Dyscyplina w klasie – 

radzenie sobie      z 

zakłócającymi zachowaniami 

uczniów

 

 

...poszukiwać 

i korzystać 

z informacji

...uczyć 

się

...myśle

ć

...współpracow

ać

...przyjmować 

odpowiedzialność za

 

swój 

rozwój

...dział

ać

Chcemy i potrafimy...

...skutecznie 

się 

porozumiewa

ć

 

 

KARTA PRAW DZIECKA

wg Janet G. 

Woititz 

          ‘Wymarzone 

dzieciństwo’

1. Mam prawo nie tylko do egzystencji ale do życia.
2. Mam prawo do własnej osobowości. Nie jestem niczyją 

własnością.

3. Mam prawo być równym każdej istocie ludzkiej bez względu 

na wiek.

4. Mam prawo oczekiwać sukcesu.
5. Mam prawo być sobą, posiadać własną tożsamość.
6. Mam prawo wyrażać moje myśli i uczucia, a także być 

wysłuchanym.

7. Mam prawo pytać ‘dlaczego’ i otrzymywać odpowiedź.
8. Mam prawo być wychowywanym bez krzyku, lekceważenia 

czy poniżania.

9. Mam prawo być kochanym takim, jakim jestem.
10. Mam prawo do wolności.
11. Mam prawo sam kształtować swoje własne przekonania, 

wierzenia i normy.

 

 

Podstawą dobrej dyscypliny 

jest pełna troski relacja 

nauczyciel - uczeń.

Nauczyciel koryguje zachowanie dziecka, 

 kontroluje je, utrzymuje porządek. 

Jednak, aby to wszystko zadziałało, 

uczniowie muszą wykazać chęć spełnia 

oczekiwań nauczycieli. 

Celem ostatecznym w tym procesie jest 

wypracowanie w uczniu 

samodyscypliny opartej na jego 

wewnętrznej motywacji.

 

 

Warunki kształtowania 

samodyscypliny:

• okazywanie szacunku,
• okazywanie uczuć,
• stosowanie głównie nagród, a nie kar,
• brak przemocy,
• ustanowienie zasad postępowania i 

nieprzekraczalnych granic,

• opanowanie i bycie konsekwentnym, 
• określony rytm dnia,
• wyjaśnianie dziecku tego, co najważniejsze,
• zapowiadanie tego, co ma nastąpić,
• uczenie dziecka odpowiedzialności za czyny i 

słowa,

• uczenie dziecka samodzielności i podejmowania 

decyzji. 

 

 

Zachowania agresywne

 

Rodzaje agresji: 

• Frustracyjna (brak poczucia bezpieczeństwa, 

akceptacji).

• Naśladowcza (mimowolne naśladownictwo 

modeli agresywnego zachowania się). 

• Instrumentalna (jest sposobem, narzędziem 

umożliwiającym osiągnięcie celu). 

• Patologiczna (uwarunkowana procesami 

chorobowymi zachodzącymi w układzie 
nerwowym).

 

 

Przeciwdziałanie agresji

   Podstawową zasadą wychowawczą przeciwko 

agresji   jest wzmacnianie innych sposobów 

reagowania dziecka na trudności.

 Agresja powinna zawsze pozostać bez sukcesu i prowadzić do 

przykrości, niepowodzeń, strat. 

 Bardzo ważne są  oddziaływania wychowawcze, które uczą 

konstruktywnych zachowań w sytuacjach  frustracji - cierpliwości, 

umiaru, respektowania potrzeb innych osób, kontrolowania 

własnych emocji.

 Rozwijania samokontroli dziecka poprzez stawianie przed nim 

odpowiedzialnych zadań.

 Tłumaczenie zdecydowanym, ale spokojnym tonem krzywdy 

wyrządzanej innym, kiedy trzeba, nakładanie kary  i domaganie się 

przeproszenia.

 

 

Zachowania asertywne 

jako jeden ze sposobów radzenia 

sobie z agresją

ASERTYWNOŚĆ  

 PRAWA WŁASNE                PRAWA   INNYCH

                                                                             

                 

LEKCEWAŻENIE

AGRESJA                                        ULEGŁOŚĆ

 Brak asertywności to brak szacunku dla siebie i 

innych

 

 

Zachowania asertywne 

jako jeden ze sposobów radzenia 

sobie z agresją

ASERTYWNOŚĆ to umiejętność pełnego wyrażania 

siebie w kontaktach z innymi osobami, zachowanie 

 asertywne oznacza  bezpośrednie, uczciwe i  

stanowcze  wyrażanie  wobec  innej  osoby  swoich 

uczuć, postaw, opinii lub  pragnień, w sposób  

respektujący uczucia, postawy, opinie, prawa  i  

pragnienia  tej  drugiej  osoby

 . 

W   skład  umiejętności  asertywnych  wchodzą:
• obrona  swoich  praw,
• wyrażanie uczuć pozytywnych,
• wyrażanie  uczuć  negatywnych,
• przyjmowanie  uczuć i  opinii  innych  osób,
• wyrażanie  własnych  przekonań,
• reakcje  na  własne  poczucie  winy i krzywdy.