Hierarchia i cele rehabilitacji:
Rehabilitacja jest całością starań podejmowanych wobec osoby niepełnosprawnej.
Przyśpieszenie powrotu do zdrowia, zapobieganie trwałej utracie funkcji chorego
układu ( rehabilitacja medyczna)
Zaakceptowanie przez chorego samego siebie w zmienionych niekorzystnych
warunkach życia
• Umożliwienie osobie niepełnosprawnej optymalnego poziomu funkjonowania
• społecznego.
• Zapewnienie osobie niepełnosprawnej godziwego życia w poczuciu pożyteczności
• społecznej, zawodowej i bezpieczeństwa społecznego.
• Mobilizuje i rozwija istniejący potencjał psychofizyczny, dąży do całkowitego
włączenia niepełnosprawnego w normalne życie.
Udzielenie pomocy osobie niepełnosprawnej musi obejmować działania o charakterze
socjalnym, psychologicznym, pedagogicznym, medycznym i technicznym, słowem:
ma być obecna we wszystkich obszarach życia. W przeciwnym razie chory bardzo
szybko podda się zwątpieniu i nie będzie widział sensu dalszych wysiłków.
Kiedy pacjent osiągnie już zamierzony stan, z równie dużym zaangażowaniem trzeba
dbać o to, aby
efekty
pracy rehabilitacyjnej zostały utrwalone i utrzymywane.
Podejście fizjoterapeuty do pacjenta
Fizjoterapeuta pracuje z ludźmi, którym pomaga poprzez
ćwiczenia ruchowe. Nie wystarczająca jest w tym zawodzie tylko
wiedza o tym, jakie ćwiczenia należy wykonywać w konkretnych przypadkach .
Ważna jest także:
•
•
- Chęć niesienia pomocy pacjentom
•
- Psychologiczne podejście fizjoterapeuty do
pacjenta
•
- Umiejętność nawiązywania kontaktu z pacjentami, którzy w większości przypadków nie
potrafią pogodzić się z
tym, co
ich spotkało. Czasami izolują się od świata, zamykają w sobie, albo
obwiniają innych za swoje nieszczęście.
•
- Fizjoterapeuta powinien posiadać zdolność empatii,
•
- Powinien zrozumieć pacjenta, uszanować jego uczucia i
odczucia
•
-
•
Ka
żdy pacjent jest inny, w każdym przypadku należy dobrać indywidualne ćwiczenia
i
zabiegi, co pewien czas je
weryfikując.
•
Fizjoterapeuta powinien motywować pacjentów do ćwiczeń - niektórzy potrzebuj
ą
pochwał,
dobrego
słowa, pocieszenia, na innych działa tylko ostre słowa.
•
Fizjoterapeuta w stosunku do pacjenta powinien być cierpliwy, kulturalny, taktowny
•
Powinien budzić zaufanie pacjentów
•
Fizjoterapeutę obowiązuje tajemnica zawod
owa
.
•
Powinien być wrażliwy na innych ludzi,
Wytrzymałość(psychiczna i fizyczna)
OSOBA REHABILITOWANA JAKO PODMIOT
- podmiotowe, a nie przedmiotowe traktowanie osoby niepełnosprawnej
•
- osobie rehabilitowanej zapewniona jest fachowa pomocy, której mu udziela tzw. zespół
rehabilitacyjny (należy do niego: lekarz specjalista w rehabilitacji, fizjoterapeuta, psycholog, asystent
socjalny, pedagog specjalny)
•
- każdej osobie, której grozi trwała niepełnosprawność, należy ustalić indywidualny program
rehabilitacji
•
- osoba rehabilitowana powinna
być otoczona opie
ką psychologa, który pomoże choremu pogodzić się
z nieodwracalnością swojego kalectwa
•
- osoba niepełnosprawna powinna
mieć zapewnione
godziwe życie w poczuciu pożyteczności
społecznej i zawodowej
•
- zaakceptowanie osoby niepełnosprawnej przez rodzinę, środowisko i otoczenie
•
- możliwość powrotu osoby niepełnosprawnej do życia w społeczeństwie
społeczeństwo powinno ułatwić takiej osobie włączenie się w codzienne życie społeczne. Na pewno nie
powinno izolować i odpychać tej osoby od siebie.
