Zasady postępowania w SORD z dzieckiem po zatruciu

Zatrucia

, urazy i wypadki

stanowią główną przyczynę
zachorowalności i śmiertelności

dzieci > 1 roku życia

Każde ostre zatrucie

nawet jeśli

w czasie oceny wstępnej zatruty
pacjent nie wydaje się być ciężko
chory, powinno być traktowane jak

potencjalny stan zagrożenia
życia.

Ogólne zasady leczenia ostrych zatruć

Zatrucie

– to proces chorobowy z klinicznymi

objawami podmiotowymi i przedmiotowymi,
wywołany przez substancje chemiczną
pochodzenia endo- lub egzogennego

Ostre zatrucie

– to proces chorobowy wywołany

przez truciznę wchłoniętą do organizmu w
dawce jednorazowej, charakteryzujący się na
ogół dużą dynamiką objawów klinicznych

Substancje wywołujące zatrucia

dzieci

Leki

- Preparaty chemiczne

przechowywane w domu

- Alkohole
- Gazy
- Narkotyki
- Rośliny

Preparaty chemiczne

przechowywane w domu

• Pestycedy

• Rozpuszczalniki organiczne

• Domowe środki czystości (detergenty, płyny

do mycia naczyń, prania, wybielacze, środki

odkażające, środki do udrażniania instalacji

sanitarnych)

• Inne (kosmetyki, kleje, baterie, odkamieniacze,

preparaty owadobójcze, trutki na szczury, rtęć

z termometru, środki higroskopijne

Epidemiologia ostrych zatruć

• Zatrucia przypadkowe u dzieci – poważny

problem medyczny, którego znaczenie

nie maleje

• W większości opracowań opisywana jest

tendencja wzrostowa ilości zatruć u

dzieci

• Dwa okresy, w których zatrucia są

szczególnie częste –

wczesne dzieciństwo

i okres dojrzewania

Epidemiologia ostrych zatruć

• Brak specjalistycznych oddziałów leczenia

zatruć u dzieci

• Większość dzieci ulegających zatruciom

trafia do szpitala w stanie dobrym lub
średnio-ciężkim

• W naszym SORD od początku 2011r zgłosiło

się 300 pacjentów po spożyciu trującej
substancji

Czynniki wywołujące zatrucia

• Wzrost zatruć środkami chemicznymi

stosowanymi w gospodarstwie domowym

• Tlenek węgla głównie w miesiącach jesienno-

zimowych

• Grzyby w okresie letnio-jesiennym

• Upojenie alkoholowe

• Dopalacze

Drogi wnikania trucizny do ustroju

- wchłanianie przez przewód pokarmowy
- podanie substancji w injekcjach
- wchłanianie przez drogi oddechowe
- wchłanianie przez skórę, błony śluzowe

(jamy ustnej, odbytu)

- spojówki oczu

Trucizny połknięte wchłaniają się

w jelicie

cienkim

Wchłonięcie czynnika toksycznego utrudniają

- zalegający w żołądku pokarm
- upośledzona perystaltyka (leki, mocznica,

niedrożność porażenna).

Wchłonięcie trucizny przyspieszają

- duża ilość płynów w żołądku
- stan po resekcji żołądka
- leki (metoclopramid, erytromycyna, inhibitory

cholinesterazy)

Ogólne zasady leczenia ostrych

zatruć

• Przerwanie narażenia
• Doraźne zabiegi ratownicze – ocena

stanu chorego i zabezpieczenie
podstawowych funkcji życiowych

• Wywiad i wstępna diagnostyka
• Usuniecie niezresorbowanej trucizny

miejsc wchłaniania – dekontaminacja

• Zastosowanie odtrutek

Zwykle brak objawów specyficznych

Objawy niespecyficzne
 Nudności, wymioty, bole brzucha, biegunka
 Bóle głowy, zaburzenia świadomości
 Zaburzenia oddechowe,
 Zaburzenia akcji serca
 Zaburzenia psychiczne

