TANIEC

 

jest to układ rytmicznych ruchów i 

gestów człowieka, powstających pod wpływem 
bodźców emocjonalnych, skoordynowanych w 
czasie z muzyką oraz w przestrzeni.
Melodie i tańce ludowe, które wyszły poza swój 
region i stały się znane w różnych stronach Polski, 
a nawet poza jej granicami – noszą nazwę 

tańców 

narodowych

. 

Należą do nich:

Polonez 
Mazur 
Krakowiak 
Kujawiak 
Oberek 

 

 

POLONE

Z

Taniec dworski 
wywodzący się z ludu.
 Muzyka poważna o 
różnym wyrazie: od 
spokojnej, a nawet 
smętnej do bardzo
dynamicznej 

  

Takt – 3\4

Ruch spokojny, opanowany, 
płynny, podkreślający umiar 
i kulturę zachowania się, nie 
pozbawiony jednak 
dynamiki.

Taniec korowodowy.

 

 

MAZUR

 

Nazwa 

“mazur”

 

pochodzi od regionu 
Mazowsze. 
Muzyka żywa, 
dynamiczna, 
“porywająca do tańca”, 
urozmaicona 
akcentami w różnych 
częściach taktu 

Takt 3\4 albo 3\8

Ruch posuwisty, 
płynny, elegancki, 
“godny”, a 
jednocześnie pełen 
fantazji, rozmachu i 
dynamiki, 
zamaszysty. 

 

 

 

KRAKOWIAK

Polski taniec 
narodowy . Taniec 
ludowy ziemi 
krakowskiej.
Muzyka o 
charakterze wesołym, 
żywym.

Charakterystyczny 

motyw muzyczno-
rytmiczny: 

synkopa 

ćwierciowa

, czyli 

przesunięcie akcentu 
na słabą część taktu 

takt – 3/4
 Ruch żywy, 

dynamiczny, 
sprężysty, w pewnych 
momentach ostro 
zakończony 

 

 

KUJAWIAK

Taniec ludowy 
pochodzący 
z Kujaw.

Muzyka spokojna, 
“nastrojowa”, nieco 
smętna, nie 
pozbawiona jednak 
pewnej dynamiki 

Takt – 3\4

Ruch płynny, “miękki”, 

a jednocześnie 
sprężysty i 
zdecydowany, nie 
pozbawiony 
potencjalnej 
dynamiki .

Przeważają wirowe 

formy ruchu .

 

 

OBEREK

 Nazwa “oberek” 
pochodzi od ruchu 
obrotowego, wirowego . 
Muzyka żywa, płynna , 

rytmicznie

 częstotliwa

Takt – przeważnie 3\8 

niekiedy 3\4

Przeważają wirowe 

formy ruchu 

Ruch szybki, lekki, 
“zwiewny”, 
dynamiczny w 
momentach 
przytupywania, pełen 
rozmachu w 
momentach 
przyklęków .