Lista światowego dziedzictwa
kulturalnego i przyrodniczego
UNESCO
• Lista światowego
dziedzictwa kulturowego
i przyrodniczego UNESCO
obejmuje (w lipcu 2004
r.) 788 obiektów w 134
krajach, w tym 611
obiektów dziedzictw
kulturowego (K), 154
przyrodniczego (P) i 23
mieszanych (K, P).
• Obok – Centrum Kanaal
Belgia
Lista UNESCO
•
1998 - Domy beginek (béguinages)
we Flandrii (K)
•
1998 - Windy na Kanale Centralnym
wraz z otoczeniem, La Louvrire i Le
Roeulx (prowincja Hainault) (K)
•
1998 - La Grand-Place w Brukseli (K)
•
1999 - Wieże ratuszowe (beffroi) we
Flandrii i Walonii (K)
•
2000 - Zabytkowe centrum Brugii (K)
•
2000 - Główne rezydencje miejskie
zaprojektowane przez Victora Hortę
(Bruksela) (K)
•
2000 - Neolityczne kopalnie
krzemienia w Spiennes (Mons) (K)
•
2000 - katedra Notre-Dame w Tournai
(K)
•
2005 – Zabytkowy zespół: dom,
pracownie i muzeum rodów Plantin i
Mortus Antwerpia
•
2009 – Pałac Stocleta (K)
•
2005 - Miejskie wieże strażnicze
(beffrois) Belgii i Francji
1998 - Domy beginek (béguinages)
we Flandrii (K)
•
Beginki były kobietami
poświęcających swe życie Bogu
bez składania ślubów
zakonnych. W XIII w. zakładały
one zamknięte wspólnoty
(béguinages), odpowiadające ich
potrzebom duchowym i
materialnym. Domy beginek we
Flandrii tworzą zespoły
architektoniczne złożone z
domów mieszkalnych, kościołów,
budynków gospodarczych oraz
terenów zielonych, zgodnie z
koncepcją przestrzenną miasta
lub wsi, na terenie których się
znajdują. Zbudowane są w stylu
typowym dla flamandzkiego
regionu kulturowego i stanowią
cenne świadectwo tradycji
beginek, która rozwinęła się w
średniowieczu w Europie
Północno-Zachodniej.
1998 - Domy beginek
(béguinages)
1998 - Cztery windy na Kanale
Centralnym wraz z otoczeniem, La
Louvrire i Le Roeulx (prowincja
Hainault)
• Cztery windy hydrauliczne
dla statków zgrupowane
na krótkim odcinku
historycznego Kanału
Centralnego są zabytkami
przemysłowymi
najwyższej klasy. Wraz z
kanałem i związanymi z
nim obiektami stanowią
pełny i doskonale
zachowany przykład
krajobrazu
przemysłowego końca XIX
w.
1998 - Cztery windy na Kanale
Centralnym
• Cztery windy
hydrauliczne dla
statków na Kanale
Centralnym, spośród
ośmiu zbudowanych
na przełomie XIX i XX
w., jako jedyne na
świecie zachowały się
w pierwotnym stanie i
są eksploatowane do
dzisiaj.
1998 - La Grand-Place w Brukseli (K)
• La Grand-Place w
Brukseli stanowi
jednolity zespół
budowli publicznych i
prywatnych,
pochodzących głównie
z końca XVII w. Jego
architektura streszcza
i odzwierciedla poziom
życia społecznego i
kulturalnego Brukseli
jako ważnego ośrodka
polityczno-
handlowego.
1998 - La Grand-Place w Brukseli
(K)
1999 - Wieże ratuszowe (beffroi)
we Flandrii i Walonii (K)
• 30 majestatycznych
wież ratuszowych
(beffroi) Flandrii i
Walonii zostało
wziesionych w
średniowieczu.
Położone w obrębie
miast i pełniące
funkcję dzwonnic, w
przeważającej
mierze były
przypisane ratuszom,
rzadziej kościołom.