Wywiad, obserwacja najbliższego otoczenia
Szczegółowe oględziny pacjenta

Potwierdzenie zatrucia i identyfikacja trucizny (analiza

chemiczna krwi i wydalin – moczu poszkodowanego)

Rozpoznanie

Identyfikacja zagrożeń podczas oceny wstępnej

• Utrata przytomności i potencjalne ryzyko

zachłyśnięcia i uduszenia

• Zaburzenia oddechowe – bezdech – zatrzymanie

krążenia

• Zaburzenia akcji serca – zatrzymanie krążenia
• Wstrząs

• Późne uszkodzenia narządowe – wątroba, nerki,

mózg

Rozpoznanie

Uniemożliwienie dalszego działania trucizny

usunięcie przyczyny

 Wyniesienie poszkodowanego z zaczadzonego

pomieszczenia

 Przewietrzenie pomieszczenia
 Wyłączenie silnika
 Oznakowanie miejsca wypadku
 Ostrzeżenie o zagrożeniu zatruciem osób z otoczenia

(samemu nie narażać się na niebezpieczeństwo!)

OGÓLNE ZASADY POSTĘPOWANIA Z

ZATRUTYMI

ZABEZPIECZENIE MATERIAŁU

Każdy materiał, który może służyć do rozpoznania

trucizny

 Opakowanie po lekach,
 Pojemniki po płynach,
 Resztki jedzenia,
 Wymiociny,
 Mocz,
 Kał

W przypadku próby samobójczej – czuwanie nad

delikwentem

Ogólne zasady postępowania z

zatrutymi dziećmi

NATYCHMIASTOWE DZIAŁANIA RATUJĄCE

ŻYCIE

Postępowanie ABCD

1. Ofiary nieprzytomne z zachowanym oddechem

ułożenie w pozycji bocznej bezpiecznej

Ofiary nieprzytomne z bezdechem – sztuczna

wentylacja

Ogólne zasady postępowania z

zatrutymi dziećmi

NATYCHMIASTOWE DZIAŁANIA RATUJĄCE ŻYCIE

Postępowanie ABCD

3. Ofiary nieprzytomne, bez tętna i własnego

oddechu – natychmiastowa resuscytacja

4. Zagrożonych wystąpieniem wstrząsu - pozycja

przeciwwstrząsowa -

ułożenie na wznak z

uniesionymi kończynami dolnymi na 30-40 cm
powyżej głowy

5. Zatruci z dusznością - pozycja półsiedząca

Ogólne zasady postępowania z

zatrutymi

WYDALANIE TRUCIZNY

Wprowadzenie trucizny przez skórę

Zdjęcie odzieży
Spłukanie zimną wodą

Wstępne czynności odkażające – w osobnym
wydzielonym pomieszczeniu / dekontaminacja/
lub w specjalnie wyznaczonym obszarze wolnym
od trucizny

Ogólne zasady postępowania z

zatrutymi

WYDALANIE TRUCIZNY – postępowanie przedszpitalne

Wprowadzenie trucizny przez przewód pokarmowy

1. U dzieci

wymiotów nie indukować

ze względu na

niebezpieczeństwo zachłyśnięcia się

2. U dzieci podejrzanych o zatrucie substancją żrącą – nie

podawać nic doustnie, nie indukować wymiotów

3. Zabezpieczenie pacjenta ( wkłucie, monitoring)
4. Szybki transport do szpitala

Nie podawać płynów ani mleka – przyspiesza

wchłanianie trucizny!!!

Ogólne zasady postępowania z

zatrutymi dziećmi

• Obowiązuje zasada pierwszeństwa oceny

stanu chorego przed rozpoznaniem
choroby i jej przyczyn.

• Po zabezpieczeniu podstawowych funkcji

życiowych, nie szybkość, ale celowość
działania powinna być wytyczną pomocy w
ostrych zatruciach.

Podstawowe zasady postępowania

w ostrych zatruciach w SORD

Rozpoznanie zatrucia

1. Wywiad

2. Symptomatologia kliniczna

3. Analiza laboratoryjna – głównie toksykologiczna, ale

również biochemiczna i hematologiczna

4. Badaniach dodatkowych – np. RTG, USG, EKG, EEG

Zbieranie wywiadu w przypadku

zatrucia u dzieci

• Co dziecko spożyło w jakiej ilości i kiedy to było?
• Ile czasu upłynęło po spożyciu lub ekspozycji na

szkodliwą substancję?

