NOWOTWORY
NOWOTWORY
ZŁOŚLIWE U
ZŁOŚLIWE U
DZIECI
DZIECI
NOWOTWORY
NOWOTWORY
ZŁOŚLIWE U
ZŁOŚLIWE U
DZIECI
DZIECI
Nowotwory
złośliwe stanowią drugą z kolei przyczynę
zgonów dzieci w wieku od 1 do 14 lat, ustępują jedynie
zgonom z powodu urazów.
Najczęściej spotykanym nowotworem złośliwym wieku
dziecięcego jest białaczka, a dalej kolejno guzy mózgu,
chłoniak złośliwy i guzy nerki.
Na przestrzeni ostatnich lat poprawiło się rokowanie w
nowotworach dziecięcych. Ponad 70% dzieci
poddawanych leczeniu w największych ośrodkach
onkologicznych przeżywa ponad 5 lat.
Największa poprawa wskaźników przeżywalności
dotyczy ostrej białaczki, chłoniaka, guza Wilmsa,
mięśniakomięsaka prążkowanego, kostniakomięsaka i
guza Ewinga.
POZOSTAŁE NOWOTWORY ZŁOŚLIWE WIEKU
DZIECIĘCEGO
Kostniakomięsak – złośliwy nowotwór zajmujący kości
długie, zwłaszcza intensywnie rosnącą tkankę kostną.
Guz Ewinga – złośliwy nowotwór podścieliska szpiku
kostnego, najczęściej zlokalizowany w obrębie trzonów
kości długich. W chwili postawienia rozpoznania
zazwyczaj występują już przerzuty, najczęściej do płuc i
tkanki kostnej.
Neuroblastoma (nerwiak zarodkowy) – guzy
wywodzące się z komórek współczulnego układu
nerwowego. Komórki nowotworu są wysoce inwazyjne.
Lokalizację stanowi jama brzuszna w sąsiedztwie
nadnerczy lub zwojów rdzeniowych.
Rhabdomyosarcoma (mięśniakomięsak prążkowany) –
nowotwór tkanki mięśniowej poprzecznie prążkowanej.
Retinoblastoma (glejak siatkówki) – złośliwy guz
siatkówki pojawiający się we wczesnym okresie życia
(od 6 tygodnia życia do wieku przedszkolnego.
ETIOLOGIA
Przyczyna nowotworów pozostaje nieznana.
Ostatnio przeprowadzone badania naukowe dowiodły, że
w komórkach nowotworowych występują w formie
aktywnej geny, które przeniesione do prawidłowych
komórek wywołują ich niekontrolowaną proliferację.
cd.
Niektóre nowotwory wieku dziecięcego wykazują
szczególne wzorce dziedziczenia sugerujące
genetyczne podłoże choroby. Należą do nich guz
Wilmsa, glejak siatkówki i nerwiak zarodkowy.
Podwyższone ryzyko rozwoju pewnych nowotworów
dotyczy dzieci z zaburzeniami odporności, takimi jak
HIV/AIDS czy zespół Wiskotta – Aldricha oraz z
aberacjami chromosomalnymi, np. zespołem Downa
lub Klinefeltera.
Wpływ karcinogenny przypisuje się pewnym czynnikom
środowiskowym, w tym promieniowaniu
radioaktywnemu, polom elektromagnetycznym,
chemioterapii a także infekcjom wirusowym.
Wystąpienie wtórnych nowotworów jako powikłania
zakończonego sukcesem leczenia nowotworu
pierwotnego.
BIAŁACZKA (LEUKEMIA)
Białaczka cechuje się proliferacją nieprawidłowych
krwinek białych.
U dzieci najczęściej występuje ostra białaczka
limfatyczna (acute lymphocitic leukemia – ALL), w
której proliferacja dotyczy limfoblastów (niedojrzałych
limfocytów). W klasyfikacji ALL bierze się pod uwagę
postać, strukturę i morfologię blastów.
Białaczki występują w każdym wieku, ale szczyt
zachorowań przypada pomiędzy 3 a 5 rokiem życia.
ETIOLOGIA
Pozostaje nieznana.
