Co powinno umieć
i wiedzieć dziecko
3- letnie
Cel spotkania
Poszerzenie wiedzy z zakresu :
motoryki dużej i małej,
mowy,
rozwoju emocjonalnego,
rozwoju fizycznego,
rozwoju poznawczego,
rozwoju intelektualnego,
rozwoju społecznego dziecka
Wstęp-kłopoty z
dzieckiem
Jest to okres w którym dziecko w jednej chwili
„może wydać się niezmiernie nieśmiałe, a w
następnej-zbyt rozbrykane” (poz.1) Chce
postawić na swoim np. podczas spaceru stanie
i powie, że dalej nie idzie, bo nie! ...i już jest
do tego stopnia uparte ze nawet jak się
znacznie oddalimy ono pozostanie w tym
samym miejscu. Zas pomiedzy rutynowymi
zajeciami”dziecko może być miłe, zawne i
rozkoszne”
MYŚLENIE
Mechanizm myślenia 3-latka ma charakter
globalny, co oznacza, że dziecko postrzega
elementy otocznia jako całości mało jeszcze
zróżnicowane. Niezdolne jest jeszcze do
procesów analizy i syntezy, myśli chętnie za
pomocą zespołów, kojarzy i łączy ze sobą
sprzeczności. Dziecko w tym wieku myśli
przede wszystkim za pomocą swoich oczu,
uszu, rąk, można powiedzieć całym swoim
ciałem.
ROZWÓJ EMOCJONALNY
maluch jest pozbawiony wewnętrznej pewności siebie,
zdeterminowany aby dominować, trudności z
opanowaniem emocji
bawi się i dzieli z innymi dziećmi
zawiera przyjaźnie
lubi słuchać historii na swój temat, a zwłaszcza pochwał-
tak to ty zrobiłeś ten przepiękny samochód z klocków
upewnia się, czy jest kochany przez rodziców
lubi zabawy w dom, rodzinę
potrafi opowiedzieć o problemie
okazuje miłość bliskim
chętnie pomaga w domowych prostych czynnościach
chętnie się wygłupia, chce rozśmieszać innych
ROZWÓJ SPOŁECZNY
3’latek a rówieśnicy
Zabawa „obok siebie” czyli bawi się z innymi dziećmi, zamiast
obok nich, jak to miało miejsce wcześniej, większość zaczyna
dzielić się z innymi zabawkami. Tworzą się różnorodne podgrupy i
występują różne stopnie współdziałania np.:
bez celu wędrowanie po sali
samotna zabawa lalkami
rozmowa z dorosłą osobą (pokazując coś, opowiadając)
zabawa blisko innego, ale głównie obserwacja innego dziecka
wspólna zabawa lalkami lub rozmowa
trzaskanie, rzucanie przedmiotami
wspinanie się, krzyczenie, śmianie się z własnego hałaśliwego
zachowania
Źródło nr 1
Kłopotliwy 3,5 latek
Dziecko toczy emocjonalną walkę przede wszystkim
z matką, która ma dla niego największe znaczenie,
chce ją pokonać. W sytuacjach na przykład:
Teraz kładziemy się spac: „nie, nie chce mi siue
spać”
Ubierz tą bluzkę bo wychodzimy zaraz
Kiedy dziecko znajdzie się pod opieką innej osoby
jest grzeczne i bezproblemowe
Dlaczego?
Bo ono walczy tylko z godnym przeciwnikiem-własną
matką
MOTORYKA DUŻA I MAŁA
CZYNNOŚCI SAMOOBSŁUGOWE
Dziecko potrafi:
ubrać się i rozebrać (potrzebuje pomocy przy
guzikach, zamkach błyskawicznych, itp.)
samo jeść, umyć ręce i buzię
korzystać z toalety, kontroluje swoje potrzeby
fizjologiczne
samo wkłada buty
ROZWÓJ MOTORYCZNY
Dziecko potrafi:
zmieniać stopy wchodząc po schodach, choć
schodząc nie zawsze to czyni.
jeździć na 3-kołowym rowerku
stanąć na jednej nodze
bawi się i biegać żywiołowo
złapać sztywno wyciągniętymi do przodu rękoma
dużą piłkę
malować tak, aby obrazki mieściły się na kartce
papieru i nie były kontynuowane na stole
MOWA
W tym wieku może pojawić się jąkanie,
traktujemy je jako brak płynności i uważamy
za zjawisko normalne (chyba że trwa przez
wiele miesięcy)
MOWA
Dziecko :
zna większość potrzebnych mu słów, aby wyrazić swoje myśli,
potrzeby i życzenia
zaczyna zadawać pytania: jak? co? dlaczego? kiedy?
wie i potrafi powiedzieć czy jest dziewczynka czy chłopcem
umie odpowiedzieć na pytania co śpi, co lata co gryzie oraz na
pytania co mam zrobić jeżeli jestem głodny co powinienem
zrobić gdy jestem senny
rozumie słowa „nad”, „pod”, „za”, „w” i potrafi wykonać
polecenia związane z położeniem piłki w określonym miejscu
potrafią powtórzyć trzy cyfry
używa słów największy, większy, najmniejszy
umie policzyć 2 obiekty
potrafi podać jeden lub dwa przedmioty gdy go o to poprosimy
pod koniec 3 r.ż. znają ok. 1000-1200 słów
ZABAWA
Zabawa, najchętniej indywidualna, lub z
opiekunem jest naturalnym rodzajem
aktywności w tym wieku. Dotąd niechętne
stopniowo staje się otwarte na współpracę.
Teraz chętniej odda zabawkę i bawi się z innym
dzieckiem. Nawiązuje pierwsze przyjaźnie.
Dziecko może mieć wyimaginowanych
przyjaciół (ludzie lub zwierzęta)
Mogą też one same odgrywać role zwierząt czy
innych ludzi.
ZABAWA
Dziecko potrafi:
ułożyć wierzę z 9 klocków
zbudować most z 3 klocków
skopiować okrąg, krzyż jeżeli pokaże mu się jak to zrobić
umieścić 3 klocki (okrągły, kwadratowy i trójkątny) w
desce zawierającej otwory o trzech kształtach, potrafi to
zrobić natychmiast.
bawić się klockami, piaskiem, wodą, plasteliną,
układankami
malować palcami
modelować z plasteliny kulki, placki, kółka, rogaliki itp.
Na rysunkach człowiek jest często niekompletny
ZAKOŃCZENIE
Chcę zaznaczyć, że nie należy wiązać i
doszukiwać się w sposób sztywny powiązań cech z
wiekiem ponieważ każdy człowiek, a zatem i
dziecko są indywidualnością. Dziecko dokonuje w
samoistny sposób i w indywidualnym dla siebie
czasie przejścia pomiędzy opisanymi cechami
rozwoju. Są one wynikiem systemu wzajemnych
oddziaływań, procesu dorastania i uczenia się oraz
atmosfery i warunków w jakich dziecko się rozwija.
LITERATURA
1.
Louise Bates Ames, Frances L. Ilg„Twoje
dziecko ma trzy latka przyjaciel czy wróg”
Gdańsk 1993
2.
H. Rudolph Schaffer „Psychologia dziecka”
Warszawa 2007
3.
A. Brzezińska „Psychologiczne portrety
człowieka”
4.
Edward Franus „Rozwój małego dziecka”
Warszawa 1972