• Czy rodzice posiadają opakowanie po substancji

toksycznej, którą dziecko spożyło?

• Czy dziecko wymiotowało , jeżeli tak to jaką

treścią?

• Czy dziecko jest senne, apatyczne, ma zawroty

głowy, drgawki ?

• Jaki jest kontakt z dzieckiem?

•Monitorowanie podstawowych czynności
życiowych:

-HR

-noninvasive blood pressure (NIBP)

-Częstotliwość oddechu

-Powrót włośniczkowy

-Ciepłota ciała

•Stan świadomości chorego – GCS lub
AVPU

Badanie przedmiotowe dziecka

po zatruciu

Badanie przedmiotowe dziecka po zatruciu

• Szerokość źrenic
• Zagrożenie wystąpieniem napadu

drgawkowego – następstwo działania
trucizny

• Wygląd skóry
• Zapach wydychanego powietrza

Charakterystyczne objawy w

przypadku zatrucia

Objawy

Bradykardia

Tachykardia

Nadciśnienie Hipotonia

Substancje

toksyczne

Propofol

(leki β-

adrenolityczne)

Alkohole

Digoksyna

opiaty

klonidyna

Kokaina

Leki

antycholinergicz

Amfetamina

Teofilina

Kokaina

Teofilina

Kofeina

nikotyna

Klonidyna

Leki

przeciwdepresyjne

Leki uspokajające

nasenne

Charakterystyczne objawy w

przypadku zatrucia

Objawy

Wąskie źrenice

Szerokie źrenice

Drgawki

Czerwona skóra
lub spocona

Substancje
toksyczne

Leki cholinergiczne
Klonidyna
Opiaty
Związki
fosforoorganiczne
Laki uspokajające
nasenne

Leki
przeciwhistaminowe
Przeciwdepresyjne
Atropina
Kokaina,
amfetamina

Związki
fosforoorganiczne
Trójcykliczne
Insulina
Kokaina,
amfetamina

CO
ASA
Sympatomimetyki
Związki
fosforoorganiczne

Identyfikacja substancji toksycznej

 poznać składniki spożytej substancji oraz

jej ilość w przeliczeniu na masę ciała

 W przypadku podejrzenia zatrucia,

którego nie można potwierdzić danymi z
wywiadu, szczegółowe badanie fizykalne
obejmujące pełną ocenę neurologiczną
jest elementem niezbędnym do ustalenia
przyczyny zatrucia.

Zabezpieczenie podstawowych

czynności życiowych

1. Ocena wydolności oddechowej

niewydolność pozapłucna (oun, porażenie

mięśni)

niewydolność typu płucnego(obrzęk płuc,

obturacja)

zaburzenia wymiany gazowej (zablokownaie

hemoglobiny)

2. Ocena układu krążenia

tachykardia, bradykardia, zaburzenia rytmu

hipotonia, hipertonia

Zabezpieczenie podstawowych

czynności życiowych

3. Ocena i wyrównanie zaburzeń

gospodarki wodno-elektrolitowej,

równowagi kwasowo-zasadowej,

glikemii

4. Ocena stanu neurologicznego

/opanowanie drgawek i stanu

pobudzenia/

Dekontaminacja

Skóra

Zdjęcie odzieży, mycie skóry ciepłą wodą. Jeśli
trucizna jest gorzej rozpuszczalna w wodzie,
trzeba użyć mydła lub łagodnego detergentu.

Oczy

Płukanie strumieniem ciepłej wody przez kilka
do 15 minut lub 1 litr na oko.

Koniecznym jest usuniecie szkieł

kontaktowych przed rozpoczęciem
dekontaminacji

Dekontaminacja przewodu

pokarmowego

 Dekontaminację przewodu pokarmowego

poddano ostatnio bardzo krytycznej ocenie

 Działania porządkujące w tym zakresie są we

współpracy stowarzyszeń międzynarodowych
EAPCCT (Europejskie Stowarzyszenie
Ośrodków Toksykologicznych i Toksykologów
Klinicznych) i AACT (Amerykańska Akademia
Toksykologii Klinicznej).