Pewne choroby genetyczne uwarunkowane wiążą się z
podwyższoną zapadalnością na białaczki należą do nich
zespół Downa, niedokrwistość Fanconiego oraz zespół
Blooma.
OBJAWY KLINICZNE
Ogólne osłabienie, bladość, tachykardia,
Wybroczyny, plamica, krwiomocz, krwawienia z nosa
oraz smoliste stolce,
Gorączka, zakażenia i upośledzenie gojenia się ran,
Hepatosplenomegalia, bóle kostne oraz powiększenie
węzłów chłonnych
Objawy zajęcia OUN obejmują bóle głowy,
podrażnienie opon mózgowo – rdzeniowych oraz
objawy wzmożonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego.
BADANIA
- Morfologia krwi może wykazać prawidłową, obniżoną
lub podwyższoną liczbę leukocytów z obecnością
komórek niedojrzałych oraz obniżoną liczbę
erytrocytów i płytek krwi.
-
Biopsja aspiracyjna szpiku kostnego
-
Nakłucie lędźwiowe.
GUZY MÓZGU
Guzy mózgu stanowią najczęstszą grupę wśród
nowotworów litych wieku dziecięcego i drugą pod
względem częstości wśród nowotworów dziecięcych
ogółem.
Szczytowy okres zachorowań ma miejsce pomiędzy 5 a
10 rokiem życia.
Większość guzów to glejaki wywodzace się z komórek
glejowych
Dwie trzecie guzów mózgu umiejscowionych jest
podnamiotowo, z zajeciem struktur takich jak móżdżek,
komora czwarta i pień mózgu, jedna trzecia
umiejscawia się nadnamiotowo
Spośród guzów złośliwych najczęściej występują
gwiaździaki, następnie rdzeniaki (medulloblastoma),
glejaki pnia mózgu oraz wyściółczaki.
OBJAWY KLINICZNE
OBJAWY KLINICZNE
Pewne objawy są charakterystyczne dla określonych
umiejscowień guza.
Najczęściej występują bóle głowy, ból jest przerywany,
pojawia się po przebudzeniu. Czasem wystąpienie bólu
wiąże się z kichaniem, kaszlem i parciem podczas
defekacji.
Wymioty zazwyczaj występują rano i mają charakter
chlustający.
Ataksja, obniżone napięcie mięśniowe oraz osłabienie
odruchów.
Zdarza się, że dzieci przejawiają zmiany zachowania,
zaburzenia zręczności, osłabienie, spastyczność,
porażenia oraz niewyraźną mowę.
Niekiedy obserwuje się również napady drgawkowe,
podwyższone ciśnienie tętnicze, zwolnienie częstości
tętna oraz zaburzenia widzenia.
BADANIA
Tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny
Nakłucie lędźwiowe- nie wykonuje się go, jeśli guzowi
towarzyszy wodogłowie lub wzmożone ciśnienie
śródczaszkowe.
CHŁONIAKI
Chłoniaki stanowią grupę chorób rozrostowych
wywodzących się z układów limfatycznego i
krwiotwórczego.
Dwoma najczęściej występującymi u dzieci
odmianamim chłoniaków są ziarnica złośliwa (choroba
Hodgkina) i chłoniaki nieziarnicze.
ETIOLOGIA
-
Przyczyna choroby jest nieznana, ale wyniki badań
naukowych sugerują rolę czynnika infekcyjnego.
-
Przyczyna wywołująca chłoniaki nieziarnicze jest
nieznana, jednakże zapadalność jest wyższa wśród
osób z nabytym niedoborem odporności wywołanym
wirusem HIV, zakażonych wirusem Epsteina – Barr
oraz z polekowym upośledzeniem odporności.
OBJAWY KLINICZNE
Ziarnica złośliwa
Choroba objawia się bezbolesnym powiększeniem
węzłów chłonnych. Typowym zjawiskiem są
powiększone, twarde, niebolesne i przesuwalne
węzły w okolicy nadobojczykowej.
Jako pierwszy może ulegać powiększeniu węzeł
„wartowniczy” w sąsiedztwie lewego obojczyka.
Objawy ogólne obejmują gorączkę, utratę łaknienia,
nudności, ubytek masy ciała, nocne poty oraz
świąd. Ich obecność wskazuje na znaczne
zaawansowanie choroby
Chłoniaki nieziarnicze
Pod wieloma względami choroba przypomina
ziarnicę złośliwą.
