SERCE
Serce to pompa ssąco-tłocząca,
położona w klatce piersiowej. Z
zewnątrz otoczone jest workiem
zwanym osierdziem. Serce jest
mięśniem o specyficznej, właściwej
tylko dla niego budowie. Serce jest
podzielone na cztery części: dwie
górne nazywane są przedsionkami, a
dwie dolne komorami.
Od wewnątrz jamy serca wyściełane
są warstwy tkanki łącznej zwanej
wsierdziem. Pojemność wszystkich
jam serca wynosi między 500-750 ml.
www.nurkomania.pl/medycyna_uklad_krazenia.htm
Budowa Serca-schemat
www.google.pl
Budowa Ogólna serca
Serce człowieka jest narządem
czterokomorowym, składa się z 2
Przedsionek prawy (łac. atrium dexter) - zbiera
krew
z całego organizmu oprócz
. Uchodzą do niego:
(łac. vena cava superior) -
zasadniczo zbiera krew z nadprzeponowej części
ciała
(łac. vena cava inferior) –
zbiera krew z podprzeponowej części ciała
zatoka wieńcowa (łac. sinus coronarius) - uchodzą
do niej żyły duże i średnie serca.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Budowa_serca_cz
%C5%82owieka
Przedsionek prawy c.d
Rozwojowo przedsionek prawy powstaje z dwóch części:
• końcowego odcinka embrionalnej zatoki żylnej - do niej
uchodzą obie żyły główne i zatoka wieńcowa - jej ściany
są gładkie
• właściwego przedsionka prawego, którego powierzchnia
wewnętrzna pokryta jest przez równoległe beleczki
mięśniowe - mięśnie grzebieniaste (łac. musculi
pectinati). Szczególnie silne beleczkowanie zaznaczone
jest w wypustce przedsionka prawego,
(łac. auricula dextra). Obie części rozwojowe rozdziela
grzebień graniczny
(łac. crista terminalis).
http://pl.wikipedia.org/wiki/Budowa_serca_cz
%C5%82owieka
Sześć ścian przedsionka
prawego
• przednia - uwypuklająca się w uszko prawe
• górna - tu znajduje się ujście żyły głównej górnej (łac. ostium
veanae cavae superioris)
• tylna - znajdujemy tu dwa otwory: ujście żyły głównej dolnej (łac.
ostium venae cavae inferioris), otoczone przez szczątkową
zastawkę żyły głównej dolnej (łac. valvula venae cavae inferioris
syn. valvula Eustachii). Stopień jej rozwoju jest bardzo zmienny,
od w pełni wykształconej zastawki do zupełnego jej braku
(najczęściej w kształcie sierpa). Ma ona znaczenie u płodu, gdyż
przekierowuje strumień krew ku otworowi owalnemu. Po
urodzeniu narząd szczątkowy. W tej ścianie znajduje się również
(łac. ostium sinus coronarii), zamkniętej
również szczątkową zastawką (łac. valvula sinus coronarii syn.
valvula Thebesii).
• przyśrodkowa - stanowi ją
, w
której znajduje się zagłębienie - dół owalny (łac. fossa ovalis),
którego dno stanowi zarośnięta zastawka dołu owalnego (łac.
valvula foraminis ovalis) - pozostałość pierwotnej przegrody
międzyprzedsionkowej (łac. septum primum)
• boczna - zwykle znajdują się tu drobne ujścia niewielkich żył
przednich serca (łac. venae cordis anterior) oraz żył najmniejszych
(łac. venae cordis minimae). Poza tym przebiega tu grzebień
graniczny.
• dolna - stanowi ją ujście przedsionkowo-komorowe prawe (ujście
żylne prawe) (łac. ostium atrioventriculare dextrum)
http://pl.wikipedia.org/wiki/Budowa_serca_cz
%C5%82owieka
Komora Prawa
• Komora prawa (łac. ventriculus dexter) - z przedsionka prawego przez
krew przepływa do komory prawej, a stąd przez
(łac. truncus pulmonalis) do obu płuc tworzą krążenie
czynnościowe płuc.
• W położeniu opisowym komora prawa ma kształt trójściennego
skierowanego podstawą ku górze. Komora ta pompuje krew pod znacznie
niższym ciśnieniem niż komora lewa. Z tego powodu ściana komory
prawej jest znacznie cieńsza (ok. 5 mm), co wywołuje sierpowaty kształt
komory na przekroju poprzecznym. Wierzchołek komory leży ok. 10 mm
od wierzchołka serca. Odpowiada to najniższym odcinkom bruzd
międzykomorowych przedniej i tylnej. W położeniu prawidłowym podstawa
komory skierowana jest ku górze, tyłowi i w prawo. Znajdują się w niej
dwa otwory zamknięte zastawkami: ujście przedsionkowo-komorowe
prawe i ujście pnia płucnego. Oddziela je mięśniowy wał - grzebień
nadkomorowy (łac. crista supraventricularis). Oddziela on drogę dopływną
od odpływnej (stożek tętniczy prawy łac. conus arteriosus dexter).