Dekontaminacja przewodu

pokarmowego

• Prowokowanie wymiotów
• Opróżnianie lub płukanie żołądka
• Podawania aktywowanego węgla
• Pobudzenie perystaltyki jelitowej

poprzez podanie środków

przeczyszczających

• Płukanie jelit

Dekontaminacja przewodu

pokarmowego

Ocenia się, że opróżnianie żołądka
pozwala na usunięcie nie więcej niż
40% substancji toksycznej jeżeli
zostanie wykonane w ciągi 1-2
godz od spożycia substancji
toksycznej

Prowokowanie wymiotów

Wskazania:

możliwość wykonania w miejscu zatrucia

- brak zgody lub współpracy przy zabiegu

płukania żołądka

- zatrucie dużymi, źle rozpuszczającymi

się tabletkami

Przeciwwskazania do

prowokowania wymiotów:

- długi czas od zatrucia i mała, niezagrażająca

życiu ilość przyjętej trucizny

- upośledzenie świadomości, drgawki

- zatrucie środkami żrącymi, detergentami,

pochodnymi ropy naftowej

- możliwość krwawienia z przewodu pokarmowego

Technika prowokowania

wymiotów:

0,9% NaCl lub przegotowana woda w dawce

po 5ml /kg mc.

Starsze dzieci 200-300ml

Nie podawać wody z solą!!!

Różnice w reakcji na środki

toksyczne u dzieci i dorosłych

• Bardziej wrażliwe na metoclopramid i

chloramfenikol

• Większa tolerancja na digoksynę i

paracetamol
(wynika to z różnic w metabolizmie leków)

• Cięższy przebieg zatruć grzybami (względnie

większa powierzchnia wchłaniania, szybsze

procesy metaboliczne, większa podatność

narządów na działanie toksyn)

Różnice w reakcji na środki

toksyczne u dzieci i dorosłych

• Noworodki i niemowlęta do 6 mc-a życia

bardziej podatne na wchłanianie przezskórne

związków toksycznych

• Większa wrażliwość na substancje toksyczne

wchłaniane wziewnie – obecność

hemoglobiny płodowej u małych

dzieci uwrażliwia je na zatrucie tlenkiem

węgla

Przeciwwskazania do płukania

żołądka

Bezwzględne

- Spożycie substancji żrących
- Choroby przełyku i żołądka zagrażające

krwawieniem

Przeciwwskazania do płukania

żołądka

Względne

- Chory zamroczony, w stanie śpiączki lub

z drgawkami

- Zatrucie pochodnymi węglowodorów

/benzyna, nafta/, detergentami

- Zaburzenia rytmu serca
- Brak zgody rodziców na zabieg

Technika wykonywania płukania

żołądka

- u osób przytomnych zabieg wykonujemy w

pozycji siedzącej lub na lewym boku

- u nieprzytomnych w pozycji leżącej na

plecach po uprzednim zaintubowaniu z

mankietem uszczelniającym

Przy zatruciu grzybami

zabezpieczamy popłuczyny do

badania mykologicznego

Technika wykonywania płukania

żołądka

Do płukania stosuje się
 U dzieci małych 0,9% Na Cl lub 0,45% NaCl
 U dzieci starszych ciepła woda

Niemowlęta                     50 – 100 ml/porcja
Dzieci w wieku 2 -5 lat       100 - 150ml/porcja
Dzieci w wieku 5 -10 lat    150 – 200 ml/porcja
>10 roku życia              do 250 ml/porcja