W razie zajęcia szpiku lub OUN mogą pojawić się
cechy charakterystyczne dla białaczki.
BADANIA
Ziarnica złośliwa
Biopsja węzła chłonnego, morfologia krwi, OB.,
badania funkcji tarczycy i wątroby, biopsja aspiracyjna
szpiku kostnego, Rtg klatki piersiowej oraz TK
Limfangiografia może być wykorzystana do
uwidocznienia naczyń chłonnych w celu oceny zajęcia
przez chorobę poszczególnych grup węzłów chłonnych
Chłoniaki nieziarnicze
Biopsja węzła chłonnego
Biopsja aspiracyjna szpiku, nakłucie lędźwiowe i TK
klatki piersiowej i jamy brzusznej
GUZ WILMSA
Guz Wilmsa (nephroblastoma) jest złośliwym
nowotworem nerki. Stanowi najczęściej występujący
nowotwór jamy brzusznej wieku dziecięcego, a
jednocześnie jest nowotworem litym o, najwyższym
stopniu wyleczalności.
Największa częstość zachorowań przypada na okres
wczesnego dzieciństwa ( szczyt pomiędzy 2 a 3
rokiem życia), ale guz bywa wykrywalny w okresie
dojrzewania.
Zazwyczaj guz występuje jednostronnie i towarzyszą
mu inne nieprawidłowości, takie jak brak tęczówek
lub schorzenia układu moczowo – płciowego.
ETIOLOGIA
Przyczyna choroby pozostaje nieznana.
Rodzeństwo dzieci z guzem Wilmsa obarczone jest
wyższym ryzykiem zachorowania w stosunku do
populacji ogólnej.
OBJAWY KLINICZNE
Najczęściej pierwszym objawem jest guz brzucha,
zazwyczaj wykrywalny podczas rutynowego badania
lekarskiego lub przez rodziców podczas kąpania
dziecka.
Występuje gorączka, bóle brzucha, krwiomocz,
nadciśnienie tętnicze ( spowodowane wydzielaniem
przez guz reniny) oraz utrata łaknienia
BADANIA
USG i TK pozwalają na uwidocznienie guza
Przy podejrzeniu przerzutów niezbędne są dodatkowe
badania obrazowe
POSTĘPOWANIE PIELĘGNIARSKIE
Obserwacja dziecka pod kątem wystąpienia
nadciśnienia tętniczego.
Należy unikać obmacywania brzucha ponieważ może
to spowodować pęknięcie torebki guza z następowym
rozsiewem nowotworu do narządów pobliskich i
odległych. Ważne jest przestrzeżenie rodziców aby
nie uciskali brzucha dziecka.
Należy zapewnić opiekę pooperacyjną
-
sprawdzanie obecności odgłosów perystaltyki i
zwracanie uwagi na objawy niedrożności jelit,
-
Zapobieganie zakażeniom poprzez dbanie o
skrupulatne mycie rąk i unikanie narażania dziecka
na kontakt z osobami chorymi zakaźnie, zwracanie
uwagi na infekcje,
-
Zapobieganie pooperacyjnym powikłaniom ze strony
układu oddechowego przez częste zmiany pozycji
ciała i namawianie dziecka do kaszlu oraz ćwiczeń
oddechowych
.
.
POSTĘPOWANIE W CZASIE CHEMIOTERAPII
Przestrzegaj zaleceń producenta leków i zasad
przyjętych w danej placówce opieki zdrowotnej.
Niektóre spośród chemioterapeutyków( winkrystyna,
doksorubicyna) wywołują pęcherze skórne, w razie
wydostania się poza naczynie mogą spowodować
poważne uszkodzenie skóry. Chemioterapeutyki należy
podawać wyłącznie z użyciem specjalnych
bezprzepływowych zestawów do wlewów dożylnych.
Należy zwracać uwagę na objawy wydostania się leku
poza naczynie i podrażnienia w miejscu wkłucia np. ból.
kłucie, obrzęk lub zaczerwienienie. W razie
wynaczynienia leku należy natychmiast zatrzymać wlew.
Dziecko obserwujemy podczas pierwszych 20 minut
wlewu ze względu na możliwość wystąpienia objawów
anafilaksji np. sinica
,
, nasilona pokrzywka, spadek
ciśnienia krwi, świszczący oddech. W razie podejrzenia
reakcji anafilaktycznej wstrzymaj wlew.
Leki i sprzęt reanimacyjny powinny być w pobliżu.
Obserwacja dziecka pod kątem
niepożądanych objawów chemioterapii i
reakcji ubocznych
Zakażenie, krwawienie, niedokrwistość, nudności i
wymioty, zaburzenia odżywiania, owrzodzenia
śluzówek, łysienie
Inne objawy uboczne np. biegunka lub zaparcia, ból,
zaburzenia ciągłości skóry, zaburzenia wodno –
elektrolitowe, nefro/hepatotoksyczność,
neurotoksyczność, ogólne osłabienie, uszkodzenie
płuc, kardiotoksyczność, ototoksyczność
Obserwacja dziecka pod katem niepożądanych objawów
radioterapii
Objawy podobne są jak w przypadku chemioterapii
dodatkowo występuje suche lub wilgotne złuszczanie
się naskórka, suchość w ustach, ból gardła, utrata
poczucia smaku oraz zapalenie ślinianek przyusznych
PROCES PIELĘGNOWANIA PODCZAS
CHEMIOTERAPII
PROBLEM – bolesność jamy ustnej
spowodowana stanem zapalnym występującym
jako skutek działania leków cytostatycznych
CEL OPIEKI – zmniejszenie dolegliwości
bólowych
PLAN OPIEKI
– obserwowanie i zapobieganie stanom zapalnym
jamy ustnej,
-
Ocena stanu śluzówki,
-
Toaleta jamy ustnej aphtinem 4 do 6 razy
dziennie
-
Płukanie jamy ustnej szałwią i Tantum verde.
-
Podawanie potraw, które nie drażnią śluzówki
jamy ustnej
-
Zapobieganie wysychaniu w jamie ustnej poprzez
podawanie płynów niegazowanych
PROBLEM – nudności jako skutek działania leków
cytostatycznych.
CEL OPIEKI – zmniejszenie dolegliwości.
PLAN OPIEKI
-
obserwacja,
-
Pielęgniarka informuje lekarza o występujących
dolegliwościach,
-
Zastosowanie zgodnie ze zleceniem lekarza, środka
przeciwwymiotnego, który zwykle łagodzi dolegliwości,
-
Eliminowanie z pożywienia pokarmów smażonych,
wzdymających, zbyt słonych, słodkich oraz
wydzielających silne zapachy.
PROBLEM – wymioty jako skutek działania leków
cytostatycznych.
CEL OPIEKI – zapobieganie wymiotom oraz
zapewnienie bezpieczeństwa dziecku
PLAN OPIEKI
-
Obserwacja,
-
Zapewnienie komfortu psychicznego poprzez
zastosowanie zaleconych przez lekarza leków
przeciwwymiotnych,
-
Zapobieganie odwodnieniu poprzez prowadzenie
bilansu wodnego,
-
Przygotowanie ssaka próżniowego,
-
Zapewnienie bezpiecznej pozycji,
-
Zapobieganie zachłyśnięciu się,
-
Dokumentowanie dolegliwości.
PROBLEM – zaparcia jako skutek działania leków
cytostatycznych.
CEL OPIEKI – likwidacja dolegliwości.
