KRAJOWY I MIĘDZYNARODOWY 

RUCH TURYSTYCZNY

1. Turystyka krajowa

2. Turystyka zagraniczna wyjazdowa i przyjazdowa

3. Turystyka zagraniczna jako eksport i import 

niewidzialny

Turystyka międzynarodowa i zagraniczna nie są synonimami.

Kryterium rozróżniającym powyższe określenia jest obszar 
terytorialny będący przedmiotem zainteresowania. 

Określenia  „zagraniczny”  powinno  używać  się  tylko  w  odniesieniu 
do  jednego  państwa.  Dlatego  też  prawidłowe  będą,  przykładowo, 
następujące  stwierdzenia:  zagraniczny  ruch  turystyczny  Polski, 
Hiszpanii itd.

Pojęcie  „międzynarodowy”  dotyczy  grupy  państw,  która  może  być 
różnorodnie  pojmowana:  jako  kontynent,  jako  subregion,  jako 
ugrupowanie gospodarcze czy polityczne.

Stąd  powinno  się  używać  takich  określeń  jak  międzynarodowy  ruch 
turystyczny w Europie, czy w subregionie zachodnim Europy.

Pojęcia  turystyki  aktywnej  (czynnej)  i  pasywnej 
(biernej)  mogą  być  rozpatrywane  z  dwóch  punktów 
widzenia,  tj.  aktywności  turystycznej  i  wpływu  na  bilans 
płatniczy państwa.

w y ja z d y   z a g r a n ic z n e

J a k o

a k t y w n o ś ć  t u r y s t y c z n a

p r z y ja z d y   tu r y s tó w   z a g r a n ic z n y c h

R o la

w  b ila n s ie  p ła t n ic z y m

A k t y w n a

p r z y ja z d y   tu r y s tó w   z a g r a n ic z n y c h

J a k o

a k t y w n o ś ć  t u r y s t y c z n a

w y ja z d y   z a g r a n ic z n e

R o la

w  b ila n s ie  p ła t n ic z y m

P a s y w n a

T u r y s ty k a