•
- możliwość powrotu osoby niepełnosprawnej do pracy
•
- pomoc w planowaniu i wstępnym organizowaniu życia osoby niepełnosprawnej po powrocie ze
szpitala
•
- udzielenie pomocy osobie niepełnosprawnej i jego rodzinie ( m.in. zapewnienie egzystencji
materialnej)
•
- likwidowanie barier architektonicznych, które uniemożliwiają osobie niepełnosprawnej poruszanie
się wózkiem lub innym sprzętem ortopedycznym
możliwość poruszania się na osiedlu, w mieście, po drogach I WE WŁASNYM MIESZKANIU
•
- osoba niepełnosprawna powinna mieć możliwość nauki i korzystania z dóbr kultury
- wyzbycie się przez społeczeństwo stereotypów na temat osób niepełnosprawnych
ZASADY DOBORU ŚRODKÓW,FORM I
METOD W MASAŻU
MASAŻ
• Masaż -jest to ściśle określone oddziaływannie
bodzcami mechanicznymi na tkanki organizmu żywego
przy biernym zachowaniu się masowanego. Masażem
nazywamy zespół różnych zabiegów maualnych,które w
sposób mechaniczny przez powierzchnię ciała działają
na:
• -skórę
• - tk.podskórną
• -mięśnie
• - torebki i więzadła stawowe
• - także w postaci zmian odruchowych na ukł. krążenia,
• nerwowy, wewnątrzwydzielniczy ,do narządów
wewnętrznych włącznie.
OGÓLNE PRZECIWWSKAZANIA DO MASAŻU
KLASYCZNEGO:
Ciąża i menstruacja
Brak zlecenia lekarskiego
Hemofilia
Żylaki
Miażdżyca
Skaza naczyniowa
Krwawienia, krwotoki lub możliwość ich wystąpienia
Nadciśnienie
Wszelkie stany zapalne (RZS w okresie zaostrzenia
choroby)
Choroby o podłożu bakteryjnym,
wirusowym i
pasożytniczym
WSKAZANIA OGÓLNE DO MASAŻU
KLASYCZNEGO:
• · Zlecenie lekarskie
• · Masaż odchudzający i relaksacyjny
• · Psychonerwice
• · zaburzenia. statyki (......)
• · Masaż kondycyjny w sezonie martwym
• * U dzieci z krzywicą
W masażu klasycznym wyróżnia się 7
podstawowych technik, są to:
• Oklepywanie
• Wibracja
• Wstrząsanie
• Głaskanie - sprężyste odkształcanie tkanek naskórka.
• Rozcieranie - sprężyste odkształcanie tkanki łącznej.
• Ugniatanie - sprężyste odkształcanie tkanki mięśniowej.
• Niektórzy autorzy podają jako odrębną
(dodatkową) technikę wałkowanie lub mobilizację
stawów (ruchy bierno-czynne w stawach)
GŁASKANIE-
każdy masaż rozpoczynamy i kończymy
głaskaniem!
Przeciwwskazania:
-choroba Burgera
- przeciwwskazania do robienia masażu
• ROZCIERANIE
• Wskazania:
• - przykurcze
• - blizny
• - zrosty
• - stany pourazowe np.stłuczenia, nadwichnięcia,
skręcenia, wylewy krwawe, wysieki, zgrubienia
• torebki stawowej
• - w masażu sportowym rozcieranie ma zastosowanie
przy rozgrzewce stawów i mięśni
Przeciwwskazania:
• Rozcierań podłużnych nie wykonujemy w stanach
zapalnych ścięgien, pochewek ścięgnistych
• - w miejscu obrzęku w stanach zapalnych zwłaszcza
podostrych
• - choroba Burgera
• - skaza naczyniowa
• - przebyte zakrzepowe zapalenie żył
• - świeżo podawane blokady
• przeciwwskazania do masażu
UGNIATANIA
• Rodzaj techniki ugniatania zależy od:
• - kształtu mięśnia,
• - powierzchni masowanej,
• - wielkości mięśnia,
• - stanu bólowego,
• - wieku ,płci i jednostki chorobowej.
•
• Wskazania:
• -w leczeniu niedowładów, porażeń oraz zaników
mięśniowych
• -mięśnie zmęczone wysiłkiem fizycznym
• -blizny
• -zrosty w powięziach i ścięgnach
• Przeciwwskazania:
• - ugniatań podłużnych nie wykonujemy przy obniżonym
napięciu mięśni
• - ugniatań poprzecznych nie wykonujemy w rwie
kulszowej, u małych dzieci, w porażeniu
• spastycznym, choroba Heinego-Medina
OKLEPYWANIA
• Dobór sposobu oklepywania zależy od:
• - okolicy stosowania masażu,
• - od grubości tkanki masowanej,
• - stanu fizjologicznego i patologii tkanki masowanej,
• - zadania jakie ma spełniać oklepywanie.
Przeciwwskazania:
• - silny ból
• - wzmożenie napięcia mięśniow
ego
• - kruchość ścian naczyń krwiono
śnych
,
• - żylaki
• - po wzmożonym wysiłku fizyczny
m
,
• - w spastyczności (w przebiegu p
oraże
ń spastycznych ),
• - dyskopatie
• - osteoporoza
• - w przykurczach mięśniowych
• - w skoliozach po stronie przykurczonych mięśni.
