Francja słynie w świecie z doskonałej sztuki kulinarnej, która 

mogła się świetnie rozwinąć tylko dlatego, ze jest tu wiele 
różnych rodzajów surowców – bogactwo owoców ( brzoskwinie, 
morele, pomarańcze, cytryny, winogrona), warzywa ( karczochy, 
pomidory, bakłażany, papryka,  kabaczki), ryb, mięs drobiu, 
kilkaset słynnych ma całym świecie gatunków sera, masło, 
oliwa oraz wina o najlepszej na świecie renomie...

Dzięki temu kuchnia francuska znana jest z ogromnej 
różnorodności lekkich i smakowitych potraw. Smakowitość 
potraw uzyskuje się przez stosowanie nie tylko właściwych 
metod sporządzania, lecz także dużej ilości aromatycznych 
przypraw – ziół i korzeni. 

Najczęściej stosowane przyprawy w kuchni 
francuskiej to: anyż, bazylia, cebula, 
chrzan, czosnek, czomber, gorczyca czarna 
i biała, gałka muszkatołowa,imbir, jałowiec, 
kapary, kolender, koper, liście laurowe, 
majeranek, melisa, ogórecznik, papryka, 
rozmaryn, szałwia, szczypiorek, tymianek 
oraz sery i wina.. 

                       

 

 

Francuskie śniadanie składa się z kawy, 
herbaty lub czekolady, którym towarzyszy 
rogalik, chleb, masło i dżem. We Francji 
kuchnia to istny kunszt życia, a przy 
obiedzie spędza się dość dużo czasu 
szczególnie w okresie wakacji. Każdy 
region rozwinął własny sposób gotowania 
: na północy i w Bretanii spotykamy 
potrawy przygotowane w oparciu o maso, 
w Normandii króluje śmietana, w 
centralnej Francji używa się smalcu 
wieprzowego a na południu oliwy z 
oliwek. Pory posiłków zmieniają się w 
zależności od regionu, ale zazwyczaj 
śniadanie je się między 7 a 9, obiad od 
12.00 a kolację około 20.00. Na południu 
Francji, posiłki są często opóźnione z 
uwagi na tradycję "aperitif. Wtedy do 
obiadu siada się około 14.00 a do kolacji 
między 21.00 a 22.00. Choć dzieci 
francuskie jedzą podwieczorek, dorośli 
zazwyczaj nie jadają między posiłkami..... 
Spożywają oni pożywne posiłki rano, w 
południe i wieczorem.

 

 

W kuchni francuskiej potrawy sporządza się 
stosując gotowanie, smażenie, pieczenie i 
duszenie..

Gotowanie jest najczęściej stosowanym sposobem obróbki cieplnej, 
w wywarze lub rosole. Do gotowania niektórych produktów, 
zwłaszcza mięs i warzyw, stosuje się specjalną technikę tzw. 
powolne gotowanie w bardzo małej ilości płynu. 

Smażenie ma również szerokie zastosowanie. Wyróżnia się 
smażenie w małej ilości i dużej ilości tłuszczu. W małej ilości 
tłuszczu na patelni smaży się befsztyki, eskalopki, turnedo, kotlety, 
warzywa i inne. Głębokie smażenie ma najszersze zastosowanie do 
smażenia ziemniaków i wyrobów cukierniczych.

Pieczenie może odbywać się w piekarniku, na ruszcie, oraz na 
rożnie. Do pieczenia w piekarniku przeznacza się drób najwyższej 
jakości, mięso wołowe, baranie, cielęce i wieprzowe, ryby, dziczyznę 
oraz wiele świeżych warzyw i owoców.

Duszenie stosuje się do gorszych gatunków mięsa, które uprzednio 
przez kilka godzin marynuje się w zalewie z wina, warzyw i 
przypraw. Marynowane mięso po wyjęciu z zalewy obsmaża na 
oliwie lub oleju, dodaje wino, warzywa z marynaty i dusi w 
specjalnym naczyniu. 