Powierzchnia stożka tętniczego jest gładka, zaś właściwa komora wysłana
jest licznymi beleczkami mięśniowymi (łac. taberculae carneae). Ujście
przedsionkowo-komorowe prawe zamyka zastawka trójdzielna (łac. valva
tricuspidalis). Tworzą ją trzy płatki: przedni, tylny i przyśrodkowy (syn.
przegrodowy) (łac. cuspis anterior, posterior et medialis vel septalis).
http://pl.wikipedia.org/wiki/Budowa_serca_cz
%C5%82owieka
Przedsionek Lewy
Przedsionek lewy (łac. atrium sinister) - z płuc
krew zbierają cztery żyły uchodzące do
przedsionka lewego:
• żyła płucna górna lewa (łac. vena pulmonalis superior sinister)
• żyła płucna górna prawa (łac. vena pulmonalis superior dexter)
• żyła płucna dolna lewa (łac. vena pulmonalis inferior sinister)
• żyła płucna dolna prawa (łac. vena pulmonalis inferior dexter)
• Podobnie jak w przedsionku prawym wywodzi się z dwóch rozwojowo
odrębnych części: o gładkich ścianach, powstałej ze zlania się
końcowych odcinków żył płucnych oraz pokrytego licznymi mięśniami
grzebieniastymi właściwego przedsionka, ograniczonego właściwie do
uszka lewego (łac. auricula sinistra). W porównaniu z uszkiem prawym
jest ono dłuższe, węższe i nieco załamane, gdyż zachodzi na pień
płucny. Na ścianie przyśrodkowej widać niekiedy pozostałość zastawki
otworu owalnego. Można zauważyć również na ścianie przedsionka
ujścia żył najmniejszych serca. Na ścianie tylnej zaznacza się wycisk
przełyku, a na przedniej wyciski aorty i pnia płucnego. Dolną ścianę
stanowi ujście przedsionkowo-komorowe lewe.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Budowa_serca_cz
%C5%82owieka
Komora Lewa
Komora lewa (łac. ventriculus sinister) - z
przedsionka lewego przez zastawkę dwudzielną
(mitralną) krew przepływa do komory lewej, a
stąd do tętnicy głównej (łac. aorta). Krew z aorty
zaopatruje odżywczo cały organizm człowieka.
Grubość ściany wynosi średnio 15 mm. Ma
kształt stożka i jest bardziej wysmukła i dłuższa
niż prawa. Jej wierzchołek jest tożsamy z
koniuszkiem serca.
Ujście przedsionkowo-komorowe lewe zamyka
zastawka dwudzielna (mitralna) (łac. valva
mitralis) utworzona przez płatki przedni i tylny,
które za pomocą strun ścięgnistych łączą się z
mięśniami brodawkowatymi przednim i tylnym.
Między głównymi płatkami zastawki często
występują drobne płatki pośrednie.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Budowa_serca_cz
%C5%82owieka
Serce
człowieka
www.google.pl
Schemat
układu
krążenia
http://www.nurkomania.pl/medycyna_uklad_kraze
nia.htm
Czynność elektryczna
serca
http://www.zdrowie.med.pl/uk_krazenia/anat_i_fizjo/a_uk.html
Schemat budowy serca
http://www.zdrowie.med.pl/uk_krazenia/anat_i_fizjo/a
_uk.html
Opis budowy serca
Serce człowieka, jak wszystkich ssaków, jest sercem
czterodziałowym, umieszczone jest w worku osierdziowym,
wypełnionym niewielką ilością płynu. Ściana serca pokryta jest
cienką błoną, na której leżą naczynia wieńcowe, tworzące
sercowy układ krążenia. Układ wieńcowy odpowiedzialny jest za
doprowadzanie i odprowadzanie różnych substancji do tkanki
mięśniowej. Pod błoną nasierdzia znajduje się śródsierdzie
zbudowane z tkanki mięśniowej poprzecznie prążkowanej.
Włókna tej tkanki charakteryzują się silnym rozgałęzieniem.
