PAULINA GRABKA

OLGA ZYRA

MAGDA TRYC



Znaczna cześć codziennego życia- 

myślenia, odczuwania, działania- jest 

automatyczna, w tym sensie, że jest ona 

sterowana przez aktualnie postrzegane 

właściwości środowiska (np. ludzi, 

przedmioty, zachowania innych, 

okoliczności, role i normy społeczne) za 

pośrednictwem automatycznego, 

pozbawionego udziału refleksji i 

świadomych wyborów, przetwarzania 

informacji. 



SFERA MYŚLENIA-  jeżeli interakcja 
społeczna może mieć doniosłe skutki 
dla jednostki to wkłada ona 
dodatkowy wysiłek poznawczy, 
zamiast zaklasyfikować go do 
istniejącej już w umyśle zbiorczej 
kategorii. 



SFERA ODZUWANIA- ludzie 
znajdujący się w stanie podudzenia 
mają tendencję do interpretowania 
swoich odczuć w kategoriach reakcji 
emocjonalnych, obserwowanych u 
innych uczestników sytuacji. 



SFERA ZACHOWANIA- osoba skłonna 
jest wykonać każde polecenia osoby 
obdarzonej autorytetem nawet jeżeli 
wymaga to od niej kłamstwa. 



„Postęp cywilizacji polega na tym, że 
wzrasta liczba istotnych działań, 
które potrafimy, nie zastanawiając 
się nad nimi, wykonać” 



Whitehead



Cytat ten można również odnieść do 
skromnej jednostki ludzkiej np. 



Mistrz szachowy może przewidywać 
posunięcia o wiele ruchów naprzód, 
ponieważ obliczenia obciąjące uwagę 
jego przeciwnika, on sam czyni 
nieświadomie. 



Dobry tenisista przedświadomie 
podejemuje decyzje, dotyczące tego 
dokąd pobiec oraz dokonuje 
przewidywań, jak uderzy przeciwnik. 
Pozwala mu to na zaskakiwanie 
przeciwnika nową strategią. 



Devine 1989 – badanie wrogości na 
stereotypie Afro – Amerykanina



Po podprogowej ekspozycji twarzy 
czarnoskórej, osoby badane 
poddawano prokowacji mającej na 
celu wzbudzenie agresji u osób z tym 
aktywnym stereotypem

 



Wyniki: 



Zjawisko automatycznej aktywizacji 
stereotypu powdoduje wystąpienie 
zgodne z nim zachowania 
(podprogowe twarze Afro-
Amerykanów wzbudzały większą 
wrogość na prowokacje niżeli osoby, 
którym eksponowano twarze białych. 
 



Lang i inni 1990



Badano podstawowe zachowania odruchowe na 

osobach o negatywnym i pozytywnym 

nastawieniu emocjonalnym. 



Zachowania odruchowe typu wzdrygniecie się 

po nagłym usłyszeniu hałasu oraz odruch 

kolanowy okazały się silniejsze u osób 

znajdujących się w stanie negatywnym. 



Pozytywne odruchy takie jak reakcja śliinienia 

się na smaczne jedzenie nasilały się u osob 

badanych znajdujących się w pozytywnym 

stanie emocjonalnym a słabły u osób z 

negatywnym nastawieniem. 



Pozytywne i negatywne stany 
emocjonalne predysponują jednostkę 
do zgodnych z ich znakiem 
zachowań dążenia vs. Unikania na 
poziomie automatycznym, 
nieintencjonalnym. 



Cacioppo i inni 1993 



Ruchy wyciągania i przewodzenia rąk 

wzbudzały u badanych odczucia 

dążenia i unikania.



Uczestnikom eksperymentu bardziej 

podobały się bodźce gdy ich ramie 

było zgięte (pozycja przyciągania 

czegoś) niż wtedy gdy ich ramie było 

wyprostowane(odpychanie)



W powyżym eksperymencie 
uzyskany efekt nie posiadał ani 
intencjonalnego ani świadomego 
charatkeru, ponieważ uczestnicy 
badania nie zdawali sobie sprawy z 
jakiegokolwiek związku między 
pozycją ich rąk a wartościowaniem 
ich bodźców. 



Jung twierdził, że ludzie często 
powtarzają rutynowe wzorce 
zachowań, chociaż mogą oni nie mieć 
świadomego dostępu do ich motywów. 



Gazzaniga zauważył to samo zjawisko, 
polegające na racjonalizowaniu 
zachowań a wywołanych przez 
nieświadomą aktywizację celów np. u 
pacjentów z zespołem Korsakowa. 



Jeżeli do prawej półkuli pacjenta podawano 

komunikat aby wstał i wyszedł z pokoju 

pozyskiwano pożądane zachowanie. Kiedy 

zapytano go czemu wychodzi natychmiast 

pojawiała się odpowiedź np. „Chciałem napić się 

wody”. 



Ludzie w stanie hipnozy pod kontrolą hipnotyzera 

posiadali taką samą zdolność racjonalizacji 

działań, których nie wywołali samodzielnie. 



Hilgrad przytacza przykład osoby badanej, która 

otrzymała polecenie aby po przebudzeniu 

chodziła na czworaka po podłodze wokół pokoju. 

Gdy pacjentka obudziła się i zaczęła czołgać się 

po pokoju powiedziała: „Chyba gdzieś tu zgubiłam 

kolczyk” 



Bargh i inni 1995



Ci, którzy dopuszczają się 
molestowania seksualnego lub 
agresji czynią tak przynajmniej po 
części ze względu na automatyczne 
powiązanie pojęcia władzy z celem, 
jakim jest kontakt seksualny.