Całkowita objętość płynu do płukania 50 ml/kg mc

Powikłania płukania żołądka

zachłyśnięcie

- mechaniczne uszkodzenie przewodu

pokarmowego

- odruchowe zatrzymanie czynności

serca

zaburzenia wodno - elektrolitowe

Węgiel aktywowany

• Właściwości detoksykacyjne węgla

aktywowanego znane są od 1830 r

• Francuski farmaceutaTovery dokonał

brawurowego eksperymentu zażywając

śmiertelną dawkę strychniny oraz

węgiel aktywowany –

I PRZEŻYŁ

Węgiel aktywowany

• Ogromna powierzchnia chłonna 50 g

leku – powierzchnia chłonna – 50 000

• Pochłania większość związków

chemicznych

• Charakterystyczny smak i barwa mogą

utrudniać podaż u najmłodszych

pacjentów

Węgiel aktywowany

Podawanie węgla aktywowanego nie jest

zabiegiem stosowanym rutynowo

Zaleca się podawanie:

- do 60 min od połknięcia trucizny
- dawka spożytej trucizny jest niebezpieczna dla

życia

- trucizna jest adsorbowana na węglu

aktywowanym

- pacjent ma zachowane odruchy gardłowe lub

jest zaintubowany

Dawkowanie węgla

aktywowanego

Dzieci małe 1 g/kg m.c

Dzieci starsze 25-100 g na dawkę

Powikłania stosowania

węgla

zwiększone ryzyko wymiotów

- możliwość zachłyśnięcia
- zaparcia , niedrożność

Całkowite płukanie jelit

- Podawanie przez sondę do żołądka

zrównoważonego osmotycznie elektrolitowego

roztworu glikolu polietylenowego w ilości

30ml/kg/godz.

- Stosuje się w zatruciach solami żelaza, lekami

o powolnym uwalnianiu, po spożyciu torebek

narkotyków

Powikłania:

- Kurcze jelit , wzdęcia, nudności

Materiał do badań

toksykologicznych

• Mocz

– zazwyczaj wyższe stężenie trucizn niż we

krwi – pobieramy w ilości 20-50 ml do zwykłych

pojemników bez środków konserwujących

• Krew (surowica lub osocze)

– do oznaczenia

parametrów ilościowych 10 ml do probówek

heparynizowanych

- substancje wiążące się z erytrocytami jak tlenek

węgla, cyjanki, ołów należy oznaczać w pełnej krwi

- przy pobieraniu krwi używamy środków

odkażających nie zawierających alkoholu

Analityka toksykologiczna

• Krew

Badania ilościowe

W przypadku niektórych zatruć np. alkoholem i

tlenkiem węgla, są również podstawowymi

badaniami potwierdzającymi rodzaj zatrucia

Wykonywane w drugim etapie:

1. Odniesienie stężenia trucizny do stanu chorego
2. Pogłębienie wniosków rokowniczych i

terapeutycznych – konieczność zastosowania

odtrutek lub eliminacji pozaustrojowej trucizny

Podstawowe odtrutki

Paracetamol

Dawka toksyczna 140mg/kg (7g)

Odtrutka ACC – podanie do 10 - 15godzin od spożycia

leku.

Doustnie - 140mg/kg m.c.potem co 4 godziny 70mg/kg

m.c przez 68 godz (17 dawek)

Dożylnie - 150mg/kg m.c w 50ml 5% gkukozy -15min
50 mg/kg m.c w 250ml 5% glukozy - 4godz
100mg/kg m.c w 500ml 5% glukozy - 16godz

Związki fluoru

(

wiązanie jonów

wapnia, tężyczka)

Odtrutka

Związki wapnia

- płukanie żołądka wykonać wodą z

dodatkiem soli wapnia

- dożylne podanie 10% CaCl 0,2-0,3ml/kg

m.c

nawet jeśli nie występują objawy

hipokalcemii

Związki fosforoorganiczne,

karbaminiany

(blokowanie acetylocholinesterazy)

Odtrutka Atropina – znosi

objawy

muskarynowe

Dawka - 0,02-0,05 mg/kg m.c podawana

metodą

frakcjonowaną co 15min dożylnie do

uzyskania cech

atropinizacji (szerokie źrenice, sucha skóra,

HR - ok. 120/min)

Alkohol metylowy, glikol

etylowy

(

toksyczne metabolity)

