymn kościelny, związany z tradycją i 
liturgią chrześcijańską. 

Hymn państwowy to tradycyjna pieśń 
patriotyczna, będąca symbolem jedności i 
odrębności narodowej. 

Symbole narodowe - Hymn

Pierwszym polskim hymnem była 
pieśń „ Gaude Mater Polonia ” 
( Raduj się, Matko Polsko), napisana 
w połowie XIII stulecia przez 
Wincentego z Kielc ku czci św. 
Stanisława Szczepanowskiego. 
Cały hymn liczy 11 zwrotek, w 
których opowiedziane jest 
męczeństwo Świętego oraz cuda 
jakie miały miejsce za jego 
przyczyną.

Symbole narodowe – 

Gaude, Mater Polonia

,

Gaude, Mater Polonia,

Prole fecunda nobili,

Summi Regis magnalia

Laude frequenta vigili.

Cuius benigna gratia

Stanislai Pontificis

Passionis insignia

Signis fulgent mirificis

Tyranni truculentiam

Qui dum constanter arguit

Martyrii victoriam.

 

Symbole narodowe - Hymn

Najstarszą zachowaną pieśnią w języku polskim, 
która w średniowieczu pełniła rolę hymnu 
narodowego jest Bogurodzica. 
Była ona śpiewana w czasie koronacji Jagiełły w 
1386, przed bitwą pod Grunwaldem w 1410  i 
pod Nakłem w 1431, oraz pod Warną w 1444. 
Dokładny czas jej powstania nie jest znany. 
Pochodzenie Bogurodzicy stanowi zawiły 
problem, którym zajmowali się wybitni badacze 
kultury i języka. Legenda literacka głosi, że jej 
autorem był św. Wojciech, zamordowany w 
czasie chrystianizacji Prus. Na ogół jednak 
językoznawcy na podstawie analizy tekstu 
ustalają czas powstania na pierwszą połowę XIII 
wieku. 

Symbole narodowe - 

Bogurodzica

Bogurodzica, dziewica, Bogiem 
sławiena Maryja!
Twego syna, Gospodzina, matko 
zwolena Maryja,
Zyszczy nam, spuści nam.
Kiryjelejzon.

Twego dziela krzciciela, Bożyce,
Usłysz głosy, napełń myśli człowiecze.
Słysz modlitwę, jąż nosimy,
A dać raczy, jegoż prosimy,
A na świecie zbożny pobyt,
Po żywocie rajski przebyt.
Kiryjelejzon

Symbole narodowe - Hymn

Kolejną słynną pieśnią był „ Hymn Szkoły 

Rycerskiej ” Ignacego Krasickiego z XVIII 

wieku znany także od pierwszych słów 

jako „ Święta miłości kochanej ojczyzny ”.
 Pisany po gorzkich doświadczeniach 

konfederacji barskiej i I rozbioru, wiąże 

po raz pierwszy "świętą miłość" ojczyzny 

z ofiarą i cierpieniem.

Symbole narodowe – 

Hymn do miłości ojczyzny

 

Święta miłości kochanej ojczyzny,

Czują cię tylko umysły poczciwe!

Dla ciebie zjadle smakują trucizny,

Dla ciebie więzy, pęta niezelżywe.

Kształcisz kalectwo przez chwalebne blizny,

Gnieździsz w umyśle rozkoszy prawdziwe,

Byle cię można wspomóc, byle wspierać,

Nie żal żyć w nędzy, nie żal i umierać.

Symbole narodowe - Hymn 

„Pieśń Legionów Polskich we Włoszech”.

Gdy w 1797 roku w Lombardii 
powstały Legiony Polskie, 
żołnierze skarżyli się jednak na 
brak odpowiedniej pieśni 
bojowej . Tak było do połowy 1797 
roku. Wtedy to do głównej 
kwatery legionowej przybył Józef 
Wybicki, poeta, publicysta i 
gorący patriota. Ujrzawszy w 
odległej włoskiej krainie polskie 
wojsko, w narodowych 
mundurach i pod rodzimymi 
sztandarami, wzruszony napisał 
„Pieśń Legionów Polskich we 
Włoszech”. Jako podkład 
muzyczny zaproponował 
popularną w Polsce anonimową 
melodię przypominającą mazurka.

Symbole narodowe - Hymn 

„Pieśń Legionów Polskich we Włoszech”.

Po raz pierwszy została odśpiewana dla 
uświetnienia uroczystości pożegnania 
odchodzących z miasta legionistów. Tekst 
ogłoszono w Mantui w lutym 1799 r. w 
gazetce pisanej "Dekada Legionowa". 
Swoja karierę - od okolicznościowej 
piosenki żołnierskiej do hymnu 
narodowego - zawdzięcza Mazurek 
Dąbrowskiego przede wszystkim 
zawartej w celnej formule wstępnego 
dwuwiersza myśli o trwaniu narodu 
mimo utraty bytu państwowego. Myśl ta 
stała się fundamentem świadomości 
narodowej czasu niewoli.

Symbole narodowe - Hymn 

„Pieśń Legionów Polskich we Włoszech”.

Jej popularność wzrosła 
po wkroczeniu armii 
napoleońskiej na tereny 
Polski. W 1806 r. ukazał 
się w Warszawie jej 
pierwodruk. 
Za czasów Księstwa 
Warszawskiego melodia 
Mazurka Dabrowskiego 
była często utrwalana na 
walcach modnych 
wówczas pozytywek.

