Wykład 1

INSTRUMENTY WSPARCIA PROMOCYJNO-INFORMACYJNEGO POLSKIEGO

EKSPORTU

Promocja gospodarcza obejmuje przede
wszystkim :

•

promocję eksportu (wsparcie

promocyjno-informacyjne eksportu)

•

promocję napływu bezpośrednich

inwestycji zagranicznych
promocję bezpośrednich inwestycji
zagranicznych realizowanych przez
przedsiębiorstwa krajowe

INSTRUMENTY WSPARCIA PROMOCYJNO-INFORMACYJNEGO POLSKIEGO

EKSPORTU

W Polsce promocja eksportu

zapoczątkowana została w 1991 roku ,

poprzez wydzielenie w budżecie środków

na „fundusz promocji”, które służyły

sfinansowaniu instrumentów promocji

gospodarczej realizowanych przez

Ministerstwo Współpracy Gospodarczej z

Zagranicą.

INSTRUMENTY WSPARCIA PROMOCYJNO-INFORMACYJNEGO POLSKIEGO

EKSPORTU

Najważniejsze programy rządowe
dotyczące polityki proeksportowej:

•

„Założenia polityki proeksportowej”

(1993),

•

„Kierunki działań dla pobudzenia

eksportu” (1997),

•

„Ocena sytuacji i propozycje działań dla

polepszenia sytuacji w handlu
zagranicznym Polski” (1999),

•

„Program promocji gospodarczej Polski

do roku 2005” (2003),

•

„Założenia do strategii promocji

gospodarki polskiej 2007-2015” (2007)

INSTRUMENTY WSPARCIA PROMOCYJNO-INFORMACYJNEGO POLSKIEGO

EKSPORTU

Analizując rozwój instrumentów wsparcia
wskazać można na dwa wyraźne trendy:



Wypieranie klasycznych instrumentów

wsparcia przez programy finansowane ze
środków Unii Europejskiej



Decentralizację promocji eksportu.

INSTRUMENTY WSPARCIA PROMOCYJNO-INFORMACYJNEGO POLSKIEGO

EKSPORTU

Ministerstwo Gospodarki

Dysponuje najszerszym instrumentarium wsparcia

eksportu, nadzoruje prace dwóch agencji oraz

posiada sieć placówek zagranicznych (WPHiI przy

Ambasadach).
W ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna

Gospodarka, realizuje działanie 6.5 „Promocja

polskiej gospodarki”, które obejmuje:
1. kompleksowe branżowe programy promocji
2. usługi doradcze dla przedsiębiorców oraz

instytucji współpracujących
3. interaktywny portal dla przedsiębiorców

(scalający istniejące obecnie portale

www.exporter.gov.pl oraz www.polska.trade.gov.pl),
4. programy promocji ogólne.

INSTRUMENTY WSPARCIA PROMOCYJNO-INFORMACYJNEGO POLSKIEGO

EKSPORTU

Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości (PARP)
Celem Agencji jest udział w realizacji programów rozwoju

gospodarki, również w zakresie wspierania rozwoju

eksportu. Aktualnie Agencja:

W ramach prowadzonego ośrodka informacyjnego

Enterprise Europe Network, świadczy usługi informacyjne

dla przedsiębiorców, seminaria, konferencje, opracowuje i

dystrybuuje oferty współpracy polskich firm.,

Oferuje możliwość korzystania z Bazy Kooperacyjnej

Komisji Europejskiej (Business Cooperation Database),

Prowadzi międzynarodowa współpracę instytucjonalną,

która opiera się na porozumieniach zawieranych z

zagranicznymi agencjami działającymi na rzecz rozwoju

przedsiębiorczości,

Realizuje instrument jakim jest wsparcie

przedsiębiorców w ramach działania 6.1 PO IG „Paszport

do eksportu”.

