POChP-przewlekła 

obturacyjna choroba płuc

Rozpoznawanie, leczenie, 

prewencja

 

 

POChP-definicja

• Przewlekła obturacyjna choroba 

płuc to choroba poddająca się 
prewencji i leczeniu, z istotnymi 
zmianami pozapłucnymi, które 
mogą się przyczynić do ciężkości 
stanu poszczególnych chorych

 

 

POChP

• Jest chorobą charakteryzującą się 

niecałkowicie odwracalnym 
ograniczeniem przepływu powietrza 
przez drogi oddechowe. 

• Ograniczenie to jest zwykle 

postępujące i wiąże się z 
nieprawidłową odpowiedzią zapalną 
płuc na szkodliwe pyły lub gazy

 

 

POChP

• 1.Najczęstsza przyczyna- 

narażenie na dym tytoniowy

• 2.Bezpośrednia przyczyną 

ograniczonego przepływu przez 

drogo oddechowe jest przewlekły 

proces zapalny, który prowadzi do:

• A)obturacji oskrzeli
• B)rozedmy

 

 

Główne objawy i czynniki 

ryzyka wskazujące na 

POChP

• Przewlekły kaszel

- okresowo lub codziennie; często 

przez cały dzień, rzadko w nocy

• Przewlekłe odkrztuszanie plwociny

- niezależnie od 

charakteru może wskazywać na POChP

• Duszność o następujących cechach

: postępująca 

(nasila się z upływem czasu); uporczywa (występuje 
codziennie); nasilająca się w czasie wysiłku, nasilająca 
się  w czasie infekcji układu oddechowego

• W wywiadach narażenie na czynniki ryzyka

: dym 

tytoniowy, przemysłowe pyły, substancje chemiczne, 
dym z pieców kuchennych i grzewczych  

 

 

Złoty standard w 

rozpoznawaniu POChP

•SPIROMETRIA

 

 

PARAMETRY 

SPIROMETRI

• FEV

1

- natężona objętość 

wydechowa pierwszosekundowa

• FVC- natężona pojemność życiowa

•  

 

 

ROZPOZNANIE POChP

• FEV

1

 po inhalacji leku 

rozszerzającego oskrzela wynosi < 
80% wartości należnej

• FEV

1

/FVC po inhalacji leku 

rozszerzającego oskrzela wynosi < 
70% wartości należnej

 

 

KLASYFIKACJA POChP

• Stadium I:  lekka POChP
• Stadium II: umiarkowana POChP
• Stadium III: 

ciężka POChP

• Stadium IV: 

bardzo ciężka POChP

 

 

STADIUM I

• FEV

1

/ FVC < 70%

• FEV

1 

 80% wartości należnej

• przewlekłe objawy (kaszel, 

odkrztuszanie plwociny) mogą być 
obecne lub nie

• W tym stadium chory może być 

jeszcze nie świadom tego, że czynność 
jego płuc jest nieprawidłowa

 

 

STADIUM II

• FEV

1

/ FVC < 70%

• 50%  FEV

1 

< 80% wartości należnej

• przewlekłe objawy (kaszel, 

odkrztuszanie plwociny) mogą być 
obecne lub nie

• zwykle narastanie objawów, z 

dusznością wysiłkową

 

 

STADIUM III

• FEV

1

/ FVC < 70%

• 30%  FEV

1

< 50% wartości należnej

• przewlekłe objawy (kaszel, 

odkrztuszanie plwociny) mogą być 
obecne lub nie

• większe nasilenie duszności i 

nawracające zaostrzenia, które mają 
wpływ na jakość życia chorego

 

 

STADIUM IV

• FEV

1

/ FVC < 70%

• FEV

1 

< 30% wartości należnej lub 

• FEV

1 

< 50% wartości należnej i 

przewlekła niewydolność 
oddechowa

• Jakość życia znacznie pogorszona, 

a zaostrzenia zagrażają życiu

 

 

Niewydolność oddechowa

• PaO

2 

< 60 mmHg

• PaCO

2 

> 50 mmHg

• przy oddychaniu powietrzem 

atmosferycznym na poziomie 
morza

 

 

POChP-patogeneza

• Przewlekłe zapalenie ściany dróg 

oddechowych, miąższu płucnego, 
naczyń płucnych

• Zachwianie równowagi między 

aktywnością proteinaz i 
antyproteinaz

• Stres oksydacyjny

 

 