• - otyłość
• - Obrzęki
• - Choroba Burgera
• - osoby starsze, u dzieci, po ciężkich zabiegach operacyjnych
WIBRACJA:
• Wskazania:
• - w chorobach układu
oddec
howe
go
,
• - w leczeniu sztywności karku,
• - w wzmożonym napięciu mięśni,
• - w chorobie zwyrodnieniowej.
•
• Przeciwwskazania:
• - porażenie spastyczne
• - choroba Burgera
• - choroba Raynauda
• - przeciwwskazania do stosowania masażu
WAŁKOWANIE
• ma szczególne zastosowanie w m
asażu
ple
ców, ramion i ud. Robione wolno dział
a
uspokaja
jąco, a mocno i szybko-pobudzająco.
Ta
technika
masażu ma duże zastosowanie w
sporcie.
ZASADY DOBORU ŚRODKÓW,FORM I METOD
FIZYKOTERAPII
• Fizykoterpia - jedna z form fizjoterapii i część
medycyny fizykalnej, w której na organizm
oddziałuje się rozmaitymi bodźcami
fizycznymi, pobieranymi z natury lub
wytwarzanymi specjalnymi urządzeniami.
Działy fizykoterapii:
Elektroterapia - Stymulacja za pomocą prądu
elektrycznego stosowana jest do:
• -
leczenie różnych stanów patologicznych tkanki nerwowo-
mięśniowej
• - polepszania lokalnego krążenia i zdrowienia tkanek
• - zmniejszenia bólu
• - zwiększania zakresu ruchu i siły mięśniowej
•
• Cele elektroterapii: działanie na objawy wtórne choroby lub
urazu w celu łagodzenia odczuć bólowych, poprawy ukrwienia,
zmniejszenia napięcia mięśni szkieletowych poprzecznie
prążkowanych i gładkich, pobudzenia skurczu mięśni
osłabionych i odnerwionych oraz osiągnięcia korzystnego
punktu wyjścia do rozpoczęcia zabiegów
Magnetoterapia
- metoda leczenia pulsującym
polem magnetycznym niskiej częstotliwości
• Wskazania:
• -choroby narządu ruchu (pourazowe, zwyrodnieniowe, zapalne),
-osteoporoza,
-schorzenia układu krążeniowego,
-nerwowego, oddechowego,
-choroby ginekologiczne i dermatologiczne
•
• Przeciwwskazania:
• -cukrzyca,
-ciąża,
-nowotwory,
-ciężkie zaburzenia układu krążenia,
-rozrusznik serca,
-ostre choroby infekcyjne,
-gruźlica,
-nadczynność tarczycy
Leczenie Ultradzwiękami
- podczas zabiegu
wykorzystuje
się drgania mechaniczne o
częstotliwości 800-24000 kHz.
• Wskazania:
• -bóle poamputacyjne
-szczękościsk
• -nerwoból nerwu trójdzielnego
• -owrzodzenie goleni
• -choroba zwyrodnieniowa stawów
• -zespoły bólowe w przebiegu choroby zwyrodnieniowej
stawów szyjnego odcinka kręgosłupa
-bóle pleców i krzyża
-zespół bólowy rwy kulszowej
-blizny
Przeciwwskazania:
• -nowotwory
• -ciąża
• -czynne procesy gruźlicze
• -skazy krwiotwórcze
• -niewydolność krążenia
• -zaburzenia rytmu serca
• -wszczepienie sztucznego rozrusznika serca
• -zaburzenia ukrwienia obwodowego
• -zakrzepowe zapalenie żył
• -ostre procesy zapalne i stany gorączkowe
• -ciężki stan ogólny i wyniszczenie
• -nie zakończony zrost kości
• -stany po terapii RTG
• -obecność w tkankach metalowych ciał obcych
•
-nerwicę wegetatywną znacznego stopnia
Laseroterapia
–
leczenie przy użyciu lasera.
Urządzenia laserowe dzielą się na dwie
podstawowe grupy:
lasery wysokoenergetyczne zwane też chirurgicznymi
• lasery niskoenergetyczne zwane biostymulacyjnymi.