Symbole narodowe - Hymn

Mazurek Dąbrowskiego współzawodniczył 

w kilkoma innymi pieśniami pretendującymi 

do miana hymnu narodowego.
Po 1863 z "Boże, coś Polskę" Antoniego 

Felińskiego.
Z "Rotą" Marii Konopnickiej napisaną w 

1908. Muzykę do „Roty”napisał Feliks 

Nowowiejski w 1910 r. Utwór powstał na 

wskutek strajku antygermanizacyjnego we 

Wrześni (1901-1902). Wykonano ją 15.III 

1910r, w uroczystość odsłonięcia Pomnika 

Grunwaldzkiego Krakowie. Przed I wojną 

światową była hymnem narodowym.

Symbole narodowe - "Boże, coś 

Polskę"

 

"Boże, coś Polskę" 
Antoniego 
Felińskiego, 
śpiewana bardzo 
chętnie zwłaszcza 
w latach 1860-62, a 
także w okresie 
stanu wojennego ze 
zmienionymi 
słowami „ (...) 
Ojczyznę wolną 
racz nam wrócić 
Panie”

Symbole narodowe - ROTA

Nie rzucim ziemi, skąd nasz ród. 

Nie damy pogrześć mowy, 

Polski my naród, polski lud, 

Królewski szczep piastowy. 

Nie damy, by nas gnębił wróg. 

Tak nam dopomóż Bóg! 

Tak nam dopomóż Bóg! 

Do krwi ostatniej kropli z żył 

Bronić będziemy ducha, 

Aż się rozpadnie w proch i pył 

Krzyżacka zawierucha. 

Twierdzą nam będzie każdy próg. 

Tak nam dopomóż Bóg! 

Tak nam dopomóż Bóg! 

Nie będzie Niemiec pluł nam w 

twarz, 

Ni dzieci nam germanił, 

Orężny wstanie hufiec nasz, 

Duch będzie nam hetmanił. 

Pójdziem, gdy zabrzmi złoty róg. 

Tak nam dopomóż Bóg! 

Tak nam dopomóż Bóg

Symbole narodowe - Hymn

Po odzyskaniu niepodległości odżyła sprawa hymnu 
państwowego. W 1921 r przy MWRiOP powołano komisję, która 
odnalazła w Muzeum Wojska Polskiego pozytywkę z czasów 
Księstwa Warszawskiego, tam zanotowaną melodię Jeszcze 
Polska uznano za pierwowzór. Po dojściu do władzy w 1926 r. 
eks-legionistów, uważających się za spadkobierców idei i czynów 
żołnierzy generała J.H. Dąbrowskiego, "Mazurek Dąbrowskiego" 
został zatwierdzony jako hymn państwowy 26 lutego 1927.

 Po II Wojnie Światowej "Mazurek Dąbrowskiego" uznano 
ponownie, ale już urzędowo jako hymn państwowy w 1948 r. 
Obowiązujący tekst hymnu i jego zapis nutowy zawiera Ustawa 
Sejmowa z 31 stycznia 1980 r.

Również po odzyskaniu niepodległości w 1989 r. w konstytucji z 
1997 r. potwierdzono że hymnem narodowym Polski jest 
„Mazurek Dąbrowskiego”
 

Symbole narodowe - Hymn

Tekst według pisowni rękopisu 

Wybickiego

 

Jeszcze Polska nie umarła,

kiedy my żyjemy.

Co nam obca moc wydarła,

szablą odbijemy.

Marsz, marsz, Dąbrowski

do Polski z ziemi włoski

za Twoim przewodem

złączem się z narodem.

Jak Czarnecki do Poznania 
wracał się przez morze

dla ojczyzny ratowania

po szwedzkim rozbiorze.
Marsz, marsz, Dąbrowski...

Aktualna treść 

Jeszcze Polska nie zginęła,

Kiedy my żyjemy.

Co nam obca przemoc wzięła,

Szablą odbierzemy.

Marsz, marsz Dąbrowski,

Z ziemi włoskiej do Polski.

Za twoim przewodem

Złączym się z narodem.

Przejdziem Wisłę, przejdziem 

Wartę,

Będziem Polakami.

Dał nam przykład  Bonaparte,

Jak zwyciężać mamy.

 

Symbole narodowe - Hymn

Marsz, marsz, Dąbrowski...

Przejdziem Wisłę przejdziem 

Wartę

będziem Polakami

dał nam przykład Bonaparte

jak zwyciężać mamy.

Marsz, marsz, Dąbrowski...

Niemiec, Moskal nieosiędzie,

gdy iąwszy pałasza,

hasłem wszystkich zgoda 

będzie

jak ojczyzna nasza.

Marsz, marsz, Dąbrowski...

Już tam ojciec do swej Basi

mówi zapłakany:

"słuchaj jeno, pono nasi

biją w tarabany."

Marsz, marsz...

Jak Czarniecki do 
Poznania
Po szwedzkim zaborze,
Dla ojczyzny ratowania
Wrócim się przez morze.
Marsz, marsz...

Już tam ojciec do swej 
Basi
Mówi zapłakany 
Słuchaj jeno, pono nasi
Biją w tarabany.

Polskie symbole narodowe wyrażają 

miłość Polaków do ojczyzny i 

dążenie do jedności narodu. Są 

znamionami tożsamości, honoru, 

dumy i godności Polaków. 

To one zapewniają nam godne 

miejsce wśród innych narodów i 

państw.

Opracował: Zbigniew Syska

WOM 2007