  

 

 

Do francuskiego menu są podawane tylko do drugiego 
posiłku. Zupy dzielą się na czyste ( clair ) i zawiesiste ( 
lie ). Do zup czystych zalicza się rosoły zwane 
consommes. Consommes podaje się z dodatkiem 
pokrojonych w paski lub kostkę i oddzielnie duszonych 
 w maśle warzyw, kawałków mięsa, klusek, 
makaronów (wermiszel, gwiazdki). Zupy zawiesiste 
sporządza się przeważnie z warzyw strączkowych z 
dodatkiem ziemniaków i mąki oraz niektórych 
gatunków mięs i drobiu. Podzielić je można na trzy 
grupy : zupy puree(przecierane), zupy kremy, zupy 
„aksamitne”.

Kuchnia francuska dysponuje ogromną 
różnorodnością zup, jednak za narodowe są uznawane 
: rosół ze sztuką mięsa, zupa cebulowa, zupa ze 
świeżej kapusty. Zupy specjalne to : żółwiowa, z 
ostryg, z raków, i pewnych gatunków małży.

 

 

 

 

Przystawki zimne są 
podawane w małych ilościach 
na początku pierwszego 
posiłku (śniadania), a celem 
jest zaostrzenie apetytu nie 
tylko przez smak, ale i wygląd 
zewnętrzny. Przystawki zimnie 
to różnego rodzaju kanapki, 
pasztety, jaja przyrządzone w 
różny sposób, wędliny, zimne 
mięsa, kraby, raki, ryby 
wędzone.

Małże na zimno w sosie z 
cytrusów

Sałatka z selera z sosem 
ziołowym

 

 

Przystawki gorące podaje się 
po zupie podczas posiłku 
obiadowego. Zaliczyć do nich 
można: potrawy z jaj (omlet z 
różnym nadzieniem), potrawy 
z ciasta ( naleśnik, paszteciki, 
krokiety, pizza, paluszki), 
potrawy mięsne (cynaderki, 
wątróbka) potrawy z warzyw 
(karczoch, bakłażany) i 
zapiekanki.

Naleśnik z homarem

Francuskie 
paluszki

 

 

Sosy gorące sporządza się biorąc za podstawę 
wywary z warzy, kości cielęcych z winem i 
pieczarkami, buliony mięsne, Przyprawia  się je 
winem, pieczarkami, truflami, oraz różnego rodzaju 
ziołami. Do podstawowych  sosów gorących zalicza 
się:  sosy brunatne np sos bordoski, myśliwski, 
pikantny. Sosy białe : sos potrawkowy, pieczarkowy, 
chrzanowy, beszamelowy oraz sosy maślane. 
Podstawowym sosem wśród zimnych jest 
majonezowy i pochodzące od niego – tatarski, 
andaluzyjski, vinegrette.

 

 

Kuchnia francuska ma do swojej 
dyspozycji wiele gatunków ryb 
morskich i słodkowodnych. Z ryb 
morskich najpopularniejsze są 
sole( gatunki płastugi), turbot, 
dorsz, sardynki, i sardynele. Ryby 
słodkowodne; sandacze, 
szczupaki, pstrągi, łososie. 

Duże zastosowanie mają 
skorupiaki (homary, langusty , 
kraby, krewetki, raki) i mięczaki 
(ostrygi, ślimaki) 

 

 

homar

krab

krewetki

langusta

 

 

Desery są podawane na 
zakończenie posiłku. 
Dzieli się je za zimne i 
gorące. DO deserów 
gorących zalicza się np. 
słodkie omlety, 
naleśniki z nadzieniem 
lub bez nadzienia, 
suflety, budynie.

W grupie deserów 
zimnych można 
wymienić np. musy, 
kremy, lody, kompoty, 
sorbety.

 

 

Sery produkowane są w ogromnych ilościach (jest ich ponoć więcej niż dni w 
roku), rodzajach i kształtach. Najsłynniejsze to normandzki camembert, brie 
i roquefort.

Camembert- miękki ser podpuszczkowy. Oryginalny camembert jada się 
zawsze świeży (maksimum tydzień od daty produkcji). Świeży camembert 
powinien być sprężysty przy lekkim naciskanu, mieć wewnątrz barwę 
kremową (a nie żółtą) i fakturę porowatą, bez nacieków.