1999 - Wieże ratuszowe
• Niezależnie od wartości
artystycznej, wieże
ratuszowe stanowią
symbol przejścia od
feudalizmu do miejskiego
społeczeństwa
kupieckiego,
odgrywającego istotną
rolę w rozwoju Europy w
końcu średniowiecza.
Wpis został rozszerzony
w 2005 roku pod nazwą
Miejskie wieże strażnicze
Belgii i Francji.
2000 - Zabytkowe centrum Brugii
(K
)
• Brugia jest szczególnym
przykładem zabudowy
średniowiecznej, która
zachowała historyczną,
rozwijającą się przez
stulecia tkankę miejską i
gdzie pierwotna
zabudowa gotycka
stanowi istotną część
tożsamości miasta.
2000 - Zabytkowe centrum
Brugii (K
)
• Brugia, jedna z
handlowych i
kulturalnych stolic
Europy, rozwinęła
kontakty kulturalne z
różnymi częściami
świata. Z miastem
tym wiąże się także
szkoła malarska
prymitywistów
flamandzkich.
2000 - Zabytkowe centrum
Brugii (K
)
2000 - Główne rezydencje miejskie
zaprojektowane przez Victora Hortę
(Bruksela) (K)
• Cztery najważniejsze
rezydencje zaprojektowane
przez architekta Victora Hortę,
jednego z inicjatorów Art
Nouveau: Hôtel Tassel, Hôtel
Solvay, Hôtel van Eetvelde oraz
dom i pracownia
architektoniczna Horty,
położone w Brukseli, należą do
najbardziej nowatorskich
zabytków architektury końca
XIX w.. Budowle te ilustrują
przełom stylistyczny, który
wyraża się otwartym planem,
rozprzestrzenianiem się światła
oraz doskonałym włączeniem
miękkiego, falistego ornamentu
do struktury budynku.
2000 - Neolityczne kopalnie
krzemienia
w Spiennes (Mons) (K)
• Neolityczne kopalnie
krzemienia w Spiennes,
zajmujące obszar
przeszło 100 ha,
stanowią największą i
najstarszą koncentrację
kopalń tego surowca w
Europie. Ich szczególny
charakter wiąże się
również z osadnictwem
tego okresu oraz z
różnorodnością
rozwiązań technicznych
stosowanych do
wydobycia krzemienia.
2000 - Neolityczne kopalnie
krzemienia
w Spiennes
2000 - Neolityczne kopalnie
krzemienia
w Spiennes
2000 - Neolityczne kopalnie
krzemienia
w Spiennes
2000 - katedra Notre-Dame
w Tournai (K)
• Katedra w Tournai,
wzniesiona w
pierwszej połowie XII
w. Chór
przebudowany został
w XIII w. w czystym
stylu gotyckim.
2000 - katedra Notre-Dame
w Tournai (K)
• Wyróżnia się
wyjątkowo
obszerną nawą
romańską, bogatą
dekoracją
rzeźbiarską kapiteli
oraz transeptem,
zwieńczonym
pięcioma wieżami
zwiastującymi
sztukę gotycką.
2000 - katedra Notre-Dame
w Tournai (K)
2000 - katedra Notre-Dame
w Tournai (K)
2005 – Zabytkowy zespół: dom,
pracownie i muzeum rodów Plantin i
Mortus Antwerpia
• Muzeum Plantin-Moretus to
drukarnia i wydawnictwo,
których historia sięga epoki
Renesansu i Baroku.
Znajdujący się w Antwerpii,
będącej jednym z trzech –
obok Paryża i Wenecji –
najwcześniejszych w
Europie liczących się
ośrodków sztuki
drukarskiej, związany jest
ściśle z samym
wynalazkiem i z
początkowym rozwojem
typografii.
