Domowe Urządzenia
Elektryczne;)
Domowe Urządzenia
Elektryczne;)
Lampa Żarowa
Żarówka-elektryczne, temperaturowe źródło światła, w
którym ciałem świecącym jest rozżarzony na skutek
przepływu prądu, zazwyczaj do temperatury ok. 2500-
3000 K drut z trudno topliwego materiału (pierwotnie
grafit, obecnie wolfram) umieszczony w bańce szklanej.
Żarówki mniejszej mocy wykonywane są zazwyczaj jako
próżniowe, większej mocy jako gazowane - wypełnionej
mieszaniną gazów szlachetnych (np. argon z 10-
procentową domieszką azotu lub krypton). Widmo światła
emitowanego przez żarówkę jest ciągłe, a maksimum
natężenia przesunięte w stronę czerwieni względem
światła słonecznego. Sprawność żarówki wynosi ok. 4%.
Skuteczność świetlna w zależności od mocy i napięcia
zasilania wynosi ok. 8 – 18 lm/W.
.
Trwałość typowych żarówek wynosi ok. 1000 godzin. Po
upływie 1000 godzin strumień świetlny może się
zmniejszyć nawet poniżej 80 %. Wielkość strumienia
świetlnego i trwałość żarówki w dużym stopniu zależą od
wysokości napięcia zasilającego. Żarówki do zastosowania
domowego (gdzie nie są narażone na wstrząsy) posiadają
trzonek gwintowy (Edisona – E27), zaś np. samochodowe
– trzonek bagnetowy (Swanna). Żarówki tzw. głównego
szeregu, stosowane do oświetlenia ogólnego
produkowane są w wielkościach o poborze mocy 15, 25,
40, 60, 75, 100, 150, 200, 300, 500, 1000, 1500 i 2000 W.
Żarówki używane typowo w gospodarstwie domowym to
żarówki z klasyczną bańką o gwincie E27 i mocy 25 – 100
W.
Kuchenka Mikrofalowa:)
Kuchenki mikrofalowe wykorzystują do ogrzewania
potraw promieniowanie elektromagnetyczne o
częstotliwościach pomiędzy zakresem sygnałów
telewizyjnych (UHV) a długofalowym końcem
podczerwieni, czyli mikrofale. Standardowa częstotliwość
mikrofal używana w kuchenkach jest dobrana tak, że są
one bardzo dobrze pochłaniane przez wodę. Fala
elektromagnetyczna zmusza cząsteczki wody, będące
diploidami, do wykonywania bardzo szybkich drgań,
przez co wzrasta energia wewnętrzna wody, a co za tym
idzie jej temperatura. Woda jest zawarta praktycznie we
wszystkim, co można zjeść, tak więc potrawy wcale nie
trzeba zanurzać w wodzie aby ją w ten sposób podgrzać.
.
Mikrofale w kuchence są wytwarzane w urządzeniu zwanym
magnetronem i za pomocą specjalnego falowodu, w postaci
blaszanej rury, doprowadzane do komory roboczej kuchenki.
Wszystkie wewnętrzne ściany kuchenki wykonane są z metalu, dzięki
czemu fale odbijają się od nich, trafiając w końcu na potrawę, która
je pochłania. Mikrofale są w stanie wniknąć w potrawę na głębokość
co najwyżej 5 cm, tak więc głębiej położone warstwy ogrzewają się
drogą przewodnictwa cieplnego. Dlatego też używając
„mikrofalówki” powinniśmy pamiętać, że lepiej i bardziej
równomiernie gotuje się np. mięso pokrojone na małe kawałki.
Podstawą gotowania mikrofalowego jest ścisła kontrola czasu, stąd
nawet najtańsze „mikrofalówki” mają wbudowany zegar. Bardziej
luksusowe modle mają urządzenia pozwalające na automatyczne
włączenie i wyłączenie kuchenki o określonej godzinie oraz
elektroniczne termometry mierzące temperaturę potrawy,
określające czy jest ona już gotowa.
Lodówka:)
Działanie chłodziarek opiera się na tym, że podczas przejścia
cieczy w stan gazowy pobiera ona ciepło, które jest następnie
oddawane przy skraplaniu gazu. W lodówce ciecz zwana
czynnikiem chłodzącym przechodzi przez urządzenie zwane
parownikiem. Składa się ono zwykle z powyginanej esowato
rurki, umieszczonej wewnątrz komory chłodniczej. Ciśnienie
nad cieczą gwałtownie obniża się, w momencie gdy dostaje
się ona do parownika, co powoduje jej odparowanie. Ale aby
ciecz odparowała, musi pobrać z otoczenia ciepło parowania,
a to prowadzi do oziębiania komory chłodziarki. Następnie
gaz przechodzi do skraplacza- urządzenia znajdującego się z
tyłu na zewnątrz lodówki i mającego zwykle także postać
esowato wygiętej rurki, zaopatrzonej dodatkowo w dużą ilość
poprzeczek, zwiększających powierzchnię.
.
Tu czynnik chłodzący skrapla się i wypromieniowuje na zewnątrz
ciepło pobrane z komory chłodzenia (dlatego skraplacz powinien
mieć dużą powierzchnię).
Większość domowych lodówek to chłodziarki sprężarkowe, choć
produkuje się także chłodziarki absorpcyjne. Chłodziarka
sprężarkowa wyposażona jest w sprężarkę napędzaną silnikiem
elektrycznym, która zmusza czynnik chłodzący do krążenia w
obiegu. Do początku lat 90 czynnikiem chłodzącym był zwykle
związek z grupy freonów, charakteryzujący się małą prężnością
par i dużym ciepłem parowania. Jednak substancje te mają
zabójczy wpływ na warstwę ozonową i obecnie zastępuje się je
gazami przyjaznymi środowisku.
Parownik jest najzimniejszą częścią lodówki. Zwykle umieszcza się
go w zamrażalniku, komorze lodówki przeznaczonej do
przechowywania zamrożonej żywności i do produkcji kostek lodu.
Temperatura wewnątrz chłodziarki powinna wynosić od 0 do 5 C
(z wyjątkiem zamrażalnika, gdzie temperatura musi być ujemna)
Wykonał: