SKOK WZWYŻ TECHNIKĄ 

NATURALNĄ I „FLOP”

HISTORIA

1864 – rozegranie pierwszych oficjalnych zawodów skoku 
wzwyż w Anglii
1865 – sformowanie przepisów, w tym zapisu o możliwości 
wykonania jedynie trzech prób na każdej wysokości
1874 - pokonanie pierwszy raz wysokości sześciu stóp (1,83 
m) przez Marshalla Brooksa
1928 – wprowadzenie skoku wzwyż kobiet do konkurencji 
olimpijskich
1935 – wprowadzenie techniki przerzutowej przez 
K.Jonsona
1968 - zapoczątkowanie na olimpiadzie w Meksyku stylu 
flop przez Amerykanina Dicka Fosbury'ego

FAZY SKOKU WZWYŻ

1.

ROZBIEG

2.

ODBICIE

3.

LOT

4.

LĄDOWANIE

TECHNIKA NATURALNA

1.

ROZBIEG.
Skoczek wykonuje pod kątem 45° do poprzeczki. Długość 
rozbiegu nie powinna przekraczać 8 kroków biegowych w 
linii prostej. 

2.

ODBICIE.

      Faza amortyzacji - podczas przedostatniego kroku 

skoczek nieco przysiada, a w czasie ostatniego lekko 
wysuwa nogę odbijającą. Trwa ona aż do momentu w 
którym noga odbijająca przestanie się uginać.
Następnie ma miejsce faza dynamicznej pracy nogi 
odbijającej faza właściwego odbicia, wyprostu, który 
nadaje ciału ostateczne przyśpieszenie.

    

3. LOT.

powinien się odbywać po linii stanowiącej 
przedłużenie rozbiegu, nad poprzeczką tułów 
powinien być lekko pochylony do przodu.

  -Kolejność przechodzenia poszczególnych części 

ciała:

1.

Noga wymachowa 2. tułów, głowa, noga 
odbijająca

4. LĄDOWANIE.

odbywa się na nogę wymachową. Po 
poprawnym odbiciu skoczek powinien w 
piaskownicy utracić równowagę w tył lub ku 
poprzeczce.

TECHNIKA „FLOP”

1.ROZBIEG.
Zawodnik wykonuje od 8-10 kroków biegowych, 

rozbieg wykonuje się po łuku, nie należy biec wzdłuż 
poprzeczki, odbicie następuje z nogi dalszej od 
poprzeczki, powinno nastąpić mniej więcej w linii 
rozbiegu na wysokości pierwszego stojaka w 
odległości 50-110cm.

2.ODBICIE.
Noga odbijająca prawie wyprostowana, postawienie 

stopy zaczyna się od pięty. Kierunek obrotowy ciała 
nadaje noga atakująca (zgięta w stawie 
kolanowym). 

3.LOT.
Odbywa się tyłem do poprzeczki. Skoczek przenosi 

swoje ciało częściami nad poprzeczką. Po 
przejściu bioder nad poprzeczką następuje 
wyprost nóg w stawach kolanowych i zgięcie w 
stawach biodrowych.

4. LĄDOWANIE.
Odbywa się na barki i plecy, niektórzy zawodnicy 

wykonują przewrót w tyłlub leżenie przewrotne, 
co należy uznać za naturalną formę zakończenia 
skoku.

REKORDY

MĘŻCZYŹNI
Świat – Sotomayor – 2,45m.
Polska – Partyka – 2,38m.

KOBIETY
Świat – Kostadinowa – 2,09m.
Polska – Bułkowska – 1,97m.

PRZEPISY

Odbijamy się jedną nogą
3 nieudane próby następujące po sobie eliminują zawodnika 
z dalszego udziału w konkursie
Zawodnik może rozpocząć skoki od dowolnej wysokości 
( ale nie niższej niż ustalona regulaminem zawodów)
Długość poprzeczki od 398 – 402cm. Nie cięższa niż 2kg.
Podpórki naprzeciwko siebie, skierowane do wewnątrz
Zeskok gąbkowy musi mieć wymiary 5 x 3m. I wysokość 
zapewniającą bezpieczeństwo podczas lądowania.
Przy jednakowym wyniku zwycięża zawodnik, który ostatnią 
wysokość pokonał najmniejszą ilością prób.