2005 – Zabytkowy zespół: dom,
pracownie i muzeum rodów Plantin i
Mortus Antwerpia
• Jego nazwa
pochodzi od
nazwiska
Christophe’a
Plantina (ok.
1520-1589),
najznakomitszego
drukarza i
wydawcy drugiej
połowy XVI wieku.
dom, pracownie i muzeum rodów
Plantin i Mortus Antwerpia
dom, pracownie i muzeum rodów
Plantin i Mortus Antwerpia
• Budynek
przedsiębiorstwa,
które prowadziło swoją
działalność do 1867
roku, przechowuje
ogromną kolekcję
urządzeń drukarskich,
bogatą bibliotekę,
bezcenne archiwa, a
także zbiory dzieł
sztuki, wśród których
znajduje się obraz
Rubensa.
2005 – Zabytkowy zespół: dom,
pracownie i muzeum rodów Plantin i
Mortus Antwerpia
• W
zabytkowym
zespole budynków o
wyjątkowej wartości
architektonicznej
zgromadzono
wyczerpującą
dokumentację życia i
pracy tej jednej z
najbardziej płodnych
oficyn wydawniczych
szesnastowiecznej
Europy.
2009 – Pałac Stocleta (K)
• Pałac został
zaprojektowany w 1905
roku na zamówienie
bankiera i kolekcjonera
Adolphe’a Stocleta przez
jednego z czołowych
przedstawicieli
wiedeńskiej secesji,
architekta Josefa
Hoffmana. Architekt
pracował bez ograniczeń
finansowych czy
estetycznych.
2009 – Pałac Stocleta (K)
• Ukończony w 1911 roku
Pałac wraz z ogrodem
dzięki oszczędnemu
geometryzmowi stanowi
przełom w Art Nouveau.
Jest to przemiana
zapowiadająca Art déco i
modernizm w
architekturze. Pałac
Stocleta w Brukseli jest
jednym z
najwybitniejszych
osiągnięć wiedeńskiej
secesji.
2009 – Pałac Stocleta (K)
• Znajdują się nim dzieła
Kolomana Mosera i
Gustava Klimat,
związane z koncepcją
Gesamtkunstwerk, w
myśl której
architektura, rzeźba,
malarstwo i sztuki
zdobnicze powinny
łączyć się w jednym
dziele.
2009 – Pałac Stocleta (K)
• Pałac świadczy o odnowie
artystycznej architektury
europejskiej i w
najwyższym stopniu
jednoczy architekturę
zewnętrzną z
architekturą wewnętrzną
i wystrojem wnętrz.
Zachowało się w nim
oryginalne wyposażenie i
umeblowanie.
2009 – Pałac Stocleta (K)
Miejskie wieże strażnicze (beffrois)
Belgii i Francji (K II, IV /2005)
• Dwadzieścia trzy miejskie
wieże strażnicze z terenu
Francji północnej i wieża
w Gembloux (Belgia)
zostały wpisane jako
zespół i jako rozszerzenie
wpisu trzydziestu wież w
Belgii, wpisanych w roku
1999 pod nazwą Miejskie
wieże strażnicze (beffrois)
Flandrii i Walonii. Wieże
były wznoszone od XI do
XVII wieku w stylu
romańskim, gotyckim,
renesansowym i
barokowym
Miejskie wieże strażnicze (beffrois)
Belgii i Francji (K II, IV /2005)
• Początkowo wieże
oznaczały
zagwarantowaną
kartą praw
niezależność
miasta, stanowiąc
wymowny symbol
swobód
obywatelskich.
Miejskie wieże strażnicze
• W przeciwieństwie do
donżonu (symbolu
panów) i dzwonnicy
(symbolu Kościoła),
beffroi - trzeci typ
wieży pojawiający się
w krajobrazie
miejskim, był oznaką
władzy ławników. Z
biegiem czasu
beffrois stawały się
symbolem wpływów i
dobrobytu miast.