Wskazania:
• -Stany zapalne ścięgien, pochewek, kaletek
• -Zespół bolesnego barku
• Zespół łokcia tenisisty
• Zespoły bólowe kręgosłupa
• Choroba zwyrodnieniowa stawów
• Stany pourazowe
• Stany zapalne nerwów
• Utrudniony zrost kostny
Przeciwwskazania:
• -nowotwory
• -ciąża
• -menstruacja
• -wszczepiony rozrusznik serca
• -uogólnione choroby bakteryjne
• -choroby przebiegające z gorączką
• -epilepsja
• -stany uczuleń na światło
• -nie
wyrównana
cukrzyca
• -na
dczynność gr
uczołów dokrewnych
• -naświetlanie okolic oczodołów i gałek ocznych
• Światłolecznictwo
- metoda leczenia światłem
wykorzystująca jego naturalne (helioterapia) lub sztuczne
źródła (aktynoterapia), emitujące głównie promienie
podczerwone (sollux), nadfioletowe (lampa kwarcowa) lub
skojarzone światło obu typów promieniowania.
• Promieniowanie podczerwone stosuje się w:
• -przewlekłych i podostrych procesach zapalnych i
reumatycznych stawów oraz części miękkich kończyn;
• -przewlekłych i podostrych stanach zapalnych jamy nosowej,
zatok przynosowych, ucha zewnętrznego i stawów żuchwy;
• -nerwobólach oraz zespołach bólowych; O stanach po
zapaleniu bakteryjnym,odmrożeniu i uszkodzeniu
promieniami rtg lub UV; O chorobach naczyń krwionośnych i
obwodowych np. choroba Reynaud;
• -naciekach i ropniach tkanek miękkich, naciekach po zbyt
płytko podanych zastrzykach;
• -jako zabieg przygotowawczy przed masażem, kinezyterapią
i niektórymi zabiegami z zakresu elektrolecznictwa, jak np.
jontoforeza.
• Przeciww
ska
zania do z
abieg
ów ze
świa
tłe
m podczerwonym:
• Czynna gruźlica płuc
• Nie wyrównane wady serca
• Niewydolność krążenia
• Zdo
lnoś
ć do krwawień
• Epilepsja
• Stany podciśnienia tętniczego
• Stany bardzo wysokiego ciśnienia
• Stany gorączkowe
• Menstruacja
• Nowotwory
•
Wskazania do stosowania promieniowania nadfioletowego:
•
-chorobach uszu, nosa, gardła, nawracających anginach, alergicznych nieżytach nosa,
przewlekłych zapaleniach oskrzeli;
•
-krzywicy;
•
-wszystkich anemiach z wyjątkiem złośliwych – niski poziom żelaza we krwi, zmniejszona ilość
hemoglobiny i erytrocytów;
•
-chorobach gośćcowych (wskazaniem będą wszystkie destrukcyjne i zwyrodnieniowe formy gośćca,
przeciwwskazaniem ostre zapalenie stawów);
•
-gośćcu tkanek miękkich, a więc powięzi, więzadeł, czy mięśni w najbliższym sąsiedztwie stawów;
•
-myalgiach;
•
-neuralgiach;
•
-stanach po półpaścu;
•
-trudno gojących się ranach;
•
-trądziku pospolitym;
•
-wyłysieniu plackowatym;
•
-utrudnionym zroście kości;
•
-niedoczynności gruczołów wewnętrznego wydzielania, jak tarczyca, jajniki.
•
•
Przeciwwskazania do stosowania promieniowania nadfioletowego:
•
-nowotwory złośliwe narządów wewnętrznych;
•
-zaawansowana miażdżyca;
•
-stany gorączkowe bez względu na pochodzenie;
•
-osoby powyżej 70 roku życia;
•
-fotosensybilizacja, obojętnie czym jest spowodowana;
•
-nadczynność tarczycy;
•
-cukrzyca wieku średniego i starczego;
•
-choroby psychiczne przebiegające z nadmierną pobudliwością;
•
-padaczka;
•
-niewydolność mięśnia sercowego;
•
-wodobrzusze;
•
-choroby nerek.
ZASADY DOBORU ŚRODKÓW, FORM i
METOD KINEZYTERAPII:
do kinezyterapii o działaniu ogólnym
zaliczamy następujące rodzaje ćwiczeń:
• 1. ćwiczenia
ogólnousprawniają
ce
/
og
ólnok
ondy
cyjn
e
• 2.
ćwiczenia gimnastyki
porannej
• 3.
