WADY POSTAWY
CIAŁA
Plecy wklęsłe
WADY POSTAWY
CIAŁA
Plecy wklęsłe
POSTAWA PRAWIDŁOWA
Jest to układ poszczególnych odcinków
ciała niedotkniętych zmianami, który
zapewnia optymalne zrównoważenie i
stabilność ciała, wymaga minimalnego
wysiłku mięśniowego, zapewnia dużą
wydolność statyczno-dynamiczną oraz
stwarza warunki właściwego ułożenia i
działania narządów wewnętrznych.
Poprawna postawa ciała jest warunkiem
prawidłowego rozwoju fizycznego i
psychicznego.
PRAWIDŁOWA POSTAWA
CIAŁA MAŁEGO DZIECKA
niewystawaniem barków do przodu,
ustawieniem tyłu głowy i pleców w jednej
linii,
wypukłym brzuchem,
nieznaczną lordozą lędźwiową,
całym tułowiem pochylonym do przodu,
lekkim zgięciem stawów
biodrowych i kolanowych,
płaskostopiem do 4-5 roku życia,
do około 3 roku życia szpotawością kolan,
która około 4 roku życia przechodzi w
fizjologiczną koślawość.
PRAWIDŁOWA POSTAWA
DZIECKA W WIEKU SZKOLNYM
nieco spłaszczoną klatką piersiową,
przez co wyraźniejsze staje się
zaokrąglenie barków,
nieco mniej wypukłym brzuchem,
wyraźniejszą lordozą lędźwiową,
prostymi kończynami dolnymi,
nieco mniejszym zgięciem stawów
biodrowych i kolanowych,
zanikiem płaskostopia.
PRAWIDŁOWA POSTAWA
CIAŁA W WIEKU DORASTANIA
wyprostowaną postawą ciała,
zmniejszeniem wystawania brzucha,
zanikiem zgięcia stawów biodrowych i
kolanowych.
PRAWIDŁOWA POSTAWA
CIAŁA OSOBY DOROSŁEJ
nieznacznie wysuniętą do przodu głową,
płaskim brzuchem, cofniętym w
stosunku do klatki piersiowej,
wygięciem kręgosłupa w kształcie litery
S w płaszczyźnie strzałkowej.
UKŁAD MIĘŚNIOWY ODPOWIEDZIALNY
ZA UTRZYMYWANIE PIONOWEJ
POSTAWY CIAŁA
Z przodu:
mięśnie szyi,
mięśnie klatki piersiowej,
mięśnie brzucha,
mięśnie biodrowo-lędźwiowe,
mięsień czworogłowy uda.
Z tyłu:
mięsień prostownik grzbietu,
mięśnie pośladkowe,
mięśnie kulszowo-goleniowe.
PRAWIDŁOWE
USTAWIENIE MIEDNICY
Dużą rolę gra również ustawienie miednicy, ponieważ
na niej opiera się kręgosłup i zmiany jej ustawienia
powodują zaburzenia w ustawieniu kręgosłupa.
Zwiększenie przodopochylenia miednicy powoduje
zwiększenie nachylenia kości krzyżowej i pogłębienie
lordozy lędźwiowej.
Zmniejszenie pochylenia miednicy do przodu
powoduje natomiast bardziej pionowe ustawienie kości
krzyżowej i zmniejszenie lordozy lędźwiowej.
Stopień przodopochylenia miednicy zależy przede
wszystkim od ustawienia w stawach biodrowych, które
stabilizowane jest przez układ więzadłowo-torebkowy i
mięśniowy. Przykurcze w stawach biodrowych
powodują zwiększenie pochylenia miednicy do przodu.
SPOSOBY MIERZENIA
PRZODOPOCHYLENIA MIEDNICY
mierząc kąt między linią poziomą, a płaszczyzną
wchodu miednicy mniejszej (linia łącząca górny
brzeg spojenia łonowego i przednią krawędź
krążka międzykręgowego, pomiędzy trzonem
L5 a kością krzyżową) - powinien wynosić 50-
55° u mężczyzn, a u kobiet 55-60°;
mierząc kąt za pomocą
specjalnego cyrkla (inkliniometr), biorąc pod
uwagę płaszczyznę przechodzącą przez kolec
biodrowy tylny górny i górny brzeg spojenia
łonowego w stosunku do poziomu - kąt ten
powinien wynosić około 31° u mężczyzn i 28° u
kobiet (u dzieci jest mniejszy).
PLECY WKLĘSŁE –
DORSUM CONCAVUM
Istotą wady jest pogłębienie
fizjologicznej lordozy
lędźwiowej (hiperlordoza
lędźwiowa) z kompensacją
głębokości kifozy piersiowej.
Dodatkowo można stwierdzić
uwypuklenie zarysu pośladków,
zwiększenie przodopochylenia
miednicy, wypięty brzuch.
Najczęstszą postać tej wady
charakteryzuje się hiperlordozą
lędźwiową z kompensacją w odcinku
piersiowy bez zmian w lokalizacji
krzywizn.
Znacznie rzadsze postaci to:
• lordoza niska krótkołukowa + kifoza o
długim łuku
•Lordoza wysoka długołukowa
obejmująca również odcinek piersiowy
( nawet do Th 6) + kifoza krótkołukowa
.
ETIOLOGIA
Wada może być wrodzona lub nabyta.
Wada ma zwykle podłoże rozwojowe, a
jej najczęstszą przyczyną jest dystonia
mięśniowa i przodopochylenie miednicy.
WPŁYW OBCIĄŻENIA I RUCHU NA
UKŁAD KOSTNY I STAWOWY:
Wady postawy występują najczęściej w
okresie wzrostu. Rosnąca kość jest
szczególnie podatna na wszelkie wpływy
obciążeniowe.
Charakter tego wpływu określa prawo
Delpecha i Wolffa zgodnie z którym
stwierdza się że kość rośnie prawidłowo
pod wpływem równomiernie rozłożonych
sił nacisku ( statycznego i dynamicznego) i
pociągania. Nadmierny nacisk powoduje
zahamowanie wzrostu kości, nadmiernie
pociąganie- pobudzenie wzrostu kostnego.
Wszelka asymetria obciążeń
występująca w wadach postawy w porę
nie wyrównana i utrzymująca się dłużej,
może spowodować asymetryczny wzrost
kości, utrwalenie wady już na podłożu
zmian strukturalnych.
MIĘŚNIE ROZCIĄGNIĘTE
I OSŁABIONE
M. prosty brzucha ( rectus abdominis) –
cz. podpępkowa
Mm. skośne brzucha (
Mm. Tylnej grupy uda – półbłoniasty,
półścięgnisty, dwugłowy uda
Mm. Pośladkowe wielkie
MIĘŚNIE PRZYKURCZONE
I NAPIĘTE
M. prostownik grzbietu odcinka
lędźwiowego
M. czworoboczny lędźwi
M. biodrowo- lędźwiowy
M. prosty uda
M. krawiecki