Odtrutka

Etanol

(blokada

przemiany metabolicznej) 5-10%
etanol

w 5% glukozie –1ml/kg/godz

Opiaty i opioidy

(

Zaburzenia oddychania)

Odtrutka

Nalokson (

blokowanie

receptorów)

0,01-0,03mg/kg m.c.dożylnie

Benzodwuazepiny

Odtrutka Anexate (flumazenil)

(blokowanie receptorów)

0,01-0,03mg/kg

Zatrucie blokerami kanałów

wapniowych

Odtrutka Sole wapnia

Zatrucie beta-blokerami

Odtrutka Glukagon

Tlenek węgla CO

 bezwonnym
 bezbarwnym
bez smaku
wybuchowym
Powstaje przy niepełnym spalaniu

węgla ( gaz ziemny ,koks ,węgiel,
drewno, związki organiczne) w
warunkach niedostatecznego
dopływu tlenu.

Tlenek węgla CO

• Wrota zatrucia-drogi oddechowe

• 250 x większe niż tlen

powinowactwo do

hemoglobiny

• Przesunięcie

w lewo

krzywej dysocjacji

oksyhemoglobiny( gorsza zdolność przenoszenia
tlenu i jego wykorzystania przez tkanki)

• Powyżej

50 % COHb-

wiąże się z oksydazą

cytochromową-

hamuje oddychanie

wewnątrzkomórkowe

Tlenek węgla -zatrucia

Śmiertelność ogólna

1,8%

ale ciężkie często opóźnione

powikłania neuropsychiatryczne

10-4 3%

zatrutych CO

Tlenek węgla- zatrucia

Przypadkowe

 Wadliwe palniki w piecykach gazowych

 Wdychanie gazów spalinowych (w przemyśle,

gazowniach )

 Niesprawne przewody kominowe

 Pożar w pomieszczeniu zamkniętym

Samobójcze

 Wdychanie spalin samochodowych

(często równocześnie ze spożyciem alkoholu

lub leków nasennych )

Tlenek węgla- zatrucia

Na stopień zatrucia wpływają:

 czas ekspozycji na tlenek węgla

 stężenie tlenku węgla we

wdychanym powietrzu

wiek

masa ciała

wentylacja minutowa

Tlenek węgla-objawy zatrucia

W zależności od % CO-Hb(stężenie karboksyhemoglobiny)•

 przy niskim stężeniu (CO-Hb 10-20%):

przymglenie świadomości, niepamięć wsteczna, zaburzenia
wzrokowe, zawroty głowy, bóle głowy, uczucie odurzenia,
nudności, jasnoczerwone zabarwienie skóry



przy średnim stężeniu (CO-Hb 30-50%):

przymglenie świadomości aż do utraty przytomności, wzmożenie
odruchów ze ścięgien, wymioty, hiperwentylacja, nadciśnienie



przy wysokim stężeniu (CO-Hb > 50%):

utrata przytomności, napady drgawek toniczno-klonicznych,
kurcze prostowników, hipowentylacja, sinica, wstrząs z
tachykardią i spadkiem ciśnienia tętniczego

Rozpoznanie zatrucia CO

• Wywiad -ekspozycja
• Stężenie karboksyhemoglobiny we krwi
( % całkowitej hemoglobiny) powyżej 5 – 10

Prawidłowe wartości pulsoksymetrii
nie wykluczają zatrucia bo

hemoglobina i

karboksyhemoglobiana mają

podobne właściwości optyczne!!!

Postępowanie

 wyniesienie osoby ratowanej z

pomieszczenia

 Zabezpieczenie i podtrzymywanie

podstawowych czynności życiowych

 tlen

Zatrucie CO- tlenoterapia

Czas leczenia tlenem zależy od:

• ciężkości zatrucia

• Stężenia stosowanego tlenu

• Stosowania lub nie terapii hiperbarycznej

 Leczenie 100% tlenem pod normalnym ciśnieniem u

chorego z poziomem COHb wyższym niż 20 %

powinno trwać min. 6 h ,aż do ustąpienia objawów

klinicznych zatrucia i spadku COHb w surowicy niższego
niż 5%.