ćwiczenia w wodzie
• 4. sport inwalidów
•
ĆWICZENIA W WODZIE
cele:
•
- uzyskanie odciążenia, a przez to:
•
- zmniejszenie nacisku powierzchni stawowych przy ruchach
•
- zmniejszenie bólu przy ruchach
•
- uzyskanie komfortu psychicznego
wskazania:
•
- upośledzenie wydolności ogólnej
•
- osłabienie siły mięśniowej
•
- zaburzenia koordynacji ruchowej
•
- spadek wytrzymałości
•
- patologiczne napięcia mięśni
wynikające ze
zmian ośrodkowego układu
nerwowego (napięcia
spastyczne)
•
- zaburzenia chodu
przeciwwskazania:
•
- stany zapalne stawów i tkanek okołostawowych
•
- stany bezpośrednio po zwichnięciach i innych urazach stawowych
•
- stany zapalne żył
•
- stany po zabiegach operacyjnych przed wyjęciem szwów (konsultacja z lekarzem)
•
- występowanie bólu przy ćwiczeniach (silne nie ustępujące dolegliwości)
•
- temperatura powyżej 38°
•
- ciśnienie skurczowe powyżej 160 rozkurczowe powyżej 100
•
- ogólny ciężki stan pacjenta
•
- stan po tomografii komputerowej z kontrastem
•
- stan po nakłuciu dolędźwiowym (np. pobieranie płynu mózgowo-rdzeniowego)
•
- niewydolność układu krążeniowo-oddechowego
•
- schorzenia internistyczne
•
- ostre stany zapalne
•
- owrzodzenia, otwarte rany grożące krwawieniem
•
- grzybice
•
choroby przebiegające z utratą świadomości
•
ĆWICZENIA OGÓLNOKONDYCYJNE (OGÓLNOUSPRAWNIAJĄCE)
•
- są to ćwiczenia kształtujące
•
- wykonywane z przyborami, przy drabince, na ławeczce lub ze
współćwiczącym
cel
•
- podniesienie
ogólnej spraw
ności i wydolności fizycznej ustroju
•
- kształtowanie
prawidłowej p
ostawy
•
- poprawa
koordynacji ruchow
ej
•
- nauka nawyku
celowości i płynności
ruchów
•
-
zachowanie pełn
ego zakresu
ruchomości w stawach, długości, elastyczności oraz siły i
wytrzymałości mię
śni
•
- wyrabia
nie
aktywności i samodzielności przez czynnik współzawodnictwa występujący
prawie zawsze w tej grupie ćwiczeń
wskazania
•
-
ćwiczenia
te powini
en
wykonywać każdy chory niezależnie od ćwiczeń specjalnych
dostosowanych do
konkretnej dysfunkcji narzą
du ruchu lub choroby
przeciwwskazania
•
- stany zapalne stawów i tkanek
okołostawowych
•
- stany bezpośrednio po zwichnięcia
ch i innych urazach stawowych
•
- stany zapalne żył
•
- rany skóry, mięśni i tkanek miękkich
•
- stany po zabiegach operacyjnych przed wyjęciem szwów (konsultacja z lekarzem)
•
- występowanie bólu przy ćwiczeniach (silne nie ustępujące dolegliwości)
•
- temperatura powyżej 38°
•
- ciśnienie rozkurczowe powyżej 100 skurczowe powyżej 160 (spoczynkowe)
•
- ogólny ciężki stan pacjenta
•
- stan po tomografii komputerowej z kontrastem
•
stan p
o nakłuciu dolędźwiowym (np. pobieranie płynu mózgowo-rdzeniowego)
•
ĆWICZENIA GIMNASTYKI PORANNEJ
cele:
•
- pobudzenie funkcji ustroju po śnie
•
- mobilizacja chorego do rozpoczęcia zajęć w ciągu
dnia
wskazania:
•
- ćwiczenia poranne powinien wykonywać każdy
chory, jeżeli lekarz
nie
stwierdzi przeciwwskazań
•
•
do kinezyterapii o działaniu miejscowym ( w której
wszystkie oddziały
wania
dotyczą bezpośrednio narządu zmienionego chorobowo )
zaliczamy
następujące
rodzaje ćwiczeń:
•
1. ćwiczenia bierne
•
2. ćwiczenia czynno-bierne
•
3. ćwiczenia samowspomagane
•
4. ćwiczenia czynne w odciążeniu
•
5. ćwiczenia czynne wolne
•
6. ćwiczenia czynne z oporem
•
7. ćwiczenia prowadzone
•
8. inne formy ćwiczeń i oddziaływań:
•
a) ćwiczenia redresyjne
•
b) wyciągi redresyjne
•
