Badanie histopatologiczne

Badanie

histopatologiczne

Badanie histopatologiczne jest to

badanie mikroskopowe materiału

cytologicznego – komórkowego lub

histopatologicznego – tkankowego.

W badaniu tym można wyróżnić dwa

etapy:

Pobranie materiału różnymi metodami

Laboratoryjne techniki przygotowania

oceny pobranego materiału.

Czemu służy badanie

histopatologiczne



Najogólniej mówiąc stanowi w wielu jednostkach

chorobowych stanowi podstawę w ustalaniu

rozpoznania. Nie ma rozpoznania nowotworu

bez badania histopatologicznego.



Sprecyzowanie rozpoznania w oparciu o wynik

badania hist-pat może być za życia lub po

śmierci.



Wstępem do każdego postępowania leczniczego

jest zebranie, za pomocą dostępnych metod

diagnostycznych jak najwięcej informacji o

chorobie, szczególnie gdy w rachubę może

wchodzić schorzenie nowotworowe

Współczesne zasady

onkologii



Zabraniają podejmowania decyzji

terapeutycznych bez rozpoznania

histopatologicznego.



Na wybór rodzaju badania zasadniczy wpływ

mają takie czynniki jak: podejrzewany typ

nowotworu, rodzaj nakłuwanej tkanki,

osiągalność guza, użycie miejscowego lub

ogólnego znieczulenia, metoda operacyjna w

przypadku stwierdzenia nowotworu.



Używanych jest kilka metod

diagnostycznych.

1.Cytologia

złuszczeniowa



Materiał do badania pobiera się tępymi lub

tępo ostrymi narzędziami z powierzchni

ciała, otworów naturalnych, jam ciała.

Bada się zeskrobimy, wydaliny, popłuczyny

lub materiał uzyskany w wyniku

bezpośredniego przytknięcia szkiełka

podstawowego do powierzchni

owrzodziałych guzów.



Cytologia złuszczeniowa ma dwa cele:

służy ocenie cytoonkologicznej i

cytohormonalnej.

Techniki pobierania

materiału



1. Cytologia złuszczeniowa



2. Biopsja aspiracyjna cienkoigłowa – BAC.



3. Biopsja gruboigłowa



4. Biopsja wiertarkowa



5.Biopsja otwarta



6. Biopsja śródoperacyjna – badanie

doraźne – intra.



7. Diagnostyczne otwarcie jamy brzusznej.

Ad.1. cd cytodiagnostyka



Stosowana jest najczęściej w

diagnostyce zmian chorobowych szyjki

macicy, układu oddechowego, płynu z

jam ciała: otrzewnowej, opłucnowej.



W rozpoznaniu raka przewodu

pokarmowego, sutka, nerek, gruczołu

krokowego badanie cytoonkologiczne

wydzielin, zeskrobin lub popłuczyn ma

wartość ograniczoną lub wątpliwą.

Ad. 2. BAC.



Nazywamy metodę pobierania materiału

komórkowego – cytologicznego, poprzez

nakłucie guza cienką igłą.



Zaleta – uzyskanie materiału do oceny

cytologicznej guzów położonych głęboko

wśród tkanek, w sposób mało

inwazyjny,nie wymagający znieczulenia

ogólnego i bez konieczności pobierania

wycinka.



Przydatny w raku sutka, gruczołu

krokowego, schorzeń układu

krwiotwórczego, oraz przerzutów do

węzłów chłonnych.

Ad 2. BAC – cd.



Badanie to stosuje się także w

diagnostyce raków ślinianek, tarczycy,

płuc, wątroby.



Zgodność biopsji aspiracyjnej

cienkoigłowej z rozpoznaniem

ostatecznym waha się od 80%-95% dla

zmian wyczuwalnych, natomiast dla

niewyczuwalnych waha się w granicach

60%-70%.



Część badań biopsyjnych przeprowadza

się pod kontrolą USG, TK.

Ad. 3. Biopsja

gruboigłowa

(oligobiopsja)



Jest to jedna z technik punkcyjnych, której

celem jest uzyskanie materiału tkankowego z

guza. Do tego celu stosuje się różne typy

igieł biopsyjnych o średnicy powyżej 1,2 mm.



Zabieg jest bolesny.



Oligobiopsja powinna być wykonana jedynie

po uprzedniej biopsji cienkoigłowej o ile ta

nie dała wystarczającej informacji

diagnostycznej.

Ad 3. Oligobiopsja-

wskazania



Wyczuwalnych guzów sutka



kości



Wątroby



Tkanek miękkich



Węzłów chłonnych



Płuc



prostaty

Ad 3. Oligobiopsja –

technika wykonania



Dezynfekcja skóry nad guzem



Znieczulenie skóry, zmiany chorobowej i

otaczających tkanek



Nacięcie skóry



Wprowadzenie igły biopsyjnej do guza



Pobranie materiały tkankowego



Założenie opatrunku, ew. szwu.

Ad. 4. Biopsja

wiertarkowa



Jest odmianą biopsji gruboigłowej.



Technika wykonania jest podobna do

biopsji gruboigłowej z tym że zamiast igły

używa się trepany, które wprowadza się

w ruch za pomocą silnika elektrycznego.



Zastosowanie w przypadku konieczności

pobrania do badania hist-pat. Większej

ilości materiału tkankowego.

Ad 5. Biopsja otwarta



Jest to metoda pobierania masy guza nożem

chirurgicznym lub innym narzędziem.



Materiał można pobrać w dwojaki sposób:



Biopsja wycinkowa – pobranie wycinka z

guza



Biopsja wycięciowa – wycięcie całego guza.

Wykonuje się w przypadku małych zmian np.

czerniak skóry, powiększone węzły chłonne,

zmiany guzowate w sutku.



Biopsji wycinkowej nie należy wykonywać w

przypadku podejrzenia czerniaka skóry.

Ad 6. biopsja

śródoperacyjna – badanie

doraźne - intra



Jest to metoda pobierania materiału tkankowego

do badań w trakcie trwania zabiegu operacyjnego.

Zwykle z pobranych tkanek wykonuje się preparaty

mrożone. Dzięki temu jeszcze w czasie zabiegu

można szybko uzyskać ocenę histopatologiczną

badanych fragmentów tkanki, co może istotnie

wpłynąć na dalsze postępowanie chirurgiczne.



Celem badania Intry jest skrócenie czasu między

usunięciem guza a wykonaniem radykalnego

zabiegu, ocena jałowości marginesu usuniętych

tkanek, pomaga w określeniu rozległości zabiegu.

Ad 7. Diagnostyczne

otwarcie jamy brzusznej



Lub Laparotomia zwiadowcza – jest to

typ zabiegu operacyjnego polegający na

otwarciu jamy brzusznej, oglądaniu i

ocenia narządów jamy brzusznej z

jednoczesnym pobraniem materiału

tkankowego do badania h-p. oraz ocena

stopnia zaawansowania nowotworu.

Document Outline