INSTRUMENTY WSPARCIA PROMOCYJNO-INFORMACYJNEGO POLSKIEGO

EKSPORTU

Wydziały Promocji Handlu i Inwestycji
(WPHiI)

Wydziały Ekonomiczne Ambasad i
Konsulatów Generalnych RP

INSTRUMENTY WSPARCIA PROMOCYJNO-INFORMACYJNEGO POLSKIEGO

EKSPORTU

Instytut Badań Rynku, Konsumpcji i
Koniunktur

Realizuje przede wszystkim zadania o charakterze
wsparcia informacyjnego:
1. Od 1992 wydawany jest, w kilku językach,
informator Polska Twój Partner Gospodarczy,
adresowany do przedsiębiorstw zagranicznych,
2. W strukturze IBRKK funkcjonuje Centrum
Informacji Rynkowej Handlu Zagranicznego,
3. Instytut wspiera portal internetowy
www.trade.gov.pl,
4. Instytut prowadzi portal internetowy
www.handel.ue.pl.

INSTRUMENTY WSPARCIA PROMOCYJNO-INFORMACYJNEGO POLSKIEGO

EKSPORTU

Administracja samorządowa
Zakres wsparcia różni się w zależności od
województwa, generalnie przedsiębiorcy mogą
ubiegać się o współfinansowanie np. kosztów
udziału w międzynarodowych imprezach targowych i
wystawienniczych oraz misjach gospodarczych.
Planowane jest uruchomienie sieci Centrów Obsługi
Inwestorów i Eksporterów, finansowanej ze środków
europejskich w ramach programu PO IG działanie
6.2.1 „Wsparcie dla sieci obsługi inwestorów i
eksporterów”. Centra ulokowane zostaną na
poziomie Urzędów Marszałkowskich i pełnić mają
funkcje doradcze i informacyjne w zakresie
prowadzenia działalności eksportowej i
inwestycyjnej.

OCENA SKUTECZNOŚCI POLITYKI PROEKSPORTOWEJ

Mocne strony

Utrwalona pozycja polskich eksporterów na jednolitym rynku
europejskim.
Intensywne wzmacnianie powiązań handlowych z krajami WNP.
Wysoki udział w eksporcie towarów przetworzonych o średnim
poziomie zaawansowania technologicznego.
Duży potencjał zorientowanych proeksportowo firm z kapitałem
zagranicznym.
Rozbudowane instrumentarium finansowego i promocyjnego
wspierania eksportu, zbliżone do standardu obowiązującego w
innych krajach.
Możliwość wykorzystania środków unijnych do współfinansowania
promocyjnego wsparcia eksportu oraz działań na rzecz poprawy
międzynarodowej konkurencyjności przedsiębiorstw.
Aktywność polskich eksporterów: elastyczność działania,
ofensywność, zdolność do wyszukiwania nisz rynkowych.
Zorganizowane środowisko eksporterów.

OCENA SKUTECZNOŚCI POLITYKI PROEKSPORTOWEJ

Słabe strony

Niezadowalający stopień internacjonalizacji gospodarki Polski
Niska skłonność do eksportu firm z kapitałem wyłącznie polskim, w
tym zwłaszcza z sektora MSP.
Znaczne osłabienie wzrostu eksportu w latach 2007-2010.
Spadek opłacalności eksportu w wyniku aprecjacji złotego, rosnących
wynagrodzeń oraz silnego wzrostu cen paliw i surowców.
Niski udział krajów pozaeuropejskich, w tym najbardziej
dynamicznych rynków krajów nowouprzemysłowionych w polskim
eksporcie.
Niski udział w eksporcie wyrobów wysokiej techniki.
Ograniczenie polityki proeksportowej do wykorzystania
bezpośrednich instrumentów wsparcia finansowego i promocyjnego,
brak współdziałania między resortami i instytucjami, od których
zależy rozwój eksportu, kierowanie się własnymi celami i
priorytetami, nierzadko sprzecznymi z potrzebami rozwoju eksportu.
.

OCENA SKUTECZNOŚCI POLITYKI PROEKSPORTOWEJ

Niski stopień wykorzystania większości finansowych i
promocyjnych instrumentów wspierania eksportu.
Słaba ocena skuteczności wsparcia promocyjnego.
Słabości struktury organizacyjnej wspierania eksportu:
rozproszenie systemu, brak jednostki koordynującej oraz
ośrodków zapewniających eksporterom kompleksową obsługę i
pełny dostęp do oferowanych w ramach systemu instrumentów
wsparcia.
Słabość powiązań między sferą B+R i sektorem przedsiębiorstw
oraz niska innowacyjność, utrudniające poprawę
międzynarodowej konkurencyjności oferty eksportowej.
Niekorzystne warunki prowadzenia działalności gospodarczej w
Polsce, zwłaszcza w zakresie rozpoczynania działalności,
uzyskiwania pozwoleń budowlanych i regulowania należności
podatkowych.

