TKANKA ŁĄCZNA PŁYNNA (KREW I LIMFA)

TKANKA ŁĄCZNA

PŁYNNA

(KREW I LIMFA)

Frank Agnieszka

Krew

Krew jest to rodzaj płynnej

tkanki łącznej, krew krąży w
systemie żył i tętnic, a do
poszczególnych komórek
ciała dociera za
pośrednictwem naczyń
włosowatych.

Funkcje krwi (1):

 Rola oddechowa - dostarcza z

układu oddechowego wszystkim

komórkom ciała tlen

 Rola odżywcza - zaopatruje

wszystkie komórki w materiały

budulcowe i energetyczne

 Rola wydalnicza – usuwa zbędne

produkty metabolizmu – przede

wszystkim dwutlenek węgla i związki

azotu

 Rola termoregulacyjna – pomaga w

utrzymaniu stałej temperatury ciała

Funkcje krwi (2):

 Rola immunologiczna – pozwala

na utrzymanie swoistości
biochemicznej, czyli uczestniczy w
procesach odpornościowych

 Równowaga (Homeostaza) wodno

- mineralna – tworzy płynne
środowisko wewnętrzne organizmu

 Rola transportowa i koordynująca

- rozprowadza w organizmie hormony

Każdy rodzaj tkanki

łącznej – krew składa

się z :

1. Substancji międzykomórkowej –

OSOCZA – ok. 55% objętości
pełnej krwi

2. Elementów morfotycznych –

KRWINEK (czerwonych, białych,
płytek krwi) –

ok.45% objętości pełnej krwi

Charakterystyka OSOCZA

 Lekko żółtawa ciecz, której 90% stanowi woda
 Rozpuszczone są w niej związki organiczne (9%)

z czego 7-8% to białka:

a) Albuminy – decydują o ciśnieniu onkotycznym –

wędrówka wody z łożyska do tkanek i

odwrotnie. Ulegają zmianie w czasie ciąży lub

choroby. Stanowią prawie 55% wszystkich

białek. Są wytwarzane w wątrobie i ich główną

funkcją jest wiązanie wody dzięki tzw. ciśnieniu

onkotycznemu. Jeśli albumin zabraknie, to woda

"ucieka" z łożyska krwionośnego np. do tkanek,

tworząc obrzęki. Albuminy pełnią także funkcje

nośnika dla innych substancji, np. hormonów.

b)Globuliny (Gammaglobuliny) –

przeciwciała, decydują o odporności
organizmu, procesy immunologiczne.
Globuliny są bardzo niejednorodną grupą
dzielącą się na alfa1, alfa2, beta i gamma-
globuliny. Inny podział uwzględniający ich
budowę wyróżnia mukoproteiny i
glikoproteiny (połączenia białek z
węglowodanami), lipoproteiny (połączenia
z lipidami), globuliny wiążące jony metali
(np. transferyna wiążąca żelazo czy
ceruloplazmina będąca magazynem
miedzi) oraz gamma-globuliny (które
dzielą się na podtypy określane literami
alfabetu: G, A, M, D, E).

c) Fibrynogen – białko rozpuszczone
w osoczu, gdy krew krzepnie

przekształca się w formę włóknikową,

nierozpuszczalną – fibrynę (włóknik).

Fibrynogen jest kolejnym białkiem

osocza, wytwarzanym

w wątrobie. Z fibrynogenu powstają pod

wpływem trombiny cząsteczki fibryny,

które tworzą sieć włókien składającą się

na skrzep krwi

d) Plazma krwi – osocze pozbawione

fibrynogenu, surowica stanowiąca

roztwór białek i innych związków

organicznych

i nieorganicznych, odwłóknione osocze

W skład osocza wchodzą:

e) Glukoza – cukry proste (droga hormonalna)
f) Aminokwasy z rozkładu białek
g) Kwasy tłuszczowe
h) Produkty przemiany materii (mocznik,

amoniak, kwas moczowy) – szkodliwe związki

azotowe

i) Hormony w osoczu (endokrynologia) gruczoły

wydzielania wewnętrznego, gruczoły

dokrewne

j) Witaminy rozpuszczalne w wodzie i w

tłuszczach – A,D,E,K

 Związki nieorganiczne (ok.1%)
k) chlorek sodu, jony wapnia,

potasu,

magnezu, żelaza
Osocze odpowiada za ciepło

Elementy morfotyczne

krwi

ERYTROCYTY (krwinki czerwone)

LIMFOCYTY (krwinki białe)

TROMBOCYTY (płytki krwi)

Od lewej do prawej:

erytrocyt, trombocyt,

leukocyt

ERYTROCYTY

(krwinki czerwone)

Prawidłowy erytrocyt ludzki jest

okrągłą, dwuwklęsłą w środku
komórką o średnicy 6-9 μm.

Głównym zadaniem erytrocytów jest

przenoszenie tlenu i dwutlenku węgla,
co jest możliwe dzięki obecności w
nim czerwonego barwnika
hemoglobiny, który ma zdolność do
nietrwałego wiązania tlenu i
przechodzenia w oksyhemoglobinę

Zdrowy, młody mężczyzna ma około

5,4 mln/mm

erytrocytów w krwi

obwodowej, kobieta około 4,5

mln/mm

, natomiast noworodek około

7 mln/mm

. Ilość erytrocytów w

organizmie człowieka może się

zmieniać - zależy to m.in. od miejsca, w

którym człowiek się znajduje i

ciśnienia jakie tam panuje.