c) ćwiczenia synergistyczne
•
d) ćwiczenia oddechowe
•
e) ćwiczenia relaksacyjne
•
f) ćwiczenia czynności samoobsługowych
•
g) ćwiczenia w odciążeniu z oporem
•
h) ćwiczenia sterowane
•
ćwiczenia manualne
•
ĆWICZENIA BIERNE
zastosowanie:
•
- siła mięśniowa 0 i 1
•
- pacjenci akinetyczni (pozbawieni normalnej aktywności ruchowej)
•
- u pacjentów u których ruch czynny jest przeciwwskazaniem
cele:
•
•
- zamiana ruchu biernego na czynny
•
- poprawa trofiki tkanek miękkich objętych porażeniem
•
- zapobieganie odleżynom (poprawa trofiki, działanie pompy mięśniowej)
•
- utrzymanie fizjologicznych zakresów ruchu
•
- utrzymanie prawidłowej elastyczności i plastyczności mięsni, więzadeł i torebek
•
- zapobieganie procesom osteomalacji
•
-
wskazania:
•
- porażenia i niedowłady mięśni zarówno wiotkie jak i spastyczne
•
- początkowy okres uruchomiania stawu po zabiegu operacyjnym
•
- stan po długotrwałym unieruchomieniu kończyny
•
- zła trofika tkanek miękkich (pacjenci nieprzytomni)
•
przeciwwskazania:
•
- przypadki pourazowe po złamaniach z niepełnym zrostem (zrost po 3-4 miesiącach)
•
- stany zapalne stawów i tkanek okołostawowych
•
- stany bezpośrednio po zwichnięciach i innych urazach stawowych
•
- stany zapalne żył
•
- rany skóry, mięśni i tkanek miękkich
•
- stany po zabiegach operacyjnych przed wyjęciem szwów (konsultacja z lekarzem)
•
- występowanie bólu przy ćwiczeniach (silne nie ustępujące dolegliwości)
•
- temperatura powyżej 38°
•
- ciśnienie rozkurczowe powyżej 100 skurczowe powyżej 160 (spoczynkowe)
•
- ogólny ciężki stan pacjenta
•
- stan po tomografii komputerowej z kontrastem
•
- stan po nakłuciu dolędźwiowym (np. pobieranie płynu mózgowo-rdzeniowego)
•
ĆWICZENIA CZYNNO-BIERNE
zastosowanie:
•
- wykonuje się przy sile mięśniowej 2,3,4 i 5
cele:
•
- przerwanie błędnego koła bólu
•
-
wskazania:
•
- stany po chirurgicznych zabiegach rekonstrukcyjnych głównie w obrębie narządu ruchu
•
- stany po unieruchomieniu w opatrunkach gipsowych
•
- unieruchomienie kończyn za pomocą wyciągów
•
- stany atrofii tkankowej
•
- demineralizacj kości
•
- oparzenia większych części ciała
•
- inne zabiegi operacyjne nie koniecznie w obrębie narządu ruchu (np.: stan po mastektomii)
•
przeciwwskazania:
•
- takie jak w ćwiczeniach biernych
•
- w sytuacji gdy pacjent nie może dokonać czynnego rozluźnienia (napięcia spastyczne)
•
•
ĆWICZENIA SMOWSPOMAGANE
zastosowanie:
•
- u osób przewlekle chorych u których proces patologiczny spowodował nieodwracalne zmiany
•
- jako rozgrzewka przed innymi zabiegami kinezyterapeutycznymi
•
-
cele:
•
- zwiększenie zakresu ruchu w stawach
•
- uzyskanie rozluźnienia nadmiernie napiętych mięśni
•
- poprawa trofiki tkanek przez zwiększenie działania pompy mięśniowej
•
- zapobieganie niekorzystnym zmianom wynikającym z akinezji
•
wskazania:
•
- ograniczenie zakresu ruchu w stawach
•
- przygotowanie do redresji wykonywanych przy współudziale fizjoterapeuty
•
- przygotowanie do ćwiczeń czynnych wolnych
•
przeciwwskazania:
•
takie jak w ćwiczeniach biernych i czynno-biernych
•
ĆWICZENIA CZYNNE W ODCIĄŻENIU
zastosowanie:
•
- w odniesieniu do tych grup mięśniowych, których siła oscyluje od –2 do +2
•
cele:
•
- przeciwdziałanie zanikom mięśniowym
•
- uzyskanie przyrostu siły mięśniowej do wartości umożliwiających swobodne
poruszanie kończyną lub jej częścią (doprowadzenie jej do poziomu na 3 wg.
