PATOGENEZA I OBJAWY
CH. VON WILLEBRANDA
Radomir Dębicki
Gr. II
PATOGENEZA I OBJAWY
CH. VON WILLEBRANDA
Radomir Dębicki
Gr. II
Czynnik von Willebranda
Osoczowe białko nośnikowe i adhezyjne
Wiąże się z:
Receptorem błon płytek (GPIb/IX/V) - dzięki temu
uczestniczy w przyleganiu płytek w naczyniach z
wysokim przyściennym modułem ścinania.
Integrynowym receptorem płytkowym αIIbβ3 -
powoduje agregację płytek
W osoczu występuje w kompleksie z
czynnikiem VIII, który transportuje go i
ochrania przed degradacją we krwi (przez
proteolityczne białko C) oraz zagęszcza na
powierzchni przylegających płytek
Czynnik von Willebranda
Biosynteza w komórkach śródbłonka,
megakariocytach i płytkach.
Występuje w:
osoczu
ziarnistościach α
błonach megakariocytów i płytek
ciałkach Weibela i Palade’a komórek śródbłonków
pod śródbłonkiem
Jest białkiem ostrej fazy
Poziom w osoczu to wskaźnik pobudzenia
lub uszkodzenia komórek śródbłonka.
Czynnik von Willebranda
Od niego zależy prawidłowy przebieg
procesów hemostazy naczyniowej i płytkowej,
a przez ochronę czynnika VIII także osoczowej
Niedobór:
Nieprawidłowe przyleganie i agregacja płytek krwi
Wydłużenie czasu krwawienia
Wydłużenie czasu krzepnięcia w teście kefalinowo-
kaolinowym
Wartości prawidłowe:
Stężenie i aktywność – 70-150% normy
Indukowana rystocetyną agregacja płytek <20%
Choroba von Willebranda
Definicja:
Wrodzona skaza krwotoczna spowodowana
niedoborem lub zaburzeniem funkcji czynnika
von Willebranda (vWF)
Epidemiologia:
Występuje z częstością 1:100 osób
(najczęstsza wrodzona skaza krwotoczna (1-
2% populacji ogólnej))
Choroba von Willebranda
Niedobór vWF – glikoproteiny osoczowej –
która występuje w kompleksie z
czynnikiem VIII i bierze udział w
pierwotnej hemostazie, warunkując
prawidłową adhezję płytek do
uszkodzonej ściany naczyniowej.
Mutacja genu na chrom.12 → synteza
vWF upośledzona lub nieprawidłowe
białko.
Wtórnym zjawiskiem jest niedobór cz.VIII
(bez ochrony vWF jest inaktywowany).
Zaburzeniu ulega hemostaza pierwotna i
wtórna
Choroba von Willebranda
Obraz kliniczny:
Bezobjawowe wrodzone defekty vWF u 1% ludności
70% przypadków to łagodne postacie
1. krwawienia skórno-śluzówkowe – uporczywe krwawienia z
nosa, podbiegnięcia krwawe w skórze, nadmierne i
przedłużone krwawienia miesiączkowe
2. wylewy krwi do stawów i mięśni (przy znacznym niedoborze
cz.VIII)
3. masywne, nawracające krwotoki z przewodu pokarmowego
(typ 2 lub 3 ze współistniejącą angiodysplazją jelitową)
4. krwotoki po ekstrakcjach zębów i zabiegach chirurgicznych
Choroba von Willebranda
Choroba von Willebranda
Rozpoznanie:
Wywiad – krwawienia samoistne i po zabiegach u
chorego i rodziny
Badania przesiewowe:
APTT
Czas krwawienia
Czas okluzji w PFA-100 (plateled function analyzer)
Badania potwierdzające rozpoznanie:
Stężenie antygenu i aktywność vWF
Analiza multimerów vWF
Agregacja płytek pod wpływem rystocetyny
Choroba von Willebranda
Leczenie:
Desmopresyna
koncentrat cz.VIII z vWF
Krioprecypitat
kw. Traneksamowy
doustne środki antykoncepcyjne
Dziękuję