Wszystkie komórki krwi są wytwarzane

w szpiku kostnym, gąbczastej tkance

znajdującej się wewnątrz kości w

procesie erytropoezy z komórek

macierzystych erytrocytów, tzw.

erytroblastów

Krwinki czerwone nie dzielą się. Nie mogą

pełnić normalnych funkcji komórkowych, nie

mają też mechanizmu, który mógłby

naprawiać powstające w nich z czasem

uszkodzenia i po kilku miesiącach użytecznego

życia (ok. 120 dni) ulegają zniszczeniu w

śledzionie. Słabnące erytrocyty wyłapywane

są przez układ siateczkowo – śródbłonkowy

śledziony i w mniejszym stopniu przez

wątrobę. Jego komórki pożerają stare krwinki

i rozkładają hemoglobinę do aminokwasów i

hemu, który następnie pozbawiany jest żelaza.

Powstaje wówczas biliwerdyna, która zostaje

przekształcona przez hepatocyty – komórki

wątroby w żółtą bilirubinę, wydzielną jako

składnik żółci

LEUKOCYTY – krwinki

białe

 Krążą we krwi w ilości od 4 tys. do

10 tys. w 1 mililitrze.

 Jest to niejednorodna grupa

obejmująca:

Granulocyty – posiadają ziarnistości
Limfocyty (agranulocyty) – nie

posiadają ziarnistości

Monocyty

GRANULOCYTY dzielą

się z kolei na:

a) obojętnochłonne(neutrofile)
b) kwasochłonne (eozynofile)
c) zasadochłonne (bazofile)

Granulocyty

obojętnochłonne(neutrofil

Jest ich najwięcej, są najważniejszymi

"policjantami" naszego ustroju, pożerają
(fagocytują) i trawią niepożądanych
intruzów (głównie bakterie). Mają
zdolność do fagocytozy, ilość zwiększa
się w stanach zapalnych (infekcje),
lokalizują i niszczą ogniska zaplane (w
tych miejscach pojawia się ropa).

Granulocyty

kwasochłonne (eozynofile)

Niszczą obce białka, ich

liczba wzrasta znacznie w
chorobach alergicznych i
pasożytniczych.

Granulocyty

zasadochłonne (bazofile)

To najmniej liczna grupa,

mają zdolność do fagocytozy i
ruchu;

wydzielają heparynę - czynnik

powstrzymujący krzepnięcie
krwi

Rozmaz krwi człowieka: a – bezjądrzaste erytrocyty

b – neutrofil, c – eozynofil, d – limfocyt.

LIMFOCYTY

Pochodzą z różnych narządów

(szpik, grasica, węzły chłonne,
śledziona) i dzielą się na różne
grupy.

Zasadniczym podziałem obejmuje:
a) limfocyty T
b) limfocyty B

Limfocyty T

Powstają w czerwonym szpiku

kostnym, skąd wędrują do grasicy

i tam nabywają cech

immunologicznych, skąd wzięło się

określenie grasicozależne.

odpowiadają za reakcje

odpornościowe typu

komórkowego, czyli takie, w

których uczestniczą całe komórki.

Limfocyty B

Powstają w układzie

limfoidalnym, głównie w
czerwonym szpiku kostnym. Nie
przechodzą przez grasicę skąd
określenie szpikozależne.
Odpowiedzialne za tworzenie
przeciwciał (reakcje
odpornościowe).

MONOCYTY

Powstają w szpiku, w układzie

siateczkowo – śródbłonkowym. Żyją 3 –
5 dni fagują we krwi i otaczających
układach duże ilości bakterii i
skrawków obumarłych tkanek. Są
największe spośród białych ciałek krwi.
Są strażnikami czystości biochemicznej
organizmu. Posiadają zdolności
fagocytozy. Nazywa się je makrofagami.

PŁYTKI KRWI -

TROMBOCYTY

 Są fragmentami bardzo dużych komórek -

megakariocytów, powstających w szpiku kostnym.

 Średnio w 1 ml krwi znajduje się 250 tys. płytek.

Ich czas "przeżycia" wynosi 8-10 dni.

 Płytki krwi odgrywają bardzo dużą rolę w

hamowaniu krwawienia (w hemostazie).

 Przyczepiają się w miejscu uszkodzenia naczynia
i tworzą czop zatykający jak korek powstałą

przerwę. Ponadto z płytek uwalniają się

substancje kurczące krwawiące naczynia, co

dodatkowo hamuje krwawienie.

 Spadek liczby trombocytów nazywamy

małopłytkowością i może grozić wykrwawieniem.

LIMFA (czyli chłonka)

(1)

• krąży we własnym łożysku, które

tworzą naczynia limfatyczne

• jest płynem śródtkankowym

powstałym na skutek przesączania
się osocza krwi z naczyń
włosowatych do przestrzeni
międzykomórkowych.

LIMFA (czyli chłonka)

(2)

• Osocze stanowi jej część płynną, w której

zanurzone są leukocyty. Limfa,

obmywając wszystkie komórki organizmu,

dostarcza im substancji odżywczych oraz

zwalcza inwazje bakteryjne. Z przestrzeni

międzykomórkowych limfę zbierają

przewody chłonne, wpadające do żyły

głównej układu krwionośnego i w ten

sposób płyny limfatyczne powracają do

krwioobiegu.

Funkcje chłonki:

Rozprowadza po organizmie limfocyty

zabierane z węzłów chłonnych. Bierze
także udział w transporcie tłuszczów
pokarmowych stąd lekko żółtawe
zabarwienie, ta część limfy rozpoczyna
bieg od jelita cienkiego. Pełni istotną rolę
w mechanizmach obronnych organizmu
przed zakażeniami, ponieważ bakterie, a
nawet komórki nowotworowe, zanim
dostaną się z tkanek do krwi, zostają
zatrzymane w węzłach chłonnych.

Document Outline