IZOENZYMY

ZNACZENIE DIAGNOSTYCZNE Z 

PRZYKŁADAMI

NIEKTÓRE INZOENZYMY ULEGAJĄ 

EKSPRESJI TYLKO W 

SPECYFICZNYCH TYPACH 

KOMÓREK, W PEWNYCH 

OKRESACH ROZWOJU LUB W 

ODPOWIEDZI NA SPECYFICZNE 

FIZJOLOGICZNE LUB 

PATOFIZJOLOGICZNE ZMIANY. 

ANALIZA ICH OBECNOŚCI JEST 

WIĘC WAŻNYM CZYNNIKIEM 

DIAGNOSTYCZNYM

.

IZOENZYMY DEHYDROGENAZY 
MLECZANOWEJ (LDH)

ZABURZENIA AKTYWNOŚCI IZOENZYMÓW LDH 
WE KRWI



Wzrost aktywności I

1 

i I

2

:

Zawał mięśnia sercowego (stosunek 

I

1 

/I

2 

wzrasta z 0,45-0,75 do >0,75)

Anemia megaloblastyczna (I

1 

 

znacznie przewyższa I

2

)

Choroby nerek



Wzrost aktywności I

4 

i I

5

:

Uszkodzenie wątroby

IZOENZYM KINAZY 
KREATYNOWEJ (CK)

Enzymy CK składają się z 2 

podjednostek: 



B (brain - mózgowy)  



M (muscle - mięśniowy)

Istnieją jednak trzy izoenzymy, które 

są dimerami: 



CK-MM, 



CK-BB, 



CK-MB.

W kardiologii oznaczenie poziomu 
izoenzymu CK-MB jest 
wykorzystywane w biochemicznym 
potwierdzaniu zawału serca. Ważny 
jest nie tylko wzrost stężenia CK-
MB, ale także zmiana jego 
aktywności

IZOENZYM KINAZY 
KREATYNOWEJ 
(CK)

IZOENZYM KINAZY 
KREATYNOWEJ (CK)

Wyniki prawidłowe:



Aktywność CK-MB wynosi 3-6% 
całkowitej CK



Stężenie wynosi < 5 ng/ml

Zawał mięśnia sercowego - w tym 
przypadku rośnie całkowita 
aktywność CK oraz procentowy udział 
izoenzymu CK-MB (powyżej 6%). 

Dziękuję za uwagę

Anna Słocińska gr. 5B