POChP-patomorfologia

• Drogi oddechowe-

 tchawica, 

oskrzela, oskrzeliki (>2-4 mm)- 

naciek komórek zapalnych, 

przebudowa ściany, rozwój tkanki 

łącznej-zwężenie światła

• Miąższ płucny-

 pęcherze rozedmowe

• Naczynia płucne-

 pogrubienie błony 

wewnętrznej, proliferacja komórek 

mięśni gładkich

 

 

PATOFIZJOLOGIA POChP

• 1.Nadprodukcja śluzu
• 2.Upośledzenie oczyszczania rzęskowego
• 3.Ograniczenie przepływu powietrza 

przez drogi oddechowe

• 4.Rozdęcie płuc
• 5.Upośledzenie wymiany gazowej
• 6.Nadciśnienie płucne
• 7. Rozwój serca płucnego 

 

 

POCHP

• Przewlekła obturacyjna choroba 

płuc

• zajmuje obecnie 4. miejsce wśród 

przyczyn zgonów 

 

 

Główne przyczyny utraconych lat życia z uwzględnieniem 

niesprawności (DALY) na świecie: 1990 i 2020 r 

(przewidywania)

Choroba lub uraz

Miejsc

e w 

1990 r

Odsetek 

całkowit

y DALY

Miejsc

e w 

2020 r

Odsetek 

całkowit

y DALY

Zakażenia dolnych dróg 

oddechowych

1

8,2

6

3,1

Choroby biegunkowe

2

7,2

9

2,7

Stany chorobowe okresu 

okołopłodowego

3

6,7

11

2,5

Depresja duża jednobiegunowa

4

3,7

2

5,7

Choroba niedokrwienna serca

5

3,4

1

5,9

Choroba naczyń mózgowych

6

2,8

4

4,4

Gruźlica

7

2,8

7

3,1

odra

8

2,6

25

1,1

Wypadki drogowe

9

2,5

3

5,1

Wady wrodzone

10

2,4

13

2,2

malaria

11

2,3

19

1,5

POChP

12

2,1

5

4,1

Rak tchawicy, oskrzeli i płuca

33

0.6

15

1,8

 

 

CZYNNIKI RYZYKA

• I. Czynniki osobnicze
• - geny- niedobór 

1

-antytrypsyny

• - nadreaktywność dróg 

oddechowych

• - wzrost płuc

 

 

CZYNNIKI RYZYKA

• II. Czynniki środowiskowe
• - dym tytoniowy
• -narażenie zawodowe na pyły i 

substancje chemiczne

• -zanieczyszczenie powietrza 

atmosferycznego i wewnątrz 
pomieszczeń

• zakażenia
• status społeczno-ekonomiczny

 

 

SKUTKI 

OGÓLNOUSTROJOWE

• 1.kacheksja
• 2.zanik mięśni szkieletowych
• 3.osteoporoza
• 4.depresja
• 5.przewlekła niedokrwistość
• 6.zwiększone ryzyko chorób 

sercowo-naczyniowych

 

 

GŁÓWNE PRZYCZYNY 

ZGONU

• 1.choroby układu krążenia
• 2.rak płuca
• 3.niewydolność oddechowa

 

 

POSTĘPOWANIE W 

POChP

• 1.Ocena i monitorowanie choroby
• 2.Ograniczenie czynników ryzyka
• 3.Leczenie stabilnej POChP
• 4.Leczenie zaostrzeń

 

 

Zasady postępowania w 

POChP

• Cele skutecznego leczenia POChP to:
• -  zapobieganie postępowi choroby
• - łagodzenie objawów
• - zwiększenie tolerancji wysiłku
• - poprawa ogólnego stanu zdrowia
• - zapobieganie powikłaniom i ich leczenie
• - zapobieganie zaostrzeniom i ich leczenie
• - zmniejszenie śmiertelności

 

 

Badania dodatkowe

• 1.Spirometria

• 2.RTG klatki piersiowej

• 3.Tomografia płuc o dużej rozdzielczości

• 4.Gazometria
• a) FEV

1

<40% wartości należnej lub kliniczne 

objawy niewydolności oddechowej

• b) niewydolność prawokomorowa (sinica 

ośrodkowa, obrzęki kończyn, zwiększone 

ciśnienie w żyłach szyjnych)

• 5.Niedobór α

1

-antytrypsyny- u pacjentów u 

których POChP rozwinęło się przed 45 rż lub z 

silnie obciążającym wywiadem rodzinnym

 

 

