background image

Starcze zwyrodnienie 

plamki AMD

background image

Plamka żółta to niewielkich 

rozmiarów punkt 

umiejscowiony na 

siatkówce oka, będący 

największym skupiskiem 

czopków - światłoczułych 

receptorów siatkówki. 

background image

Terminem Age-related Macular 
Degeneration (w skrócie AMD) jest 
przewlekłą, postępującą chorobą 
centralnej części siatkówki (czyli 
plamki) powstającą w wyniku 
starzenia się tkanek i rozwoju 
zmian miażdżycowych w kapilarach 
naczyniówki.

background image

Prawidłowe dno oka. Strefy w 
obszarze plamki.

background image

Schemat prawidłowej siatkówki i naczyniówki.

background image

Znane są dwie postacie tej choroby: 

AMD suche występujące u 80% 

chorych oraz bardziej niebezpieczne 

AMD mokre (wysiękowe).

Jak wynika ze statystyk na ADM 

cierpi 1,9 miliona Polaków, u 600 

tysięcy nich choroba wkroczyła w 

zaawansowane stadium.

background image

Postać wysiękowa starczego 
zwyrodnienia plamki

background image

Postać sucha AMD: zanik 
geograficzny i druzy.

background image

Przyczyny:

Przyczyny powstawania związanego z wiekiem zwyrodnienia 

plamki żółtej (AMD) są nadal nieznane. Największą rolę 

odgrywa wiek pacjenta: choroba ta dotyczy 5-10% osób w 

wieku 65-75 lat i 20-30% osób w wieku ponad 75 lat 

(współczynniki te odnoszą się do krajów wysokorozwiniętych i 

wahają się w zależności od badania i przyjętej definicji 

choroby). Innymi czynnikami ryzyka są: płeć żeńska (wyniki 

badań na ten temat są rozbieżne), rasa biała, występowanie 

AMD w rodzinie, schorzenia układu sercowo-naczyniowego 

(np. nadciśnienie tętnicze), palenie papierosów, wieloletnie 

narażenie na intensywne światło (np. podczas pracy na 

świeżym powietrzu) oraz niedobór przeciwutleniaczy (np. 

witaminy C

witaminy E, 

beta-karotenu

selenu

). Jeżeli w 

jednym oku rozwinie się zwyrodnienie plamki związane z 

wiekiem, ryzyko powstania takich zmian w drugim oku wynosi 

10% rocznie.

background image

Czynniki ryzyka:

- Wiek, największą zachorowalność odnotowuje się w 
śród osób po 75- tym roku życia
- Płeć żeńska
- Uwarunkowania genetyczne
- Nadciśnienie tętnicze
- Długotrwale narażenia wzroku na intensywne światło
- Palenie tytoniu
- Niedobór przeciwutleniaczy takich jak: witaminy E, C, 
beta-karoten, selen
-Niedobór luteiny i i zeaksantyny
- Jasny kolor tęczówki-
- Otyłość

background image

Rola czynników genetycznych w 

etiopatogenezie

• Wykazano że, mutacje w 

genach

 kodującym wchodzące w skład 

układu dopełniacza

 

czynnik H

 i 

czynnik B

 mogą w znaczny sposób 

zwiększać ryzyko zachorowania na AMD. Jedna z mutacji czynnika H polega 
na zamianie aminokwasu tyrozyny na histydynę w łańcuchu 
polipeptydowym w pozycji 402 (Y402H).

• Czynnik H hamuje reakcję zapalną, która powstaje w wyniku działania 

składnika C3b (i alternatywnej drogi aktywacji dopełniacza), zarówno będąc 
kofaktorem nieuczynnienia C3b do formy nieaktywnej C3bi, a także przez 
osłabienie siły wiązania się C3b i czynnika B w kompleks. W warunkach 
fizjologicznych białko C reaktywne (CRP) oraz polianionowe cząsteczki 
powierzchniowe takie jak glikozaminoglikany zwiększają hamujący wpływ 
czynnika H na dopełniacz. Lecz mutacja w genie CFH (Tyr402His) powoduje 
zmniejszenie powinowactwa czynnika H do CRP i prawdopodobnie też 
zmienia jego zdolność rozpoznawania glikozoaminoglikanów. Te czynniki 
powodują zmniejszenie regulacyjnej czynności czynnika H na dopełniacz na 
dnie oka co powstawania pataologicznej reakcji zapalnej w plamce żółtej. 
Opublikowane w 2006 r. badania wykryły znaczenie przyczynowe mutacji w 
genie HTRA1 dla rozwoju AMD

background image

Objawy:

- Zniekształcone widzenie linii prostych
- Trudności w czytaniu
- Problemy z widzeniem centralnym ( środka obrazu)
- Rozmycie krawędzi oglądanych przedmiotów 
- Trudności w rozróżnianiu kolorów
- Wykrzywianie linii prostych

Należy pamiętać, że wczesne stadium AMD u 
większości osób nie wpływa na jakość widzenia. Gdy 
choroba dotyczy tylko jednego oka początkowo 
można nawet nie dostrzec różnicy w jakości widzenia.

background image

Diagnoza:

Chorobę stwierdza się podczas badania okulistycznego, 
dlatego osoby po 50 –tym roku życia powinny regularnie 
kontrolować oczy. Jednym z często wykonywanych bań 
jest test Amslera pozwalający określić stan plamki żółtej 
oraz jej okolicy. Innym pomocnym w zdiagnozowaniu 
choroby badaniem jest angiografia fluoresceinowa- 
kontrastowe badanie naczyń krwionośnych dna oka. W 
celu wykonania badania pacjentowi podaje się dożylnie 
barwnik, aby następnie przy użyciu specjalnego aparatu 
wykonać zdjęcia dna oka.

background image

Normalne widzenie. 

