Miejsce
Morze
Państw
o
Wysokość pływu (m)
średn
io
pływ
syzygijny
(średnio)
największa
zarejestrow
ana
Zatoka Fundy
Ocean
Atlantycki
Kanada
11,4
15,4
19,6
Rio Gallegos
Ocean
Atlantycki
Argenty
na
10,4
14,0
18,0
Zatoka
Frobisher
Cieśnina
Davisa
Kanada
10,1
13,6
17,4
Rzeka Severn
Kanał
Bristolski
Anglia
9,7
13,1
16,8
Port Granville
Kanał La
Manche
Francja
9,3
12,6
16,1
Rzeka
Koksoak
Zatoka
Ungava
Kanada
8,7
11,7
15,0
Miejsca występowania pływów o najwyższych skokach
Przypływ syzygijny (spring tide)
Pływy syzygijne występują wtedy gdy Księżyc, Słońce i Ziemia są w jednej linii. Siła grawita-
cji Słońca i Księżyca działa w tym samym kierunku dając maksymalne pływy.
Przypływ kwadraturowy (neap tide
)
Pływy kwadraturowe występują wtedy gdy Księżyc, Słońce i Ziemia utworzą kąt prosty.
Są niższe od pływów syzygijnych
Ciągle zmiany poziomu wód powodują stratyfikację organizmów bentosowych i występowanie
charakterystycznych przystosowań do życia w strefie pływów.
Family
Genus, number of
species
Common
name
Acanthaceae, Avicenniaceae
or Verbenaceae
(family allocation disputed)
Avicennia, 9
Black mangrove
Combretaceae
Conocarpus, 1; Laguncularia,
11; Lumnitzera, 2
Buttonwood,
White mangrove
Arecaceae
Nypa, 1
Mangrove palm
Rhizophoraceae
Bruguiera, 6; Ceriops, 2;
Kandelia, 1; Rhizophora, 8
Red mangrove
Lythraceae
Sonneratia, 5
Mangrove apple
Główne składniki lasu mangrowego
Namorzyny - strefy występowania
Strefy lasu namorzynowego w Afryce (góra) i Azji (dół)
Rafy brzegowe (brzeżne)
– rozwijają się przy brzegu każdego lądu, gdzie
warunki środowiskowe sprzyjają koralom madreporowym.
Bezpośredni związek z lądem sprawia, że w okresach zbyt intensywnego
spływu z lądu osadów koralowce mają utrudnioną egzystencję. Ilość
żywych korali może być na tym obszarze znikoma.
Większość żyjącej rafy występuje na jej skraju zwróconym w kierunku morza
(ochrona przed osadem i zmianami zasolenia)
Typy raf koralowych
Rafy barierowe
powstają, gdy podłoże, na którym powstała rafa brzeżna,
ulega pogrążeniu. Jeśli wyspa lub skraj kontynentu pogrążają się, rafa
brzegowa utrzymuje swoją pozycję na optymalnej głębokości wody poprzez
wzrost ku górze.
Rafy barierowe mają kształt linijny lub kulisty i są oddzielone od wyspy lub
kontynentu
laguną
.
Przykładem rafy barierowej jest wielka rafa australijska, mająca 150km
szerokości i przeszło 2000 km długości
Rozwój korali jest bardziej aktywny w częściach rafy bardziej chronionych
przed odpływem z lądu. Dno laguny może być pokryte osadem pochodzącym
zarówno z rafy, jak i z przyległej masy lądowej
Atole
powstają z raf barierowych. Wskutek dalszego pogrążania się dna,
wyspa wulkaniczna niknie pod powierzchnią oceanu, a pozostaje krąg rafy
koralowej – atol.
Atole mogą przyjmować kształt kulisty lub nieregularny i otaczają lagunę,
mającą zazwyczaj głębokość 30 – 50 m w najgłębszym miejscu.
Dno laguny wypełnione jest szczątkami korali.
Rejony o największej intensyfikacji zjawiska bielenia raf koralowych