RÓŻNICOWANIE

• POChP

•

początek w średnim 
wieku

•

objawy narastają powoli,

•

duszność wysiłkowa

•

wieloletnie palenie 
tytoniu

•

nieodwracalne 
ograniczenie przepływu 
powietrza przez drogi 
oddechowe

• ASTMA

• wczesny początek
• objawy zmieniają się z dnia 

na dzień, w nocy lub 
wcześnie rano

• alergia, nieżyt nosa, wyprysk
• astma w rodzinie
• w większości odwracalne 

ograniczenie przepływu 
powietrza przez drogi 
oddechowe

 

 

Zastoinowa 

niewydolno

ść serca

•trzeszczenia i rzężenia u 

podstawy płuc w badaniu 
osłuchowym
•poszerzenie sylwetki serca i 
obrzęk płuc na radiogramie 

klatki piersiowej
•badania czynności płuc 

wskazują na zmiany 

rekonstrukcyjne, a nie 

ograniczenie przepływu 

powietrza przez drogi 

oddechowe

 

 

Rozstrzen

ie 

oskrzeli

•obfita ropna plwocina
•powszechnie towarzyszące 

zakażenie bakteryjne
•rzężenia nad polami płucnymi 

w badaniu osłuchowym , palce 

pałeczkowate
•poszerzenie oskrzeli i 

pogrubienie ściany oskrzeli na 

radiogramach lub tomografii 

komputerowej klatki piersiowej

 

 

gruźli

ca

•początek w każdym wieku
•nacieki lub zmiany guzkowe w 

płucach na radiogramie klatki 
piersiowej
•potwierdzenie mikrobiologiczne
•częste występowanie gruźlicy na 

danym terenie

 

 

Zarostowe 

zapalenie 

oskrzelików

•początek w młodszym 

wieku, u osób niepalących 

tytoniu
•niekiedy w wywiadach 

reumatoidalne zapalenie 

stawów lub ekspozycja na 

szkodliwe wyziewy
•obszary hipodensyjne w 

płucach w obrazie 

tomografii komputerowej 

wykonanej na wydechu

 

 

Rozlana 

zapalenie 

oskrzelików

•większość chorych to 

mężczyźni niepalący tytoniu
•niemal u wszystkich 

chorych przewlekłe zapalenie 
zatok przynosowych
•na radiogramach klatki 
piersiowej i obrazach 

tomografii komputerowej o 

dużej rozdzielczości (HRCT) 

widoczne rozlane małe, 

guzkowate zacienienia w 

środkowej części zrazików 

płucnych rozdęcie płuc

 

 

OGRANICZENIE 

CZYNNIKÓW RYZYKA

• Zaprzestanie palenia tytoniu

 

jest najskuteczniejszą i najbardziej 
opłacalną samodzielną metodą 
zmniejszenia ryzyka rozwoju 
POChP i 

zatrzymania jej 

postępu

 

 

LECZENIE STABILNEJ 

POChP

• Główne punkty

:

• 1.Ogólna strategia leczenia stabilnej POChP 

powinna polegać na stopniowej intensyfikacji w 
zależności od ciężkości choroby

• 2.Nie wykazano, że którykolwiek z obecnie 

dostępnych leków stosowanych w POChP 
hamuje postępujące upośledzenie czynności 
płuc.

• 3.Farmakoterapia POChP ma na celu 

zmniejszenie objawów i (lub) powikłań choroby

• 4.Główną rolę w leczeniu objawowym POChP 

odgrywają leki rozszerzające oskrzela

 

 

LECZENIE STABILNEJ 

POChP

• 5.Podstawowymi lekami rozszerzającymi są:
 

2

-mimetyki

• leki przeciwcholinergiczne
• metyloksantyny
• 6.Dołączenie do leków rozszerzających 

oskrzela GKS wziewnego stosowanego 
regularnie jest wskazane u chorych na 
POChP z objawami podmiotowymi w 
stadium III i IV choroby

• 7.Należy unikać przewlekłej kortykoterapii 

ogólnoustrojowej ze względu na większe 
ryzyko niż korzyści z takiego leczenia

 

 

LECZENIE STABILNEJ 

POChP

• 8.Wszyscy chorzy na POChP odnoszą 

korzyści z treningu fizycznego, który 
zwiększa tolerancję wysiłku oraz 
zmniejsza duszność i zmęczenie

• 9.Wykazano, że długotrwałe (>15 h/d) 

leczenie tlenem chorych z przewlekłą 
niewydolnością oddechową zwiększa 
ich przeżywalność