Ten sam widok ze 
zwyrodnieniem plamki 
żółtej

background image

Prosty test można przeprowadzić 
także samodzielnie: należy wziąć 
kartkę w kratkę i namalować na niej 
punkt. Patrząc na niego z odległości 
40 cm należy zwrócić uwagę na to, 
czy linie kratki nie zbliżają się do 
siebie lub się nie oddalają. Jeśli tak 
jest, należy udać się do okulisty.

Test Amslera (Objawy sugerujące obecność CNV: załamywanie się 
linii, zamazany obraz, mroczek centralny, niemożność fiksacji na 
centralnym punkcie siatki).

background image

Leczenie:

Ze względu na nieznaną etiologię choroby nie możliwe jest leczenie 
przyczynowe, a jedynie hamujące rozwój choroby.

W terapii suchej odmiany AMD stosuje się leki poprawiające ukrwienie, 
zaleca się również wzbogacenie diety o warzywa i owoce oraz obniżenie 
poziomu cholesterolu. W przypadku znacznie bardziej niebezpiecznego i 
często prowadzącego do całkowitej utraty wzroku AMD wysiękowego, 
leczenie polega na niszczeniu nieprawidłowych naczyń krwionośnych. 

Zastosowanie tej metody, wykorzystującej światło lasera możliwe jest, jeśli 
wymagające zniszczenia naczynia nie znajdują się w centrum plamki 
żółtej. 

Kolejną metodą leczenia AMD jest terapia fotodynamiczna polegająca na 
wprowadzanie do krwiobiegu pacjenta barwnika, który zostanie 
wychwycony przez patologiczne naczynia, a następnie aktywowany przez 
promienie lasera, które je niszczą. Niekiedy stosuje się też leczenie 
chirurgiczne.

Stosuje się także leczenie farmakologiczne - między innymi podawanymi 
do wnętrza gałki ocznej lub okołogałkowo sterydami. W leczeniu 
wysiękowego AMD zastosowanie znalazły także blokery VEGF (vascular 
endothelial growth factor).

W aptekach dostępnych jest coraz więcej preparatów leczniczych i 
suplementów diety o działaniu profilaktycznym i leczniczym w AMD - 
zawierających beta-karoten, witaminy C, E, PP, a także cynk i selen.

background image

Profilaktyka:

Chorób związanych z wiekiem trudno uniknąć, można jednak 
opóźnić ich wystąpienie. Badania przeprowadzone m.in. przez 
amerykański Narodowy Instytut Chorób Oczu udowodniły, że można 
skutecznie zmniejszyć ryzyko wystąpienia AMD. Wśród osób o 
wysokim ryzyku zachorowania na zwyrodnienie plamki związane z 
wiekiem istnieje możliwość zmniejszenia ryzyka aż o 25%. Bardzo 
ważna jest odpowiednia dieta, bogata w warzywa i owoce, a uboga 
w tłuszcze. Szczególnie cenne są warzywa żółte takie jak dynia lub 
kukurydza stanowiące źródło karotenoid. Jeśli dieta nie dostarcza 
nam wystarczającej ilości potrzebnych składników, należy 
przyjmować preparaty witaminowo-mineralne, które uzupełnią 
niedobory. Warto też regularnie kontrolować poziom cholesterolu, a 
razie potrzeby zadbać o jego obniżenie. Przebywając w słonecznym 
klimacie oczy należy chronić okularami.

background image

Należy przestrzegać zaleceń dietetycznych jak przy miażdżycy i 
przyjmować witaminy i minerały w zaleconych dawkach:

•Można stosować witaminę C (1 g trzy razy dziennie), witaminę E 
(400 j.m. dwa razy dziennie), selen (200 μg dziennie), beta-
karoten (3 mg dwa razy dziennie), cynk (10 mg trzy razy dziennie) 
i piknogenol (20 mg dwa razy dziennie). Składniki te należy 
przyjmować przez co najmniej sześć miesięcy po tym okresie 
okulista będzie w stanie powiedzieć, czy proces degeneracyjny się 
zatrzymał. 

•Wykazano, że dwa leki ziołowe mogą zatrzymać postęp, a nawet 
zmniejszyć upośledzenie widzenia: Ginko biloba, czyli miłorząb 
japoński (24% roztwór) - 40 mg trzy razy dziennie oraz wyciąg z 
czarnej borówki (25% antocjanidyna) - 80 mg trzy razy dziennie. 

•Lekarz może zalecić dożylne podanie selenu (200 μg) i cynku (10 
mg) dwa razy w tygodniu przez miesiąc, a potem raz w tygodniu. 
Leczenie to stosuje się w połączeniu z przyjmowaniem tauryny, 
aminokwasu podawanego doustnie w dawce do 1 g trzy razy 
dziennie. 


Document Outline