PLAN OPIEKI
-
Wykonanie lewatywy oczyszczającej,
-
Założenie czopka glicerynowego,
-
Udokumentowanie skutku
● Problem –
biegunka jako skutek działania leków
cytostatycznych
● Cel opieki – zapobieganie odwodnieniu
● Plan opieki
-Obserwacja
-Zapewnienie intymności
-Zastosowanie pampersów
-Zapobieganie odwodnieniu poprzez prowadzenie bilansu
wodnego
-stosowanie diety eliminacyjnej
-odnotowanie w dokumentacji barwy, konsystencji oraz
ilości
oddanego stolca
-stosowanie leków zgodnie z zaleceniami lekarza
●Problem – bóle brzucha jako skutek działania leków
Cytostatycznych
● Cel opieki – zmniejszenie dolegliwości bólowych
● Plan opieki
-Obserwacja
-Zgłoszenie lekarzowi dolegliwości bólowych
-Ustalenie lokalizacji i czasu trwania bólu
-Obserwacja dziecka
-Podawanie leków przeciwbólowych i rozkurczowych zgodnie
z zaleceniem lekarza
-zastosowanie wygodnej pozycji zmniejszającej napięcie powłok
Brzusznych
-Masowanie brzucha
-Dokumentowanie dolegliwości
●Cel opieki – brak łaknienia i poczucia smaku jako skutek
stosowania chemioterapii
● Plan opieki – przywrócenie poczucia łaknienia
●Plan działania
-zastosowanie odpowiedniej diety
-podawanie posiłku w małych ilościach
-dbanie o estetykę podawanego posiłku
-Zachęcanie pacjenta
-unikanie przypraw i ostrych potraw
-dokumentowanie zaobserwowanych nieprawidłowości
●Problem – wypadanie włosów jako skutek stosowania
leków
Cytostatycznych
●Cel opieki – zapewnienie komfortu psychicznego
●Plan działania
-utrzymanie w czystości skóry głowy
-usuniecie resztek wypadających włosów
-zapewnienie intymności (peruka, chustka)
-zapobieganie wysychaniu skóry głowy
●Problem – obniżona odporność dziecka
●Cel opieki – zapobieganie zakażeniom
●Plan działania
-codzienna toaleta całego ciała ze szczególnym uwzględnieniem
Pielęgnacji stóp, dłoni i paznokci
-dokładne osuszanie skóry
-toaleta narządów moczowo-płciowych – toaleta po każdej mikcji
i wypróżnieniu, profilaktyczne stosowanie maści przeciwgrzybiczej
-dokładna obserwacja stanu skóry
-codzienna zmiana bielizny osobistej i pościelowej (w
szczególnych przypadkach dwa razy dziennie)
-stosowanie kremów ochronnych
-stosowanie tylko mydła w płynie
-unikanie używania pumeksu
-zachowanie czystości na Sali chorego, sprzętu i zabawek
-przestrzeganie podstawowych zasad higieny przez dzieci i
Opiekunów (edukacja rodziców i dzieci)
●Problem – niepokój i rozdrażnienie spowodowane faktem długiej
hospitalizacji i zmianą wyglądu
●Cel opieki – zmniejszenie napięcia spowodowanego faktem
długiej hospitalizacji
●Plan działania
1.Zapewnienie komfortu psychicznego poprzez:
-zapewnienie stałego kontaktu z psychologiem
-dostarczenie jasnych informacji dotyczących potrzeb dziecka
-współpracę z zespołem terapeutycznym
-zapewnienie kontaktu z rodziną
-organizowanie dzieciom zabaw
-częste przebywanie z dzieckiem
2.Okresowy pobyt dziecka w domu jako jeden ze sposobów
zmniejszających napięcie spowodowane długa hospitalizacją
●Problem – niepokój i rozdrażnienie spowodowane
dolegliwościami bólowymi
●Cel opieki – minimalizacja bólu oraz lęku przed bólem
●Plan działania
-Zapewnienie kontaktu z rodziną
- Współpraca z zespołem terapeutycznym
- stosowanie kremu Emla jako jednego ze środków
zmniejszających ból
-Zapewnienie potrzeby bezpieczeństwa
- informowanie dziecka o czynnościach, jakie będą przy nim
wykonywane
-Częste przebywanie z dzieckiem
-Okazywanie serdeczności podczas kontaktu z dzieckiem
●Problem – zaczerwienienie i obrzęk w miejscu wkłucia powstałe
na skutek wynaczynienia leku cytostatycznego
●Cel opieki - Likwidacja zaczerwienienia i obrzęku
●Plan działania
-obserwacja miejsca wkłucia
-Przestrzeganie standardu wkłucia dożylnego
-Przestrzeganie standardu higienicznego mycia rąk
-Przestrzeganie zasad bezpiecznego przygotowania i podania
leków cytostatycznych
-zastosowanie okładu przeciwobrzękowego
-w przypadku wynaczynienia postępowanie zgodne z procedurą
Przygotowania i podawania leków cytostatycznych.
