1

Kreowanie przestrzeni
wirtualnej

2

Przestrzenie używane do
kreowania przestrzeni
wirtualnej



Przestrzeń wyobrażeniowa –
określona przez poziom wiedzy, jaką
dysponuje organizacja,



Przestrzeń technologiczna –
zdeterminowana przez możliwości
technologiczne organizacji,



Przestrzeń kulturowa.

3

Przestrzeń
wyobrażeniowa



organizacje, które dysponują najlepszej

jakości przestrzenią wyobrażeniową, są w

stanie najefektywniej wykorzystywać i

przekazywać wiedzę,



w przestrzeni wyobrażeniowej:



Prowadzi się badania,



Dokonuje innowacji,



Projektuje strategie,



Stawia pytania: „co by było, gdyby”

4

I krok (wariant I)
– udzielenie odpowiedzi na
pytania



Kim są klienci firmy?



Jakie są ich potrzeby?



Jakie produkty i usługi możemy
zaoferować, aby te potrzeby
zaspokoić?



Jak pracownicy powinni wytwarzać te
produkty?



Kto zatroszczy się o finanse?

5

I krok (wariant II)



Utworzenie zespołu,



Przeanalizowanie zasobów
znajdujących się w dyspozycji firmy,



Podjęcie decyzji dotyczących rynku,



Podjęcie decyzji dotyczących
produktu.

6

Przestrzeń
technologiczna



Bierzemy pod uwagę dwa wymiary:



siłę, wytrzymałość i trwałość samych sieci,



poziom umiejętności ludzi posługujących
się siecią i odpowiadających za jej
utrzymanie.



Przestrzeń technologiczna powinna
uzupełniać przestrzeń wyobrażeniową.

7

Przestrzeń kulturowa



Przestrzeń kulturowa istnieje tylko wtedy,
gdy członkowie organizacji podobnie ją
postrzegają i wyznają te same wartości.



Istnienie organizacji opiera się zawsze na
wspólnym pojmowaniu rzeczywistości,
gdyż ludzie mogą działać w sposób
zorganizowany tylko pod warunkiem, że
mają te same punkty odniesienia,

8

Granice i zakres
przestrzeni wirtualnej



Zakres kontroli,



Zdolność systemu do obsługiwania
wielu użytkowników,



Zasoby wiedzy,



Kultura organizacyjna.

9

Zakres kontroli



Zależy od zdolności menedżerów do
wywierania wpływu na otoczenie i od liczby
podwładnych.



Sprawowanie kontroli w OW wymaga
korzystania z wiedzy w wyższym stopniu, niż
ma to miejsce w organizacjach tradycyjnych.



Projektując sieci komputerowe, należy dążyć
do ograniczenia liczby węzłów, które
przypadają na poszczególnych menedżerów.

10

Zdolność systemu do
obsługiwania wielu
użytkowników



Sieci komputerowe muszą być
projektowane w taki sposób, aby
umożliwiać komunikację wszystkim
członkom organizacji,



Członkowie organizacji powinni
wykazywać się wystarczającymi
umiejętnościami technicznymi, aby
samodzielnie koordynować własne
działania.

11

Zasoby wiedzy



Przestrzeń wirtualną organizacji ogranicza
wielkość znajdujących się w jej dyspozycji
zasobów wiedzy.



Do istnienia przestrzeni wirtualnej
niezbędny jest ciągły przepływ wiedzy,



Organizacja musi generować i pozyskiwać
wiedzę w rozmiarach wystarczających do
utrzymywania sieci w stanie aktywności.

12

Dylematy zarządzania w
przestrzeni wirtualnej



Koordynacja czy inicjatywa?



Subordynacja czy samodzielność?



Kontrola czy elastyczność?



Niepewność czy planowanie?



Interesy grupowe czy osobiste?

13

Równowaga między ludźmi
a technologią



Technologia musi dostarczać środków
umożliwiających wykonywanie pracy:



Kreatywnie,



Łatwo,



Zgodnie ze standardami,



Terminowo,



Odpowiedzialnie.

14

Cykl życia organizacji
wirtualnej