 

 

LECZENIE POChP

• STADIUM I-  krótkodziałający lek 

rozszerzający oskrzela w razie potrzeby

• STADIUM II- długodziałający lek 

rozszerzający oskrzela;podawany 
regularnie, rehabilitacja

• STADIUM III- steryd wziewny jeżeli 

nawracają zaostrzenia

• STADIUM IV- przewlekła tlenoterapia- 

jeżeli występuje niewydolność 
oddechowa, rozważyć leczenie 
operacyjne

 

 

LEKI W POChP

 

2

mimetyki krótko działające

:

• fenoterol; salbutamol

• czas działania 4-6 h

 

2

mimetyki długo działające

• formoterol; salmeterol

• czas działania> 12 h

• leki przeciwcholinergiczne krótko 

działające

• bromek ipratropium, oksytropium

• czas działania 6-8h

• leki przeciwcholinergiczne dlugo 

działające

• tiotropium; czas działania> 24 h 

• metyloksantyny

• Aminofilina, teofilina

 

 

LEKI W POChP

• GKS

• 1.Regularne stosowanie GKS wziewnych 

nie wpływu na postępujące zmniejszanie 

się FEV

1

u chorych na POChP

• 2.Przewlekłe stosowanie GKS 

wziewnych jest właściwe u chorych z 

POChP z objawami podmiotowymi, u 

których FEV

1

<50% wartości należnej i 

nawracają zaostrzenia (np.3 zaostrzenia 

w ciągu ostatnich 3 lat) 

• 3.Nie zaleca się przewlekłego leczenia 

GSK dosutnymi w POChP- skutek 

uboczny- miopatia posteroidowa   

 

 

SZCZEPIONKI

• Szczepienie przeciw grypie może 

zmniejszyć ryzyko wystąpienia POChP 
o ciężkim przebiegu oraz zgonu wśród 
chorych na POChP o około 50%

• Zaleca się stosowanie szczepionek 

zawierających zabite lub żywe 
atenuowane wirusy, które należy 
podawać raz (jesienią) lub 2 razy 
(jesienią i zimą) każdego roku

 

 

INNE LEKI

• Antybiotyki - tylko w infekcyjnych 

zaostrzeniach choroby

• Leki mukolityczne-nie zaleca się 

szerokiego stosowania mukolityków w 

POChP

• N-acetylocysteina- zmniejsza częstość 

zaostrzeń

• Leki przeciwkaszlowe- 

przeciwwskazane, kaszel –rola obronna

 

 

TLENOTERAPIA

• IV stadium:
• Pa O

2

  55 mmHg lub Sa O

2

  88% 

z hiperkapnią kub bez

• Pa O

2 

=55-60 mmHg lub Sa O

2

 

=89%, jeśli występują objawy 
nadciśnienia płucnego, obrzęki 
obwodowe lub czerwienica 
(hematokryt > 55%)

 

 

LECZENIE OPERACYJNE

• BULLEKTOMIA-zmniejsza duszność i poprawia 

czynność płuc

• OPERACJA ZMNIEJSZENIA PŁUC-OZOP-nie 

przedłuża życia, ale poprawia wydolność 

wysiłkową chorych z dominującą rozedmą 

płatów górnych i mała wydolnością wysiłkową 

pomimo rehabilitacji

• PRZESZCZEPIENIE PŁUC-poprawia jakość 

życia i wydolność czynnościową

• -FEV

1

<35% wartości należnej

• -PaO

2

< 55-60 mmHg

• -PaCO

2 

> 50 mmHg

• -wtórne nadciśnienie płucne

 

 

ZAOSTRZENIA

• 1.Najczęstsza przyczyna- infekcje tchawicy 

i oskrzeli

• 2.Leczenie- wziewne 

2

 mimetyki, leki 

przeciwcholinergiczne, teofilina, 

ogólnoustrojowe GKS

• 3.Kliniczne objawy zakażenia- gorączka, 

zwiększenie objętości i zmiana koloru 

plwociny-antybiotyki

• 4.Nieinwazyjna wentylacja z przerywanym 

dodatnim ciśnieniem poprawia prężność 

gazów i pH krwi tętniczej, zmniejsza 

śmiertelność szpitalną oraz skraca czas 

pobytu w szpitalu.