OCENA SKUTECZNOŚCI POLITYKI PROEKSPORTOWEJ

Szanse

Szybkie przezwyciężenie kryzysu na rynkach finansowych i
poprawa klimatu koniunkturalnego w gospodarce światowej.
Stworzenie zwartego systemu polityki proeksportowej państwa.
Usprawnienie struktury organizacyjnej bezpośredniego
wspierania eksportu, rozbudowa instrumentarium wsparcia,
powszechniejsze i bardziej efektywne wykorzystanie
instrumentów finansowych i promocyjnych.
Zwiększenie nakładów na promocję eksportu przy
wykorzystaniu funduszy unijnych.
Ekspansja eksportowa na dynamiczne rynki krajów
pozaeuropejskich, m.in. dzięki zasadniczej rozbudowie
potencjału kadrowego i finansowego zlokalizowanych tam
polskich placówek dyplomatyczno-handlowych.
Zwiększenie skłonności do eksportu firm z kapitałem wyłącznie
polskim.

OCENA SKUTECZNOŚCI POLITYKI PROEKSPORTOWEJ

Utrzymanie wysokiego poziomu napływu bezpośrednich inwestycji
zagranicznych do Polski, w tym przez zwiększenie napływu kapitału
zagranicznego z krajów pozaunijnych; wzrost inwestycji
bezpośrednich polskich przedsiębiorstw za granicą.
Zwiększenie nakładów na sferę badawczo-rozwojową,
ukierunkowanie prac badawczych na potrzeby gospodarki,
nasilenie współpracy między sferą B+R i przedsiębiorstwami.
Stała poprawa międzynarodowej konkurencyjności polskiej oferty
eksportowej.
Zasadniczy wzrost udziału wyrobów wysokiej techniki w polskim
eksporcie.
Wypracowanie rozpoznawalnych w świecie marek polskich,
szczególnie w grupie wyrobów o wysokim poziomie
zaawansowania technologicznego.
Uproszczenie systemu regulacji gospodarczych w Polsce,
zwiększenie sprawności funkcjonowania administracji publicznej i
wymiaru sprawiedliwości.
Wejście do euro

OCENA SKUTECZNOŚCI POLITYKI PROEKSPORTOWEJ

Zagrożenia

Wejście gospodarki światowej i europejskiej w fazę długotrwałego
osłabienia wzrostu, lokalnych kryzysów, napięć w
międzynarodowych stosunkach gospodarczych i narastającej
niepewności.
Załamanie napływu bezpośrednich inwestycji zagranicznych do
Polski.
Pogłębiający się dualizm polskiej gospodarki, narastanie
dysproporcji w efektywności firm z kapitałem zagranicznym i
kapitałem wyłącznie polskim, malejąca skłonność tych ostatnich do
eksportu.
Utrzymująca się niesprawność polityki proeksportowej: brak
nowych rozwiązań organizacyjnych, narastająca atomizacja
systemu wspierania eksportu, niewielka popularność instrumentów
wsparcia finansowego i promocyjnego oraz ich niska skuteczność.
Petryfikacja europocentrycznej orientacji polskiego eksportu i
narastający deficyt w obrotach z krajami zamorskimi.

OCENA SKUTECZNOŚCI POLITYKI PROEKSPORTOWEJ

Dalsza stagnacja sfery B+R i utrzymująca się słabość jej powiązań
z sektorem przedsiębiorstw oraz brak zasadniczej poprawy
innowacyjności polskich przedsiębiorstw, a w konsekwencji
pogarszająca się konkurencyjność oferty eksportowej, niski nadal
udział wyrobów wysokiej techniki w eksporcie oraz ciągły brak
rozpoznawalnych w świecie polskich marek.
Brak znaczących efektów działań na rzecz poprawy otoczenia
biznesowego w Polsce.
Niepowodzenie planu szybkiego wejścia do strefy euro, zwłaszcza
przy tendencji do aprecjacji złotego.

Document Outline