Brie- to odmiana francuskiego sera podpuszczkowego wytwarzanego z 
krowiego mleka, o lekkim zapachu pleśni i dymu. Ma białą, aksamitną skórkę 
i biało żółty miąższ o intensywnym smaku. Wytwarzany jest w postaci 
krążków o średnicy 32,5 - 40 cm i różnej grubości. Ma śmietankowy smak i 
charakterystyczny, lekko pieczarkowy zapach.

 Rroquefort- ostry ser owczy, niebieskawy, żyłkowany, wyrabiany we 
francuskim miasteczku Roquefort-sur-Soulzon. 

 

 

Roquefort

Brie

Camembert

 

 

We Francji można spotkać się z następującymi określeniami na 
różne typy lokali gastronomicznych:

•auberge - gospoda, 
•bistrot - nieduża restauracja z ograniczonym wyborem dań, 
podająca zazwyczaj plat du jour (danie dnia), 

•brasserie - pierwotnie oznacza piwiarnię, ale obecnie 
restauracje tego typu przypominają bardziej kawiarnie i 
serwują także tradycyjne dania, 

•café - kawiarnia serwująca napoje, zwłaszcza kawę oraz 
czasem lekkie posiłki, 

•crêperie - restauracja podająca naleśniki w różnych 
wariantach, 

•restaurant - restauracja serwująca tzw. haute cuisine. Jakość 
restauracji oceniana jest poprzez odpowiednią liczbę gwiazdek, 
noży czy widelców, które przyznawane są m.in. przez słynny 
przewodnik Michelin (Le Guide Michelin), 

•routier - zajazd przydrożny. 

 

 

W restauracjach zazwyczaj wymagany jest odpowiedni 
ubiór. Bez względu na miejsce, nie dozwolone jest 
spożywanie własnych "kanapek" w ogródkach, chyba, że 
właściciel dopuści taką możliwość. Przy wejściu do 
restauracji należy zaczekać, aż kierownik sali odprowadzi 
cię na miejsce, gdzie wręczy ci kartę. Przywołaj go jeśli 
chcesz złożyć zamówienie. Po skończonym posiłku trzeba 
poprosić o rachunek.

 

 

Przeważnie w restauracji jest 
wybór między dwiema 
formułami : zestaw (menu) lub 
posiłek "A la carte". Zestaw to 
posiłek o z góry ustalonej cenie 
składający się z przystawki, dania 
głównego, serów i deseru. 
Napoje mogą, lecz nie muszą być 
wliczone w cenę. Nie ma 
obowiązku zamawiania wina, 
wody mineralnej czy kawy. 
Karafki z wodą i koszyczek 
chleba są zawsze podawane za 
darmo. Wybierając "A la carte" 
sam komponujesz twój posiłek. Ta 
forma jest jednak droższa.

 

 

Z reguły bary są czynne do 2.00 rano. Szczególnie na 
prowincji Francuzi bardzo cenią sobie bary, które są 
dla nich prawdziwą oazą odprężenia, w której 
spotykają się z przyjaciółmi nawet w wieczory w dni 
powszednie. W miastach uniwersyteckich ,bary są 
bardzo liczne i pełne życia. Większość barów – 
kiosków, oraz małych lokalnych barów otwiera swe 
podwoje bardzo wcześnie rano by powitać tych, 
którzy chcę zjeść śniadanie przed udaniem się na 
spoczynek...... lub do pracy.

 

 

 

 

Pianka czekoladowa - 
MOUSSE AU CHOCOLAT

-10 dag gorzkiej czekolady
-łyżka masła
-3 żółtka
-4 białka
-mała szczypta soli
-2 łyżeczki cukru pudru
-skórka otarta z 1/4 
pomarańczy
-szklanka bitej śmietany
-i do dekoracji kilka wiśni 
kandyzowanych lub z 
konfitur

Czekoladę połamać na kawałki i razem z masłem 
roztopić w kąpieli wodnej. Żółtka utrzeć z 
czekoladą uważając, aby woda nie była zbyt gorąca. 
białka ubić z sola na sztywną piane. Cukier puder 
przesiać do masy czekoladowej. Dodać skórkę z 
pomarańczy i wszystko dobrze wymieszać. Do masy 
czekoladowej dodawać stopniowo pianę z białek i 
mieszać łyżką (nie używać miksera czy trzepaczki) 
do połączenia skladników. pianę czekoladowa 
wyporcjować do pucharków, ostudzić i wstawić do 
lodówki.