 

 

Rozpoznanie i ocena 

ciężkości zaostrzenia

• 1.Nasilona duszność, nasilony 

kaszel, zmiana wyglądu plwociny, 
świsty, gorączka

• 2.Nieswoiste objawy: złe 

samopoczucie, bezsenność, 
zmęczenie, depresja, zamącenie

 

 

Wskazania do oceny lub 

leczenia chorego w szpitalu

• 1.znaczny wzrost nasilenia objawów

• 2.ciężka POChP

• 3.pojawienie się nowych objawów 

przedmiotowych (sinica, obrzęki 

obwodowe)

• 4.brak poprawy po wstępnym leczeniu

• 5.poważne choroby współistniejące

• 6.pojawienie się świeżych zaburzeń rytmu

• 7.niepewność co do rozpoznania

• 8.starszy wiek chorego

• 9.niedostateczna opieka w domu

 

 

Wskazania do przyjęcia chorego 

z zaostrzeniem POChP na 

oddział intensywnej terapii

• 1.Ciężka duszność, niedostatecznie 

reagująca na wstępne leczenie 
doraźne

• 2.Zamącenie, duszność, śpiączka
• 3.Utrzymująca się lub narastająca 

hipoksemia (PaO

2

 < 40 mmHg) i (lub) 

ciężka hiperkapnia (PaCO

2

>60 mmHg)

• 4.Nastająca kwasica oddechowa 

(pH<7,25)

 

 

Leczenie ciężkich , ale niezagrażających 

życiu zaostrzeń POChP na oddziale pomocy 

doraźnej lub na oddziale szpitalnym

• Ocenić nasilenie objawów, wykonać gazometrię krwi 

tętniczej i radiogram klatki piersiowej

• Zastosować kontrolowane leczenie tlenem (lepsze 

przez maskę Venturiego) i po 30 minutach powtórzyć 
gazometrię krwi tętniczej (retencja CO

2

)

• Leki rozszerzające oskrzela- β

2

-mimetyk 

krótkodziałający

- Zwiększać dawki lub ich częstotliwość
- Dołączyć lek przeciwcholinergiczny do β

2

-mimetyku

- Używać przystawek objętościowych lub nebulizatorów 

pneumatycznych

 

 

• Dołączyć glikokortykosteroidy, podawane doustnie 

(30-40 mg prednizonu przez 10-14 dni) lub dożylnie

• Rozważyć zastosowanie antybiotyków (doustnie, 

niekiedy dożylnie), jeśli występują objawy zakażenia 
bakteryjnego

• Rozważyć zastosowanie nieinwazyjnej wentylacji 

mechanicznej

• Zawsze:
 Monitorować stan nawodnienia i odżywienia chorego
 Rozważyć stosowanie heparyny podskórnie
 Wykrywać i leczyć zaburzenia współistniejące (np. 

niewydolność serca, arytmie)

 Ściśle monitorować stan ogólny chorego

 

 

Wspomaganie wentylacji

• Cel- zmniejszenie ryzyka zgonu, 

powikłań oraz złagodzenie objawów 

u pacjentów z POChP w IV stadium

• Wentylacja nieinwazyjna z użyciem 

dodatniego lub ujemnego ciśnienia

• Inwazyjna wentylacja mechaniczna 

przez rurkę dotchawiczą 

wprowadzaną przez nosa lub usta 

albo przez tracheostomię

 

 

NIPPV

• Nieinwazyjna wentylacja mechaniczna 

z przerywanym dodatnim ciśnieniem

• Odsetek powodzeń 80-85%
• Zwiększa pH
• Obniża PaCO

2

• Zmniejsza nasilenie duszności w ciągu 

pierwszych 4 godzin leczenia

• Skraca czas pobytu w szpitalu
• Zmniejsza śmiertelność, częstość 

intubacji

 

 

Wskazania do NIPPV 

• Umiarkowana lub ciężka duszność, 

widoczna praca dodatkowych mięśni 
oddechowych oraz paradoksalne ruchy 
oddechowe ściany brzucha

• Umiarkowana lub ciężka kwasica 

(pH<7,35) i hiperkapnia (PaCO

2

>6,0 

kPa [45 mm Hg])

• Częstotliwość oddechów>25/min

 

 

Względne przeciwskazania

 do NIPPV 

•

Zatrzymanie oddechu

•

Niestabilność sercowo-naczyniowa (hipotonia, 

zaburzenia rytmu, zawał serca)

•

Senność, zaburzenia świadomości, brak 

współpracy chorego

•

Duże ryzyko aspiracji, lepka lub obfita 

wydzielina

•

Niedawno przebyta operacja w obrębie twarzy 

lub górnego odcinka przewodu pokarmowego

•

Udar twarzoczaszki, trwałe wady 

nosogardzieli

•

Oparzenia

•

Skrajna otyłość

 