Lowetta)
•
- utrzymanie fizjologicznego zakresu ruchów w stawach poprzez systematyczne
odżywianie chrząstki stawowej
•
- umożliwienie wykonywania ruchu w stawach w pełnym zakresie , podtrzymując
tym samym prawidłową dotychczasową elastyczność mięśni zawiadujących
danym stawem, więzadeł i innych struktur
•
wskazania:
•
- zaniki i znaczne osłabienie siły mięśniowej
•
- niepełny zrost kostny
•
- zmiany zwyrodnieniowe
stawów
•
- ograniczenia ruchomości w stawach
•
- stany po unieruchomieniu
•
- zespoły bólowe w obrębie aparatu ruchu
•
przeciwwskazania:
•
- takie jak w ćwiczeniach biernych, czynno-biernych, samowspomaganych
•
ĆWICZENIA CZYNNE WOLNE
zastosowanie:
•
- przy sile mięśniowej na 3
cele:
•
- zwiększenie siły i wytrzymałości przede wszystkim określonej grupy mięśniowej
•
- utrzymanie i zwiększenie zakresów ruchu w stawach
•
- poprawa koordynacji ruchowej
wskazania:
•
- osłabienie siły mięśniowej (minimum 3)
•
- ograniczenia zakresu ruch
omości
•
- wzmożone spoczynkowe
napięcie mięśni
•
- zaburzenia koordynacji
nerwowo-mięśniowej
przeciwwska
zania
:
•
- jak w ćwiczen
iach
powyżej
•
ĆWICZENIA CZYNNE Z OPOREM
zastosowanie:
•
- przy sile mięśniowej na 4 i 5
•
cele:
•
- uzyskanie przyrostu siły mięśniowej
•
- poprawa wytrzymałości mięśni
•
- zmniejszenie do minimum
zaników mięśniowych
, szczególnie powstałych w wyniku
unieruchomienia
•
- zmniejszenie do minimum zaników mięśniowych, powstałych w
następstwie
procesów
patologicznych
•
- opóźnienie występowania zaników mięśniowych
•
- uzyskanie kompensacyjnych przerostów siły
•
- uzyskiwanie przerzutów napięć
kontralateralnych
do części
ciała znajdujących się
czasowo
w unieruchomieniu
•
- uzyskanie poprawy koordynacji nerwowo-mięśniowej
•
- zwiększanie sygnalizacji aferentnej w celu rozszerzenia pól
pobudzenia w korze mózgu
•
wskazania:
•
- osłabienie siły mięśniowej
•
- stany unieruchomienia (np.: opatrunek gipsowy)
•
przeciwwskazania:
•
- jak w ćwiczeniach powyżej
•
• ĆWICZENIA REDRESYJNE
zastosowanie:
• - przykurcze tkanek miękkich
cele:
• - zniesienie ograniczenia zakresu
ruchów
w stawie
spowodowa
nego
przykurczem tkanek miękkich
• - uzyskanie pełnej biernej ruchomości w stawie
wskazania:
• - ograniczenia ruchomości stawu na skutek przykurczu tkanek miękkich
przeciwwskazania:
• - jak w ćwiczeniach powyżej
• dodatkowo:
• - znaczne odwapnienie kości
• - morfologiczne zmiany w kościach
• - ograniczenie ruchomości stawu łokciowego
powstałe na skutek
złamania w
obrębie stawu
• wówczas gdy przywrócenie prawidłowego zakre
su
ruchu
w stawie
można uzyskać
poprzez ćwiczenia czynne wolne, ćwiczenia czynne z
oporem oraz stałe
posługiwanie się chorą kończyną
przy wykonywaniu codziennych
czynności
•
WYCIĄGI REDRESYJNE
zastosowanie:
•
- przykurcze tkanek miękkich
cele:
•
- zniesienie ograniczenia zakresu ruchów w stawie spowodowanego przykurczem tkanek
miękkich
•
- uzyskanie pełnej biernej ruchomości w stawie
wskazania:
•
- ograniczenia ruchomości stawu na skutek przykurczu tkanek miękkich
przeciwwskazania:
•
- jak w ćwiczeniach redresyjnycyh
•
dodatkowo:
•
- zniszczenie powierzchni stawowych
•
- choroby z zaburzeniami metabolizmu
•
•
ĆWICZENIA IZOMETRYCZNE
zastosowanie:
•
- osłabienie siły mięśniowej
cele:
•
- przeciwdziałanie zanikom mięśniowym
•
- uzyskanie przyrosty masy i siły mięśni
•
- utrzymanie aktywności mięśni w obrębie unieruchomionych odcinków ciała
wskazania:
•
- unieruchomienia
•
- proste zaniki mięśni
•
- przypadki w których ruch w stawach nie jest wskazany
przeciwwskazania:
•
- brak
•
ĆWICZENIA SYNERGISTYCZNE
cele:
•
- uzyskanie na drodze skrzyżowania odruchu fizjologicznego lub na
drodze pobudzenia
zespołów dynamicznych
, napięcia izometrycznego mięśni
wskazania:
•
-
unie
ruchomienie kończyny całkowite lub częściowe w opatrunku gipsowym