● PROBLEM
–
nietolerancja na podawany lek cytostatyczny
●CEL OPIEKI – pilna obserwacja stanu pacjenta
●PLAN DZIAŁANIA
1.Szybkie reagowanie w przypadku zgłoszenia przez pacjenta lub
zaobserwowanie:
-nudności i wymiotów
-zaczerwienienia skóry
-wysypki
-chrypki
-bólu w okolicy lędźwiowej
-bólu brzucha
-zawrotów głowy itp..
2.Zatrzymanie wlewu dożylnego
3.Pilne powiadomienie lekarza o zaobserwowanych objawach
4.Dalsze postępowanie zgodne zaleceniami lekarza
5.Udokumentowanie faktu nietolerancji na lek
●PROBLEM
–
podwyższona temperatura ciała
●CEL OPIEKI – obniżenie podwyższonej temperatury ciała
oraz zapobieganie zakażeniom
●PLAN DZIAŁANIA
-obserwacja
-zgłoszenie faktu lekarzowi
-pobranie badań zgodnie z zaleceniami lekarza : posiew krwi
i moczu, wymaz z gardła i nosa, wymaz z okolicy odbytu
-podanie środka obniżającego temperaturę ciała
-w przypadku bardzo wysokiej temperatury zastosowanie
okładów ochładzających
-utrzymanie odpowiedniej temperatury w pomieszczeniu
-kontrolowanie temperatury po podaniu leku zalecanego
przez lekarza
-izolacja pacjenta
-odnotowanie wyników w indywidualnej karcie opieki i
karcie
gorączkowej
-zapewnienie odpowiedniej ilości płynów
-zmiana bielizny osobistej i pościelowej w przypadku
przepocenia
ZAPOBIEGANIE NASTĘPSTWOM KRWAWIEŃ I
UNIERUCHOMIENIA
Należy zwracać uwagę na pojawienie się objawów
Należy zwracać uwagę na pojawienie się objawów
krwawienia, w tym krwawienia z przewodu pokarmowego
krwawienia, w tym krwawienia z przewodu pokarmowego
i moczowo – płciowego oraz na naruszenie ciągłości skóry.
i moczowo – płciowego oraz na naruszenie ciągłości skóry.
Ograniczać do minimum ilość nakłuć skóry wykonywanych
Ograniczać do minimum ilość nakłuć skóry wykonywanych
w celu podania leku domięśniowo lub uzyskania dostępu
w celu podania leku domięśniowo lub uzyskania dostępu
do żyły.
do żyły.
Należy unikać leków zawierających aspirynę, która może
Należy unikać leków zawierających aspirynę, która może
upośledzić czynność płytek krwi.
upośledzić czynność płytek krwi.
Aby ograniczać ryzyko wystąpienia krwotocznego
Aby ograniczać ryzyko wystąpienia krwotocznego
zapalenia pęcherza, należy nakłaniać dziecko do picia
zapalenia pęcherza, należy nakłaniać dziecko do picia
dużych ilości płynów i częstego oddawania moczu.
dużych ilości płynów i częstego oddawania moczu.
Pozycję ciała dziecka należy zmieniać delikatnie, wskazane
Pozycję ciała dziecka należy zmieniać delikatnie, wskazane
jest stosowanie podkładek w miejscach narażonych na
jest stosowanie podkładek w miejscach narażonych na
odleżyny lub materaca przeciwodleżynowego.
odleżyny lub materaca przeciwodleżynowego.
Ważne jest prowadzenie właściwej pielęgnacji skóry,
Ważne jest prowadzenie właściwej pielęgnacji skóry,
zwłaszcza w okolicy ust i odbytu, gdzie najłatwiej dochodzi
zwłaszcza w okolicy ust i odbytu, gdzie najłatwiej dochodzi
do powstania owrzodzeń
do powstania owrzodzeń
Należy zwracać uwagę na pojawienie się objawów
krwawienia, w tym krwawienia z przewodu
pokarmowego i moczowo – płciowego oraz na
naruszenie ciągłości skóry.
Ograniczać do minimum ilość nakłuć skóry
wykonywanych w celu podania leku domięśniowo lub
uzyskania dostępu do żyły.