 

Wskazania do inwazyjnej wentylacji 

mechanicznej

• Ciężka duszność, widoczna praca dodatkowych mięśni 

oddechowych oraz paradoksalne ruchy oddechowe 

mięśni brzucha

• Częstotliwość oddechów > 35/min
• Hipoksemia zagrażająca życiu (PaO

2

<5,3 kPa [40 mm 

Hg]) lub PaO

2/

FiO

2

<

 

200 mmHg)

• Ciężka kwasica (pH<7,25) i hiperkapnia PaO

2

>8,0 kPa 

[60 mm Hg])

• Zatrzymanie oddechu

• Senność, zaburzenia świadomości

• Powikłania sercowo-naczyniowe (niedociśnienie 

tętnicze, wstrząs, niewydolność serca)

• Inne powikłania (zaburzenia metaboliczne, posocznica, 

zapalenie płuc, zator tętnicy płucnej, uraz ciśnieniowy 

płuc, masywny wysięk w jamach opłucnej)

• Nieskuteczność NIPPV (lub obecność kryteriów 

wykluczających NIPPV)

 

 

ANTYBIOTYKI

• 1.U chorych z zaostrzeniem POChP i 

obecnością 3 objawów: nasilenia 

duszności, zwiększenia objętości 

plwociny i zmiany jej charakteru na 

ropny

• 2.U chorych z ciężki zaostrzeniem 

POChP, które wymaga wspomagania 

wentylacji

• 3.Zaleca się leczenie empiryczne , 

skuteczne w około 70% przypadków

 

 

Klasyfikacja chorych z zaostrzeniem POChP pod 

względem stosowania antbiotykoterapii oraz 

potencjalnych drobnoustrojów patogennych

grupa

definicja

drobnoustroje

Grupa A: chorzy 
niewymagający 

hospitalizacji 
(stadium I: lekka 
POChP)

Zaostrzenie łagodne H.influenzae

S. pneumoniae
M.catarrhalis

Grupa B: chorzy 
przyjęci do szpitala 
(stadium II-IV: 
POChP 

umiarkowana, 
ciężka lub bardzo 
ciężka)

Zaostrzenie 
umiarkowane lub 

ciężkie, bez 
czynników ryzyka 
zakażenia 

P.aeruginosa

Grupa A oraz 
Enterobacteriaceae 

(K.pneumoniae, E. 
coli, Proteus, 
Enterobacter)

Grupa C: chorzy 
przyjęci do szpitala 
(stadium II-

IV:POChP 
umiarkowana, 
ciężka lub bardzo 

ciężka)

Zaostrzenie 

umiarkowane lub 
ciężkie, bez 
czynników ryzyka 

zakażenia 
P.aeruginosa

Grupa B oraz 

P.aeruginosa

 

 

ANTYBIOTYKI

• S.pneumoniae- 15% wykazuje obniżoną 

wrażliwość na penicylinę,którą w wielu 
przypadkach można pokonać dużymi 
dawkami np.. Amoksycyliny lub 
cefalosporyn

• Obniżona wrażliwość na penicylinę często 

współistnieje z opornością na makrolidy, 
tetracykliny i kotrimoksazol

• S.pneumoniae-oporność na tetracykliny- 

40%, na kotrimoksazol-70%

 

 

ANTYBIOTYKI

• H.influenzae-niewrażliwy na 

kotrimoksazol

• 100% wrażliwości na doksycyklinę, 
• 100% wrażliwości na azytromycynę
• 90% wrażliwości na klarytromycynę
• Narastający odsetek szczepów 

opornych na amoksycylinę z kwasem 

klawulanowym, cefalosporyny II i III 

generacji z wyjątkiem ceftriaksonu

 

 

ANTYBIOTYKI

• M.catarrhalis- powszechnie 

oporny na aminopenicyliny i 
kotrimoksazol

 

 

Czynniki ryzyka zakażenia 

Pseudomonas aeruginosa

• 1.niedawna hospitalizacja
• 2.częste leczenie antybiotykami
• (4 razy w ostatnim roku)
• 3.bardzo ciężka POChP
• 4.wyizolowanie patogenu podczas 

wcześniejszego zaostrzenia lub kolonizacja 
tym patogenem w okresie stabilnego 
przebiegu choroby

• 5.antybiotyk- fluorochinolony