Wnętrze komór i przedsionków wysłane jest błoną zbudowaną z
tkanki łącznej pokrytej warstwą nabłonka płaskiego. Pomiędzy
przedsionkami i komorami znajdują się zastawki. Pomiędzy
prawym przedsionkiem i prawą komorą znajduje się zastawka
trójdzielna, pomiędzy lewym przedsionkiem i lewą komorą -
zastawka dwudzielna. Serce działa na zasadzie pompy i
unerwione jest przez układ nerwowy autonomiczny,
jednocześnie serce posiada specjalny układ przewodzący
odpowiedzialny za jego automatyczną pracę. Układ
przewodzący składa się z włókien mięśniowych tworzących tzw.
tkankę węzłową. Głównym rozrusznikiem serca jest węzeł
zatokowo-przedsionkowy, który znajduje się u ujścia żyły
głównej do prawego przedsionka.
http://eduseek.interklasa.pl/sciaga/praca.php?idp=1250
Anatomia serca
Serce (cor s. cardia) jest narządem ośrodkowym układu
naczyniowego określanym przez anatomów jako mięsień wydrążony,
odgrywający rolę pompy.Serce pobiera krew krążącą w organiźmie z
obu żył głównych, górnej i dolnej (vena cava superior et inferior),
oraz z żył płucnych.Krew z komór serca tłoczona jest do aorty
(największa tetnica człowieka) i pnia płucnego (łac.truncus
pulmonalis).
Serce podzielone jest na dwie podobne do siebie połowy: serce
prawe, w którym krąży krew żylna, oraz serce lewe, w którym krąży
krew tętnicza.Serce prawe tłoczy krew do małego (płucnego)
krążenia, lewe do wielkiego, przy czym obie połowy kurczą się stale
równocześnie i wypychają tę samą ilość krwi.Każda z wymienionych
wcześniej połów dzieli się z kolei na dwie części :a.) mniejszą, górną,
o cienkich ścianach, zwaną przedsionkiem (atrium), do którego krew
dopływa z zewnątrz;b.) większą, dolną, o ścianach grubszych i
bardziej odpornych, zwaną komorą (ventriculus), która wypycha
krew z serca. Każdy z przedsionków, łączy się z odpowiednią
komorą obszernym otworem nazywanym ujściem przedsionkowo-
komorowym (ostium atrioventriculare), a każda komora - z
początkiem wielkich tętnic: komora prawa ujściem pnia płucnego
(ostium trunci pulmonalis) z pniem płucnym, komora lewa ujściem
aorty (ostium aortae) z tętnicą główną (aortą). Obie połowy serca,
prawa i lewa, całkowicie przedzielone są przegrodą mięśnia
sercowego (septum cordis ), która na poziomie przedsionków ma
nazwę przegrody międzyprzedsionkowej (septum interatriale).
http://www.republika.pl/kaliszok/serce-anatomia.htm
Serce jako pompa
mięśniowa
Dla większości ludzi serce stanowi symbol miłości i uczucia. Lecz
czy rzeczywiście wygląda ono tak, jak często przedstawiane jest na
rysunkach czy wycinane na drzewach i ławkach czy też malowane na
murach?
Jedną z możliwych odpowiedzi jest stwierdzenie, że serce jest pompą
ssąco-tłoczącą, przepompowującą krew do wszystkich narządów i dzięki
temu utrzymującą cały organizm przy życiu.
Aby w przybliżeniu wyobrazić sobie kształt serca, trzeba spojrzeć na
własną prawą pięść. to co się zobaczy, odpowiada właśnie zarysowi serca.
Jego waga wynosi około 280-340 g u mężczyzn i 230-280 g u kobiet.
Kolejną rozbieżnością między popularnie przyjętymi poglądami,
a rzeczywistym obrazem, jest położenie serca w klatce piersiowej.
Większość z zapytanych osób wskazałaby, jako jego lokalizację, lewą
stronę ciała, co nie odpowiada prawdzie. Serce znajduje się bowiem
prawie dokładnie pośrodku klatki piersiowej, częściowo za mostkiem,
w okolicy zwanej śródpiersiem, pomiędzy płucami, ze szczytem
pochylonym ku prawej stronie ciała, a koniuszkiem ku lewej.
Serce utworzone jest głównie z mięśnia zwanego mięśniem sercowym.
Mięsień ten otoczony jest od zewnątrz i wewnątrz przez dwie cienkie,
zabezpieczające blaszki, z których zewnętrzna nosi nazwą nasierdzia
(epicardium), a wewnętrzna wsierdzia (endocardium).
http://www.lodz.ptkardio.pl/serce.html
Pracę wykonali uczniowie z
kl. II ‘’c’’ Damian Pałasz i
Michał Woźniak
.
DZIĘKUJEMY!!!!!
!!!!!