•
-
ćwiczenie
przeszczepionych mięśni
przeciwwskazania:
•
-
niewydolność
krążenia
•
-
niewydolność
układu oddechowego
•
- zły ogólny stan pacjenta
•
- wysoka temperatura ciała
•
•
ĆWICZENIA ODDECH
OWE
zastosowanie:
•
- należą do podstawowych ćwiczeń w kinezyterapii, ponieważ sprawność układu
odd
echowego ma decydujący
wpływ na prawidłowe funkcjonowanie wszystkich układów
naszego organizmu
•
- wchodzą w skład niemalże wszystkich programów usprawniania leczniczego
cele:
•
- nauczenie prawidłowego oddychania
•
- zwiększenie wydolności narządu oddechowego
•
- uzyskanie prawidłowego rozwoju klatki piersiowej
•
wskazania:
•
- podczas wszystkich ćwiczeń leczniczych
•
- choroby układu oddechowego
•
- stan przed i po zabiegach chirurgicznych
przeciwwskazania:
•
ostry okres chorób narządu oddechowego i krążenia
•
ĆWICZENIA RELAKSACYJNE
zastosowanie:
•
- stany nadmiernego napięcia mięśniowego
•
- stany bólowe
•
- jako element wszelkich ćwiczeń leczniczy
ch
cele:
•
- możliwość świadomego i kontrolowanego
zmniejszenia
napięcia mięśni
wskazania:
•
- przed rozpoczęciem i w trakcie wykonywania ćwic
zeń
leczniczych
przeciwwskazania:
•
- brak
•
•
ĆWICZENIA CZYNNOŚCI SAMOOBSŁUGOWYCH
zastosowanie:
•
- u wszystkich chorych u których dysfunkcja ma
charakter trwały
•
- są to przede wszystkim pacjenci neurologiczni
cele:
•
- poprawa jakości życia poprzez maksymalną do osiągnięcia samodzielność
wskazania:
•
- dysfunkcje o charakterze trwałym
przeciwwskazania:
•
- brak
•
ĆWICZENIA W ODCIĄŻENIU Z OPOREM
zastosowanie:
•
- osłabienie siły mięśniowej wynoszacej od +2 do 3 a nawet +3
cele:
•
- uzyskanie przyrostu siły mięśniowej osłabionych grup mięśniowych
•
- wzmożenie torowania proprioceptywnego
wskazania:
•
- osłabienie siły mięśniowej
przeciwwskazania:
•
- jak w ćwiczeniach biernych
•
•
ĆWICZENIA MANUALNE
zastosowanie:
•
- dysfunkcje w obrębie rąk
cele:
•
- poprawa czynności manualnych rąk
•
- poprawa siły mięśniowej rąk
•
- zapobieganie przykurczom oraz
poprawa zakresów
ru
chomości w obrębie rąk
wskazania:
•
- stany po urazach w obrębie rąk
•
- RZS
•
- zmiany zwyrodnieniowe
•
- stany po leczeniu operacyjnym (np.: zespół cieśni nadgarstka)
przeciwwskazania:
•
- przypadki pourazowe po złamaniach z niepełnym zrostem (zrost po 3-4 miesiącach)
•
- stany zapalne stawów i tkanek okołostawowych
•
- stany bezpośrednio po zwichnięciach i innych urazach stawowych
•
- stany zapalne żył
•
- zła tolerancja na ból
METODY KINEZYTERAPII
bardzo efektywne, specjalistyczne sposoby aplikowania, często rozbudowane o część
diagnostyczną, korzystające ze specyficznych technik, stworzone w oparciu o najnowszą wiedzę z
zakresu anatomii i fizjologii, biomechaniki. Opracowane z myślą o usuwaniu określonych
dysfunkcji:
- PNF (odtwarzanie prawidłowej funkcji zaburzonej w przebiegu chorób neurologicznych
lub ortopedycznych)
-
McKenzie (leczenie i diagnozowanie przyczyn bólów kręgosłupa (np.:
dyskopatia), stawów obwodowych i kończyn, z wykorzystaniem
dobranego indywidualnie dla każdego pacjenta zestawu ćwiczeń i
terapii manualnej)
-
NDT- Bobath (stosowana przy rehabilitacji dzieci i dorosłych ze schorzeniami
neurologicznymi)
Vojty (stosowana przy rehabilitacji dzieci i dorosłych ze schorzeniami neurologicznymi)
TERAPIA MANUALNA:
• Terapia manualna- leczniczy zabieg manualny, polegający na
stosowaniu ukierunkowanych i specyficznych dla danej metody
bodźców mechanicznych lub kinetycznych, przekazywanych przez
leczącego bez pośrednictwa jakichkolwiek przyrządów- za pomocą rąk.
Formą zabiegu manualnego jest np. większość rodzajów masażu,
metoda PNF, NDT.
• Terapia manualna zajmuje się diagnozowaniem i leczeniem, z
wykorzystaniem zabiegów manualnych, odwracalnych zaburzeń w
funkcjonowaniu narządu ruchu.
•
Document Outline