Przed podaniem udekorować rozerkami bitej 
śmietany i kandyzowanymi wisienkami. 

 

 

Klopsiki wieprzowo 
szpinakowe

Składniki:

•2 łyżki masła 
•115 g wątróbek drobiowych 
•455 g pokrojonej wieprzowiny 
•1 jajko 
•1 szklanka posiekanej cebuli 
•2 łyżki posiekanego czosnku 
•2 szklanki pokrojonych, 
świeżych liści szpinaku 

•2 łyżeczki posiekanej, świeżej 
szałwii lub 1 łyżeczka suszonej 

•2 łyżki mąki 
•1 szklanka bułki tartej 
•1/2 łyżeczki świeżo 
zmielonego pieprzu 

•gałka muszkatołowa 
•255 g błony z żołądka 
wołowego 

•gałązki szałwii do dekoracji 

•W dużym garnku na średnim ogniu stopić masło. Dodać 
wątróbki i przesmazyć. az się zarumienia (ok. 1 minuty z 
każdej strony). Przełożyć wątróbki na talerz. Na patelnię 
wrzucić wieprzowinę i smażyć ok 3 minut, aby straciła 
różowy kolor. 

•Mięso i wątróbki przełożyć do miksera i miksować ok 2 
sekund, dodać jaja, cebulę, czosnek, szpinak, szałwię, 
mąkę, bulkę, sól, pieprz i gałkę muszkatołową. Miksować z 
przerwami, az do uzyskania jednolite] masy. 

•Podgrzać piekarnik do temperatury 190°C Uformować 
mięso w 6 dużych i 12 małych klopsików. Błonę żołądka 
wołowego pokroić w kwadraty i owinąć nią klopsiki. Piec na 
lekko natłuszczone] blasze, az zarumienia się na brązowo 
(10—15 minut małe i 25 minut duże klopsiki). Przełożyć na 
gorące talerze, udekorować szałwią. 

 

 

Gulasz wołowy po 
prowansalsku

Składniki:

•1 kg 300 g skrawków mięsa wołowego 
•1/3, szklanki octu z białego wina 
•4 łyżki oliwy z oliwek 
•1 łyżeczka soli 
•1/2 łyżeczki świeżo zmielonego pieprzu 
•1 liść laurowy 
•2 ząbki czosnku, oczyszczone i zgniecione 
płaską stroną noża 

•1 łyżeczka posiekanego, świeżego 
tymianku lub 1/2 łyżeczki suszonego 

•2 wąskie paski skórki pomarańczowej 
•2 szklanki wytrawnego, czerwonego wina 
•2 łyżki posiekanej natki pietruszki do 
dekoracji 

•Mięso oczyścić z żyłek i tłuszczu i pokroić w kostkę (3 cm). W 
dużym rondlu zmieszać ocet, 2 łyżki oliwy, sól, pieprz, liść 
laurowy, czosnek, tymianek i skórkę pomarańczową. Dodać mięso, 
przykryć folią spożywczą i odstawić do lodówki na 12—18 godzin. 
Następnie osuszyć mięso papierowymi ręcznikami, zachowując 
marynatę. 

•W dużym garnku z przykrywka podgrzać na średnim ogniu 
pozostałą oliwę. Dokładnie zrumienić mięso z każdej strony. Dodać 
marynatę. Gotować bez przykrycia 3 minuty, a następnie 
zmniejszyć ogień clo minimum, przykryć i gotować, az mięso 
będzie miękkie (ok. 3 godzin). Potrawa zyska lepszy smak. jeśli 
pozwolimy jej wystygnąć w temperaturze pokojowej. Należy ją 
wstawić na noc pod przykryciem do lodówki. Podawać gulasz na 
ciepło, w gorących miseczkach do zupy lub na polanym masłem 
makaronie, udekorować natką pietruszki.