 Leczenie 30 % tlenem kontynuuje się przez następne 24 h

Hiperbaria tlenowa HBO

↑eliminacja CO
↑tlenu rozpuszczonego w surowicy
Przesunięcie →krzywej dysocjacji

oksyhemoglobiny

Czas leczenia -90 minut, 100% tlen

pod ciśnieniem 2,5-3 atm.

,,Złota godzina „ dla HBO przy

zatruciu CO-6 godzin

Hiperbaria tlenowa HBO

wskazania

 Stężenie COHb powyżej

25%

 Utrata przytomności w wywiadzie oraz

patologiczne objawy neurologiczne

 Niedokrwienie mięśnia sercowego i zaburzenia

rytmu serca

 Brak klinicznego efektu tlenoterapii pod

normalnym ciśnieniem

 Zatrucie ciężarnych , gdy COHb wyższe niż

10 %

lub gdy badanie płodu ujawnia stan jego
zagrożenia

Postępowanie- leczenie objawowe

• Zapobieganie /leczenie obrzęku płuc
• Zapobieganie /leczenie obrzęku

mózgu

• Postępowanie przeciwdrgawkowe
• Leczenie zaburzeń rytmu serca
• Zapobieganie ostrej niewydolności

nerek w następstwie rabdomiolizy

Dopalacze  to  substancje  psychoaktywne,  które  mogą  działać
podobnie  do  narkotyków,  można  je  legalnie  kupić  w  Polsce,
gdyż  w  większości  nie  znajdują  się  na  liście  substancji
kontrolowanych  przepisami  ustawy  o  przeciwdziałaniu
narkomani.

Są sprzedawane m.in. jako przedmioty kolekcjonerskie lub
nawozy/odżywki do roślin.

Czym są „dopalacze”

Czy dopalacze są legalne na polskim

rynku ?

Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r., o

przeciwdziałaniu narkomanii - brak wpisu o
umieszczeniu dopalaczy na listę środków
odurzających lub psychotropowych
(psychoaktywnych).

Czym są
dopalacze?

Do dopalaczy zalicza się substancje psychoaktywne:

- pochodzenia naturalnego, np. zioła, mieszanki ziół

stosowane od wieków w obrzędach religijnych

- substancje pochodzenia syntetycznego, np.: party pills.

Ostatnie  badania  przeprowadzone  min  w  Austrii,
Niemczech    wykazały,  że  w  składzie  niektórych
mieszanek  ziołowych    określanych  jako  dopalacze
znajdują  się  agoniści  receptorów  kanabinoidowych,
takich, jak JWH-018; czy CP-47, 487.

Dystrybucja dopalaczy

• Sklepy z dopalaczami

(smart shopy, head shopy, fun shopy, coffee shopy, etc).

• Internet
• Indywidualni dostawcy

• Według

badań

EMCDDA

(Europejskie

Centrum

Monitorowania Narkotyków i Narkomanii, styczeń 2008
r.) aż

52% sklepów

zajmujących się dystrybucją

dopalaczy ma siedzibę w

Wielkiej Brytanii

37% w

Holandii

, 6% w Niemczech, 4% w Austrii, 1% w innych

krajach UE, między innymi w Polsce.

• Zdaniem dystrybutorów dopalacze są bezpieczną

alternatywą dla substancji nielegalnych.

Rodzaje dopalaczy

• Rożne postacie : susz do palenia

pigułki

• Zawierają substancje syntetyczne

BZP (1-benzylopiperazyna, TFMPP
(m-trifluorometylofenylopiperazyna

lub naturalne mieszanki ziołowe na

bazie powoju hawajskiego lub szałwi
wieszczej

Objawy kliniczne

• oczopląs, bóle zawroty głowy,

drgawki, rozszerzenie źrenic,
tachykardia, wzrost ciśnienia
tętniczego, problemy z oddychaniem

• zaburzenia pamięci krótkotrwałej,

gonitwa myśli, bezsenność, niepokój
mogący przejść w stany
paranoidalne, dysforia, omamy,
stany depresyjne.

Document Outline