1

 

 

Walory wypoczynkowe

 (część trzecia)

2

 

 

Antropoklimat

Typologia 

antropoklimatów 

i 

regionalizacja 

antropoklimatyczna 

(T. 

Kozłowska-Szczęsna, 1991) 

• antropoklimat silnie bodźcowy
• antropoklimat umiarkowanie bodźcowy, 
• antropoklimat łagodnie bodźcowy 
• antropoklimat słabo bodźcowy 
• podtypy 

– antropoklimat leśny o cechach 

oszczędzających 

– antropoklimat terenów zurbanizowanych 

obciążających organizm ludzki

3

 

 

Antropoklimat słabo 

bodźcowy 

– największy zasięg przestrzenny
– obszary o mało urozmaiconej 

rzeźbie

• obszar nizin środkowopolskich,
• północne Podkarpacie.

4

 

 

Antropoklimat łagodnie 

bodźcowy

• Poj. Południowobałtyckie, 
• Poj Wschodniobałtyckie,
• Wyż. Śląsko-Krakowska, 
• Wyż. Środkowomałopolska,
• Wyż. Wschodniomałopolska,
• Pogórze Sudeckie
• Pogórze Karpackie. 

5

 

 

Atropoklimat umiarkowanie 

bodźcowy

• Poj. Południowobałtyckie,
• kotliny podgórskie 
• wzniesienia poniżej 750 m 

n.p.m. 

6

 

 

Antropoklimat silnie 

bodźcowy 

• Wybrzeże Bałtyku 
• wyższe partie gór. 
• szczególnie silna bodźcowość 

wyróżnia wybrzeże środkowe,

• nad morzem bodźcowość maleje 

zarówno w kierunku zachodnim, jak 
i wschodnim.

7

 

 

Regiony antropoklimatyczne

I.

region najsilniej podlegający wpływom 
Bałtyku,

II. region o warunkach bioklimatycznych 

łagodniejszych niż w regionie I,

III. region najchłodniejszy w Polsce (poza 

górami),

IV. region o typowych dla naszego kraju 

warunkach bioklimatycznych,

V. region najcieplejszy w Polsce,

8

 

 

Cechy antropoklimatu Polski

• najwięcej dni uciążliwych

– w północno-wschodniej, południowo-wschodniej Polsce, na 

wybrzeżu Bałtyku, w górach. 

• korzystne okresy dla klimatoterapii

– nad morzem od czerwca do września (duża zmienność 

pogody)

– na pogórzu i w górach we wrześniu i w październiku.

• najmniej dni uciążliwych 

– zachodzie (nad Notecią, Wartą i Odrą 
– w centrum (nad środkową Wisłą).

• korzystne okresy dla klimatoterapii

– od kwietnia do października.