Należy unikać leków zawierających aspirynę, która
może upośledzić czynność płytek krwi.
Aby ograniczać ryzyko wystąpienia krwotocznego
zapalenia pęcherza, należy nakłaniać dziecko do picia
dużych ilości płynów i częstego oddawania moczu.
Pozycję ciała dziecka należy zmieniać delikatnie,
wskazane jest stosowanie podkładek w miejscach
narażonych na odleżyny lub materaca
przeciwodleżynowego.
Ważne jest prowadzenie właściwej pielęgnacji skóry,
zwłaszcza w okolicy ust i odbytu, gdzie najłatwiej
dochodzi do powstania owrzodzeń.
● zapobiegać wystąpieniu owrzodzeń
okołoodbytniczych
poprzez utrzymywanie tej okolicy w czystości,
stosowanie
nasiadówek, wietrzenie miejsc otarcia naskórka i
stosowanie
maści ochronnych oraz unikanie mierzenia
temperatury w odbytnicy.
ZAPEWNIENIE PRAWIDŁOWEGO NAWODNIENIA
●
poprzez prowadzenie bilansu płynów przyjętych i
wydalonych.
● zachęcanie dziecka do częstego picia płynów w
małych ilościach.
● w razie potrzeby podawanie płynów dożylnie.
STARANIE SIĘ O PRAWIDŁOWE ODŻYWIANIE DZIECKA
●
pozwolenie dziecku na spożywanie wszystkich
potraw, które lubi i toleruje.
ZAPOBIEGANIE ZAPALENIOM BŁON
ZAPOBIEGANIE ZAPALENIOM BŁON
ŚLUZOWYCH
ŚLUZOWYCH
Należy zwracać uwagę na wystąpienie objawów
załamania się stanu dziecka.
Dbać o higienę jamy ustnej. Dziecko powinno stosować
miękką szczoteczkę do zębów, często płukać usta. W
celu uśmierzenia bólu, zwłaszcza przed karmieniem
należy stosować środki miejscowo znieczulające.
Stosować preparaty ochronne do warg.
● co 12 godzin stosowanie leków przeciwwymiotnych w
celu
ograniczenia uczucia nudności.
● zachęcanie dziecka do jedzenia, gdy tylko poczuje głód.
● dbanie o apetyczny wygląd posiłków i miłą atmosferę
podczas
jedzenia.
ZAPOBIEGANIE WYSTĄPIENIU BÓLU
W miarę możliwości ogranicz ilość zabiegów
powodujących ból.
Podawaj leki przeciwbólowe według stałego schematu
dawkowania zapobiegającego wystąpieniu bólu i
często oceniaj jego skuteczność.
Wykorzystuj niefarmakologiczne środki uśmierzające
ból.
•Unikać stosowania gazików cytrynowo – glicerynowych
oraz innych środków drażniących. Nie stosować wody
utlenionej, która powoduje nadżerki, ani zawiesin
wodorotlenku magnezu, działających wysuszająco.
ZAPOBIEGANIE ZAKAŻENIOM
Kontrola miejsc potencjalnych infekcji, zwłaszcza jamy
ustnej, miejsca wkłuć oraz podrażnione obszary skóry i
błon śluzowych.
Ograniczenie do minimum kontaktów dziecka z osobami
chorymi zakaźnie.
Przestrzeganie zasad aseptyki podczas wykonywania
wszystkich zabiegów inwazyjnych, przy pozostałych
zabiegach stosowanie podstawowych zasad higieny.
Stosowanie zleconych leków.
Unikanie kontaktu dziecka z żywymi roślinami i
zwierzętami oraz spożywania surowych owoców i warzyw,
które mogą być źródłem patogenów.
Upewnienie się, że dziecko zostało poddane wszystkim
szczepieniom inaktywowanym zgodnie z kalendarzem
szczepień. W stanach immunosupresji nie podaje się
szczepionek zawierających żywe wirusy. W razie kontaktu
dziecka z chorym na ospę wietrzną należy podać
immunoglobulinę przeciwko wirusowi ospy/półpaśca.
Dziękuję za uwagę.
Dziękuję za uwagę.